Spis treści:
1. Amoksiklav - działanie
2. Amoksiklav - wskazania
3. Amoksiklav - przeciwwskazania
4. Amoksiklav - dawkowanie
5. Amoksiklav - interakcje z innymi lekami
6. Amoksiklav - ciąża
7. Amoksiklav - skutki uboczne
8. Amoksiklav - środki ostrożności
9. Amoksiklav - producent

Działanie

Amoksiklav - Amoksycylina jest półsyntetyczną penicyliną wrażliwą na działanie wielu β-laktamaz, które unieczynnia kwas klawulanowy. Połączenie obu związków rozszerza zakres działania bakteriobójczego amoksycyliny o szczepy bakterii wytwarzające β-laktamazy. Drobnoustroje zwykle wrażliwe na lek - tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, Gardnerella vaginalis, Staphylococcus aureus (wrażliwe na metycylinę), gronkowce koagulazo-ujemne (wrażliwe na metycylinę), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes i inne paciorkowce β-hemolizujące, grupa Streptococcus viridans; tlenowe bakterie Gram-ujemne: Capnocytophaga spp., Eikenella corrodens, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Pasteurella multocida; bakterie beztlenowe: Bacteroides fragilis, Fusobacterium nucleatum, Prevotella spp. Bakterie, u których może wystąpić oporność nabyta - Enterococcus faecium, Escherichia coli, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris. Drobnoustroje z wrodzoną opornością - Acinetobacter spp., Citrobacter freundii, Enterobacter spp., Legionella pneumophila, Morganella morganii, Providencia spp., Pseudomonas spp., Serratia spp., Stenotrophomonas maltophilia, Chlamydophila pneumoniae, Chlamydophila psittaci, Coxiella burnetti, Mycoplasma pneumoniae. Wszystkie gronkowce oporne na metycylinę są oporne na amoksycylinę z kwasem klawulanowym. Oba składniki preparatu szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego, osiągając C_max w ciągu 1 h. Biodostępność obu składników wynosi ok. 70%. Amoksycylina wiąże się z białkami osocza w ok. 18%; kwas klawulanowy - w ok. 25%. Amoksycylina nie przenika wystarczająco do płynu mózgowo-rdzeniowego. Amoksycylina jest metabolizowana w ok. 10-25% do nieczynnego kwasu penicylinowego i wydalana głównie przez nerki; kwas klawulanowy jest w dużym stopniu metabolizowany i wydalany z moczem i kałem oraz jako dwutlenek węgla z wydychanym powietrzem. T_0,5 we krwi w fazie eliminacji amoksycyliny z kwasem klawulanowym wynosi ok. 1 h.

Wskazania

Amoksiklav - Leczenie następujących zakażeń bakteryjnych u dorosłych i u dzieci: ostre bakteryjne zapalenie zatok (właściwie rozpoznane); ostre zapalenie ucha środkowego; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane); pozaszpitalne zapalenie płuc; zapalenie pęcherza moczowego; odmiedniczkowe zapalenie nerek; zakażenia skóry i tkanek miękkich, zwłaszcza zapalenie tkanki łącznej, zakażenia po ukąszeniach zwierząt, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej; zakażenia kości i stawów, zwłaszcza zapalenie kości i szpiku. Należy uwzględnić oficjalne miejscowe wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania środków przeciwbakteryjnych.

Przeciwwskazania

Amoksiklav - Nadwrażliwość na substancje czynne, na którąkolwiek z penicylin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka natychmiastowa reakcja nadwrażliwości na inny lek β-laktamowy (np. cefalosporynę, karbapenem lub monobaktam) w wywiadzie. Żółtaczka lub zaburzenia czynności wątroby spowodowane przez amoksycylinę lub kwas klawulanowy w wywiadzie.

