Leki na refluks i zgagę: konsultacja medyczna w Dimedic
- Diagnoza na podstawie objawów: pieczenie za mostkiem, cofanie się treści pokarmowej.
- Zalecenie zmiany stylu życia i leczenia farmakologicznego.
- E-recepta na inhibitory pompy protonowej lub inne leki zobojętniające.
- Wskazówki dietetyczne i kontrolne działania w razie przewlekłości objawów.


Konsultacja z lekarzem online
Konsultacja z lekarzem + e-recepta




Jak to działa?

Wybierz termin konsultacji ze specjalistą
Zarezerwuj dogodną datę i godzinę konsultacji.

Wypełnij ankietę medyczną
Odpowiedz na kilka pytań, które pomogą lekarzowi ocenić Twój stan zdrowia. Jeśli kontynuujesz leczenie, załącz wcześniejszą receptę.

Poczekaj na kontakt od lekarza
W wybranym terminie lekarz zadzwoni, aby przeprowadzić konsultację.

Odbierz dokumentację
Po decyzji lekarza otrzymasz receptę i/lub zalecenia SMS-em i e-mailem – bez wychodzenia z domu.
Pytania i odpowiedzi
Nie znalazłeś tego, czego szukasz? Sprawdź:
Leki stosowane w leczeniu zgagi i refluksu:
Przeczytaj na blogu:
Refluks i zgaga to częste dolegliwości, które obniżają jakość życia. Uczucie pieczenia w przełyku, kwaśny smak w ustach czy ból w nadbrzuszu wymagają diagnostyki i odpowiedniego leczenia. W Dimedic możesz skonsultować się z lekarzem online i uzyskać dopasowane leki na refluks i leki na zgagę.
Refluks i zgaga: czym są oraz jak się objawiają?
Refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) to przewlekła choroba, w której kwaśna treść żołądkowa cofa się do przełyku. Dzieje się tak na skutek osłabienia dolnego zwieracza przełyku, który normalnie zapobiega cofaniu się treści pokarmowej. Objawy mogą występować epizodycznie, ale u części pacjentów mają charakter przewlekły i wymagają leczenia farmakologicznego.
Zgaga to zaś najczęstszy objaw refluksu – uczucie pieczenia za mostkiem często nasilające się po posiłku lub w pozycji leżącej. Może jej towarzyszyć kwaśne odbijanie, ból gardła, chrypka, a nawet suchy kaszel lub uczucie „guli” w gardle.
Do innych przyczyn zgagi lub refluksu należą m.in. wrzody żołądka, infekcja Helicobacter pylori, a także sposób odżywiania i styl życia: tłuste potrawy, alkohol, kawa, palenie tytoniu czy nadwaga.
Leki na refluks – co stosować?
Leczenie refluksu powinno być dostosowane do nasilenia objawów oraz przyczyny dolegliwości. Najczęściej stosuje się leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego, które przynoszą ulgę w pieczeniu i kwaśnym odbijaniu. Wśród nich znajdują się zarówno preparaty dostępne bez recepty, jak i silniejsze leki, których zastosowanie wymaga konsultacji lekarskiej.
Do najczęściej stosowanych leków na refluks należą:
- inhibitory pompy protonowej (IPP)
- antagoniści receptora H2
- leki zobojętniające kwas żołądkowy
- leki osłaniające błonę śluzową przełyku
- leki prokinetyczne
Wybór konkretnego leku na refluks zależy od częstotliwości objawów, odpowiedzi na wcześniejsze leczenie oraz ewentualnych chorób współistniejących.
Jak działają tabletki na refluks?
Tabletki na refluks zawierają substancje czynne, które wpływają na wydzielanie kwasu solnego w żołądku lub neutralizują jego nadmiar lub zapobiegają cofaniu się kwaśnej treści do przełyku. W zależności od rodzaju leku tabletki mogą działać doraźnie lub długoterminowo, dlatego bardzo ważne jest prawidłowe dobranie preparatu do objawów pacjenta.
