Spis treści:
1. Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
2. Wielkość opakowania
3. Skład. Substancje czynne i pomocnicze
4. Jak działa lek Furosemidum Polfarmex? Właściwości
5. Wskazania do stosowania
6. Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
7. Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
8. Dawkowanie leku Furosemidum Polfarmex
9. Jak przyjmować lek Furosemidum Polfarmex z jedzeniem i piciem?
10. Połączenie leku Furosemidum Polfarmex z alkoholem
11. Wpływ leku Furosemidum Polfarmex na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
12. Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
13. Działania niepożądane i możliwe powikłania
14. Interakcje z innymi lekami
15. Sposób przechowywania leku Furosemidum Polfarmex
16. Nazwa producenta

Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu

Furosemidum Polfarmex, 40 mg, tabletki

Wielkość opakowania

Opakowanie zawiera 30 lub 40 tabletek.

 

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Skład. Substancje czynne i pomocnicze

Substancją czynną leku jest furosemid. Jedna tabletka zawiera 40 mg furosemidu.

 

Pozostałe składniki to:

 

• skrobia kukurydziana,
• powidon,
• magnezu stearynian,
• laktoza jednowodna.

Jak działa lek Furosemidum Polfarmex? Właściwości

Lek Furosemidum Polfarmex zawiera furosemid, który jest silnie działającym lekiem moczopędnym, obniżającym również ciśnienie tętnicze.

Wskazania do stosowania

Lekarz może zalecić stosowanie leku Furosemidum Polfarmex w następujących przypadkach:

 

• obrzęki na skutek chorób serca;
• obrzęki na skutek chorób wątroby;
• obrzęki na skutek chorób nerek;
• łagodne lub umiarkowane nadciśnienie tętnicze.

Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?

• jeśli pacjent ma uczulenie na furosemid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma chorobę nerek ze znacznie zmniejszonym wydalaniem moczu lub bezmoczem;
• jeśli pacjent ma zaburzenia świadomości z objawami neurologicznymi, na skutek przewlekłego uszkodzenia wątroby;
• jeśli u pacjenta występuje znaczne zmniejszenie stężenia potasu lub sodu we krwi;
• jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi lub niedobór wody w organizmie;
• podczas karmienia piersią.

Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Furosemidum Polfarmex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

 

Lekarz zaleci zachowanie szczególnej ostrożności w następujących przypadkach:

 

• jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze;
• jeśli pacjent ma cukrzycę - należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi;
• jeśli pacjent ma dnę moczanową - należy regularnie oznaczać stężenie kwasu moczowego we krwi;
• jeśli pacjent ma zaburzenia oddawania moczu (np. rozrost gruczołu krokowego, zwężenie cewki moczowej) - nagły napływ moczu może prowadzić do zatrzymania moczu z nadmiernym rozszerzeniem pęcherza;
• jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie białka we krwi (np. w przypadku pewnych chorób nerek z utratą białka z moczem);
• jeśli pacjent ma marskość wątroby i współistniejącą niewydolność nerek;
• jeśli znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu (np. w przypadku zaburzeń ukrwienia mózgu lub choroby niedokrwiennej serca);
• jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, przyjmuje inne leki obniżające ciśnienie tętnicze lub choruje na inne choroby, które powodują ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego.

 

Podczas leczenia lekiem Furosemidum Polfarmex lekarz zaleci wykonywanie badania morfologii krwi oraz oznaczanie stężenia potasu i sodu (co ma szczególne znaczenie w przypadku wystąpienia wymiotów i biegunki), wapnia, wodorowęglanów, kreatyniny, mocznika, kwasu moczowego i glukozy.

 

 

• Utrata masy ciała wywołana zwiększonym wydalaniem moczu nie powinna być większa niż 1 kg na dobę.
• W przypadku znacznego odwodnienia, podczas leczenia lekiem Furosemidum Polfarmex, nie należy przyjmować leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych (tzw. niesteroidowych leków przeciwzapalnych), ponieważ mogą one wywołać ostrą niewydolność nerek.
• Aby zapobiec niedoborowi potasu zalecana jest dieta bogata w potas (chude mięso, ziemniaki, banany, pomidory, kalafior, szpinak, suszone owoce itp.).
• Jeśli lek Furosemidum Polfarmex przyjmowany jest przez dłuższy czas, należy uzupełnić niedobór witaminy B1 (tiaminy). Witamina B1 wspomaga czynność serca.

