Spis treści:
1. Zelefion - działanie
2. Zelefion - wskazania
3. Zelefion - przeciwwskazania
4. Zelefion - dawkowanie
5. Zelefion - interakcje z innymi lekami
6. Zelefion - ciąża
7. Zelefion - skutki uboczne
8. Zelefion - środki ostrożności
9. Zelefion - producent

Działanie

Zelefion - Lek przeciwgrzybiczy z grupy alliloamin. Wykazuje szeroki zakres działania przeciw grzybom patogennym skóry, włosów i paznokci w tym dermatofitom rodzaju Trichophyton (np. T. rubrum, T. mentagrophytes, T. verrucosum, T. violaceum), Microsporum (np. M. canis) i Epidermophyton floccosum oraz drożdżakom z rodzaju Candida (np. C. albicans) i Pityrosporum. Terbinafina zakłóca wybiórczo wczesną fazę biosyntezy steroli grzybów. Prowadzi to do niedoboru ergosterolu i do wewnątrzkomórkowej kumulacji skwalenu, co powoduje śmierć komórek grzybów. Terbinafina działa przez hamowanie epoksydazy skwalenu w błonie komórkowej grzybów. Obecność pokarmu w umiarkowany sposób wpływa na biodostępność terbinafiny (AUC zwiększone o mniej niż 20%), w związku z czym nie jest konieczne korygowanie jej dawki. Po podaniu doustnym terbinafina jest dobrze wchłaniana (>70%). Po podaniu pojedynczej doustnej dawki 250 mg terbinafiny, maksymalne stężenie w osoczu 1,3 μg/ml występuje w ciągu 1,5 h po podaniu. W stanie stacjonarnym (70% stanu stacjonarnego jest osiągana w ciągu 28 dni) w porównaniu z pojedynczą dawką, maksymalne stężenie terbinafiny było średnio o 25% większe, a AUC w osoczu zwiększyło się 2,3- krotnie. Terbinafina łączy się silnie z białkami osocza (99%). Szybko przenika przez skórę i gromadzi się w lipofilnej warstwie rogowej naskórka. Terbinafina wydziela się również z łojem, osiągając w ten sposób duże stężenia w mieszkach włosowych, włosach i skórze, w miejscach gdzie wydziela się najwięcej łoju. Są również dowody, że terbinafina odkłada się w płytce paznokciowej w ciągu pierwszych tygodni od rozpoczęcia leczenia. Terbinafina jest szybko metabolizowana przy udziale co najmniej siedmiu izoenzymów CYP, a w szczególności przez: CYP2C9, CYP1A2, CYP3A4, CYP2C8, CYP2C19. Biotransformacja prowadzi do powstania metabolitów, które nie mają właściwości przeciwgrzybiczych i są wydalane głównie z moczem. Metabolity są wydalane głównie z moczem (70%). Na podstawie zwiększenia AUC w osoczu okres półtrwania w stanie stacjonarnym oszacowano na ok. 30 h. Zastosowanie wielu dawek oraz wykonanie rozszerzonych badań krwi wykazało trójfazową eliminację z okresem półtrwania wynoszącym ok. 16,5 dnia.

Wskazania

Zelefion - Grzybicze zakażenia skóry, takie jak: grzybica tułowia, grzybica pachwin, grzybica stóp, grzybica owłosionej skóry głowy, grzybica paznokci wywołane przez dermatofity; grzybice skórne wywołane przez drożdżaki z rodzaju Candida (np. Candida albicans). W przypadku grzybicy tułowia, pachwin, stóp leczenie doustne terbinafiną zależy od umiejscowienia, ciężkości i rozległości zakażenia. W przeciwieństwie do preparatów terbinafiny do stosowania miejscowego na skórę, tabletki nie są skuteczne w leczeniu łupieżu pstrego i kandydozy pochwy.

Przeciwwskazania

Zelefion - Nadwrażliwość na terbinafinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przewlekła lub czynna choroba wątroby. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).

