Spis treści:
1.
Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu2.
Wielkość opakowania3.
Skład. Substancje czynne i pomocnicze4.
Jak działa lek Digavar? Właściwości5.
Wskazania do stosowania6.
Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?7.
Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności8.
Dawkowanie leku Digavar9.
Jak przyjmować lek Digavar z jedzeniem i piciem?10.
Połączenie leku Digavar z alkoholem11.
Wpływ leku Digavar na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn12.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią13.
Działania niepożądane i możliwe powikłania14.
Interakcje z innymi lekami15.
Sposób przechowywania leku Digavar16.
Nazwa producentaPełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
Digavar, 100 mg, tabletki powlekane
Wielkość opakowania
- Lek Digavar 100 mg to białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane.
- Jest dostępny w blistrach OPA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
- Opakowanie zawiera: 20, 30 i 60 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Skład. Substancje czynne i pomocnicze
Substancją czynną leku jest aceklofenak. Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg aceklofenaku.
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, kopowidon (K28), talk, krzemionka koloidalna bezwodna, glicerolu distearynian (typ I).
Otoczka tabletki: hypromeloza 2910 6 mPa (E464), celuloza mikrokrystaliczna, tytanu dwutlenek (E 171), polioksylolu stearynian 40 ( makrogol) (Typ I).
Jak działa lek Digavar? Właściwości
Substancją czynną leku Digavar jest aceklofenak. Należy on do grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
Wskazania do stosowania
Lek Digavar stosuje się w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego u osób dorosłych chorujących na:
Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
- jeśli pacjent ma uczulenie na aceklofenak lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub jakiekolwiek inne NLPZ (takie jak ibuprofen, naproksen czy diklofenak).
- jeśli po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innego NLPZ u pacjenta wystąpił jeden z następujących objawów:
- napad astmy.
- katar, swędzenie i (lub) kichanie (podrażnienie nosa).
- wypukła, czerwona, z okrągłymi zmianami o nieregularnym kształcie, wysypka, która mogła wywoływać uczucie świądu, pieczenia lub objawy takie jak po ukąszeniu.
- ostra reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny). Do objawów zalicza się trudności z oddychaniem, świszczący oddech, ból i wymioty.
- jeśli pacjent przebył w przeszłości, ma obecnie lub podejrzewa, że ma wrzody żołądka lub krwawienie z jelita.
- jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek.
- jeśli u pacjenta występuje choroba serca i (lub) naczyń mózgowych, np. jeśli pacjent przebył zawał serca, udar, mini udar (przemijający atak niedokrwienny) lub miał zator w naczyniach krwionośnych serca lub mózgu, albo przebył operację mającą na celu udrożnienie lub ominięcie zamkniętych naczyń (bypass).
- jeśli u pacjenta występują lub występowały zaburzenia krążenia krwi (choroba tętnic obwodowych).
- jeśli u pacjenta stwierdzono lub podejrzewana jest niewydolność wątroby.
- w trzech ostatnich miesiącach ciąży.
- jeśli pacjentka jest w ciąży (chyba że lekarz uznał podanie leku za konieczne).
- jeśli u pacjenta występuje czynne krwawienie lub zaburzenia krwawienia.
Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Digavar należy porozmawiać z lekarzem, jeśli:
- pacjent pali tytoń.
- pacjent choruje na cukrzycę.
- pacjent ma dusznicę bolesną, zakrzepy krwi, wysokie ciśnienie krwi, podwyższone stężenie cholesterolu lub trójglicerydów (lipidów) we krwi.
- u pacjenta występuje jakakolwiek choroba nerek lub wątroby.
- u pacjenta występuje którekolwiek z następujących schorzeń przewodu pokarmowego:
- choroba zapalna jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
- przewlekła zapalna choroba jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna).
- kiedykolwiek wystąpiło krwawienie z odbytu.
- kiedykolwiek wystąpiły krwawe wymioty.
- u pacjenta występuje astma lub inne trudności z oddychaniem.
- u pacjenta występuje choroba krwi znana jako porfiria.
- u pacjenta występuje ospa wietrzna lub półpasiec, należy unikać stosowania tego leku, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia rzadkich, ciężkich zakażeń skórnych związanych z przyjmowaniem aceklofenaku.
- pacjent niedawno przebył ciężki zabieg chirurgiczny.
- pacjent jest osobą w podeszłym wieku (lekarz powinien przepisać najmniejszą skuteczną dawkę na możliwie najkrótszy czas).
Stosowanie leków takich jak Digavar, tabletki można powiązać ze zwiększonym ryzykiem ataku serca („zawału mięśnia sercowego”) lub udaru.
Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości oraz, bardzo rzadko, ciężkie reakcje alergiczne. Ryzyko to jest wyższe podczas pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać przyjmowanie leku Digavar po pierwszym wystąpieniu jakichkolwiek objawów nadwrażliwości.