Najsilniejsze i najczęściej stosowane są inhibitory pompy protonowej (IPP) takie jak omeprazol, pantoprazol czy esomeprazol. Tabletki z tej grupy nie działają natychmiastowo – pierwsze efekty pojawiają się po 24–48 godzinach, a pełna skuteczność rozwija się po kilku dniach regularnego stosowania.
IPP działają poprzez nieodwracalne blokowanie enzymu zwanego pompą protonową, który znajduje się w komórkach okładzinowych żołądka i odpowiada za końcowy etap wydzielania kwasu solnego. Hamując ten mechanizm, leki znacząco zmniejszają kwaśność treści żołądkowej, co łagodzi objawy refluksu i chroni błonę śluzową przed dalszym podrażnieniem.
Inną grupą leków są antagoniści receptora H2, czyli tzw. H2-blokery, np. famotydyna. Działają one szybciej niż IPP, choć nieco słabiej. Ich mechanizm polega na blokowaniu receptorów histaminowych H2 zlokalizowanych w komórkach okładzinowych żołądka. Receptory te są odpowiedzialne za stymulację wydzielania kwasu żołądkowego – ich zablokowanie prowadzi więc do zmniejszenia produkcji soku żołądkowego. H2-blokery mogą być stosowane doraźnie (np. wieczorem) lub jako uzupełnienie terapii IPP, szczególnie u pacjentów z objawami nocnymi.
Inaczej działają tabletki zobojętniające, które nie wpływają na produkcję kwasu, ale neutralizują kwas już obecny w żołądku. Zawierają one zazwyczaj związki wapnia, magnezu lub glinu, np. węglan wapnia czy wodorotlenek magnezu. Preparaty te występują najczęściej w formie tabletek do ssania. Efekt pojawia się w ciągu kilku minut, ale jest krótkotrwały – utrzymuje się zazwyczaj przez 1–2 godziny. Tego typu leki są szczególnie pomocne w doraźnym leczeniu zgagi, np. po ciężkostrawnym posiłku lub w nocy.
Są też tabletki na refluks zawierające alginiany, które działają mechanicznie – nie zmieniają pH soku żołądkowego, ale tworzą fizyczną barierę na powierzchni kwaśnej treści. Dzięki temu zapobiegają cofaniu się kwasu do przełyku, nie wpływając bezpośrednio na jego wydzielanie. Najczęściej stosowane substancje to alginian sodu, alginian potasu oraz ich połączenia z wodorowęglanem sodu, który dodatkowo wspomaga wypieranie kwaśnej treści ku górze. Alginiany można bezpiecznie łączyć z innymi lekami i są często stosowane u kobiet w ciąży, osób starszych oraz pacjentów z chorobami współistniejącymi.
Z kolei leki prokinetyczne, takie jak itopryd czy metoklopramid, poprawiają perystaltykę przewodu pokarmowego i przyspieszają opróżnianie żołądka. Nie wpływają na pH żołądka, ale zwiększają napięcie dolnego zwieracza przełyku i ograniczają cofanie się treści. Pomagają szczególnie pacjentom, u których refluks wynika z zaburzeń motoryki żołądka, którzy odczuwają objawy wzdęć i uczucia przepełnienia po jedzeniu.
Leki na refluks na receptę
Leki na refluks na receptę są przeznaczone dla pacjentów z objawami przewlekłymi, nasilonymi lub nieodpowiadającymi na leczenie preparatami OTC. Najczęściej stosuje się wówczas inhibitory pompy protonowej (IPP) w wyższych dawkach, np. esomeprazol 40 mg lub pantoprazol 40 mg, podawane zazwyczaj raz dziennie rano, a w niektórych przypadkach – dwa razy dziennie.
W przypadku refluksowego zapalenia przełyku lekarz może wdrożyć leczenie etapowe: najpierw intensywną terapię wysokimi dawkami IPP przez 4–8 tygodni, a następnie leczenie podtrzymujące – w niższej dawce lub z mniejszą częstotliwością. Czas trwania terapii zależy od indywidualnej reakcji pacjenta, objawów klinicznych oraz ewentualnych wyników badań, takich jak gastroskopia.
