Spis treści:
1. Donecept - działanie
2. Donecept - wskazania
3. Donecept - przeciwwskazania
4. Donecept - dawkowanie
5. Donecept - interakcje z innymi lekami
6. Donecept - ciąża
7. Donecept - skutki uboczne
8. Donecept - środki ostrożności
9. Donecept - producent

Działanie

Donecept - Specyficzny i odwracalny inhibitor acetylocholinoesterazy - głównej cholinoesterazy w mózgu. U pacjentów z chorobą Alzheimera lek podany w dawkach terapeutycznych hamuje aktywność enzymu w około 64-77%. Hamowanie acetylocholinesterazy (AChE) w czerwonych krwinkach przez chlorowodorek donepezylu, jest skorelowane ze zmianami w czułej skali ADAS-Cog, mierzącej wybrane elementy zdolności poznawczej. Wpływ donepezylu na zmianę przebiegu neuropatologicznego choroby jeszcze nie został zbadany, dlatego nie można ocenić wpływu leku na postęp choroby. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje 3-4 h po podaniu doustnym. Pokarm nie wpływa na wchłanianie chlorowodorku donepezylu. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 3 tyg. Donepezyl wiąże się z białkami osocza w 95%. Metabolizowany jest w wątrobie przez układ cytochromu P450 do wielu metabolitów (jeden z metabolitów - 6-O-demetylodonepezyl jest aktywny farmakologicznie). Lek jest wydalany z moczem (w około 57% ) i kałem (w około 14,5%). T_0,5 wynosi około 70 h.

Wskazania

Donecept - Leczenie objawowe łagodnej do średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.

Przeciwwskazania

Donecept - Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Donecept - Doustnie. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: dawka początkowa wynosi 5 mg/dobę (jednorazowo); dawkę tę należy stosować co najmniej przez miesiąc. Po ocenie klinicznej miesięcznego leczenia z zastosowaniem dawki początkowej, można zwiększyć dawkę do 10 mg/dobę (w jednorazowej dawce). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Rozpoznanie powinno zostać postawione w oparciu o zaakceptowane wytyczne (np. DSM IV, ICD 10). Terapia donepezylem powinna być rozpoczynana, jeśli opiekun pacjenta będzie mógł nadzorować regularne przyjmowanie leku przez chorego. Leczenie podtrzymujące należy kontynuować tak długo, jak występują korzyści z leczenia dla pacjenta. Z tego względu konieczna jest regularna ocena kliniczna działania donepezylu. Przerwanie leczenia należy rozważyć wtedy, gdy nie stwierdza się już działania leczniczego. Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Po odstawieniu leczenia obserwuje się stopniowe ustępowanie korzystnych efektów działania donepezylu. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. Z uwagi na zwiększoną ekspozycję na działanie leku u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby, zwiększenie dawki powinno wynikać z indywidualnej tolerancji pacjenta; brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Sposób podania. Preparat należy przyjmować wieczorem, bezpośrednio przed snem. Jeśli u pacjenta występują zaburzenia snu, w tym nietypowe sny, koszmary senne lub bezsenność, można rozważyć przyjmowanie leku rano.

Interakcje z innymi lekami

Donecept - Chloroworek donepezylu i (lub) jego metabolity nie hamują metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny lub digoksyny u ludzi. Digoksyna i cymetydyna nie zmieniają metabolizmu chlorowodorku donepezylu. Ketokonazol i chinidyna (inhibitory enzymów CYP3A4 i 2D6) hamują metabolizm donepazylu, dlatego też inne inhibitory CYP3A4, jak itrakonazol i erytromycyna oraz inhibitory CYP2D6, jak fluoksetyna mogą hamować metabolizm donepezylu. Leki indukujące CYP3A4 i CYP2D6 (np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina oraz alkohol) mogą zmniejszać stężenie donepezylu we krwi. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku łącznego stosowania donepezylu zarówno z induktorami, jak i inhibitorami cytochromu P-450. Chlorowodorek donepezylu może wchodzić w interakcje z lekami o działaniu antycholinergicznym. Może wystąpić synergizm działania w przypadku jednoczesnego stosowania sukcynylocholiny, innych leków hamujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe lub agonistów układu cholinergicznego, lub beta-adrenolityków, które działają na układ przewodzący serca. Po podaniu donepezylu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc i torsade de pointes. Należy zachować ostrożność, gdy donepezyl jest stosowany w skojarzeniu z innymi lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QTc i może być wymagane monitorowanie kliniczne (EKG). Przykłady obejmują: leki przeciwartytmiczne klasy IA (np. chinidyna), leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amodaron, sotalol), niektóre leki przeciwdepresyjne (np. citalopram, escitalopram, amitryptylina), inne leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, sertyndol, pimozyd, zyprazydon), niektóre antybiotyki (e.g. klarytromycyna, erytromycyna, lewofloksacyna, moksyfloksacyna).