 

Istnieje ryzyko chorób autoimmunologicznych, prowadzących do zmian zapalnych zmian we wszystkich narządach (częste są bóle stawów, zmiany skórne oraz zaburzenia nerek).

 

Stosowanie leku Furosemidum Polfarmex może wywołać pozytywny wynik kontroli antydopingowej.

Dawkowanie leku Furosemidum Polfarmex

Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.

 

Dorośli

U pacjentów dorosłych i w podeszłym wieku (>65 lat) zaleca się następujące dawkowanie:

 

W leczeniu obrzęków w następstwie chorób serca, wątroby i nerek

• 1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę. Lekarz może odpowiednio zwiększyć dawkę.
• Leczenie jest najskuteczniejsze i najłagodniejsze podczas leczenia przerywanego, co drugą dobę lub przez 2-4 kolejne doby w tygodniu.

 

W leczeniu łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego

• 1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę, w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami.
• Jeżeli podczas leczenia konieczne jest przyjmowanie tzw. inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE), lekarz zaleci odstawienie leku Furosemidum Polfarmex 2-3 dni przed rozpoczęciem podania inhibitora ACE.
• Jeżeli nie jest to możliwe, lekarz zmniejszy dawkę leku Furosemidum Polfarmex.

 

Dzieci

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat
Zazwyczaj stosowana dawka to 1–2 mg/kg masy ciała, maksymalnie 40 mg (1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę).

 

Sposób podania

Podanie doustne. Tabletki należy przyjmować w całości, przed śniadaniem, popijając wystarczającą ilością płynu (np. szklanką wody), nie należy ich rozgryzać.

 

Jak długo stosować lek?

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. W przypadku przerwania leczenia mogą nasilić się objawy choroby. Czas trwania leczenia ustala lekarz.

 

Przekroczenie zalecanej dawki leku lub jej pominięcie

• W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Objawy ostrego lub przewlekłego przedawkowania zależne są od stopnia niedoboru płynów i elektrolitów. Przedawkowanie może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego, zaburzeń krążenia i zaburzeń gospodarki elektrolitowej (np. zmniejszenie stężenia potasu, sodu i chlorków) lub podwyższonej wartości pH krwi. Znaczna utrata płynów może spowodować odwodnienie i, jako następstwo, zmniejszenie objętości krwi krążącej, co skutkuje zapaścią oraz zwiększeniem gęstości krwi ze skłonnością do zakrzepicy. W przypadku znacznej utraty wody i elektrolitów mogą wystąpić zaburzenia świadomości.

 

• Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak przyjmować lek Furosemidum Polfarmex z jedzeniem i piciem?

• Aby zapobiec znacznemu niedoborowi potasu zalecana jest dieta bogata w potas (chude mięso, ziemniaki, 
  banany, pomidory, kalafior, szpinak, suszone owoce itp.).
• Duże ilości lukrecji w połączeniu z lekiem Furosemidum Polfarmex mogą prowadzić do zwiększonej 
  utraty potasu.

Połączenie leku Furosemidum Polfarmex z alkoholem

Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Furosemidum Polfarmex a spożyciem alkoholu.

Wpływ leku Furosemidum Polfarmex na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn

Podczas stosowania furosemidu może wystąpić ból głowy, zawroty głowy i senność, które mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Takie objawy występują zwłaszcza na początku leczenia, w przypadku zwiększania dawki i zmiany leczenia.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

 

• Ponieważ furosemid przenika przez łożysko do krwiobiegu płodu, lek Furosemidum Polfarmex można przyjmować w ciąży tylko przez krótki okres, jeśli lekarz uważa to za konieczne. Należy powiadomić lekarza o ciąży lub planowaniu ciąży.
• Jeśli przyjmowanie furosemidu jest konieczne z powodu niewydolności serca lub przewlekłej choroby nerek ciężarnej, lekarz zaleci oznaczanie stężenia elektrolitów i wartości hematokrytu oraz będzie monitorować rozwój płodu.
• Furosemid przenika do mleka kobiecego i hamuje laktację. Dlatego nie należy przyjmować furosemidu w okresie karmienia piersią. W razie konieczności należy przerwać karmienie piersią.

