wybierz konsultacje
Którą konsultacje wybrać?
Jak to działa?
Wybierz lek
Jeśli występujesz o lek psychotropowy lub silny lek przeciwbólowy, prosimy Cię o udostępnienie IKP oraz zaświadczenia od lekarza prowadzącego.
Wypełnij formularz medyczny
Poczekaj na telefon
Jeśli jesteś nowym pacjentem Dimedic i pierwszy raz wnioskujesz o ten lek, lekarz zadzwoni by przeprowadzić badanie.
Odbierz dokumentację
Po pozytywnej decyzji lekarza odbierz receptę SMSem lub emailem.
Więcej o leku: Theospirex
Skład:
1 ml roztworu zawiera 20 mg teofiliny. Preparat zawiera sód.
Nazwa | Postać leku | Dawka | Opakowanie |
---|---|---|---|
Theospirex | roztw. do wstrz. i (lub) inf. | 20 mg/ml | 5 amp. 10 ml |
Opakowanie zawiera 5 ampułek po 10 ml roztworu.
Substancją czynną leku jest teofilina. Jeden ml roztworu zawiera 20 mg teofiliny. Jedna ampułka (10 ml) zawiera 200 mg teofiliny.
Pozostałe składniki leku to: woda do wstrzykiwań, glicyna i sodu wodorotlenek.
Theospirex jest lekiem zawierającym teofilinę, która ma działanie rozkurczające mięśnie gładkie oskrzeli, oskrzelików i naczyń krwionośnych oraz hamuje uwalnianie mediatorów z komórek biorących udział w reakcjach zapalnych.
Lek również wpływa dodatnio na siłę i czas skurczu mięśnia sercowego, a także zwiększa wydalanie moczu.
Leczenie ostrych i ciężkich skurczów oskrzeli w przewlekłych chorobach dróg oddechowych: astmie oskrzelowej, stanie astmatycznym, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.
Teofiliny nie należy stosować jako leku pierwszego wyboru w leczeniu astmy u dzieci.
Jeśli pacjent ma uczulenie na teofilinę, pochodne teofiliny lub inne pochodne ksantyny, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
Jeśli u pacjenta wystąpił świeży zawał mięśnia sercowego.
Jeśli u pacjenta wystąpił wstrząs lub zapaść.
Jeśli u pacjenta stwierdzono ostre zaburzenia rytmu serca.
Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby.
Jeśli u pacjenta stwierdzono obrzęk płuc.
Jeśli u pacjenta stwierdzono skłonność do drgawek.
Jeśli u pacjenta stwierdzono padaczkę.
Jeśli dziecko ma mniej niż 6 miesięcy.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Theospirex należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:
Lek należy stosować ostrożnie w okresie szczepień oraz u osób w podeszłym wieku.
Gorączka zmniejsza szybkość wydalania teofiliny z organizmu. W przypadku ostrej choroby przebiegającej z gorączką konieczne może być zmniejszenie dawki w celu uniknięcia zatrucia.
Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.
Dawkę należy obliczać na podstawie beztłuszczowej masy ciała (tkanka tłuszczowa u dorosłych stanowi 22%), ponieważ nie ma dystrybucji teofiliny do tkanki tłuszczowej.
Całkowitą dawkę (dawka dotyczy bezwodnej teofiliny – 1 ampułka = 200 mg bezwodnej teofiliny) należy ustalić zgodnie z poniższym schematem:
Pacjenci nieleczeni wcześniej teofiliną: | Dawka teofiliny iv. /kg mc. |
Bez wcześniejszego leczenia teofiliną | 4 – 5 mg/kg mc. przez 20 – 30 min. |
W przypadku podejrzenia lub dowodów na wcześniejsze leczenie teofiliną | 2-2,5 mg/kg mc. przez 20 – 30 min. |
Pacjenci nieotrzymujący aktualnie innych leków zawierających teofilinę: | Dawka początkowa [mg/kg mc./h] | Dawka na pierwsze 12 h [mg/kg mc./h] | Dawka podtrzymująca na czas leczenia powyżej 12 h [mg/kg mc./h] |
Dzieci w wieku 6 miesięcy do 9 lat | 5 | 1,0 | 0,85 |
Dzieci w wieku 10 do 16 lat oraz dorośli palący od niedawna | 5 | 0,85 | 0,7 |
Dorośli niepalący bez współistniejących chorób | 5 | 0,6 | 0,43 |
Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością wątroby | 5 | 0,4 | 0,1 |
Inni pacjenci, w tym pacjenci z przerostem prawej komory serca | 5 | 0,5 | 0,26 |
W przypadku braku możliwości kontrolowania stężenia leku we krwi nie należy przekraczać dawki dobowej, którą należy obliczać według poniższego schematu:
Grupy pacjentów | Maksymalna dawka dobowa |
Dzieci w wieku 2 do 9 lat | 24 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dzieci w wieku 10 do 12 lat | 20 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dzieci w wieku 13 do 16 lat | 18 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat | 13 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Teofilina w stężeniu większym niż 20 µg/ml (112 µmol/l) może działać toksycznie.
