Spis treści:
1. Solderol - działanie
2. Solderol - wskazania
3. Solderol - przeciwwskazania
4. Solderol - dawkowanie
5. Solderol - interakcje z innymi lekami
6. Solderol - ciąża
7. Solderol - skutki uboczne
8. Solderol - środki ostrożności
9. Solderol - producent

Działanie

Solderol - Witamina D zwiększa wchłanianie wapnia w jelitach, zwiększa resorpcję zwrotną wapnia w nerkach i tworzenie kości, zmniejsza stężenie hormonu przytarczyc (PTH). Wykazano autokrynowy/parakrynowy wpływ na wzrost i różnicowanie komórek hemopoetycznych i komórek układu odpornościowego, komórek skóry, komórek układu szkieletowego i mięśni gładkich, jak również komórek mózgu, wątroby i niektórych narządów wydzielania wewnętrznego. Witamina D₃ jest szybko dystrybuowana, w większości do wątroby, mniejsze ilości do tkanki tłuszczowej, gdzie jest magazynowana i stopniowo uwalniana do krążenia. W wątrobie jest metabolizowana do 25-hydroksywitaminy D₃, a następnie metabolizowana w nerkach do 1,25-dwuhydroksywitaminy D₃, która jest postacią czynną biologicznie. Dalsza hydroksylacja ma miejsce przed wydalaniem. Niewielki procent witaminy D₃ podlega przed wydaleniem glukuronidacji. Witamina D₃ i jej metabolity są wydalane z kałem i moczem.

Wskazania

Solderol - Leczenie niedoboru witaminy D (stężenie 25(OH)D w surowicy <25 nmol/l). Zapobieganie niedoborowi witaminy D u pacjentów z grup dużego ryzyka. Jako uzupełnienie swoistego leczenia osteoporozy u pacjentów z niedoborem witaminy D lub u pacjentów z ryzykiem niedoboru witaminy D.

Przeciwwskazania

Solderol - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany organizmu lub choroby związane z hiperkalcemią i (lub) hiperkalciurią. Wapniowa kamica nerkowa, nefrokalcynoza, hiperwitaminoza D. Ciężka niewydolność nerek.

Dawkowanie

Solderol - Doustnie. Dawka powinna być ustalana indywidualnie w zależności od stopnia koniecznej suplementacji witaminy D. Należy uwzględnić, że tabl. powl. 7000 j.m. i 30000 j.m. zawierają ilość odpowiadającą odpowiednio tygodniowym i miesięcznym dawkom witaminy D, a dawka powinna być ustalana przez lekarza. Należy przestrzegać wytycznych krajowych. Dorośli i osoby w podeszłym wieku. Zapobieganie niedoborom witaminy D (terapia podtrzymująca): u dorosłych i osób w podeszłym wieku 800 - 1600 j.m./dziennie albo ekwiwalent dawki tygodniowej lub miesięcznej; u dorosłych i osób w podeszłym wieku z osteoporozą - maksymalnie 2000 j.m./dziennie albo ekwiwalent dawki tygodniowej lub miesięcznej. Leczenie niedoboru witaminy D (dawka początkowa): 800 – 4000 j.m./dziennie albo ekwiwalent dawki tygodniowej lub miesięcznej. Jeżeli podaż wapnia w diecie jest niewystarczająca pacjenci powinni stosować jego suplementację. Podczas leczenia witaminą D, podaż wapnia i fosforu ma kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia witaminą D, przyzwyczajenia żywieniowe pacjenta powinny zostać uważnie ocenione przez lekarza, a zawartość sztucznie dodawanej witaminy D w pewnych rodzajach żywności wzięta pod uwagę. Dawkowanie pediatryczne (12 – 18 lat): 800 j.m. dziennie w zależności od ciężkości choroby i reakcji pacjenta na leczenie. Preparat powinien być podawany pod kontrolą lekarza. Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Lek może być podawany niezależnie od posiłków.