Działania niepożądane i możliwe powikłania

Stosowanie leku Furosemidum Polfarmex, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.

 

Ciężka nadwrażliwość prowadząca do zapaści (wstrząs anafilaktyczny).

 

Pierwszymi objawami wstrząsu są m. in. reakcje skórne, takie jak gwałtowne zaczerwienienie lub pokrzywka, nasilone pocenie się, bladość skóry, ponadto niepokój, nudności, ból głowy, duszność.

 

Częstość działań niepożądanych, wymienionych poniżej, określono następująco:

 

bardzo często	występują u co najmniej 1 na 10 osób
często	występują u mniej niż 1 na 10 osób
niezbyt często	występują u mniej niż 1 na 100 osób
rzadko	występują u mniej niż 1 na 1000 osób
bardzo rzadko	występują u mniej niż 1 na 10000 osób
nieznana	częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

 

Bardzo często występujące działania niepożądane:

• Zaburzenia gospodarki elektrolitowej (zmniejszenie stężenia sodu, wapnia i magnezu), zasadowica metaboliczna, odwodnienie.
• Zwiększenie stężenia kreatyniny i triglicerydów we krwi.
• Obniżenie ciśnienia tętniczego.
• Wapnica nerek u noworodków.

 

Często występujące działania niepożądane:

• Zwiększenie gęstości krwi.
• Zaburzenia gospodarki elektrolitowej (zmniejszenie stężenia chloru i potasu).
• Zwiększenie stężenia cholesterolu LDL we krwi.
• Zwiększenie stężenia mocznika we krwi, hiperurykemia, dna moczanowa.
• Hipowolemia (to stan, w którym w naczyniach znajduje się zbyt mała ilość krwi, powodująca zaburzenia w pracy układu sercowo-naczyniowego).
• Encefalopatia wątrobowa u pacjentów z niewydolnością wątroby.
• Zwiększenie objętości moczu.

 

Niezbyt często występujące działania niepożądane:

• Zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), powodujące ryzyko krwawienia i zwiększona skłonność do tworzenia się siniaków, niedokrwistość aplastyczna.
• Zwiększenie stężenia glukozy we krwi mogące powodować ujawnienie się cukrzycy utajonej, a u pacjentów z już istniejącą cukrzycą prowadzić do pogorszenia przemiany materii.
• Zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL.
• Zaburzenia rytmu serca.
• Suchość błony śluzowej jamy ustnej, pragnienie, nudności, zaburzenia motoryki jelit, wymioty, biegunka, zaparcie.
• Zmniejszenie diurezy, nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu (rozrost gruczołu krokowego, zaburzenia opróżniania pęcherza lub zwężenie cewki moczowej).
• Zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, widzenie na żółto, nasilenie istniejącej krótkowzroczności).
• Wysypka, świąd, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry (choroba Rittera), skaza krwotoczna, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło.
• Głuchota, czasami nieprzemijająca.
• Kurcze mięśni, osłabienie mięśni.
• Zmęczenie.

 

Rzadko występujące działania niepożądane:

• Zahamowanie czynności szpiku kostnego (wymagające odstawienia leku).
• Zwiększenie ilości niektórych krwinek białych (eozynofilia), zmniejszenie ilości krwinek białych (leukopenia).
• Ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
• Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.
• Cholestaza wewnątrzwątrobowa (zahamowanie tworzenia żółci), zaburzenia czynności wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
• Ostre zapalenie trzustki.
• Mrowienie lub drętwienie kończyn (parestezje), splątanie, ból głowy, letarg.
• Szum uszny, przemijający lub nieprzemijający, zaburzenia słuchu.
• Zapalenie naczyń krwionośnych, zakrzepica, wstrząs.
• Stany gorączkowe.
• Złe samopoczucie.