Ciąża

Donecept - Leku nie wolno stosować podczas ciąży, chyba że jest to bezwzględnie wskazane (brak danych dotyczących stosowania donepezylu u kobiet w ciąży). Nie wiadomo czy lek przenika do mleka ludzkiego, nie prowadzono również badań z udziałem kobiet karmiących. Z tego względu kobiety przyjmujące donepezyl nie powinny karmić piersią.

Skutki uboczne

Donecept - Bardzo często: biegunka, nudności, ból głowy. Często: częste przeziębienia; jadłowstręt; omamy, pobudzenie, zachowanie agresywne (ustępujące po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia), nietypowe sny, koszmary senne; omdlenia, zawroty głowy, bezsenność; wymioty; zaburzenia żołądkowe; wysypka, świąd; skurcze mięśni; nietrzymanie moczu; uczucie zmęczenia, ból; wypadki (w tym upadki). Niezbyt często: napady padaczkowe; bradykardia; krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, nadmierne wydzielanie śliny; nieznaczne zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej w surowicy. Rzadko: objawy pozapiramidowe; blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy; zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby (w przypadku niewyjaśnionych zaburzeń czynności wątroby należy rozważyć odstawienie leku). Bardzo rzadko: złośliwy zespół neuroleptyczny, rabdomioliza (niezależnie od złośliwego zespołu neuroleptycznego związane bezpośrednio z czasowym rozpoczęciem kuracji donepezylem lub ze zwiększeniem dawki). Częstość nieznana: zwiększone libido, hiperseksualność, kamptokormia (pleurothotonus, objaw krzywej wieży w Pizie), polimorficzny częstoskurcz komorowy, w tym torsade de pointes: wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie. U pacjentów, u których wystąpiło omdlenie lub napad drgawek należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia bloku serca lub długich okresów zahamowania zatokowego.

Środki ostrożności

Donecept - Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego, z zaburzeniami przewodnictwa nadkomorowego, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy; u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc; u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem choroby wrzodowej (pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujący jednocześnie NLPZ; pacjenci ci powinni być monitorowani w kierunku choroby wrzodowej). Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc i torsade de pointes. Zaleca się ostrożność u pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym, u pacjentów leczonych lekami wpływającymi na odstęp QTc lub u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą serca (np. niewyrównana niewydolność serca, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego, bradyarytmie) lub zaburzenia elektrolitowe (hipokaliemia, hipomagnezemia); może być wymagane monitorowanie kliniczne (EKG). Nie stosować donepezylu jednocześnie z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego. Donepezyl może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny podczas znieczulenia ogólnego. W czasie leczenia mogą wystąpić omdlenia lub napady drgawkowe; u tych pacjentów należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia bloku serca lub zahamowania zatokowego. Leki o działaniu cholinomimetycznym mogą spowodować niedrożność ujścia pęcherza moczowego (nie obserwowano tego w badaniach klinicznych donepezylu). Cholinomimetyki mogą potencjalnie nasilać lub wywoływać objawy pozapiramidowe. W związku ze stosowaniem donepezylu bardzo rzadko zgłaszano występowanie złośliwego zespołu neuroleptycznego, potencjalnie zagrażającego życiu, charakteryzującego się hipertermią, sztywnością mięśni, niestabilnością autonomicznego układu nerwowego, zaburzeniami świadomości i zwiększonym stężeniem fosfokinazy kreatynowej w surowicy, w szczególności u pacjentów, którym jednocześnie podawano leki przeciwpsychotyczne. Objawami przedmiotowymi, które mogą dodatkowo występować są mioglobinuria i ostra niewydolność nerek (objawy wynikające z rabdomiolizy). Jeśli u pacjenta wystąpiły objawy przedmiotowe i podmiotowe wskazujące na NMS lub pacjent ma wysoką gorączkę o niewyjaśnionym pochodzeniu, bez dodatkowych objawów klinicznych NMS, leczenie należy przerwać. Lek zawiera laktozę, nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Producent

Actavis Group