Ze względu na duże różnice osobnicze w farmakokinetyce teofiliny i wąską rozpiętość terapeutyczną, lek należy dawkować indywidualnie.
Należy monitorować stężenie teofiliny w surowicy.
Leku Theospirex nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy.
Całkowitą dawkę (dawka dotyczy bezwodnej teofiliny – 1 ampułka = 200 mg bezwodnej teofiliny) należy ustalić zgodnie z poniższym schematem:
Pacjenci nieleczeni wcześniej teofiliną: | Dawka teofiliny iv. /kg mc. |
Bez wcześniejszego leczenia teofiliną | 4 – 5 mg/kg mc. przez 20 – 30 min. |
W przypadku podejrzenia lub dowodów na wcześniejsze leczenie teofiliną | 2-2,5 mg/kg mc. przez 20 – 30 min. |
Pacjenci nieotrzymujący aktualnie innych leków zawierających teofilinę: | Dawka początkowa [mg/kg mc./h] | Dawka na pierwsze 12 h [mg/kg mc./h] | Dawka podtrzymująca na czas leczenia powyżej 12 h [mg/kg mc./h] |
Dzieci w wieku 6 miesięcy do 9 lat | 5 | 1,0 | 0,85 |
Dzieci w wieku 10 do 16 lat oraz dorośli palący od niedawna | 5 | 0,85 | 0,7 |
Dorośli niepalący bez współistniejących chorób | 5 | 0,6 | 0,43 |
Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością wątroby | 5 | 0,4 | 0,1 |
Inni pacjenci, w tym pacjenci z przerostem prawej komory serca | 5 | 0,5 | 0,26 |
W przypadku braku możliwości kontrolowania stężenia leku we krwi nie należy przekraczać dawki dobowej, którą należy obliczać według poniższego schematu:
Grupy pacjentów | Maksymalna dawka dobowa |
Dzieci w wieku 2 do 9 lat | 24 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dzieci w wieku 10 do 12 lat | 20 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dzieci w wieku 13 do 16 lat | 18 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat | 13 mg/kg mc., nie więcej niż 900 mg |
Teofilina w stężeniu większym niż 20 µg/ml (112 µmol/l) może działać toksycznie.
Ze względu na duże różnice osobnicze w farmakokinetyce teofiliny i wąską rozpiętość terapeutyczną, lek należy dawkować indywidualnie.
Należy monitorować stężenie teofiliny w surowicy.
Iniekcja dożylna
Krótki wlew dożylny
Dożylny wlew kroplowy
W leczeniu małych dzieci należy rozważyć konieczność zmniejszenia objętości płynów podawanych w infuzji. Po przeprowadzeniu iniekcji lub infuzji, pacjent powinien przez krótki czas pozostawać w spoczynku,pod nadzorem.
W przypadku posiadania informacji o uprzednim podaniu leków zawierającychmetyloksantynę lub w przypadku występowania takiego podejrzenia, należy przeprowadzać iniekcjęlub infuzję pod szczególnym nadzorem, a w przypadku wystąpienia nietolerancji należy ją przerwać
Czas trwania leczenia zależy od rodzaju, stopnia nasilenia i przebiegu choroby i jest określany przez lekarza prowadzącego.
Objawy przedawkowania teofiliny mogą wystąpić, jeśli jej stężenie w surowicy krwi jest większe niż20 µg/ml, i ulegają nasileniu w przypadku większych stężeń.
Zazwyczaj najpierw występuje tachykardia (przyspieszenie czynności serca), później objawy żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, wymioty z domieszką krwi, bóle żołądka, biegunka),pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, bóle głowy, bezsenność, zawroty głowy),nadmierne pragnienie, szumy w uszach, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca. Może wystąpić nadmierne pocenie się i drżenie mięśni.
W przypadku znacznego przedawkowania (stężenie teofiliny w osoczu jest większe niż 25 µg/ml)mogą wystąpić drgawki, niewydolność krążenia, hipertermia (wzrost temperatury ciała), ciężkiezaburzenia rytmu serca, w tym komorowe zaburzenia rytmu serca, a nawet zatrzymanie krążenia izgon.
U pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na teofilinę, ciężkie objawy przedawkowania mogą wystąpić nawet, gdy stężenie teofiliny w osoczu jest mniejsze niż 20 µg/ml.
W przypadku łagodnych objawów przedawkowania:
Należy przerwać podawanie leku i oznaczyć stężenie teofiliny w osoczu. Jeśli leczenie jestwznawiane, dawkę należy odpowiednio zmniejszyć.