 

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane:

• Niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza.

 

Działania niepożądane o nieznanej częstości:

• Tężyczka, nasilenie istniejącej zasadowicy metabolicznej (w przypadku niewyrównanej marskości wątroby), rzekomy zespół Barttera oraz zwiększenie wydalania potasu, co może spowodować objawy ze strony układu nerwowego i mięśni (osłabienie mięśni, porażenie), przewodu pokarmowego (wymioty, zaparcie, wzdęcie) oraz objawy dotyczące nerek (wielomocz) i serca. Znaczny niedobór potasu może spowodować niedrożność porażenną jelit lub splątanie, prowadzące do śpiączki.
• Zwiększenie stężenia sodu i chlorków w moczu.
• Ciężka choroba skóry z objawami ogólnymi, tworzenie się bolesnych pęcherzy na skórze, szczególnie w okolicy ust, oczu i genitaliów; ciężka choroba skóry i błon śluzowych, z tworzeniem się pęcherzy i zaczerwieniem dużych obszarów skóry.
• Zapalne zmiany skórne z tworzeniem się krost (AGEP - ostra uogólniona osutka krostkowa; ostre opryszczkowate polekowe zapalenie skóry z gorączką).
• Wysypka polekowa ze zwiększeniem liczby określonych krwinek białych krwinek we krwi i pogorszeniem samopoczucia (DRESS).
• Pogorszenie lub aktywacja tocznia rumieniowatego układowego.
• Zawroty głowy, omdlenie lub utrata przytomności (spowodowane przez niedociśnienie objawowe).
• Uszkodzenie (rozpad) mięśni poprzecznie prążkowanych, tzw. rabdomioliza, często w związku ze znacznym zmniejszeniem stężenia potasu we krwi.
• Przetrwały przewód tętniczy Botalla, osteoklastyczne uszkodzenia kości u noworodków.

Interakcje z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

 

Lek Furosemidum Polfarmex może wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą mieć wpływ na działanie leku Furosemidum Polfarmex.

 

Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) inne środki ostrożności, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

 

