Zwyrodnienie stawów (Artroza): objawy, leczenie, przyczyny

Dodano: 20-12-2024 | Aktualizacja: 20-12-2024
Autor: Przychodnia Dimedic
capsule Konsultacja z e-receptą internal Lek. rodzinny specialist Specjalista

Zwyrodnienie stawów (artroza) to powszechna, przewlekła choroba układu ruchu, dotykająca miliony ludzi na całym świecie. Charakteryzuje się stopniowym uszkodzeniem chrząstki stawowej oraz zmianami strukturalnymi w tkankach stawu, co prowadzi do bólu, sztywności i utrudnionego poruszania się. Wiedza na temat przyczyn, objawów i metod leczenia artrozy pozwala lepiej radzić sobie z tym schorzeniem oraz zapobiegać jego dalszemu rozwojowi. Dzięki kompleksowemu podejściu, obejmującemu zarówno farmakoterapię, rehabilitację, jak i zmianę stylu życia, możliwe jest spowolnienie rozwoju choroby oraz poprawa komfortu funkcjonowania pacjenta.

Choroba zwyrodnieniowa stawów (Artroza): co to jest?

Choroba zwyrodnieniowa stawów (artroza) to przewlekła, postępująca i najczęściej spotykana choroba układu ruchu, polegająca na stopniowym uszkodzeniu chrząstki stawowej oraz zmianach strukturalnych w obrębie kości i tkanek miękkich otaczających staw. Termin „artroza” wywodzi się z języka greckiego („arthros”), odnosząc się do stawów, natomiast pojęcie „choroba zwyrodnieniowa stawów” podkreśla charakter procesów degeneracyjnych, które stopniowo prowadzą do utraty elastyczności i sprężystości powierzchni stawowych.

Ubytek chrząstki, zmiany w błonie maziowej, osteofity (wyrośla kostne) oraz różnorodne reakcje zapalne przyczyniają się do postępu destrukcji stawu. W efekcie pojawiają się ból, sztywność i ograniczenie zakresu ruchu, wpływając negatywnie na jakość życia. Choć artroza występuje najczęściej u osób po 50. roku życia, może dotyczyć również młodszych pacjentów, szczególnie narażonych na nadmierne obciążenia mechaniczne bądź mikrourazy.

Przyczyny zwyrodnienia stawów

Choć choroba zwyrodnieniowa stawów ma charakter złożony, pewne grupy czynników ryzyka wydają się szczególnie istotne w rozwoju zmian degeneracyjnych. Niektóre z nich to:

  1. Czynniki genetyczne: istnieją dowody na to, że pewne predyspozycje dziedziczne mogą sprzyjać wcześniejszemu pojawieniu się zmian degeneracyjnych w chrząstce.
  2. Czynniki mechaniczne: przeciążenia stawów wynikające z uprawiania sportu wyczynowego, pracy fizycznej czy nadmiernej masy ciała powodują szybsze zużycie chrząstki.
  3. Wiek: starzenie się organizmu wiąże się ze spadkiem zdolności regeneracyjnych tkanki chrzęstnej. Im jesteśmy starsi, tym chrząstka jest bardziej narażona na mikrouszkodzenia.
  4. Hormony i metabolizm: zaburzenia hormonalne, np. w okresie menopauzy u kobiet, mogą przyspieszać degenerację stawu.
  5. Wady anatomiczne i urazy: nieprawidłowa budowa stawu, dawne kontuzje czy złamania w jego okolicach przyczyniają się do nierównomiernego rozkładu obciążeń, sprzyjając zmianom zwyrodnieniowym.

Warto podkreślić, że złożone interakcje tych czynników sprawiają, iż rozwój procesu zwyrodnieniowego jest indywidualny. Dlatego tak trudno wskazać jednoznaczne przyczyny zwyrodnienia stawów dla każdego pacjenta – często składa się na to wiele obciążeń i predyspozycji.

