Nietrzymanie moczu

Krok 1. Wybierz lek, wypełnij formularz i zapłać
Krok 2. Zaczekaj na kontakt telefoniczny od lekarza
Krok 3. Odbierz e-receptę i zalecenia smsem lub mailem
pils Ditropan
Wybierz
pils Driptane
Wybierz
pils Uroflow 1mg
Wybierz
pils Uroflow 2mg
Wybierz
pils Vesicare 10mg
Wybierz
pils Vesicare 5mg
Wybierz

Brak leku o nazwie

w kategorii: Nietrzymanie moczu

Sprawdź czy dobrze wpisała/eś nazwę leku, lub zobacz listę wszystkich leków w kategorii.

Nietrzymanie moczu - wszystko co musisz wiedzieć

Leki na nietrzymanie moczu: kiedy warto je przyjmować i dlaczego domowe sposoby i ćwiczenia mogą bardziej pomóc?

Nietrzymanie moczu jest nieprzyjemną dolegliwością.

Dotyka ludzi w różnym wieku i różnych okolicznościach, jednak najczęściej zmagają się z nim kobiety, które dodatkowo są narażone na pojawienie się tej dolegliwości po przebytej ciąży lub zmiany hormonalne powodowane menopauzą.

Obecnie dostępnych jest wiele skutecznych metod leczenia nietrzymania moczu – czy to wysiłkowego, czy to powodowanego innymi czynnikami.

Jednak w większości przypadków może się okazać, że skutecznym sposobem na nietrzymanie moczu jest ćwiczenie mięśni dna miednicy oraz inne formy rehabilitacji.

Niemniej – gdy okazuje się, że ćwiczenia na nietrzymanie moczu nie przynoszą efektów, może się okazać, że potrzebujesz leków, które pomogą Ci złagodzić problem, z którym się zmagasz.

Zatem: z tego tekstu dowiesz się co powoduje nietrzymanie moczu, jak możesz je skutecznie leczyć domowymi sposobami oraz co warto zrobić, gdy okaże się, że ćwiczenia nie pomagają.

 

Czym jest nietrzymanie moczu i co je powoduje (rodzaje)

Nietrzymanie moczu to dolegliwość, która objawia się mimowolnym wyciekaniem moczu przez cewkę moczową.

Jest to wstydliwa dolegliwość i wiele osób może cierpieć z jej powodu – utrudnia normalne funkcjonowanie, a do tego zniechęca do wychodzenia z domu.

Istnieje wiele przyczyn nietrzymania moczu i w większości przypadków jest ono objawem innych schorzeń, dlatego tak istotne jest zrozumienie przyczyn stojących za tym konkretnym problemem.

Do przyczyn nietrzymania moczu można zaliczyć:

  • wrodzone nieprawidłowości, wady budowy układu moczowo płciowego lub efekty uboczne przebytych zabiegów;
  • przerost prostaty u mężczyzn oraz towarzyszące mu problemy;
  • zaburzenia hormonalne u kobiet, w szczególności w okresie menopauzy oraz perimenopauzy;
  • kłopoty z napięciem mięśni dna miednicy, a dokładniej – ich zbyt niskie napięcie;
  • brak aktywności fizycznej po porodzie – w czasie ciąży i porodu wiele mięśni odpowiedzialnych też za utrzymanie moczu jest rozluźnionych, a zarzucenie ćwiczeń po porodzie może powodować problemy z utrzymaniem moczu;
  • różne choroby (od udaru, przez komplikacje po urazach i operacjach neurologicznych, aż do poważniejszych chorób, takich jak Alzheimer czy Parkinson);
  • infekcje dróg moczowych, zwłaszcza te przewlekłe lub nieleczone.

 

Tego typu problemy ze zdrowiem mogą powodować przewlekłe nietrzymanie moczu i faktycznie mogą wymagać albo leczenia albo dobrze przeprowadzonej rehabilitacji.

