Spis treści:
1. Lamisil - działanie
2. Lamisil - wskazania
3. Lamisil - przeciwwskazania
4. Lamisil - dawkowanie
5. Lamisil - interakcje z innymi lekami
6. Lamisil - ciąża
7. Lamisil - skutki uboczne
8. Lamisil - środki ostrożności
9. Lamisil - producent

Działanie

Lamisil - Lek przeciwgrzybiczy z grupy alliloamin o szerokim zakresie działania przeciwgrzybiczego. Mechanizm działania polega na hamowaniu epoksydazy skwalenu w błonie komórkowej grzybów, co prowadzi do śmierci komórki grzyba z powodu niedoboru ergosterolu i wewnątrzkomórkowej akumulacji skwalenu. Działa na grzyby patogenne skóry, włosów i paznokci: dermatofity (z rodzaju Trichophyton, np. T. rubrum, T. mentagrophytes, T. verrucosum, T. tonsurans, T. violaceum; z rodzaju Microsporum, np. M. canis; Epidermophyton floccosum) i drożdżaki (z rodzaju Candida, np. C. albicans i z rodzaju Pityrosporum). W stosunku do dermatofitów, pleśni, niektórych grzybów dimorficznych oraz pewnych gatunków drożdżaków wykazuje działanie grzybobójcze, na pozostałe gatunki drożdżaków działa grzybostatycznie. Po podaniu doustnym terbinafina jest dobrze wchaniana (>70%). C_max w osoczu występuje w ciągu 1,5 h po podaniu. Terbinafina łączy się silnie z biakami osocza (99%), szybko przenika przez skórę i gromadzi się w lipofilnej warstwie rogowej naskórka. Terbinafina wydziela się również z łojem, osąigając w ten sposób duże stężenia w mieszkach włosowych, włosach i skórze, w miejscach, gdzie wydziela się najwięcej łoju. Tterbinafina odkłada się w płytce paznokciowej w ciągu pierwszych tygodni od rozpoczcia leczenia. Terbinafina jest szybko metabolizowana z udziałem co najmniej 7 izoenzymow CYP, a w szczególności przez: CYP2C9, CYP1A2, CYP3A4, CYP2C8, CYP2C19. Biotransformacja terbinafiny prowadzi do powstania nieaktywnych metabolitów. Metabolity są wydalane głównie z moczem. T_0,5 w stanie stacjonarnym oszacowano na ok. 30 h. Zastosowanie wielu dawek oraz wykonanie rozszerzonych badań krwi wykazało trójfazową eliminację z T_0,5 wynoszącym ok. 16,5 dnia. Bezwzględna biodostępność terbinafiny w wyniku metabolizmu pierwszego przejścia wynosi ok. 50%.

Wskazania

Lamisil - Grzybica paznokci wywołana przez dermatofity. Grzybica owłosionej skóry głowy wywołana przez dermatofity. Grzybicze zakażenia skóry wywołane przez dermatofity, takie jak: grzybica tułowia, grzybica obrębna pachwin, grzybica stóp oraz zakażenia skóry wywołane przez drożdżaki z rodzaju Candida (np. Candida albicans). Wskazania do leczenia doustnego w tych przypadkach zależą zazwyczaj od miejsca, ciężkości i rozległości zakażenia. Preparat w postaci tabletek, w przeciwieństwie do preparatów terbinafiny przeznaczonych do stosowania miejscowego, nie jest skuteczny w leczeniu łupieżu pstrego.

Przeciwwskazania

Lamisil - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przewlekła lub czynna choroba wątroby.