Działania niepożądane mogą zostać ograniczone poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy czas.
Nie przekraczać zalecanej dawki ani czasu trwania leczenia.
Lek Digavar zawiera sód.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na jedną tabletkę powlekaną, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu".
Dawkowanie leku Digavar
Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.
Lekarz przepisze najmniejszą skuteczną dawkę na możliwie krótki czas, aby ograniczyć działania niepożądane. W przypadku wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Nie przekraczać ustalonej dawki dobowej.
Dorośli
Zalecana dawka dobowa u dorosłych wynosi 200 mg (dwie tabletki po 100 mg leku Digavar). Jedną tabletkę 100 mg należy przyjąć rano, a drugą wieczorem.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku częściej występują ciężkie działania niepożądane. Jeśli lekarz przepisze lek Digavar, pacjent otrzyma najmniejszą skuteczną dawkę na możliwie najkrótszy czas.
Pacjenci z chorobami nerek
Dawkowanie zostanie określone przez lekarza, który będzie regularnie monitorował stan pacjenta.
Pacjenci z chorobami wątroby
Zalecana dawka to jedna tabletka 100 mg na dobę.
Dzieci
Nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci.
Sposób podania
Tabletki należy połknąć w całości, z dużą ilością wody, podczas posiłku lub po posiłku. Nie należy kruszyć ani żuć tabletek.
Jak długo stosować lek?
Nie przerywać stosowania leku Digavar, o ile nie zaleci tego lekarz. W przypadku jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przekroczenie zalecanej dawki leku lub jej pominięcie
W razie przypadkowego przyjęcia zbyt dużej ilości leku Digavar, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy wziąć ze sobą tę ulotkę lub opakowanie leku Digavar, tak aby pracownicy szpitala wiedzieli, co pacjent przyjął.
W przypadku pominięcia dawki, nie ma powodu do obaw, należy po prostu przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak przyjmować lek Digavar z jedzeniem i piciem?
Digavar najlepiej przyjmować w czasie posiłku lub po posiłku.
Połączenie leku Digavar z alkoholem
Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Digavar a spożyciem alkoholu.
Wpływ leku Digavar na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
Jeśli po przyjęciu leku Digavar u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność, zmęczenie lub jakiekolwiek zaburzenia widzenia, nie można prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
- Nie stosować leku Digavar w ostatnich 3 miesiącach ciąży, ponieważ może to zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować problemy przy porodzie. Lek Digavar może powodować problemy z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka. Może on zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu.
- Nie należy przyjmować leku Digavar w ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas starań o ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas.
- W przypadku przyjmowania leku Digavar przez więcej niż kilka dni począwszy od 20 tygodnia ciąży, Digavar może skutkować zaburzeniami czynności nerek u nienarodzonego dziecka. Może to prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie.
Pacjentka nie powinna stosować leku Digavar jeśli karmi piersią. Nie wiadomo, czy lek ten przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie zaleca się przyjmowania tego leku podczas karmienia piersią, chyba że lekarz uzna to za konieczne.
Należy poinformować lekarza jeśli pacjentka ma problemy z zajściem w ciążę. Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować trudności z zajściem w ciążę.
Działania niepożądane i możliwe powikłania
Stosowanie leku Digavar, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią następujące działania niepożądane:
jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych, należy NATYCHMIAST poinformować o tym swojego lekarza:
- leki, takie jak Digavar, mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem ataku serca („zawału mięśnia sercowego”) lub udaru.
- ostra reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny). Objawy mogą rozwinąć się szybko i zagrażać życiu, jeśli nie są natychmiast leczone i mogą obejmować: gorączkę, trudności z oddychaniem, świszczący oddech, ból brzucha, wymioty, obrzęk twarzy i gardła.
- ciężkie wysypki skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Stany te potencjalnie zagrażają życiu i polegają na powstawaniu dużych pęcherzy i odrywaniu się płatów skóry. Wysypka może się także pojawić w ustach, gardle lub w obrębie oczu. Gorączka, ból głowy i stawów pojawiają się zwykle w tym samym czasie.
- objawy przypominające zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak gorączka, ból głowy, wymioty, czerwona wysypka plamista, sztywność karku, wrażliwość na światło lub jego nietolerancja. Mogą być one wywołane przez stan znany jako aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
- niewydolność nerek.
Jeśli u pacjenta, kiedykolwiek podczas leczenia, wystąpią jakiekolwiek z następujących dolegliwości, należy PRZERWAĆ STOSOWANIE leku i NATYCHMIAST poszukać pomocy medycznej:
- krew w kale (stolcu).
- czarne smoliste stolce.
