Spis treści:
1. Glandex - działanie
2. Glandex - wskazania
3. Glandex - przeciwwskazania
4. Glandex - dawkowanie
5. Glandex - interakcje z innymi lekami
6. Glandex - ciąża
7. Glandex - skutki uboczne
8. Glandex - środki ostrożności
9. Glandex - producent

Działanie

Glandex - Lek przeciwnowotworowy - nieodwracalny, steroidowy inhibitor aromatazy, zbliżony strukturalnie do naturalnie występującego androstendionu. Blokuje biosyntezę estrogenów poprzez hamowanie aromatazy. Zmniejszenie stężenia estrogenów stanowi skuteczny i wybiórczy sposób leczenia hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Nie wykazuje żadnej aktywności estrogennej ani progestagenowej, natomiast w wyniku podawania dużych dawek leku obserwowano niewielką aktywność androgenną. Nie wpływa na syntezę kortyzolu lub aldosteronu, zarówno bez jak i po stymulacji ACTH; nie jest konieczna substytucja glikokortykosteroidów i mineralokortykosteroidów. Po podaniu doustnym lek szybko i w dużym stopniu wchłania się z przewodu pokarmowego. Całkowita biodostępność leku jest nieznana u ludzi (najprawdopodobniej ogranicza ją silny efekt pierwszego przejścia). Pokarm zwiększa biodostępność eksemestanu. Lek wiąże się w 90% z białkami osocza. Jest metabolizowany na drodze utleniania z udziałem CYP3A4 i (lub) redukcji przez aldoketoreduktazę, po czym następuje proces sprzęgania. Metabolity są nieaktywne lub hamowanie aromatazy w wyniku ich działania jest mniejsze niż leku w postaci niezmetabolizowanej. T_0,5 leku wynosi 24 h.

Wskazania

Glandex - Leczenie uzupełniające raka piersi u kobiet po menopauzie w przypadku inwazyjnego wczesnego raka piersi z obecnością receptorów estrogenowych, po 2-3 latach początkowego leczenia uzupełniającego tamoksyfenem. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet w okresie naturalnego lub wywołanego leczeniem stanu po menopauzie, u których choroba uległa postępowi mimo podawania antyestrogenów. Nie wykazano skuteczności leku u pacjentek, u których nie wykryto receptorów estrogenowych w komórkach guza.

Przeciwwskazania

Glandex - Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjentki przed menopauzą. Ciąża lub karmienie piersią.

Dawkowanie

Glandex - Doustnie. Dorośli, również pacjentki w podeszłym wieku: zalecana dawka to 1 tabl. raz na dobę, najlepiej po posiłku. U pacjentek z wczesnym rakiem piersi leczenie należy prowadzić przez okres 2-3 lat tak, aby łączny czas leczenia uzupełniającego wyniósł 5 lat, jako uzupełnienie kombinowanego sekwencyjnego leczenia hormonalnego (tamoksyfenem), bądź też zakończyć je wcześniej, jeżeli dojdzie do nawrotu guza. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi leczenie eksemestanem należy kontynuować do czasu stwierdzenia wyraźnej progresji guza. Szczególne grupy pacjentów. Nie są wymagane zmiany dawkowania u pacjentek z niewydolnością nerek lub wątroby. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci. Sposób podania. Tabletkę należy przyjmować raz na dobę, najlepiej po posiłku.

Interakcje z innymi lekami

Glandex - Eksemestan jest metabolizowany z udziałem CYP3A4 oraz aldoketoreduktazy i nie hamuje działania żadnego z głównych izoenzymów CYP. Wybiórcze hamowanie CYP3A4 przez ketokonazol nie wpływało istotnie na farmakokinetykę eksemestanu. Stosowanie z lekami o działaniu indukującym CYP3A4, takimi jak: ryfampicyna, leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina i karbamazepina), dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum), może powodować zmniejszenie skuteczności eksemestanu. Należy zachować ostrożność stosując preparat równocześnie z lekami, które są metabolizowane za pośrednictwem CYP3A4 i mają wąski indeks terapeutyczny. Nie ma doświadczenia klinicznego z jednoczesnym stosowaniem eksemestanu i innych leków przeciwnowotworowych. Preparatu nie należy stosować jednocześnie z lekami zawierającymi estrogeny, ponieważ mogą osłabić jego działanie farmakologiczne.

Ciąża

Glandex - Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i kamienia piersią. Lekarz powinien przedyskutować konieczność stosowania odpowiedniej antykoncepcji, u pacjentki, która potencjalnie może zajść w ciążę, włączając kobiety w okresie okołomenopauzalnym lub kobiety, które od niedawna są po menopauzie, do czasu całkowitego upewnienia się, że pacjentka jest po menopauzie.

Skutki uboczne

Glandex - Bardzo często: bezsenność, ból głowy, uderzenia gorąca, nudności, zwiększona potliwość, ból stawów i ból mięśniowo-szkieletowy (w tym: bóle stawowe, a rzadziej bóle kończyn, choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle kręgosłupa, zapalenie stawów, ból mięśniowy i sztywność stawów), uczucie nadmiernego zmęczenia. Często: jadłowstręt, depresja, zespół cieśni kanału nadgarstka, parestezje, zawroty głowy, wymioty, biegunka, zaparcia, dyspepsja, ból brzucha, łysienie, wysypka, pokrzywka, świąd, złamanie, osteoporoza, obrzęk obwodowy, ból. Niezbyt często: leukopenia, nadwrażliwość, senność, zapalenie wątroby (w tym cholestatyczne zapalenie wątroby), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, ostra uogólniona osutka krostkowa, osłabienie. Rzadko: trombocytopenia. Częstość nieznana: limfopenia. W badaniu wczesnego raka piersi (IES) częstość występowania zmian niedokrwiennych serca w grupie leczonej eksemestanem i tamoksyfenem wyniosła odpowiednio 4,5% i 4,2%. Nie zaobserwowano znaczących różnic w zakresie częstości występowania powikłań kardiologicznych (nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego i niewydolność serca) dla eksemestanu w porównaniu z tamoksyfenem. W badaniu IES, eksemestan był związany z częstszym występowaniem hipercholesterolemii w porównaniu z tamoksyfenem (3,7% vs. 2,1%). W tym badaniu zaobserwowano większą częstość występowania wrzodów żołądka w grupie eksemestanu w porównaniu do grupy tamoksyfenu (odpowiednio 0,7% i < 0,1 %); większość pacjentek otrzymujących eksemestan, u których stwierdzano wrzód żołądka, przyjmowała jednocześnie NLPZ lub zgłaszała wcześniej przebytą chorobę wrzodową żołądka.

Środki ostrożności

Glandex - Przed rozpoczęciem leczenia należy potwierdzić stan pomenopauzalny, oznaczając stężenia LH, FSH oraz estradiolu we krwi. Na początku leczenia uzupełniającego u kobiet z osteoporozą lub z grupy dużego ryzyka wystąpienia osteoporozy należy ocenić gęstość mineralną kości metodą densytometrii. Pacjentki należy obserwować w kierunku zmniejszenia gęstości kości i w razie potrzeby wdrożyć leczenie lub profilaktykę osteoporozy. Ostrożnie stosować u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Przed rozpoczęciem leczenia eksemestanem, który jest inhibitorem aromatazy, należy rozważyć przeprowadzenie rutynowego oznaczenia stężenia 25-hydroksy-witaminy D, ze względu na dużą częstość występowania ciężkiej hipowitaminozy u kobiet z wczesnym rakiem piersi. U kobiet z niedoborem witaminy D należy zastosować suplementację.

Producent

Hasco-Lek