Częstotliwość występowania choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest powszechnym schorzeniem na całym świecie. Szacuje się, że artroza dotyka milionów ludzi, głównie w wieku dojrzałym i starszym. Według danych około 10–15% populacji po 60. roku życia doświadcza istotnych objawów związanych z tym schorzeniem. Występowanie zależy także od lokalizacji zmian – najczęściej dotyczy stawów kolanowych, biodrowych, międzypaliczkowych dłoni oraz kręgosłupa. Powszechność zachorowań wynika z wydłużającej się średniej długości życia, starzenia się społeczeństw, wzrostu masy ciała u ludzi oraz zwiększonej świadomości medycznej, co skutkuje częstszą diagnostyką.

Zwyrodnienie stawów: objawy

W miarę postępu choroby zwyrodnieniowej stawów zauważalne są różnorodne symptomy. Kluczowym elementem jest ból, który nasila się w trakcie ruchu, a ustępuje lub zmniejsza się w spoczynku. Dodatkowo można zaobserwować sztywność stawów, szczególnie rano lub po dłuższym bezruchu. Inne charakterystyczne cechy to trzaski oraz ograniczenie ruchomości. W bardziej zaawansowanych przypadkach dochodzi do widocznych deformacji stawu, obrzęków oraz stanów zapalnych. Należy jednak pamiętać, że intensywność objawów może być zmienna – u niektórych osób przebieg jest stosunkowo łagodny, u innych zaś stan stale się pogarsza.

Poniżej tabela obrazująca najczęstsze symptomy:

ObjawCharakterystyka
BólPoczątkowo przy ruchu, z czasem także w spoczynku
SztywnośćKrótkotrwała rano lub po dłuższym bezruchu
TrzaskiUczucie tarcia lub chrzęstu przy ruchu
Ograniczenie ruchomościZmniejszony zakres zgięcia i wyprostu
DeformacjeZmiany w kształcie stawu, narośla kostne

W tym miejscu warto odnotować, że wspomniane zmiany dają łącznie obraz artrozy – pacjent, zauważając niepokojące symptomy, powinien skonsultować się ze specjalistą.

Co robić w przypadku wystąpienia objawów artrozy?

Pierwszym krokiem jest próba dokładnego określenia charakteru dolegliwości. Warto zwrócić uwagę na okoliczności, w jakich pojawia się ból: czy jest silniejszy rano, czy po wysiłku, jak długo utrzymuje się sztywność. Następnie należy udać się do lekarza rodzinnego lub specjalisty – ortopedy bądź reumatologa. Wczesne rozpoznanie artrozy pozwala na zastosowanie strategii, które mogą spowolnić postęp zmian. Istotne jest także wprowadzenie modyfikacji stylu życia: zredukowanie masy ciała w przypadku nadwagi lub otyłości, unikanie nadmiernych obciążeń stawów, wprowadzenie lekkich ćwiczeń wzmacniających mięśnie oraz poprawiających elastyczność.

Rozpoznanie zwyrodnienia stawów

Rozpoznanie tego schorzenia opiera się na kilku filarach:

Wywiad lekarski:

Specjalista zbiera informacje na temat lokalizacji bólu, jego charakteru, czasu trwania objawów, okoliczności ich nasilania oraz obecności innych chorób towarzyszących.

Badanie fizykalne:

Lekarz ocenia zakres ruchomości stawu, sprawdza obecność trzasków, bolesność przy ruchu lub ucisku, stan mięśni, a także szuka deformacji.

Badania obrazowe:

Rentgen, rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa pozwalają uwidocznić ubytki chrząstki, osteofity oraz zmiany w strukturze kostnej.

Badania laboratoryjne:

Choć same testy krwi nie zdiagnozują artrozy, mogą pomóc wykluczyć inne choroby stawów, np. reumatoidalne zapalenie stawów.

Wczesne wykrycie zwyrodnienia stawów znacząco zwiększa szanse na skuteczne spowolnienie procesu zwyrodnieniowego i złagodzenie dolegliwości.

