Spis treści:
1. Letrozole Eugia - działanie
2. Letrozole Eugia - wskazania
3. Letrozole Eugia - przeciwwskazania
4. Letrozole Eugia - dawkowanie
5. Letrozole Eugia - interakcje z innymi lekami
6. Letrozole Eugia - ciąża
7. Letrozole Eugia - skutki uboczne
8. Letrozole Eugia - środki ostrożności
9. Letrozole Eugia - producent

Działanie

Letrozole Eugia - Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy (inhibitor biosyntezy estrogenów). Zahamowanie wzrostu guza przez estrogeny ma podstawowe znaczenie w leczeniu nowotworów, w przypadku gdy rozrost tkanki nowotworowej zależy od obecności estrogenów i jest stosowane leczenie endokrynologiczne. Lek hamuje aromatazę konkurując o miejsce wiązania w grupie hemowej kompleksu aromataza-cytochrom P-450. Prowadzi to do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których występuje aromataza (także w tkance nowotworowej). Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy. U pacjentek po menopauzie, dobowe dawki letrozolu 0,1-5 mg nie powodują zmian stężenia kortyzolu, aldosteronu, 11-dezoksykortyzolu, 17-hydroksyprogesteronu i ACTH we krwi, aktywności reninowej osocza, stężeń LH i FSH, ani czynności tarczycy. Po podaniu doustnym letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (średnia bezwzględna biodostępność wynosi 99,9%). Pokarm nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania leku, natomiast nie wpływa na stopień wchłaniania. Lek wiąże się z białkami osocza w około 60%. Jest szybko i intensywnie dystrybuowany do tkanek. Główną drogą metabolizmu letrozolu jest redukcja do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu - karbinolu, która przebiega przy udziale izoenzymów CYP3A4 i CYP2A6. Lek jest wydalany głównie z moczem (około 90%), gdzie stwierdzono 6% dawki leku w postaci niezmienionej i 75% w postaci metabolitu. Pozostała część wydalana jest z kałem (ok. 3,8%). T_0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi około 2-4 dni. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tyg.

Wskazania

Letrozole Eugia - Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie we wczesnym stadium inwazyjnego raka piersi z receptorami dla hormonów. Przedłużone leczenie uzupełniające horomonozależnego, inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie, po uprzednim standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a które uprzednio były leczone lekami o działaniu antyestrogenowym. Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana. Nie wykazano skuteczności u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.

Przeciwwskazania

Letrozole Eugia - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan przed menopauzą. Ciąża. Karmienie piersią.

Dawkowanie

Letrozole Eugia - Doustnie. Pacjentki dorosłe. Zalecana dawka wynosi 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami leczenie letrozolem należy kontynuować aż do czasu ewidentnej progresji guza. W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym leczenie letrozolem należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu choroby nowotworowej, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi jako pierwsze. W terapii uzupełniającej można także rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W terapii neoadjuwantowej leczenie letrozolem może być kontynuowane przez 4 do 8 mies. w celu uzyskania optymalnego zmniejszenia nowotworu. Jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi, należy zaprzestać leczenia letrozolem oraz wyznaczyć termin operacji i (lub) omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentek w podeszłym wieku. Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania letrozolu u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek (CCr ≥10 ml/min). Brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z zaburzeniami czynności nerek (CCr <10 ml/min). Nie ma konieczności dostosowywania dawki letrozolu u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (stopnia A lub B wg Child-Pugh). Brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Pacjentki z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (C wg Child-Pugh) wymagają ścisłej kontroli. Letrozol nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności letrozolu u dzieci i młodzieży w wieku do 17 lat. Sposób podania. Przyjmować niezależnie od posiłku. Pominiętą dawkę należy przyjąć natychmiast, gdy pacjentka sobie o tym przypomni. Jednak, jeśli zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki (w ciągu 2 lub 3 h), nie należy przyjmować pominiętej dawki, a pacjentka powinna powrócić do zwykłego schematu dawkowania. Nie należy przyjmować podwójnej dawki, ponieważ przy dawkach dziennych przekraczających dawkę zalecaną 2,5 mg zaobserwowano ponadproporcjonalne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej.

Interakcje z innymi lekami

Letrozole Eugia - Letrozol jest częściowo metabolizowany z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby, niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Dotychczas nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu letrozolu w skojarzeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi, z wyjątkiem tamoksyfenu. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe lub produkty zawierające estrogeny mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Wykazano, że jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i letrozolu powoduje znaczne zmniejszenie stężenia letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. W badaniach in vitro wykazano, że letrozol hamuje aktywność izoenzymów 2A6 i umiarkowanie, 2C19 cytochromu P450, ale znaczenie kliniczne tego wpływu jest nieznane. Dlatego należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez wyżej wymienione izoenzymy i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidrogel).