Dawkowanie

Amoksiklav - Doustnie. Tabl. powl. 625 mg, tabl. QUICKTAB 625 mg (amoksycylina i kwas klawulanowy w proporcji 4:1). Dorośli i dzieci ≥40 kg: 1 tabl. 3 razy na dobę. Dzieci <40 kg: (20 mg + 5 mg)/kg/dobę do (60 mg + 15 mg)/kg/dobę, w 3 dawkach podzielonych. U dzieci ≤6 lat preferuje się lek w postaci zawiesiny. Nie są dostępne dane kliniczne dotyczące stosowania u dzieci <2 lat dawek większych niż (40 mg + 10 mg)/kg mc./dobę leków zawierających amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 4:1. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie ostrożności i regularne kontrolowanie czynności wątroby. Dorośli i dzieci ≥40 kg - CCr >30 ml/min: nie ma konieczności zmiany dawkowania; CCr 10-30 ml/min: 1 tabl. 2 razy na dobę; CCr <10 ml/min: 1 tabl. raz na dobę; hemodializa: 1 tabl. co 24 h, dodatkowo 1 tabl. w czasie i na koniec dializy. Dzieci <40 kg - CCr >30 ml/min: nie ma konieczności zmiany dawkowania; CCr: 10-30 ml/min: (15 mg + 3,75 mg)/kg mc. 2 razy na dobę (maksymalnie 500 mg + 125 mg 2 razy na dobę); CCr <10 ml/min: (15 mg + 3,75 mg)/kg mc. raz na dobę (maksymalnie 500 mg +125 mg); hemodializa: (15 mg + 3,75 mg)/kg mc. co 24 h, przed hemodializą należy podać dodatkowo jedną dawkę (15 mg + 3,75 mg)/kg mc., po hemodializie należy podać następną dawkę (15 mg + 3,75 mg)/kg mc. Tabl. powl. 1000 mg, tabl. QUICKTAB 1000 mg, proszek do sporz. zawiesiny 457 mg/5 ml (amoksycylina i kwas klawulanowy w proporcji 7:1). Dorośli i dzieci ≥40 kg: 875 mg + 125 mg 2 razy na dobę; większa dawka (zwłaszcza w takich zakażeniach, jak zakażenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zakażenia dolnych dróg oddechowych i zakażenia dróg moczowych): 875 mg + 125 mg 3 razy na dobę. Dzieci o mc. <40 kg: od (25 mg + 3,6 mg)/kg mc./dobę do (45 mg + 6,4 mg)/kg mc./dobę, podawane w 2 dawkach podzielonych; dawki do (70 mg + 10 mg)/kg mc./dobę podawane w 2 dawkach podzielonych można rozważać w zakażeniach takich, jak: zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok i zakażenia dolnych dróg oddechowych. Dzieciom można podawać lek w postaci tabletek lub zawiesiny. Nie są dostępne dane kliniczne dotyczące stosowania u dzieci <2 lat dawek większych niż (45 mg + 6,4 mg)/kg mc. na dobę leków zawierających amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 7:1. Ze względu na brak dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania dawek leków zawierających amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 7:1 u dzieci <2 miesięcy, nie jest możliwe przedstawienie zaleceń dotyczących dawkowania w tej populacji. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie ostrożności i regularne kontrolowanie czynności wątroby. U pacjentów z CCr >30 ml/min nie ma konieczności zmiany dawkowania. U pacjentów z CCr <30 ml/min nie jest zalecane stosowanie leków zawierających amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 7:1, ze względu na brak zaleceń dotyczących możliwości dostosowania dawki. Czas leczenia. Czas trwania leczenia należy ustalić na podstawie reakcji pacjenta na lek. Niektóre zakażenia (np. szpiku i kości) wymagają dłuższego leczenia. Leczenia nie należy przedłużać ponad 14 dni bez powtórnej kontroli stanu zdrowia pacjenta. Sposób podania. Lek przyjmuje się na początku posiłku w celu zminimalizowania możliwości wystąpienia nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego. Leczenie można rozpocząć preparatem w postaci do stosowania pozajelitowego i kontynuować postacią doustną. Tabl. QUICKTAB przed samym zastosowaniem tabletki należy wymieszać z niewielką ilością wody.

Interakcje z innymi lekami

Amoksiklav - U pacjentów leczonych antybiotykiem i doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi należy monitorować czas protrombinowy lub wartość INR na początku podawania amoksycyliny lub po jej odstawieniu (opisywano przypadki zwiększania się INR) - konieczne może być dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego. Amoksycylina zmniejsza wydalanie metotreksatu, nasilają jego toksyczność. Probenecyd zmniejsza wydzielanie kanalikowe amoksycyliny, zwiększa stężenie amoksycyliny we krwi i przedłuża jej działanie (nie dotyczy to kwasu klawulanowego) - nie zaleca się jednoczesnego stosowania z probenecydem. Stosowanie preparatu z mykofenolanem mofetylu może zmniejszać stężenie aktywnego metabolitu - kwasu mykofenolowego (MPA) - jeżeli nie ma klinicznych objawów dysfunkcji przeszczepu, zwykle nie jest konieczna zmiana dawki mykofenolanu mofetylu, jednak pacjenta należy obserwować podczas leczenia skojarzonego oraz przez krótki okres po zakończeniu antybiotykoterapii.