Dawkowanie

Zelefion - Doustnie. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia oraz od postępu klinicznego. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Dzieci o masie ciała od 20 do 40 kg: 125 mg (1/2 tabl. 250 mg) raz na dobę. Dzieci o masie ciała powyżej 40 kg: 250 mg (1 tabl. 250 mg) raz na dobę. Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci o masie ciała poniżej 20 kg. Zakażenia grzybicze skóry. Zalecany czas leczenia: grzybica stóp międzypalcowa, typ podeszwowy/mokasynowy: 2 do 6 tyg.; grzybica tułowia: 2 do 4 tyg.; grzybica pachwin: 2 do 4 tyg.; drożdżyca skóry: 2 do 4 tyg. Może się zdarzyć, że całkowite ustąpienie objawów przedmiotowych i podmiotowych zakażenia nastąpi dopiero po kilku tygodniach od wyleczenia mikologicznego. Zakażenia owłosionej skóry głowy. Zalecany czas leczenia: grzybica owłosionej skóry głowy: 4 tyg. Grzybica owłosionej skóry głowy występuje głównie u dzieci. Grzybica paznokci: u większości pacjentów całkowite wyleczenie uzyskuje się po 6-12 tyg. leczenia. Grzybica paznokci rąk: w większości przypadków zakażeń paznokci rąk 6-tygodniowy okres leczenia jest wystarczający. Grzybica paznokci stóp: w większości przypadków zakażeń paznokci stóp 12-tygodniowy okres leczenia jest wystarczający. Niektórzy pacjenci z wolnym tempem wzrostu paznokci mogą wymagać dłuższego okresu leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwskazany u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. U pacjentów z łagodną lub ciężką chorobą wątroby może dojść do zmniejszenia eliminacji terbinafiny. U pacjentów z niewydolnością nerek nie zaleca się stosowania terbinafiny, ponieważ nie ma zadowalających badań dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności nerek przyjmujących doustnie terbinafinę. Nie ma danych wskazujących na to, iż pacjenci w podeszłym wieku wymagają innych dawek i że mogą się u nich pojawiać działania niepożądane inne niż u młodszych pacjentów. W razie przepisania tabletek z terbinafiną osobom w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę istniejące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Sposób podania. Tabletkę należy połknąć popijając wodą.

Interakcje z innymi lekami

Zelefion - Wpływ innych leków na terbinafinę. Klirens terbinafiny mogą przyspieszać leki, które indukują metabolizm i hamować go mogą leki, które hamują aktywność cytochromu P 450. Jeśli równoczesne stosowanie takich leków jest konieczne, dawkowanie terbinafiny w postaci tabletek może wymagać odpowiedniego dostosowania. Następujące leki mogą nasilać działanie terbinafiny lub zwiększać jej stężenie w osoczu krwi: 
cymetydyna zmniejszała klirens terbinafiny o 33%; flukonazol powodował zwiększenie wartości C_max i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69% w wyniku hamowania enzymów CYP2C9 i CYP3A4. Podobne zwiększenie wartości C_max i AUC może wystąpić po jednoczesnym podaniu terbinafiny z innymi preparatami hamującymi zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, takimi jak ketokonazol i amiodaron. Następujące leki mogą osłabiać działanie terbinafiny lub zmniejszać jej stężenie we krwi: ryfampicyna zwiększa klirens terbinafiny o 100%. Wpływ terbinafiny na inne leki. Terbinafina może nasilać działanie lub zwiększać stężenie w osoczu następujących leków: wyniki uzyskane w badaniach in vitro oraz w badaniach na zdrowych ochotnikach świadczą, że terbinafina może nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens leków metabolizowanych przez układ cytochromu P 450 (np. terfenadyny, triazolamu, tolbutamidu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6 (patrz poniżej). Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny ani digoksyny. W badaniach z udziałem osób zdrowych charakteryzujących się intensywnym metabolizmem dekstrometorfanu (leku przeciwkaszlowego i substratu testowego CYP2D6), terbinafina zwiększała wskaźnik metaboliczny dekstrometorfanu/dekstrorfanu w moczu średnio 16-97-krotnie. Dlatego osoby z intensywnym metabolizmem CYP2D6 mogą pod wpływem terbinafiny zacząć słabo go metabolizować. U pacjentek przyjmujących doustnie terbinafinę jednocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano nieliczne przypadki nieregularnego miesiączkowania. Jednakże częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących wyłącznie doustne środki antykoncepcyjne. Terbinafina zwiększa ryzyko nasilenia działań niepożądanych propafenonu w wyniku zmniejszenia metabolizmu wątrobowego przez terbinafinę. W razie potrzeby należy skorygować dawkę propafenonu w trakcie leczenia terbinafiną. Terbinafina może zwiększać ryzyko zahamowania metabolizmu kodeiny, mekwitazyny i tramadolu. Terbinafina może zwiększać ekspozycję na aktywne metabolity tetrabenazyny. Terbinafina może zmniejszać działanie lub stężenie w osoczu następujących leków: terbinafina zwiększa klirens cyklosporyny o 15%. Terbinafina zwiększa ryzyko nasilenia działań niepożądanych flekainidu w wyniku zmniejszenia metabolizmu wątrobowego. W razie potrzeby należy skorygować dawkę flekainidu w trakcie leczenia terbinafiną. U pacjentów z niewydolnością serca istnieje ryzyko nasilenia działań niepożądanych metoprololu w wyniku zmniejszenia jego metabolizmu wątrobowego przez terbinafinę. W razie potrzeby należy skorygować dawkę metoprololu w trakcie leczenia terbinafiną. Terbinafina może zmniejszać skuteczność tamoksyfenu z powodu zahamowania procesu tworzenia jego aktywnego metabolitu.

