Niski cholesterol HDL, LDL, całkowity: co oznacza? Objawy

Konsultacja z e-receptą Lek. rodzinny Specjalista

Niski cholesterol – marzą o nim pacjenci cierpiący na hipercholesterolemię. Powszechnie uważa się, że im niższy poziom cholesterolu w organizmie, tym mniejsze ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Nie do końca jest to prawdą, gdyż za niski cholesterol także wymaga leczenia. Sprawdź, kiedy stwierdza się hiperlipidemię oraz jak przebiega jej leczenie.

Niski cholesterol

Na hipercholesterolemię, czyli za wysoki poziom cholesterolu we krwi, cierpi aż 61 proc. Polaków. Zdaniem lekarzy jest to jedna z najgorzej leczonych chorób nad Wisłą. Jedynie 10 proc. chorych jest poddanych skutecznej terapii mającej na celu obniżenie cholesterolu. Zagadnieniu zbyt wysokiego cholesterolu wśród Polaków poświęca się wiele uwagi.

Natomiast problem hiperlipidemii, czyli zbyt niskiego cholesterolu, jest traktowany po macoszemu. Wielu pacjentów błędnie uważa, że im niższy cholesterol, tym mniejsze ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Nie do końca jest to prawdą – stężenie cholesterolu we krwi powinno być niskie, ale jednocześnie nie może spaść poniżej normy.

Cholesterol jest bowiem substancją niezbędną do prawidłowej produkcji hormonów, kwasów tłuszczowych oraz witaminy D. Uczestniczy także w przekazywaniu sygnałów przez komórki nerwowe, bierze udział w szlakach metabolicznych oraz pomaga w trawieniu tłuszczu. Zatem za niskie stężenie cholesterolu we krwi także odbije się negatywnie na funkcjonowaniu organizmu.

Za niski cholesterol – przyczyny

Jedną z głównych przyczyn za niskiego cholesterolu wśród pacjentów jest przyjmowanie leków na hipercholesterolemię. Zdarza się bowiem tak, że środki farmakologiczne za bardzo obniżają stężenie cholesterolu, dlatego leczenie hipercholesterolemii powinno odbywać się pod kontrolą lekarza.

Jeśli pacjent nie zażywa leków, a stężenie cholesterolu we krwi jest zbyt niskie, może to być objawem następujących chorób:

• nadczynność tarczycy,
• przewlekłe choroby wątroby,
• przewlekłe stany zapalne,
• upośledzone wchłanianie jelitowe
• nowotwory układu krwiotwórczego,
• niedożywienie.

Wówczas u chorego stwierdza się hiperlipidemię wtórną. Po wykluczeniu wymienionych chorób, istnieje jeszcze jedna możliwość - pacjent może cierpieć na pierwotną hipolipidemię, wynikającą z mutacji genetycznej.

Niski cholesterol LDL

Hipolipidemię diagnozuje się na podstawie lipidogramu, czyli badania krwi służącego oznaczeniu stężenia cholesterolu i jego frakcji. Na lipidogram składają się:

• stężenie cholesterolu całkowitego,
• stężenie cholesterolu LDL,
• stężenie cholesterolu HDL,
• stężenie trójglicerydów.

Hiperlipidemię stwierdza się u pacjenta, u którego stężenie cholesterolu całkowitego we krwi wynosi poniżej 120 mg/dl, a cholesterolu LDL mniej niż 50 mg/dl.

Niski cholesterol HDL

Co warto podkreślić, wyróżnia się dwie frakcje cholesterolu: LDL i HDL. LDL jest nazywany potocznie złym cholesterolem. Zbyt wysokie stężenie cholesterolu frakcji LDL jest bowiem przyczyną chorób układu sercowo-naczyniowego, z miażdżycą na czele. HDL z kolei jest niezbędny do usuwania złego cholesterolu z organizmu, dlatego jest nazywany dobrym cholesterolem.

Wysokie stężenie cholesterolu HDL jest zatem pożądane, gdyż chroni pacjenta przed chorobami układu krwionośnego. U kobiet stężenie HDL powinno wynosić co najmniej 45 mg/dl, a u mężczyzn 35 mg/dl. Zwykle obserwuje się go u pacjentów z hipercholesterolemią. Innymi słowy wysokie stężenie cholesterolu LDL zwykle idzie w parze z niskim stężeniem HDL.

Niski poziom cholesterolu – leczenie

Niedobór cholesterolu może się odbić negatywnie na funkcjonowaniu wielu układów. Pacjenci z hiperlipidemią cierpią na bezsenność i miewają stany depresyjne. Za niski poziom cholesterolu bywa przyczyną zaburzeń neurologicznych – m.in. krwotoków śródmózgowych. Odpowiada także za zaburzenia seksualne oraz niepłodność.

Jak zatem przebiega leczenie hiperlipidemii? Wszystko zależy od przyczyny tego stanu. Jeśli źródłem za niskiego poziomu cholesterolu są leki, należy zmienić ich dawkę. Z kolei hiperlipidemia, będąca objawem innej choroby, na przykład nadczynności tarczycy, wymaga leczenia przyczynowego. Jedynie pierwotna, wynikająca z mutacji genetycznej, może nie wymagać leczenia, aczkolwiek jest to uzależnione od wyników badań pacjenta.

Czytaj:

• Leki na trójglicerydy - ziołowe, bez recepty i na receptę
• Cholesterol – normy wiekowe. Jakie u dorosłych i dzieci?
• Cholesterol całkowity podwyższony lub za niski – norma

Udostępnij

Do znajomych

Tweetnij

Wyślij link

Nasz lekarz zadzwoni do Ciebie kiedy Ty chcesz! Potrzebujesz pomocy lekarskiej?

Rozpocznij konsultację