Podobnie jak w przypadku innych schorzeń, nietrzymanie moczu ma wiele rodzajów, które różnią się między sobą intensywnością objawów, momentami ich pojawienia się czy wreszcie – leczeniem.

Wśród rodzajów nietrzymania moczu należy wymienić:

  • wysiłkowe nietrzymanie moczu – pojawia się najczęściej podczas kaszlu, śmiechu lub kichania, czyli w sytuacjach, w których aktywują się mięśnie brzucha i zwiększają ciśnienie w jamie brzusznej. Efektem jest mimowolne oddawanie moczu, właśnie podczas tego rodzaju wysiłku. Samo wysiłkowe nietrzymanie moczu powoduje znaczne osłabienie mięśni dna miednicy i występuje najczęściej u kobiet;
  • mieszane nietrzymanie moczu – powodowane jest najczęściej stresem i może mieć podłoże psychosomatyczne;
  • nietrzymanie moczu prawdziwe – wynika ono ze złej konstrukcji układu moczowo-płciowego (czy to wrodzonymi, czy to nabytymi);
  • nietrzymanie moczu powodowane zmniejszeniem objętości pęcherza – pojawia się u osób, które cierpią na inne rodzaje chorób (na przykład przy ostrym zapaleniu pęcherza). Efektem tej formy nietrzymania moczu jest ciągłe i silne parcie na pęcherz oraz popuszczanie moczu, którego nie możesz powstrzymać;
  • nietrzymanie moczu z przepełnienia – pojawia się przy schorzeniach związanych z prostatą, najczęściej przy zmianach nowotworowych. Powodują je problemy z oddawaniem moczu – pęcherz jest przepełniony, a oddanie moczu jest utrudnione;
  • nietrzymanie moczu z nagłym parciem, czyli tak zwany „zespół pęcherza nadreaktywnego” – powoduje je złe działanie pęcherza moczowego, który kurczy się i powoduje silne parcie na mocz, a niekiedy – mimowolne jego oddawanie. Jest to rodzaj nietrzymania moczu, który występuje najczęściej w wyniku powikłań pooperacyjnych.

 

Zanim zaczniesz leczyć nietrzymanie moczu – ćwiczenia, które pomagają

Nietrzymanie moczu jest najczęściej powiązane ze źle działającymi mięśniami dna miednicy, nazywanymi niekiedy mięśniami Kegla.

Dlatego często zaleca się, żeby zacząć terapię nietrzymania moczu od ćwiczeń wzmacniających te obszary ciała.

Dodatkowo ćwiczenia mięśni dna miednicy są dobrą metodą profilaktyczną dla kobiet i mężczyzn w każdym wieku, nawet jeśli nigdy nie odczuwali objawów związanych z nietrzymaniem moczu.

Same ćwiczenia wzmacniające mięśnie Kegla są proste i możesz je wykonywać niemal w dowolnym momencie.

Zasada jest prosta – napinasz mięśnie tak, jak w sytuacji, w której chcesz zatrzymać przepływ moczu (czyli klasyczna sytuacja, gdy do najbliższej łazienki jest jeszcze kawałek, a chce Ci się siku).

Seria dziesięciu takich napięć po trzy sekundy może pomóc we wzmocnieniu mięśni dna miednicy.

Więcej o ćwiczeniach na mięśnie dna miednicy dowiesz się z tego tekstu.

 

Leczenie nietrzymania moczu, czyli kiedy faktycznie potrzebne są leki

Podstawą do skutecznego leczenia nietrzymania moczu jest zidentyfikowanie przyczyny, a przez to – wskazanie rodzaju tego schorzenia.

Dlatego lekarz, zanim rozpocznie leczenie i wypisze Ci e-receptę na konkretne leki, powinien przeprowadzić pogłębiony wywiad, z którego dowie się więcej o Tobie i Twoich problemach.

Specjaliści mogą przepisać różne rodzaje leków na nietrzymanie moczu, które są bezpośrednio związane z tym, jaki rodzaj choroby powoduje uciążliwe dolegliwości.