Ciąża

Zelefion - Można rozważyć stosowanie terbinafiny u kobiety w ciąży, jeśli zostanie uznane, że istnieje konieczność leczenia farmakologicznego. Nie przeprowadzono odpowiednich ani właściwie kontrolowanych badań klinicznych nad stosowaniem terbinafiny u kobiet w ciąży. W obserwacyjnym badaniu kohortowym opartym na rejestrze przypadków, obejmującym 891 ciąż z ekspozycją na lek, nie odnotowano zwiększonego ryzyka poważnych wad wrodzonych lub poronień samoistnych u kobiet z ekspozycją na doustną terbinafinę w trakcie ciąży w porównaniu z kobietami bez takiej ekspozycji. W badaniach na zwierzętach nie wykazano szkodliwego wpływu na reprodukcję. U ludzi terbinafina przenika do mleka kobiecego. Maksymalny stosunek stężenia terbinafiny w mleku do stężenia w osoczu wynosi 7:1, a maksymalną ilość terbinafiny spożywanej przez niemowlę szacuje się na 16% dawki podanej kobiecie karmiącej piersią. Maksymalne stężenie terbinafiny w mleku kobiecym obserwuje się w ciągu 6 godzin po podaniu leku; stężenie terbinafiny zmniejsza się następnie o około 70% w ciągu 6–12 h po podaniu. Nie ma dostępnych danych dotyczących wpływu terbinafiny na dziecko karmione piersią ani na produkcję mleka – nie można wykluczyć ryzyka. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy zrezygnować z leczenia terbinafiną, biorąc pod uwagę korzyści płynące z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla kobiety. Brak jest istotnych informacji z obserwacji dotyczących wpływu leku na płodność lub ogólną zdolność do reprodukcji u ludzi. W badaniach nad płodnością na szczurach nie wykazano niekorzystnego wpływu leku na płodność czy zdolność do reprodukcji.