Jeśli wystąpią objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (np. niepokój i drgawki):
W przypadku zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca:
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Dieta uboga w węglowodany (cukry) i bogata w białka, odżywianie pozajelitowe oraz spożywanie grilowanego mięsa wołowego w dużych ilościach zmniejsza ilość teofiliny w organizmie i osłabia jej działanie.
Dieta bogata w węglowodany i uboga w białka może prowadzić do zwiększenia ilości teofiliny w organizmie, nasilenia jej działania i wzrostu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Alkohol powoduje zwiększenie stężenia teofiliny we krwi, dlatego podczas stosowania leku Theospirex nie należy spożywać napojów zawierających alkohol.
Teofilina może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należyzachować ostrożność, ze względu na możliwość wystąpienia objawów senności oraz zawrotów głowy.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania teofiliny w okresie ciąży, ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich badań.
Teofilina przenika przez barierę łożyskową i może wywoływać działania niepożądane u płodu.
Teofiliny nie należy stosować w okresie ciąży, zwłaszcza w pierwszych trzech miesiącach, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. W drugim i trzecim trymestrze ciąży teofilinę można stosować tylko wtedy, kiedy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.
Stopień wiązania teofiliny z białkami osocza oraz klirens mogą ulegać zmniejszeniu w trakcie rozwoju ciąży. Wskazane może być zmniejszenie dawki, aby uniknąć działań niepożądanych.
Stosowanie teofiliny w końcowym okresie ciąży może hamować kurczliwość macicy. Należy prowadzić dokładne monitorowanie noworodków narażonych na działanie teofiliny w końcowym okresie ciąży w celu wykrycia ewentualnych objawów przedmiotowych wywołanych jej działaniem.
Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią.
Teofilina przenika do mleka matki i w okresie karmienia piersią może powodować działania niepożądane u karmionych niemowląt. Jej stężenie w mleku karmiącej matki może stanowić 60 – 90% stężenia tego leku we krwi.
Stosowanie leku Theospirex, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.
Zaburzenia żołądka i jelit:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, biegunka, brak apetytu, jadłowstręt. Opisywano wystąpienie krwawych wymiotów po teofilinie. Istniejący refluks żołądkowo-przełykowy może ulec nasileniu w nocy z powodu rozkurczu zwieracza przełyku.
Zaburzenia układu nerwowego i zaburzenia psychiczne:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego; bóle głowy, drażliwość, niepokój, bezsenność, zawroty głowy, wzmożenie odruchów, drżenie kończyn i napady drgawek.
Zaburzenia serca:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zaburzenia rytmu serca, przyspieszona czynność serca, skurcze dodatkowe i komorowe zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): przyspieszenie oddechu.Zaburzenia naczyniowe:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): obniżenie ciśnienia tętniczego.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zwiększone wydalanie moczu związane z działaniem moczopędnym teofiliny, może wystąpić różnego stopnia białkomocz, zwiększenie liczby erytrocytów w moczu. Obserwowano również wystąpienie zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH).
Zaburzenia układu immunologicznego:
Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100, ale u więcej niż u 1 na 1000 pacjentów): reakcje nadwrażliwości pokrzywka, uogólniony świąd, obrzęk naczynioruchowy - reakcje alergiczne, takie jak reakcje skórne i nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub)swędzenie i wysypka.
Badania diagnostyczne:
Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): zwiększenie stężenia glukozy w surowicy krwi,(zmniejszenie stężenia potasu we krwi), zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zmiany stężenia elektrolitów we krwi, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi.
Objawy niepożądane mogą być bardziej nasilone u osób z nadwrażliwością na teofilinę lubw przypadku przedawkowania (stężenie teofiliny w osoczu większe niż 20 mg/l).
W szczególności, gdy stężenie teofiliny w osoczu jest większe niż 25 mg/l mogą wystąpić objawy działania toksycznego, takie jak drgawki, nagły spadek ciśnienia tętniczego krwi, komorowe zaburzenia rytmu i ciężkie objawy ze strony układu pokarmowego (w tym krwawienia z przewodu pokarmowego).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W szczególności należy poinformować o stosowaniu któregokolwiek z poniższych leków, gdyż Theospirex może zmieniać ich działanie oraz zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych:
Należy poinformować o stosowaniu leków, które mogą nasilać działanie leku Theospirex i zwiększać ryzyko wystąpienia jego działań niepożądanych:
W takich przypadkach lekarz może zalecić zmniejszenie dawki teofiliny.
Należy poinformować o stosowaniu leków, które mogą osłabiać działanie leku Theospirex i zmniejszać jego skuteczność:
Jeśli teofilina podawana jest jednocześnie z którymkolwiek z tych leków, lekarz może zalecić zwiększenie dawki teofiliny.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie znalazłeś tego czego szukasz? Sprawdź
Nie tego leku szukasz? Sprawdź pozostałe lekarstwa
Kategoria leku:
Dostępność:
Teofilina
na recepte