Dawkowanie

Lamisil - Doustnie. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Czas trwania leczenia - grzybica stóp międzypalcowa, typ podeszwowy i (lub) mokasynowy: 2-6 tyg.; grzybica tułowia, grzybica obrębna pachwin: 2-4 tyg.; drożdżyca skóry: 2-4 tyg.; grzybica owłosionej skóry głowy: 4 tyg.; grzybica paznokci: 6-12 tyg. (6 tyg. w grzybicy paznokci rąk, natomiast 12 tyg. w grzybicy paznokci stóp; niektórzy pacjenci z wolnym tempem wzrostu paznokci mogą wymagać dłuższego okresu leczenia; optymalne efekty kliniczne uwidaczniają się kilka mies. od przeprowadzenia i zakończenia leczenia przeciwgrzybiczego, co wiąże się z okresem potrzebnym do odrośnięcia zdrowej płytki paznokciowej). Dzieci i młodzież. Dzieci o mc. >40 kg: 250 mg raz na dobę. Dzieci o mc. 20-40 kg: 125 mg raz na dobę. Dzieci o mc. <20 kg: 62,5 mg (pół tabletki 125 mg) raz na dobę. Brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 2 lat (zwykle o mc. <12 kg). Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Nie ma danych wskazujących na to, że pacjenci w podeszłym wieku (w wieku 65 lat lub więcej) wymagają innych dawek i że mogą się u nich pojawiać działania niepożądane inne niż u młodszych pacjentów. W razie przepisywania leku osobom w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę występujące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Sposób podania. Tabletki przedzielone rowkiem należy stosować doustnie popijając wodą. Tabletki najlepiej przyjmować każdego dnia o tej samej porze na pusty żołądek lub po posiłku.

Interakcje z innymi lekami

Lamisil - Klirens terbinafiny mogą przyspieszać leki, które indukują metabolizm, natomiast hamować go mogą leki, które hamują aktywność cytochromu P450. W przypadku konieczności zastosowania takich leków równocześnie, należy odpowiednio dostosować dawkę terbinafiny. Leki, które mogą nasilać działanie terbinafiny lub zwiększać jej stężenie w osoczu krwi: cymetydyna - zmniejsza klirens terbinafiny o 33%; flukonazol - zwiększenie wartości C_max i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69%, w wyniku zahamowania aktywności enzymów zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, podobne zwiększenie wartości C_max i AUC może wystąpić po podaniu terbinafiny jednocześnie z innymi lekami hamującymi zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, takimi jak ketokonazol i amiodaron. Leki, które mogą osłabiać działanie terbinafiny lub zmniejszać jej stężenie w osoczu krwi: ryfampicyna - zwiększa klirens terbinafiny o 100%. Terbinafina może nasilać działanie lub zwiększać stężenie w osoczu następujących leków: leki metabolizowane głównie z udziałem CYP2D6 np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, β-adrenolityki, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny, leki przeciwarytmiczne grupy 1A, 1B i 1C oraz inhibitory MAO typu B, szczególnie jeśli charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym, terbinafina zmniejsza klirens dezypraminy o 82%; u osób z intensywnym metabolizmem dekstrometorfanu (leku przeciwkaszlowego i substratu testowego CYP2D6), terbinafina zwiększała wskaźnik metaboliczny dekstrometorfanu/dekstrorfanu w moczu średnio 16-97-krotnie, dlatego osoby z intensywnym metabolizmem CYP2D6 mogą pod wpływem terbinafiny zacząć słabo go metabolizować; kofeina - terbinafina zmniejszała klirens dożylnie podawanej kofeiny o 19%. Terbinafina może bardzo nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens leków metabolizowanych przez układ cytochromu P450 (np. terfenadyny, triazolamu, tolbutamidu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6. Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny ani digoksyny. Terbinafina nie wywierała wpływu na farmakokinetykę flukonazolu. Ponadto, nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji pomiędzy terbinafiną a lekami przyjmowanymi jednocześnie, takimi jak kotrimoksazol (trimetoprim i sulfametoksazol), zydowudyna lub teofilina. U pacjentek przyjmujących terbinafinę równocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano przypadki zaburzeń miesiączkowania. Jednakże częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących jedynie doustne środki antykoncepcyjne. Terbinafina zwiększała klirens cyklosporyny o 15%. Pokarm wpływa na biodostępność terbinafiny w umiarkowanym stopniu (zwiększenie AUC o mniej niż 20%), nie wymagającym dostosowania dawki.