Ciąża

Amoksiklav - Ograniczone dane dotyczące stosowania amoksycyliny z kwasem klawulanowym u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych. W pojedynczym badaniu u kobiet z przedwczesnym pęknięciem pęcherza płodowego wykazano, że profilaktyczne stosowanie leku może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka martwiczego zapalenia jelita cienkiego i okrężnicy u noworodków. Unikać stosowania w ciąży, z wyjątkiem sytuacji, gdy zastosowanie leku jest konieczne. Obie substancje są wydzielane do mleka kobiecego (nieznany jest wpływ kwasu klawulanowego na oseska); istnieje ryzyko wystąpienia biegunki, działania uczulającego i zakażenia grzybiczego błon śluzowych oseska - w czasie karmienia piersią stosować jedynie po ocenie stosunku korzyści do ryzyka; może być konieczne przerwanie karmienia piersią.

Skutki uboczne

Amoksiklav - Bardzo często: biegunka. Często: kandydoza skóry i błon śluzowych, nudności (częściej związane ze stosowaniem większych dawek), wymioty. Niezbyt często: zawroty głowy, ból głowy, niestrawność, zwiększenie aktywności AspAT i (lub) AlAT, wysypka skórna, świąd, pokrzywka. Rzadko: przemijająca leukopenia (w tym neutropenia), trombocytopenia, rumień wielopostaciowy. Bardzo rzadko: powierzchowne przebarwienia zębów u dzieci (po zastosowaniu zawiesiny doustnej, odpowiednia higiena jamy ustnej może pomóc zapobiec przebarwieniom, gdyż można je zwykle usunąć podczas szczotkowania). Częstość nieznana: nadmierny wzrost niewrażliwych bakterii, przemijająca agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, wydłużony czas krwawienia i czasu protrombinowego, zespół Kounisa, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, zespół choroby posurowiczej, alergiczne zapalenie naczyń, przemijająca nadmierna aktywność ruchowa, drgawki, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, związane z antybiotykiem zapalenie jelita grubego (w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i krwotoczne zapalenie jelita grubego), czarny język włochaty, zapalenie jelit indukowane lekami, ostre zapalenie trzustki, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), linijna IgA dermatoza, śródmiąższowe zapalenie nerek, krystaluria (obejmująca ostre uszkodzenie nerek).