Skutki uboczne

Zelefion - Bardzo często: zmniejszenie apetytu, ból głowy, objawy żołądkowo-jelitowe (rozdęcie brzucha, niestrawność, nudności, bóle brzucha, biegunka), wysypka, pokrzywka, reakcje ze strony układu mięśniowo-szkieletowego (bóle stawów, bóle mięśni). Często: depresja, zaburzenia odczuwania smaku - w tym utrata odczuwania smaku (osłabienie czucia smaku, w tym zniesienie odczuwania smaku, które zwykle wracają do normy po kilku tygodniach od zaprzestania przyjmowania leku; w pojedynczych przypadkach zanotowano przedłużone zniesienie odczuwania smaku), zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zmęczenie. Niezbyt często: niedokrwistość, niepokój, parestezje i niedoczulica, szum w uszach, reakcje nadwrażliwości na światło, gorączka, zmniejszenie masy ciała (zmniejszenie masy ciała jest wtórne do zniesienie odczuwania smaku). Rzadko: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, cholestaza, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko: reakcje rzekomoanafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy), skórny i układowy toczeń rumieniowaty, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, toksyczne wykwity skórne, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry, pojawienie się wykwitów skórnych łuszczycopodobnych lub zaostrzenie łuszczycy, łysienie. Częstość nieznana: neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia, pancytopenia, reakcje anafilaktyczne, reakcja przypominająca chorobę posurowiczą, niewyraźne widzenie, zmniejszenie ostrości widzenia, niedosłuch, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, rabdomioliza, zespół objawów grypopodobnych, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi.

Środki ostrożności

Zelefion - Zaburzenia czynności wątroby. Stosowanie terbinafiny jest przeciwwskazane u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia, należy wykonać badanie czynności wątroby. Hepatotoksyczność może wystąpić zarówno u pacjentów z wcześniej stwierdzoną chorobą wątroby, jak i u pacjentów, u których ona nie występowała - zaleca się okresowe wykonywanie badań czynności wątroby (po 4-6 tyg. terapii). Przyjmowanie terbinafiny powinno być natychmiast przerwane w przypadku podwyższonych wyników testów czynności wątroby. U pacjentów przyjmujących doustnie terbinafinę stwierdzano bardzo rzadko przypadki niewydolności wątroby (niektóre ze skutkiem śmiertelnym lub wymagające przeszczepu wątroby). W większości przypadków niewydolności wątroby pacjenci mieli ciężkie choroby ogólnoustrojowe i związek przyczynowo-skutkowy z przyjmowaniem tabletek z terbinafiną nie został ustalony. Pacjentów należy ostrzec, aby natychmiast zgłaszali jakiekolwiek objawy uporczywych nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszonego apetytu, uczucia zmęczenia, wymiotów, bólu w prawej górnej części brzucha, gorączki, anginy lub innej infekcji, zmian skórnych o charakterze rozsianym lub obejmujących błony śluzowe, świądu, znacznego osłabienia, żółtaczki, ciemno zabarwionego moczu lub jasno zabarwionych stolców. Zaburzenia skóry. W przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej (rumienia) z gorączką i zmianami krostkowymi leczenie terbinafiną w tabletkach należy przerwać, ponieważ może wystąpić ostra uogólniona osutka krostkowa. U pacjentów leczonych terbinafiną opisywano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak: bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka częstość nieznana: wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (zespół DRESS). Należy zachować ostrożność podczas stosowania terbinafiny u pacjentów z łuszczycą lub toczniem rumieniowatym w wywiadzie, ze względu na bardzo rzadkie doniesienia wywołania wysiewu lub zaostrzenia łuszczycy oraz skórnego i układowego tocznia po zastosowaniu terbinafiny. Zaburzenia krwi. U pacjentów leczonych terbinafiną w postaci tabletek bardzo rzadko zgłaszano przypadki występowania zaburzeń krwi (neutropenii, agranulocytozy, trombocytopenii, niedokrwistości aplastycznej). Należy ustalić etiologię tych zaburzeń krwi, które występują u pacjentów leczonych terbinafiną oraz rozważyć zmianę dawkowania, a nawet przerwanie leczenia terbinafiną. Zaburzenia czynności nerek. Stosowanie terbinafiny nie zostało dostatecznie przebadane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr <50 ml/min lub stężenie kreatyniny >300 μmol/l), dlatego stosowanie terbinafiny nie jest u nich zalecane. U pacjentów z istniejącą wcześniej łuszczycą lub toczniem rumieniowatym, terbinafinę należy stosować z ostrożnością ze względu na bardzo rzadko zgłaszane przypadki tocznia rumieniowatego. W rzadkich przypadkach terbinafina może powodować odwracalną zmianę lub utratę smaku; nie zaleca się leczenia terbinafiną u osób, które wykorzystują swoje zdolności smakowe do celów zawodowych. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie karmienia piersią. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Bausch Health Ireland