Leczenie zwyrodnienia stawów (artrozy)

Zastanawiając się nad leczeniem zwyrodnienia stawów, należy pamiętać, że celem terapii jest spowolnienie postępu choroby, złagodzenie bólu oraz poprawa funkcjonowania pacjenta na co dzień. Nie istnieje jedna, uniwersalna metoda, dlatego lekarze często łączą różne podejścia terapeutyczne. Podstawowe formy leczenia to:

Farmakoterapia:

Zastosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych w celu redukcji dolegliwości.

Rehabilitacja i fizjoterapia:

Ćwiczenia wzmacniające mięśnie, zabiegi fizykoterapeutyczne (ultradźwięki, magnetoterapia, krioterapia), masaże czy terapia manualna.

Zabiegi iniekcyjne:

Podawanie preparatów kwasu hialuronowego czy osocza bogatopłytkowego (PRP) do stawu.

Operacje chirurgiczne:

W zaawansowanych przypadkach, gdy inne metody zawiodły, proponuje się endoprotezoplastykę stawu.

Szczególnie ważna jest indywidualizacja leczenia – to, co sprawdzi się u jednego pacjenta, niekoniecznie będzie skuteczne u innego. Ponadto należy pamiętać, iż artroza jest chorobą przewlekłą, a optymalne rezultaty osiąga się dzięki systematycznej pracy i stałemu kontaktowi z zespołem terapeutycznym.

Leki na stawy

Farmakoterapia w chorobie zwyrodnieniowej stawów jest ukierunkowana na zmniejszenie bólu i zapalenia. W praktyce klinicznej stosuje się kilka grup leków:

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ):

Ibuprofen, diklofenak czy naproksen łagodzą ból i zmniejszają stan zapalny. Należy jednak zachować ostrożność ze względu na ryzyko działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego.

Paracetamol:

Skuteczny przy łagodnych do umiarkowanych dolegliwościach bólowych, o mniejszym działaniu przeciwzapalnym niż NLPZ, ale bezpieczniejszy dla żołądka.

Leki modyfikujące przebieg choroby (SYSADOA):

Substancje takie jak siarczan chondroityny, glukozamina czy diacereina mogą wspierać odbudowę chrząstki lub spowalniać jej degradację.

Preparaty miejscowe (żele, maści):

Stosowane bezpośrednio na bolesny staw, zapewniające łagodzenie bólu miejscowo, przy mniejszym ryzyku działań ogólnoustrojowych.

Wybór leków na stawy jest zawsze indywidualny, zależy od intensywności bólu, obecności chorób współistniejących oraz reakcji na dotychczasowe leczenie.

Rehabilitacja i ćwiczenia przy zwyrodnieniu stawów

Zastosowanie odpowiednich ćwiczeń i zabiegów rehabilitacyjnych przynosi widoczne korzyści. Wzmacnianie mięśni wokół stawu, poprawa elastyczności oraz zwiększenie zakresu ruchu są decydujące w spowolnieniu postępu artrozy. Regularna aktywność fizyczna o umiarkowanym natężeniu, np. pływanie czy jazda na rowerze, może znacząco poprawić komfort życia. Fizjoterapeuci często zalecają:

  • Ćwiczenia izometryczne wzmacniające mięśnie bez nadmiernego obciążenia stawu.
  • Ćwiczenia rozciągające, poprawiające zakres ruchu.
  • Nauka prawidłowych wzorców ruchowych, aby uniknąć nieprawidłowych obciążeń.
  • Ćwiczenia w wodzie (hydroterapia), zmniejszające nacisk na stawy i jednocześnie wzmacniające mięśnie.

Współpraca z fizjoterapeutą pomaga dobrać indywidualny program ćwiczeń, dostosowany do zaawansowania choroby i potrzeb pacjenta. Regularność i systematyczność są tu kluczowe – bez konsekwentnej pracy trudno liczyć na poprawę funkcjonalną.