 

Leczenie nietrzymania moczu z parć naglących

W leczeniu nietrzymania moczu z parć naglących, które jest schorzeniem neurologicznym (występującym m.in. w przebiegu choroby Parkinsona i Alzheimera oraz stwardnienia rozsianego, a także po udarach i urazach kręgosłupa), powszechnie stosuje się takie środki, jak:

  • leki antycholinergiczne, (oksybutynina, tolterodyna, solifenacyna fesoterodyna, darifenacyna) – uznawane za tak zwany złoty standard w leczeniu tej postaci NTM,
  • trójpierścienne leki antydepresyjne (imipramina),
  • agoniści receptorów beta-3-adrenergicznych – (mirabegron),
  • neurotoskyny (toksyna botulinowa, rezynyferatoksyna).

 

Rzadziej używane są inne leki, w tym inhibitory acetylocholinoesterazy (distygmina), alfa-blokery (prazosyna, doksazosyna, terazosyna, tamsulosyna, alfuzosyna) oraz agoniści receptorów GABA (baklofen).

 

Leki stosowane w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu

Innego rodzaju leki wykorzystywane są w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu (inkontynencji), które jest zaburzeniem związanym z osłabieniem mięśni dna miednicy lub pogorszeniem pracy aparatu zwieraczowego cewki moczowej.

Jak wspomniałem – pojawia się ono w sytuacjach wzmożonej aktywności fizycznej.

W tym przypadku stosuje się tabletki na nietrzymane moczu zawierające takie substancje czynne, jak:

  • leki alfaadrenomimetyczne – efedryna, pseudoefedryna, midodryna, fenylopropanolamina (niska skuteczność, wiele skutków ubocznych: ból głowy, zaburzenia snu, wzrost ciśnienia),
  • inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), w tym przede wszystkim duloksetyna. Są to leki na co dzień używane w psychiatrii, w leczeniu zaburzeń depresyjnych, które znalazły zastosowanie także w terapii NTM (umów się na wizytę z psychiatrą online). Zwiększają przewodzenie impulsów w neuronach nerwu sromowego oraz napięcie zwieracza cewki. Stosowane bardzo często, ale nie powodują całkowitego wyleczenia, a jedynie łagodzą objawy,
  • trójpierścienne leki antydepresyjne (imipramina).

 

Jak działają leki antycholinergiczne na nietrzymanie moczu?

Najczęściej stosowane w terapii pęcherza neurogennego leki antycholinergiczne blokują tak zwane receptory muskarynowe, znajdujące się we włóknach mięśniowych wypieracza, a więc struktury odpowiedzialnej za skurcze pęcherza.

Receptory te, pod wpływem substancji zwanej acetylocholiną, pobudzają się, co prowadzi do uwalniania jonów wapnia, a w konsekwencji skurczu mięśni gładkich pęcherza – efektem tego jest wyciek moczu.

Blokując receptory muskarynowe, leki antycholinergiczne zatrzymują ten mechanizm, przynosząc wyraźne złagodzenie objawów.

Należy przy tym pamiętać, że wyróżniamy kilka typów receptorów – od M1 do M5.

Największe znaczenie dla procesu wywoływania skurczu mają te oznaczone symbolem M3.

Na różnym poziomie selektywności oddziałują na nie takie substancje, czynne, jak:

  • solifenacyna – wybiórczy antagonista receptorów muskarynowych M3 i M1 (dostępna w lekach takich jak Vesicare);
  • oksybutynina (Oxybutynini hydrochloridum, dostępny w lekach takich jak Ditropan czy Ditropane) – także działająca na receptory M3 i M1;
  • tolterodyna (Tolterodini tartas, dostępna w lekach takich jak Defur [ Defur 1 mg, Defur 2 mg, Defur 4 mg]; Tolterodini hydrogenotartas, dostępna w lekach takich jak Uroflow), opisywana jako antagonista receptorów muskarynowych.

 

Im większa selektywność leków względem M3, tym mniejsze ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, takich jak suchość w ustach, zaburzenia widzenia, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, czy zaburzenia rytmu serca.

