Vizidor Duo

Spis treści:
1. Vizidor Duo - działanie
2. Vizidor Duo - wskazania
3. Vizidor Duo - przeciwwskazania
4. Vizidor Duo - dawkowanie
5. Vizidor Duo - interakcje z innymi lekami
6. Vizidor Duo - ciąża
7. Vizidor Duo - skutki uboczne
8. Vizidor Duo - środki ostrożności
9. Vizidor Duo - producent

Działanie

Vizidor Duo - Preparat zawiera dwie substancje czynne, które obniżają podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej za pośrednictwem różnych mechanizmów działania. Połączone działanie obu leków powoduje większe obniżenie ciśnienia śródgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Chlorowodorek dorzolamidu silnie hamuje aktywność anhydrazy węglanowej II. Zahamowanie aktywności tego enzymu w aparacie rzęskowym zmniejsza wydzielanie cieczy wodnistej, prawdopodobnie przez spowolnienie tworzenia jonów wodorowęglanowych, w następstwie tego ograniczenie transportu sodu i płynu. Maleinian tymololu jest nieselektywnym lekiem blokującym receptory β-adrenergiczne. Główne działanie tymololu związane jest ze zmniejszeniem wytwarzania cieczy wodnistej, ponadto obserwowano także niewielkie zwiększenie odpływu płynu. Po zastosowaniu miejscowym preparat obniża podwyższone ciśnienie śródgałkowe, niezależnie od tego czy jest ono związane z jaskrą, czy też nie.

Wskazania

Vizidor Duo - Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u chorych z jaskrą z otwartym kątem lub jaskrą pseudoeksfoliacyjną, gdy terapia lekiem β-adrenolitycznym jest niewystarczająca.

Przeciwwskazania

Vizidor Duo - Nadwrażliwość na dorzolamid, sulfonamidy, tymolol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadreaktywność dróg oddechowych, w tym astma (również w wywiadzie) lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. niekontrolowany przez rozrusznik, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) lub kwasica hiperchloremiczna. Powyższe przeciwwskazania wynikają z przeciwwskazań dotyczących stosowania każdej z substancji czynnych wchodzących w skład produktu i nie są charakterystyczne dla produktu złożonego.

Dawkowanie

Vizidor Duo - Dospojówkowo. 1 kropla do worka spojówkowego chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. Dzieci. Nie ustalono skuteczności leku u dzieci. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci w wieku <2 lat. Dostępna jest ograniczona ilość danych dotyczących stosowania preparatu 2 razy na dobę u dzieci w wieku ≥2 i <6 lat. Sposób podania. Uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek przez 2 minuty zmniejsza wchłanianie ogólnoustrojowe. Może to powodować zmniejszenie ogólnoustrojowych działań niepożądanych oraz zwiększenie działania miejscowego. Przy stosowaniu kilku leków okulistycznych podawanych miejscowo należy zachować co najmniej 10 min przerwy między zakraplaniem kolejnych leków. Preparat jest jałowym roztworem, który nie zawiera środków konserwujących. Roztwór z opakowania wielodawkowego może być używany do 28 dni od pierwszego otwarcia butelki.