Oprócz IPP w leczeniu refluksu stosuje się także prokinetyki m.in. itopryd lub metoklopramid. Leki te poprawiają motorykę przewodu pokarmowego, usprawniając opróżnianie żołądka i zwiększając napięcie dolnego zwieracza przełyku. Często stosuje się je w skojarzeniu z IPP, szczególnie u pacjentów, którzy skarżą się na uczucie pełności, wzdęcia, opóźnione trawienie lub nasilone objawy w pozycji leżącej.
Do leków na receptę zalicza się również famotydynę – przedstawiciela H2-blokerów, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego poprzez blokowanie receptorów histaminowych w komórkach okładzinowych. Famotydyna może być stosowana jako alternatywa dla IPP szczególnie u osób, które nie tolerują tych leków lub potrzebują terapii doraźnej wieczorem np. w przypadku zgagi nocnej.
W uzasadnionych przypadkach lekarz może przepisać także leczenie skojarzone łączące IPP z prokinetykiem lub dodatkiem substancji osłonowych. Do takich należą m.in. sukralfat, który tworzy ochronną warstwę na uszkodzonej błonie śluzowej i wspiera jej gojenie. Leki skojarzone są szczególnie przydatne u pacjentów z nadżerkami, objawami ze strony gardła lub opornym refluksem.
Leki na refluks bez recepty
Leki na refluks bez recepty sprawdzają się w łagodnych, sporadycznych objawach takich jak zgaga czy pieczenie w przełyku.
Najczęściej stosowane są niskie dawki IPP. Mogą być stosowane do 14 dni –jeśli objawy nie ustępują, konieczna jest konsultacja lekarska. Długotrwałe, niekontrolowane stosowanie IPP może prowadzić do maskowania poważniejszych chorób, takich jak wrzody żołądka czy zakażenie Helicobacter pylori.
Alginiany tworzą barierę mechaniczną na powierzchni treści żołądkowej i zapobiegają jej cofaniu się do przełyku. Są bezpieczne, dobrze tolerowane i polecane m.in. kobietom w ciąży i osobom starszym.
Leki zobojętniające, działają natychmiastowo, ale krótko tj. do 1–2 godzin. Łagodzą pieczenie po posiłku. Stosowane są doraźnie przy epizodycznej zgadze, po ciężkostrawnym posiłku, po alkoholu lub w nocy. Nie należy przekraczać zalecanych dawek dziennych ponieważ zawierają składniki mogące w nadmiarze powodować zaparcia lub biegunki.
Dostępne są także preparaty osłaniające śluzówkę przełyku, np. z kwasem hialuronowym i siarczanem chondroityny, które wspierają regenerację i łagodzą podrażnienia. Są pomocne szczególnie u pacjentów z nadżerkowym zapaleniem przełyku czy przy przewlekłej chrypce.
Należy pamiętać, że leki bez recepty stanowią wsparcie w łagodzeniu objawów ale nie leczą przyczyny choroby. Jeśli zgaga lub refluks występują częściej niż 2 razy w tygodniu, należy zgłosić się do lekarza i rozpocząć leczenie przyczynowe.
Niefarmakologiczne i naturalne leczenie refluksu
Poza farmakoterapią istotne znaczenie ma również modyfikacja stylu życia. Wiele osób zastanawia się, co na refluks, gdy leki nie są jeszcze wskazane. W takich przypadkach pomocne mogą być:
- unikanie ciężkostrawnych i tłustych potraw,
- rezygnacja z alkoholu, kawy, czekolady, cytrusów,
- jedzenie małych porcji, minimum 2–3 godziny przed snem,
- podniesienie wezgłowia łóżka,
- redukcja masy ciała,
- rzucenie palenia.
W naturalnym leczeniu pomocne mogą być również napary z rumianku, siemienia lnianego lub aloesu, jednak ich skuteczność nie zastępuje leczenia farmakologicznego, zwłaszcza w przypadku przewlekłego refluksu.