 

Zabiegowe leczenie nietrzymania moczu – kiedy może do niego dojść?

Skrajne przypadki nietrzymania moczu – niekiedy powodowane wadami wrodzonymi lub nieprawidłowościami w budowie (również nabytymi) układu moczowego – mogą być leczone zabiegowo.

Dodatkowo – stosuje się je w sytuacjach, w których leki na nietrzymanie moczu nie przynoszą oczekiwanych efektów i problemy nadal się utrzymują.

Wśród zabiegowych rodzajów leczenia nietrzymania moczu warto wymienić zastrzyki ze wspomnianą toksyną botulinową, która (podobnie jak różnego rodzaju stymulatory nerwów, wszczepiane pod skórę pośladków) pomagają kontrolować napięcie pęcherza moczowego.

Innymi metodami zabiegowego leczenia nietrzymania moczu może być stosowanie specjalnych implantów lub taśm podtrzymujących, których rola jest prosta – zwiększenie kontroli nad oddawaniem moczu.

W skrajnych przypadkach, zazwyczaj dotyczących NTM o charakterze wysiłkowym lub mieszanym, stosuje się zabiegi operacyjne – przez powłoki brzuszne lub przez pochwę.

Chirurgia urologiczna opracowała na przestrzeni lat liczne metody inwazyjnego leczenia inkontynencji, wśród których wymienić można takie zabiegi na nietrzymanie moczu, jak:

  • zabiegi pętlowe, wykonywane laparoskopowo przez brzuch lub przezpochwowo;
  • TVT (ang. tension free vaginal tape) – jedna z mutacji zabiegu pętlowego;
  • załonowe podwieszenia szyi pęcherza (m.in. operacja Burcha);
  • przezpochwowe igłowe podwieszenia szyi pęcherza (zabiegi Pereyry, Raza, Stameya, Gittesa);
  • laparoskopowa kolposuspensja (sposobem Burcha);
  • plastyka przedniej ściany pochwy.

 

Wielu specjalistów, w tym między innymi eksperci Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego, odradzają natomiast laserowe leczenie nietrzymania moczu, oferowane przez wiele klinik, podkreślając, że jest to „metoda niesprawdzona, wątpliwie skuteczna i możliwie obarczoną późnymi powikłaniami” (oficjalne stanowisko PTUG).

 

Konsekwencje nieleczonego nietrzymania moczu, czyli dlaczego warto skontaktować się z lekarzem?

Nieleczone nietrzymanie moczu może powodować wiele problemów ze zdrowiem oraz wpływać negatywnie na samopoczucie oraz jakość życia.

Wśród problemów związanych z nieleczonym nietrzymaniem moczu należy wymienić:

  • znaczne obniżenie jakości życia, a co za tym idzie – możliwe pojawienie się lub nasilenie różnego rodzaju problemów psychicznych (depresji, stanów depresyjnych czy stanów lękowych);
  • nasilenie objawów do tego stopnia, że koniecznie może być leczenie operacyjne;
  • pojawianie się infekcji w obszarze dróg moczowo-płciowych, które często są powiązane z problemami z utrzymaniem odpowiedniej higieny intymnej, zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet.

 

Tabletki na nietrzymanie moczu bez recepty

Wszystkie wyżej wymienione leki używane są w ramach profesjonalnych terapii farmakologicznych i wydawane są wyłącznie na receptę.

Jeśli chodzi o tabletki na nietrzymanie moczu bez recepty, stosuje się je wyłącznie w stanach lekkich lub pomocniczo.

Mają one naturalny skład i działają przede wszystkim moczopędnie, a także wzmacniająco na mięśnie dna miednicy.

Do substancji czynnych stosowanych w tego typu preparatach należą między innymi:

  • wyciąg z pestek dyni,
  • owoce żurawiny,
  • nasiona soi,
  • ekstrakt z liści pokrzywy,
  • witaminy D, C oraz B12.