Interakcje z innymi lekami

Vizidor Duo - Nie jest zalecane jednoczesne stosowanie preparatu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. W badaniach klinicznych nie obserwowano zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej związanych ze stosowaniem dorzolamidu podawanego do worka spojówkowego, ale takie zaburzenia obserwowano po zastosowaniu doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej, a w kilku przypadkach wystąpiły interakcje z innymi lekami (np. toksyczne reakcje u pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów) - należy rozważyć możliwość tego typu interakcji podczas stosowania leku. Nie jest zalecane jednoczesne stosowanie dwóch leków β-adrenolitycznych o działaniu miejscowym. Możliwe jest występowanie działania addycyjnego, objawiającego się niedociśnieniem i (lub) znaczną bradykardią, jeżeli tymolol w postaci kropli do oczu jest podawany jednocześnie z doustnymi: antagonistami kanału wapniowego, lekami β-adrenolitycznymi, lekami przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, guanetydyną, lekami narkotycznymi i inhibitorami MAO. Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 (np. chinidyny, fluoksetyny, paroksetyny) i tymololu obserwowano nasilone ogólne działanie β-adrenolityczne (np. zwolnienie częstości akcji serca, depresja). Jednoczesne stosowanie tymololu i adrenaliny może powodować rozszerzenie źrenic. Leki β-adrenolityczne mogą nasilić działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych i maskować objawy hipoglikemii. Leki okulistyczne zawierające β-adrenolityki mogą hamować ogólnoustrojowe działanie β-agonistyczne np. adrenaliny. Leki β-adrenolityczne mogą nasilać nadciśnienie tętnicze "z odbicia", które może występować po odstawieniu klonidyny. Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji podczas jednoczesnego stosowania preparatu (dorzolamid i tymolol) z lekami działającymi ogólnie: inhibitorami ACE, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi, NLPZ (w tym ASA) oraz hormonami (np. estrogeny, insulina, tyroksyna).

Ciąża

Vizidor Duo - Nie stosować w ciąży i podczas karmienia piersią.

Skutki uboczne

Vizidor Duo - Bardzo często: pieczenie i kłucie oka, zaburzenia smaku. Często: zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie, nadżerki rogówki, świąd oka, łzawienie, zapalenie zatok. Niezbyt często: kamica moczowa. Rzadko: reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, świąd, wysypka, anafilaksja), skrócenie oddechu, niewydolność oddechowa, zapalenie błony śluzowej nosa, skurcz oskrzeli, kontaktowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Tymolol. Często: ból głowy, podrażnienie oka, zapalenie powiek, zapalenie rogówki, zmniejszona wrażliwość rogówki, suchość oka. Niezbyt często: depresja, zawroty głowy, omdlenie, zaburzenia widzenia, w tym zaburzenia refrakcji (w niektórych przypadkach z powodu odstawienia leku zwężającego źrenicę), bradykardia, duszność, nudności, niestrawność, astenia, zmęczenie. Rzadko: reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, miejscowa i uogólniona wysypka, anafilaksja), bezsenność, koszmary senne, utrata pamięci, parestezje, nasilenie objawów miastenii, obniżone libido, udar mózgu, niedokrwienie mózgu, opadanie powiek, podwójne widzenie, odwarstwienie naczyniówki po zabiegach filtracyjnych, szumy uszne, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, obrzęk, arytmia, zastoinowa niewydolność serca, zatrzymanie czynności serca, blok serca, niedociśnienie tętnicze, chromanie przestankowe, objaw Raynauda, ziębnięcie dłoni i stóp, skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z chorobą spastyczną oskrzeli), niewydolność oddechowa, kaszel, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, łysienie, wysypka łuszczycopodobna lub zaostrzenie łuszczycy, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Peyroniego, zmniejszenie libido. Częstość nieznana: świąd, hipoglikemia, halucynacje, świąd oka, łzawienie, zaczerwienienie oka, niewyraźne widzenie, nadżerki rogówki, niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia smaku, ból brzucha, wymioty, wysypka skórna, ból mięśni, zaburzenia funkcji seksualnych. Dorzolamid. Często: ból głowy, zapalenie powiek, podrażnienia powiek, nudności, astenia, zmęczenie. Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Rzadko: zawroty głowy, parestezje, podrażnienia oka (w tym zaczerwienienie), ból oka, sklejanie powiek, przemijająca krótkowzroczność (ustępująca po zaprzestaniu terapii), obrzęk rogówki, hipotonia śródgałkowa, odwarstwienie naczyniówki (po zabiegach filtracyjnych), krwawienie z nosa, podrażnienie gardła, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wysypka. Częstość nieznana: odczucie ciała obcego w oku, kołotanie serca, częstoskurcz, nadciśnienie tętnicze, duszność.