Środki ostrożności

Amoksiklav - Jeśli ustalono, że przyczyną zakażenia są drobnoustroje wrażliwe na amoksycylinę, należy wtedy rozważyć zamianę stosowanego połączenia amoksycyliny z kwasem klawulanowym na samą amoksycylinę. Zastosowanie leku nie jest właściwe w przypadku dużego ryzyka, że zmniejszona wrażliwość lub oporność drobnoustroju na antybiotyki β-laktamowe nie jest wywołana przez β-laktamazy wrażliwe na hamujące działanie kwasu klawulanowego. Nie stosować preparatu w leczeniu zakażeń wywołanych przez oporne na penicylinę szczepy S. pneumoniae. Przed podaniem antybiotyku należy zebrać dokładny wywiad dotyczący uprzednio występujących reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne leki β-laktamowe. U pacjentów leczonych penicylinami notowano występowanie ciężkich i sporadycznie zakończonych zgonem reakcji uczuleniowych (w tym anafilaktoidalnych i ciężkich niepożądanych reakcji skórnych). Reakcje nadwrażliwości mogą prowadzić do rozwinięcia się zespołu Kounisa, czyli poważnej reakcji alergicznej, która może prowadzić do zawału serca. Możliwość wystąpienia takich reakcji jest większa u osób, u których w przeszłości wystąpiła nadwrażliwość na penicyliny oraz u osób z chorobami atopowymi. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, leczenie amoksycyliną z kwasem klawulanowym trzeba przerwać i wdrożyć alternatywny stosowny sposób leczenia. Zapalenie jelit indukowane lekami (DIES) raportowano głównie u dzieci otrzymujących amoksycylinę z kwasem klawulanowym. Jest to reakcja alergiczna, której wiodącym objawem są przewlekłe wymioty (1-4 h po przyjęciu leku), z jednoczesnym brakiem objawów alergii: skórnych lub oddechowych. Dalsze objawy mogą obejmować ból brzucha, biegunkę, niedociśnienie lub leukocytozę z neutrofilią. Raportowano ciężkie przypadki, w tym z progresją do wstrząsu. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub otrzymujących duże dawki leku mogą wystąpić drgawki. Należy unikać stosowania amoksycyliny z kwasem klawulanowym, jeśli u pacjenta podejrzewa się mononukleozę zakaźną, gdyż u pacjentów z mononukleozą zakaźną stwierdzono związek między występowaniem wysypki odropodobnej a zastosowaniem amoksycyliny. Podawanie allopurynolu w czasie leczenia amoksycyliną może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia skórnych reakcji alergicznych. W przypadku wystąpienia objawów ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) należy koniecznie odstawić lek, a wszelkie dalsze podawanie amoksycyliny jest przeciwwskazane. Ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności wątroby (regularnie kontrolować czynność narządu). Zdarzenia dotyczące wątroby opisywano głównie u mężczyzn i u pacjentów w podeszłym wieku. Mogą się one wiązać z długotrwałym leczeniem. Działania takie rzadko notowano u dzieci. We wszystkich grupach pacjentów objawy występują zwykle podczas trwania lub wkrótce po zakończeniu leczenia, ale w niektórych przypadkach mogą nie być widoczne przez kilka tygodni po zakończeniu leczenia. Objawy te są na ogół przemijające. Zdarzenia dotyczące wątroby mogą być ciężkie, a w krańcowo rzadkich przypadkach notowano zgony. Niemal zawsze występowały one u pacjentów z ciężką chorobą podstawową lub przyjmujących jednocześnie leki o znanym możliwym działaniu na wątrobę. Podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzakrzepowymi należy prowadzić odpowiednie kontrole (notowano wydłużenie czasu protrombinowego). U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę należy dostosować do stopnia niewydolności. Podczas długotrwałego stosowania zaleca się okresowo kontrolować czynność nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem moczu bardzo rzadko obserwowano krystalurię (obejmującą ostre uszkodzenie nerek), przeważnie podczas leczenia pozajelitowego. Podczas stosowania dużych dawek amoksycyliny zaleca się zapewnienie odpowiedniej podaży płynów i wydalania moczu, aby zmniejszyć możliwość wytrącania się kryształków amoksycyliny w moczu. U pacjentów z cewnikiem dopęcherzowym należy systematycznie kontrolować drożność cewnika. Pacjentów stosujących preparat należy obserwować pod kątem nadkażenia drobnoustrojami niewrażliwymi na antybiotyk. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka w trakcie lub po zastosowaniu antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk i wdrożyć odpowiednie leczenie, przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit. Tabl. powl. 625 mg. Lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu na tabl. powl., tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”. Lek zawiera <1 mmol (albo 39 mg) potasu na tabl. powl. Lek zawiera 1,85 mmol (72 mg) potasu na maksymalną dawkę dobową, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie. Tabl. powl. 1000 mg. Lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu na tabl. powl., tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”. Lek zawiera <1 mmol (albo 39 mg) potasu na tabl. powl. Lek zawiera 1,85 mmol (72 mg) potasu na maksymalną dawkę dobową, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie. Proszek do sporz. zawiesiny 457 mg/5 ml. Lek zawiera 16,64 mg aspartamu/5 ml zawiesiny - stosować ostrożnie u pacjentów z fenyloketonurią. Brak klinicznych i nieklinicznych danych dotyczących stosowania aspartamu u niemowląt <12 tyg. życia. Lek zawiera <1 mmol (39 mg) potasu w 5 ml zawiesiny. Lek zawiera 1,2 mmol (46,8 mg) potasu na maksymalną dawkę dobową, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie. Lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu w 5 ml zawiesiny, tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”. Tabl. QUICKTAB 625 mg oraz 1000 mg. Lek zawiera siarczyny (składnik aromatu słodkich pomarańczy), które rzadko mogą powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli. Lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu w tabl., tzn. uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Sandoz