- wymioty zawierające krew lub ciemne cząstki, które wyglądają jak fusy od kawy.
Należy PRZERWAĆ STOSOWANIE leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli pojawi się:
- niestrawność lub zgaga.
- ból w nadbrzuszu (bóle brzucha) lub inne nietypowe objawy dotyczące żołądka.
- skrajne zmęczenie, duszność, ból stawów, powtarzające się infekcje i zasinienie skóry: objawy te mogą oznaczać zmniejszoną produkcję komórek krwi lub inne choroby krwi.
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zawroty głowy.
- nudności.
- biegunka.
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- gazy (wzdęcia).
- stan zapalny lub podrażnienie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka).
- zaparcia.
- wymioty.
- owrzodzenie jamy ustnej.
- świąd.
- wysypka.
- stany zapalne skóry.
- wypukła, czerwona, z okrągłymi zmianami o nieregularnym kształcie, wysypka, która wywołuje uczucie swędzenia, pieczenia lub objawy, takie jak po ukąszeniu (pokrzywka).
- zwiększenie stężenia mocznika we krwi.
- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- małe stężenie żelaza we krwi.
- nadwrażliwość (reakcja alergiczna).
- zaburzenia widzenia.
- duszność.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- mała liczba krwinek białych.
- mała liczba płytek krwi.
- nieprawidłowe zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość/anemia).
- duże stężenie potasu we krwi.
- depresja.
- koszmary senne.
- bezsenność.
- mrowienie, uczucie kłucia lub drętwienie skóry.
- niekontrolowane drżenie (dreszcze).
- senność.
- bóle głowy.
- zaburzenia smaku w ustach.
- uczucie wirowania podczas stania nieruchomo.
- głośne lub szybkie bicie serca (kołatanie).
- uderzenia gorąca.
- trudności z oddychaniem.
- świsty podczas oddychania.
- zapalenie jamy ustnej.
- owrzodzenie żołądka.
- zapalenie trzustki.
- zapalenie wątroby.
- zażółcenie skóry (żółtaczka).
- samoistne krwawienie do skóry (objawiające się jako wysypka).
- pęcherze.
- zatrzymanie wody i obrzęki.
- zmęczenie.
- kurcze nóg.
- zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi.
- zwiększenie masy ciała.
Inne działania niepożądane, które zostały zgłoszone dla tego typu leków (NLPZ), to:
- omamy.
- splątanie.
- nieostre widzenie, częściowa lub całkowita utrata wzroku.
- ból podczas poruszania oczami.
- dzwonienie w uszach.
- nasilenie astmy.
- wrzody.
- perforacja ściany żołądka lub jelita.
- pęcherze i odpadanie zewnętrznej warstwy skóry.
- łagodne swędzenie zaróżowionej/zaczerwienionej skóry.
- zaczerwienienie lub złuszczanie się skóry.
- podrażnienie skóry (egzema).
- reakcja skóry na światło słoneczne.
- zapalenie nerek.
- ogólne złe samopoczucie.
- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
- zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna.
- nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).
- niewydolność serca.
- zahamowanie czynności szpiku kostnego.
Interakcje z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym o lekach dostępnych bez recepty.
Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli przyjmuje:
- leki przeciwdepresyjne lub stosowane w chorobie afektywnej dwubiegunowej (lit)
- leki stosowane w niewydolności serca i zaburzeniach rytmu serca (glikozydy nasercowe)
- leki przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
- antybiotyki chinolonowe
- leki stosowane w celu zwiększenia ilości wydalanego moczu (leki moczopędne)
- leki hamujące powstawanie zakrzepów (przeciwzakrzepowe), takie jak warfaryna, heparyna
- metotreksat, stosowany w leczeniu nowotworów i chorób autoimmunologicznych
- mifepryston, stosowany jako antykoncepcja awaryjna lub do wywołania poronień
- jakiekolwiek steroidy (estrogeny, androgeny lub glikokortykoidy)
- leki hamujące aktywność układu odpornościowego (cyklosporyna lub takrolimus)
- leki stosowane w leczeniu HIV (zydowudyna)
- leki obniżające stężenie cukru (glukozy) we krwi (przeciwcukrzycowe)
- jakiekolwiek inne NLPZ (aspiryna, ibuprofen, naproksen).
Należy unikać jednoczesnego przyjmowania leku Digavar z innymi lekami NLPZ, w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.
Sposób przechowywania leku Digavar
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i na blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Informacji o zamiennikach może udzielić lekarz lub farmaceuta. Dokumentację leku (ulotkę i ChPL) znajdziesz na www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public
Przed użyciem leku przeczytaj ulotkę dołączoną do opakowania. Niniejszy opis może nie obejmować pełnej informacji zawartej w ulotce.
Nazwa producenta
Actavis Group PTC ehf.