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne) – mogą osłabić działanie furosemidu. U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową NLPZ mogą wywołać ostrą niewydolność nerek. Furosemid może nasilić szkodliwe działanie salicylanów.
• Leki przeciwpadaczkowe – podczas stosowania karbamazepiny zwiększa się ryzyko małego stężenia sodu, natomiast fenytoina osłabia działanie moczopędne furosemidu.
• Sukralfat (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka) – zmniejsza wchłanianie furosemidu z jelita. W przypadku jednoczesnego stosowania należy przyjmować oba leki w odstępie co najmniej 2 godzin.
• Aliskiren – stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
• Leki przeciwnadciśnieniowe – możliwe nasilenie działania hipotensyjnego. Jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) może spowodować znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego. Przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem konwertazy angiotensyny lub AIIRA lekarz zaleci odstawienie furosemidu lub zmniejszenie jego dawki.
• Inne leki moczopędne – podczas jednoczesnego stosowania istnieje ryzyko nasilonego działania moczopędnego. W przypadku leczenia skojarzonego z diuretykami tiazydowymi występuje duże ryzyko zmniejszenia stężenia potasu. W przypadku jednoczesnego stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas (np. amiloryd, spironolakton) istnieje ryzyko zwiększenia stężenia potasu.
• Niektóre leki znieczulające (tzw. anestetyki) oraz środki zwiotczające mięśnie szkieletowe o budowie podobnej do kurary (służące do zwiotczenia mięśni szkieletowych podczas znieczulenia). Należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Furosemidum Polfarmex.
• Probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej), metotreksat (lek immunosupresyjny stosowany w leczeniu chorób reumatoidalnych i autoimmunologicznych) i inne leki wydalane tak jak furosemid, przez nerki – lek Furosemidum Polfarmex może nasilać ich działanie i działania niepożądane. Jednocześnie leki te mogą osłabiać działanie furosemidu.
• Teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy).
• Kortykosteroidy (kortyzon), karbenoksolon, amfoterycyna B (lek przeciwgrzybiczy), glicyryzyna zawarta w lukrecji – stosowanie skojarzone z furosemidem może prowadzić do wzmożonej utraty potasu (ryzyko zmniejszenia stężenia potasu).
• Leki mogące powodować zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT), leki przeciwarytmiczne (w tym amiodaron, dyzopiramid, flekainid i sotalol) oraz glikozydy nasercowe – zwiększenie ryzyka toksycznego działania na serce na skutek zaburzeń elektrolitowych, zwłaszcza hipokaliemii (małe stężenie potasu we krwi).
• Antybiotyki – jednoczesne stosowanie aminoglikozydów, polimiksyn lub wankomycyny zwiększa ryzyko toksycznego uszkodzenia słuchu – lekarz zaleci takie leczenie skojarzone wyłącznie, jeśli jest to bezwzględnie konieczne. Podczas jednoczesnego stosowania aminoglikozydów lub cefalorydyny zwiększa się ryzyko toksycznego działania na nerki. Furosemid może zmniejszać stężenie wankomycyny w surowicy, u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych. Jednoczesne stosowanie trimetoprimu zwiększa ryzyko małego stężenia sodu. U pacjentów otrzymujących furosemid i niektóre cefalosporyny w dużej dawce, mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek.
• Cisplatyna (lek onkologiczny) – podczas jednoczesnego stosowaniu furosemidu występuje ryzyko toksycznego działania na nerki oraz toksycznego uszkodzenia słuchu.
• Leki przeciwcukrzycowe – furosemid osłabia działanie zmniejszające stężenie glukozy tych leków.
• Leki powodujące wzrost ciśnienia tętniczego (np. epinefryna, norepinefryna).
• Cyklosporyna – ryzyko zwiększenia stężenia potasu oraz zapalenia stawów wskutek dny moczanowej.
• Takrolimus – ryzyko zwiększenia stężenia potasu.
• Lit (stosowany w leczeniu depresji): jednoczesne podawanie leku Furosemidum Polfarmex może prowadzić do nasilenia toksycznego działania litu na serce i układ nerwowy. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia litu we krwi.
• Leki przeciwpsychotyczne – małe stężenie potasu powodowane przez furosemid zwiększa ryzyko toksycznego działania na serce. Należy unikać jednoczesnego stosowania pimozydu. Podczas stosowania amisulprydu lub sertindolu występuje zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca, a podczas stosowania fenotiazyn – nasilenia działania hipotensyjnego. W przypadku stosowania rysperydonu lekarz rozważy stosunek korzyści do ryzyka leczenia skojarzonego z furosemidem.
• Leki rozszerzające naczynia krwionośne, azotany – nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze.
• Leki przeciwdepresyjne – podczas stosowania inhibitorów MAO występuje nasilone działanie hipotensyjne, natomiast podczas stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego. W przypadku jednoczesnego stosowania reboksetyny zwiększa się ryzyko małego stężenia potasu.
• Leki przeciwhistaminowe – małe stężenie potasu ze zwiększonym ryzykiem toksycznego działania na serce.
• Leki przeciwlękowe i nasenne nasilone działanie hipotensyjne.
• Leki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi – ADHD) – małe stężenie potasu zwiększa ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca.
• Sole potasowe.
• Leki dopaminergiczne – nasilenie działania hipotensyjnego lewodopy.
• Estrogeny - osłabienie działania moczopędnego.
• Prostaglandyny – nasilenie działania hipotensyjnego podczas stosowania alprostadylu.

Sposób przechowywania leku Furosemidum Polfarmex

• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze, pudełku po: "EXP". Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Informacji o zamiennikach może udzielić lekarz lub farmaceuta. Dokumentację leku (ulotkę i ChPL) znajdziesz na www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public

Przed użyciem leku przeczytaj ulotkę dołączoną do opakowania. Niniejszy opis może nie obejmować pełnej informacji zawartej w ulotce.

Nazwa producenta

Polfarmex S.A.