Profilaktyka choroby zwyrodnieniowej stawów

Zapobieganie artrozie nie polega na wyeliminowaniu jednego czynnika, lecz na całościowym podejściu do zdrowia. Profilaktyka choroby zwyrodnieniowej stawów może obejmować:

  • Utrzymanie prawidłowej masy ciała: nadwaga zwiększa obciążenia stawów, zwłaszcza kolan i bioder. Redukcja masy ciała może znacząco zmniejszyć ryzyko rozwoju artrozy.
  • Regularna aktywność fizyczna: umiarkowany ruch (spacery, jazda na rowerze, basen) wspiera krążenie w stawie i odżywianie chrząstki. Ważne jest unikanie gwałtownych obciążeń, które mogą przyspieszać degenerację.
  • Odpowiednia dieta: pokarmy bogate w antyoksydanty (warzywa, owoce), kwasy tłuszczowe omega-3 (ryby morskie) oraz produkty wspierające tkankę chrzęstną (np. żelatyna, choć jej skuteczność jest dyskusyjna) mogą pomóc w utrzymaniu zdrowych stawów.
  • Unikanie urazów i przeciążeń: dobór właściwego obuwia sportowego, stopniowe zwiększanie obciążenia treningowego oraz ostrożność w uprawianiu sportów kontaktowych zmniejszają ryzyko mikrourazów.
  • Regularne badania kontrolne: w przypadku podejrzenia artrozy, szybka konsultacja lekarska pozwala na wczesne wdrożenie terapii spowalniających proces zwyrodnieniowy.

Zrozumienie natury artrozy oraz wiedza o tym, jak dbać o stawy, ma istotne znaczenie dla poprawy jakości życia w późniejszych dekadach. Kompleksowe podejście łączące leczenie farmakologiczne, rehabilitację oraz zdrowy styl życia może pomóc w utrzymaniu sprawności i zminimalizowaniu dolegliwości.

Na zakończenie warto podsumować najważniejsze informacje. Choroba zwyrodnieniowa stawów to dolegliwość, w której degeneracja chrząstki prowadzi do ograniczenia ruchomości, bólu i trudności w codziennym funkcjonowaniu. Termin artroza podkreśla związek z samymi stawami. Różnorodne przyczyny zwyrodnienia stawów sprawiają, że trudno jednoznacznie wskazać odpowiedzialny element. Dolegliwość ta jest częstsza w populacji osób starszych, ale i młodsi pacjenci z nadwagą lub przeciążeniami nie są wolni od ryzyka. Główne objawy obejmują ból, sztywność oraz ograniczenie ruchomości zauważalne w codziennym życiu. W przypadku podejrzenia artrozy zaleca się konsultację z lekarzem w celu ustalenia strategii terapeutycznej. Wczesne rozpoznanie i optymalne leczenie może przynieść ulgę i spowolnić postęp choroby. Odpowiednia farmakoterapia, rehabilitacja i aktywność fizyczna sprzyjają poprawie funkcjonowania. Z kolei profilaktyka, obejmująca kontrolę masy ciała, unikanie urazów i systematyczną aktywność, pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia zmian zwyrodnieniowych.

W połączeniu z właściwym doborem leków na stawy, dostosowaną rehabilitacją i ćwiczeniami, a także modyfikacją stylu życia, możliwe jest ograniczenie dolegliwości bólowych, poprawa jakości życia oraz utrzymanie sprawności w długiej perspektywie. Reasumując, zwyrodnienie stawów jest chorobą złożoną, ale odpowiednie działania – zarówno profilaktyczne, jak i terapeutyczne – pozwalają lepiej kontrolować artrozę i jej następstwa.


Przychodnia online Dimedic - wybierz konsultację:




Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
 

Bibliografia do artykułu

  • Osteoarthritis: national clinical guideline for care and management in adults. In: Conditions. NCCfC (Ed), Royal College of Physicians
  • Altman, R. D. (1991). The classification of osteoarthritis. Journal of Rheumatology Supplement
Zobacz więcej