Ciąża

Letrozole Eugia - Letrozol jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Na podstawie danych dotyczących stosowania u ludzi, u których występowały pojedyncze przypadki wad wrodzonych (sklejenie warg sromowych, obojnacze narządy płciowe), letrozol może powodować wady wrodzone, gdy jest stosowany w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Nie wiadomo, czy letrozol/jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i (lub) niemowląt. Letrozol powinien być stosowany wyłącznie u kobiet, u których wyraźnie potwierdzono, że są one po menopauzie. Z uwagi na doniesienia o wznowieniu czynności jajników u pacjentek podczas leczenia letrozolem mimo wyraźnie stwierdzonego wieku pomenopauzalnego w chwili rozpoczynania terapii, lekarz powinien omówić z pacjentką odpowiednie metody antykoncepcji, gdy jest to konieczne. Farmakologiczne działanie letrozolu polega na zmniejszaniu wytwarzania estrogenów poprzez hamowanie aktywności aromatazy. U kobiet przed menopauzą zahamowanie syntezy estrogenów skutkuje zwrotnym zwiększeniem stężenia gonadotropin (LH, FSH). Z kolei zwiększone stężenie FSH stymuluje wzrost pęcherzyka jajnika i może wywołać owulację.

Skutki uboczne

Letrozole Eugia - Bardzo często: hipercholesterolemia, uderzenia gorąca, zwiększona potliwość, bóle stawów, uczucie zmęczenia (w tym astenia, złe samopoczucie ogólne). Często: depresja, bóle głowy, zawroty głowy, kołatanie serca (w leczeniu nowotworów z przerzutami), nadciśnienie tętnicze, nudności, niestrawność (w leczeniu nowotworów z przerzutami), zaparcia, ból brzucha, biegunka, wymioty, łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, wysypka plamisto-grudkowa, przypominająca zmiany łuszczycowe i pęcherzykowa), suchość skóry, bóle mięśni, bóle kości (w leczeniu nowotworów z przerzutami), osteoporoza, złamania kości, zapalenie stawów, obrzęk obwodowy, ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: zakażenia układu moczowego, ból nowotworowy (w leczeniu nowotworów z przerzutami), leukopenia, zmniejszony apetyt, wzmożony apetyt, lęk (w tym nerwowość), drażliwość, senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, nieprawidłowe odczuwanie bodźców (w tym parestezja i niedoczulica), zaburzenia smaku, udar mózgowy, zespół cieśni nadgarstka, zaćma, podrażnienie oka, niewyraźne widzenie, tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (w tym nowe przypadki lub nasilenie już istniejącej dusznicy, dusznica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia sercowego i niedokrwienie serca), zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe zapalenie żył powierzchniowych i głębokich), duszność, kaszel, suchość jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej (w leczeniu nowotworów z przerzutami), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, hiperbilirubinemia, żółtaczka, świąd, pokrzywka, zapalenie ścięgna, zwiększenie częstości oddawania moczu, krwawienia z dróg rodnych, wydzielina z dróg rodnych, suchość sromu i pochwy, ból piersi, obrzęk ogólny, suchość błon śluzowych, pragnienie, gorączka, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: zator płuc, zakrzepica tętnic, udar niedokrwienny mózgu, zerwanie ścięgna. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, toksyczna nekroliza naskórka, rumień wielopostaciowy, zakleszczające zapalenie ścięgna.

Środki ostrożności

Letrozole Eugia - U pacjentek, u których nie wiadomo, czy znajdują się w okresie pomenopauzalnym, przed rozpoczęciem leczenia letrozolem należy zbadać stężenie hormonu luteinizującego (LH), hormonu folikulotropowego (FSH) i (lub) estradiolu. Letrozol mogą otrzymywać wyłącznie kobiety po menopauzie. Nie wykonano badań letrozolu u wystarczającej liczby pacjentek z CCr <10 ml/min; przed zastosowaniem letrozolu, u tych pacjentek należy dokładnie rozważyć potencjalny stosunek ryzyka do korzyści. U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopnia C wg Child-Pugh), AUC i T_0,5 w fazie końcowej były ok. 2 razy większe w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników; takie pacjentki powinny, dlatego pozostawać pod ścisłym nadzorem. Letrozol silnie zmniejsza stężenie estrogenu. Kobiety, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i (lub) złamania lub, które są w grupie zwiększonego ryzyka osteoporozy powinny mieć ocenioną gęstość kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego oraz powinny być monitorowane ze względu na rozwój osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po nim. Jeśli jest to właściwe, należy wprowadzić leczenie lub profilaktykę osteoporozy i starannie je monitorować. W terapii uzupełniającej można również rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (2 lata leczenia letrozolem, a następnie 3 lata leczenia tamoksyfenem), w zależności od profilu bezpieczeństwa u danej pacjentki. Należy unikać jednoczesnego podawania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub produktami zawierającymi estrogen, ponieważ substancje te mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Może wystąpić zapalenie i zerwanie (rzadko) ścięgna. Należy starannie kontrolować stan zdrowia pacjentek i zastosować odpowiednie środki (np. unieruchomienie) dotyczące zajętego ścięgna. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Eugia Pharma