Ciąża

Lamisil - Brak odpowiednich lub dobrze kontrolowanych badań klinicznych z zastosowaniem terbinafiny u kobiet w ciąży. Stosowanie terbinafiny można rozważyć podczas ciąży, jeśli jest to konieczne. W obserwacyjnym badaniu kohortowym opartym na rejestrze przypadków nie odnotowano zwiększonego ryzyka poważnych wad wrodzonych lub poronień samoistnych dotyczących ciąż z ekspozycją na doustną terbinafinę w porównaniu z ciążami bez ekspozycji na doustną terbinafinę. Terbinafina przenika do mleka ludzkiego. Brak danych dotyczących wpływu terbinafiny na dziecko karmione piersią lub na wytwarzanie mleka. Maksymalny stosunek stężenia terbinafiny w mleku do jej stężenia w osoczu wynosi 7:1, a przewidywana maksymalna ilość terbinafiny spożytej przez niemowlę to 16% dawki podanej kobiecie karmiącej piersią. Największe stężenie terbinafiny w mleku kobiecym obserwowano w ciągu 6 h po podaniu, po czym stężenie terbinafiny zmniejszało się o około 70% w oknie czasowym przypadającym 6-12 h po podaniu. Należy rozważyć korzyści dla rozwoju i stanu zdrowia dziecka związane z karmieniem piersią względem klinicznej potrzeby przyjmowania leku przez matkę i wszelkich potencjalnych działań niepożądanych preparatu na dziecko karmione piersią. Brak istotnych informacji dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania płodności przeprowadzone na szczurach nie wykazały wpływu na płodność ani zdolności rozrodcze.

Skutki uboczne

Lamisil - Bardzo często: ból głowy, objawy żołądkowo-jelitowe (rozdęcie brzucha, zmniejszenie apetytu, niestrawność, nudności, bóle brzucha, biegunka), wysypka, pokrzywka, reakcje ze strony układu mięśniowo-szkieletowego (bóle stawów, bóle mięśni). Często: depresja, zaburzenia odczuwania smaku (w tym utrata odczuwania smaku), zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zmęczenie. Niezbyt często: niedokrwistość, niepokój, parestezje, niedoczulica, szum w uszach, reakcje nadwrażliwości na światło, gorączka, zmniejszenie masy ciała (wtórnie do utraty smaku). Rzadko: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, cholestaza, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko: neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia, pancytopenia, reakcje rzekomoanafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy), skórny i układowy toczeń rumieniowaty, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, ostra uogólniona wysypka krostowata, rumień wielopostaciowy, toksyczne wykwity skórne, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry, pojawienie się wykwitów skórnych łuszczycopodobnych lub zaostrzenie łuszczycy, łysienie. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, reakcja przypominająca chorobę posurowiczą, utrata węchu (w tym trwała utrata węchu), upośledzenie węchu, niewyraźne widzenie, zmniejszenie ostrości widzenia, niedosłuch, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, rabdomioliza, zespół objawów grypopodobnych, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi.

Środki ostrożności

Lamisil - Przed przepisaniem leku należy ocenić czy nie występowała wcześniej choroba wątroby. Po 4-6 tyg. od rozpoczęcia leczenia zaleca się wykonywanie badań oceniających czynność wątroby. W razie zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwać stosowanie leku. W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych sugerujących zaburzenia czynności wątroby (utrzymujące się nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszone łaknienie, uczucie zmęczenia, wymioty, bóle brzucha lub żółtaczka, ciemno zabarwiony mocz lub jasno zabarwione stolce) należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie oszacować czynność wątroby. Klirens leku może być zmniejszony do ok. 50% u pacjentów z istniejącymi wcześniej chorobami wątroby. Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych (w tym zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi) w przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej, należy przerwać stosowanie leku. Należy zachować ostrożność podczas stosowania terbinafiny u pacjentów chorych na łuszczycę lub toczeń rumieniowaty ze względu na odnotowane doniesienia wywołania wysiewu lub zaostrzenia łuszczycy oraz skórnego i układowego tocznia po zastosowaniu leku. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek zaburzeń w składzie krwi pacjentów leczonych preparatem, należy ocenić przyczynę tej nieprawidłowości i rozważyć zmianę leczenia, w tym przerwanie stosowania leku. Z uwagi na brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr poniżej 50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 300 μmol/l), nie zaleca się stosowania leku w tej grupie pacjentów. U pacjentów z występującą w przeszłości łuszczycą lub toczniem rumieniowatym, terbinafinę należy stosować zachowując ostrożność, ze względu na zgłaszane bardzo rzadko przypadki występowania tocznia rumieniowatego. Pacjenci przyjmujący jednocześnie leki metabolizowane głównie przez CYP2D6 (np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, β-adrenolityki, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny, leki przeciwarytmiczne grupy 1A, 1B i 1C oraz inhibitory MAO typu B) powinni być pod ścisłą kontrolą, szczególnie jeśli leki te charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym. Tabl. 125 mg zawierają laktozę (21 mg w tabl.) - nie powinny być stosowane u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Novartis Poland