Leki na zgagę
Leki na zgagę mają przede wszystkim na celu szybkie złagodzenie dokuczliwych objawów, takich jak pieczenie za mostkiem czy kwaśny posmak w ustach. Działają szybko, ale zazwyczaj krótko – dlatego stosuje się je głównie doraźnie. Najczęściej wybierane jako leki na zgagę są preparaty zobojętniające kwas żołądkowy oraz alginiany. Te ostatnie, oprócz neutralizacji kwasu, tworzą dodatkową barierę ochronną na powierzchni treści żołądkowej, co pomaga zapobiegać jej cofaniu się do przełyku.
Jeśli jednak zgaga występuje często (kilka razy w tygodniu) lub utrzymuje się mimo leczenia, może to świadczyć o chorobie refluksowej i wymagać sięgnięcia po skuteczniejsze leki na zgagę na receptę, takie jak inhibitory pompy protonowej.
Warto pamiętać, że w przypadku wystąpienia tzw. objawów alarmowych takich jak ból w klatce piersiowej niezwiązany z posiłkiem, trudności w przełykaniu, krwawienie z przewodu pokarmowego, przewlekła chrypka czy niewyjaśniona utrata masy ciała konieczna jest pogłębiona diagnostyka w kierunku poważniejszych schorzeń – a nie tylko leczenie objawowe.
Czy refluks można wyleczyć?
Choć refluks często ma charakter przewlekły, możliwe jest uzyskanie pełnej kontroli nad objawami. Skuteczne leczenie obejmuje zarówno farmakoterapię, jak i działania niefarmakologiczne. U części pacjentów po ustąpieniu objawów i wygojeniu przełyku można odstawić leki lub znacznie zmniejszyć ich dawkę. Istotne jest jednak wczesne rozpoznanie, właściwa diagnoza oraz indywidualne podejście do leczenia.
FAQ – Leczenie refluksu
Jakie są główne rodzaje leków stosowanych w refluksie?
Najczęściej stosuje się inhibitory pompy protonowej (IPP), leki zobojętniające kwas, alginiany oraz H2-blokery.
Jak działają inhibitory pompy protonowej (IPP)?
IPP hamują wydzielanie kwasu żołądkowego u jego źródła, co zmniejsza podrażnienie przełyku i łagodzi objawy refluksu.
Czym różnią się IPP od leków zobojętniających kwas?
IPP działają długofalowo i zapobiegawczo, a leki zobojętniające – szybko ale krótkotrwale, neutralizując już wydzielony kwas.
Kiedy stosuje się leki H2-blokery?
Są stosowane przy umiarkowanych objawach lub jako alternatywa dla IPP, choć działają słabiej i krócej.
Jak długo można stosować leki na refluks?
Leczenie samodzielne może trwać maksymalnie 14 dni, zaś leczenie pod okiem lekarza trwa zwykle 4–8 tygodni. W niektórych przypadkach konieczne jest długotrwałe lub przewlekłe stosowanie.
Czy leki na refluks są bezpieczne przy długotrwałym stosowaniu?
Przy odpowiednim nadzorze lekarskim są bezpieczne, ale mogą wymagać okresowej kontroli (np. poziomu magnezu czy witaminy B12).
Jakie są możliwe skutki uboczne leków na refluks?
Najczęściej występują bóle głowy, biegunka lub zaparcia, a przy dłuższym stosowaniu – ryzyko niedoborów i zaburzeń wchłaniania.
Czy można brać leki na refluks w czasie ciąży?
Tak, niektóre preparaty (np. alginiany lub leki zobojęteniające) są dozwolone, ale leczenie powinno być uzgodnione z lekarzem.
Czy dzieci mogą stosować leki na refluks?
Tak, ale tylko pod kontrolą pediatry i w dawkach odpowiednich do wieku oraz masy ciała dziecka.
Czy leki na refluks mogą wpływać na wchłanianie innych leków?
Leki te mogą wpływać na działanie niektórych antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych czy preparatów żelaza dlatego należy poinformować lekarza o stosowaniu innych leków.
Czy dieta ma wpływ na skuteczność leków na refluks?
Tak. Unikanie tłustych potraw, kawy, alkoholu i cytrusów może zwiększyć skuteczność leczenia farmakologicznego.