Środki ostrożności

Vizidor Duo - Nie badano zastosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby - stosować ostrożnie. Ze względu na zawartość tymololu, zachować ostrożność u pacjentów: z chorobami układu sercowo-naczyniowego, np. chorobą niedokrwienną serca, dławicą Prinzmetala, niewydolnością serca oraz z niedociśnieniem tętniczym (należy przeprowadzić krytyczną ocenę leczenia β-adrenolitykami w tych grupach i rozważyć zastosowanie innych substancji czynnych; obserwować pacjenta pod kątem występowania oznak wskazujących na pogorszenie tych chorób oraz działań niepożądanych); z blokiem serca Ist. stopnia (niekorzystny wpływ β-adrenolityku na czas przewodzenia impulsów elektrycznych); z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego, tj. z ciężką postacią choroby Raynauda lub z zespołem Raynauda; z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli; β-adrenolityk stosować tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają ryzyko); ze spontaniczną hipoglikemią lub chwiejną cukrzycą (mogą być maskowane objawy hipoglikemii); z nadczynnością tarczycy (mogą być maskowane niektóre objawy nadczynności tarczycy, nagłe odstawienie β-adrenolityku może spowodować zaostrzenie objawów nadczynności tarczycy); z miastenią (nasilenie objawów). Lekarz anestezjolog powinien zostać poinformowany, że pacjent przyjmuje tymolol, z uwagi na możliwą blokadę ogólnoustrojowego β-agonistycznego działania np. adrenaliny. Podczas stosowania β-adrenolityków pacjenci z atopią w wywiadzie lub z wywiadem wskazującym na ciężkie reakcje anafilaktyczne na różnorodne alergeny mogą wykazywać nasiloną reakcję na ponowne zetknięcie z tymi alergenami; pacjenci ci mogą nie reagować na dawki adrenaliny zwykle stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Ze względu na zawartość dorzolamidu, stosować ostrożnie u pacjentów z dodatnim wywiadem w kierunku kamicy nerkowej (ryzyko powstawania kamieni w drogach moczowych). Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniem leków zmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innego leczenia - nie badano zastosowania leku złożonego zawierającego dorzolamid i tymolol u pacjentów z tym rozpoznaniem. Zachować ostrożność u pacjentów z istniejącymi przewlekłymi wadami rogówki i (lub) wewnątrzgałkowymi zabiegami operacyjnymi w wywiadzie (ryzyko wystąpienia obrzęku rogówki oraz nieodwracalnego uszkodzenia rogówki, które może wystąpić w związku z leczeniem dorzolamidem; istnieje zwiększone ryzyko rozwoju obrzęku rogówki u pacjentów z małą liczbą komórek śródbłonka); z chorobami rogówki (tymolol może powodować wysuszenie gałki ocznej). Podczas stosowania leków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymololu, acetazolamidu) po zabiegach filtracyjnych opisywano odwarstwienie naczyniówki. U niektórych pacjentów podczas długotrwałego leczenia stwierdzono zmniejszającą się reakcję na tymolol w postaci kropli do oczu (nie obserwowano tego zjawiska w badaniach klinicznych). Należy przerwać stosowanie preparatu w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub ciężkich działań niepożądanych (możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych typowych dla podawanych ogólnie β-adrenolityków dla sulfonamidów). U osób otrzymujących już ogólny β-adrenolityk tymolol może nasilić działanie na ciśnienie śródgałkowe lub działania związane z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych; należy obserwować reakcję na leczenie. Nie zaleca się łączenia dwóch miejscowo działających β-adrenolityków ani stosowania dorzolamidu z doustnymi inhibitorami anhydrazy węglanowej. W razie konieczności zaprzestania podawania tymololu u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, lek należy odstawiać stopniowo. Pacjenci ze stwierdzonym uczuleniem na srebro, nie powinni stosować tego produktu leczniczego, ponieważ podawane krople mogą zawierać śladowe ilości srebra. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania u pacjentów używających soczewki kontaktowe.

Producent

Bausch+Lomb Ireland