Interakcje z innymi lekami

Solderol - Jednoczesne stosowanie z preparatami zawierającymi wapń w dużych ilościach może zwiększać ryzyko hiperkalcemii. Tiazydowe leki moczopędne zmniejszają wydalanie wapnia z moczem. W przypadku jednoczesnego stosowania z tiazydowymi lekami moczopędnymi lub lekami zawierającymi wapń w dużych dawkach, konieczne jest regularne monitorowanie stężenia wapnia w surowicy ze względu na zwiększone ryzyko hiperkalcemii. Działanie glikozydów naparstnicy i innych glikozydów nasercowych może ulec nasileniu w wyniku podania doustnego wapnia wraz z witaminą D - konieczny jest ścisły nadzór lekarski oraz, jeżeli to konieczne, monitorowanie EKG i stężenia wapnia. Kortykosteroidy podawane ogólnie mogą hamować wchłanianie wapnia. Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów może zmniejszać działanie witaminy D. Jednoczesne stosowanie żywic jonowymiennych (np. kolestyraminy) lub leków przeczyszczających (takich jak olej parafinowy) może zmniejszać wchłanianie witaminy D. Preparaty zawierające magnez (takie jak leki zobojętniające) nie mogą być stosowane w czasie leczenia witaminą D ze względu na ryzyko hipermagnezemii. Leki przeciwdrgawkowe, hydantoina, brabiturany lub prymidon mogą zmniejszać działanie witaminy D ze względu na aktywację enzymów mikrosomalnych. Jednoczesne stosowanie kalcytoniny, etydronianu, azotanu galu, pamidronianu lub plikamycyny z witaminą D może zmniejszać działanie tych leków w leczeniu hiperkalcemii. Preparaty zawierające fosfor w dużych dawkach podawane jednocześnie mogą zwiększać ryzyko hiperfosfatemii.

Ciąża

Solderol - Zalecana dawka dobowa dla kobiet w ciąży wynosi 400 j.m., jednak u kobiet z niedoborem witaminy D konieczne mogą być większe dawki. W czasie ciąży kobiety powinny stosować się do zaleceń lekarza prowadzącego, ponieważ ich zapotrzebowanie może różnić się zależnie od stopnia niedoboru i odpowiedzi na leczenie. Dawka dobowa witaminy D w czasie ciąży nie może przekraczać 600 j.m. W badaniach na zwierzętach wykazano działanie teratogenne w przypadku przedawkowania witaminy D. U kobiet w ciąży należy unikać przedawkowania witaminy D₃, ponieważ długotrwała hiperkalcemia była niekiedy związana z zaburzeniem rozwoju fizycznego i umysłowego, nadzastawkowego zwężenia aorty i retinopatii u dziecka. Preparat może być stosowany w czasie karmienia piersią. Witamina D i jej metabolity przenikają do mleka, należy brać to pod uwagę, podając dodatkowo witaminę D dziecku.

Skutki uboczne

Solderol - Niezbyt często: hiperkalcemia, hiperkalciuria. Rzadko: świąd, wysypka, pokrzywka. Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, takie jak obrzęk naczynioruchowy lub obrzęk krtani.

Środki ostrożności

Solderol - W czasie leczenia dawka powinna być ustalana indywidualnie dla pacjenta w oparciu o regularne (początkowo co tydzień, następnie raz na 2-4 tyg.) badania stężenia wapnia w osoczu. Podczas długotrwałego leczenia należy monitorować stężenie wapnia w surowicy, wydalanie wapnia z moczem oraz czynność nerek (pomiar stężenia kreatyniny w surowicy). Monitorowanie jest szczególnie ważne u pacjentów w podeszłym wieku, przyjmujących jednocześnie glikozydy nasercowe lub leki moczopędne, w przypadku hiperfosfatemii oraz u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem kamicy. W przypadku hiperkalciurii (>300 mg (7,5 mmol)/24 h) lub oznak zaburzeń czynności nerek należy zmniejszyć dawkę lub przerwać leczenie. Witaminę D należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W tym przypadku monitorowanie stężenia wapnia i fosforanów jest konieczne, jak również należy wziąć pod uwagę ryzyko uwapnienia tkanek miękkich. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek witamina D w postaci cholekalcyferolu nie jest odpowiednio metabolizowana i należy zastosować inne związki chemiczne witaminy D. Podobna kontrola jest potrzebna u dzieci, których matki są leczone witaminą D w dawkach farmakologicznych. Niektóre dzieci mogą reagować ze zwiększoną wrażliwością na działanie witaminy D. Preparatu nie należy stosować w przypadku rzekomej niedoczynności przytarczyc (zapotrzebowanie na witaminę D może być zmniejszone z powodu okresów prawidłowej wrażliwości na witaminę D, prowadząc do ryzyka długotrwałego przedawkowania). W takim przypadku dostępne są pochodne witaminy D łatwiejsze do kontrolowania. Preparat powinien być podawany ostrożnie pacjentom z sarkoidozą ze względu na ryzyko zwiększonego metabolizmu witaminy D do jej czynnej postaci. U tych pacjentów należy regularnie kontrolować stężenie wapnia we krwi i moczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatów wielowitaminowych i suplementów diety zawierających witaminę D. Preparaty działające przez hamowanie resorpcji kości zmniejszają ilości wapnia pochodzącego z kości. W celu uniknięcia tego zjawiska, a jednocześnie leczenia lekami zwiększającymi tworzenie kości konieczne jest stosowanie witaminy D i zapewnienie odpowiedniego stężenia wapnia. Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość sacharozy, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego preparatu. Preparat nie powinien być stosowany u dzieci w wieku <12 lat.

Producent

LEK-AM