Spis treści:
1. Polfergan - działanie
2. Polfergan - wskazania
3. Polfergan - przeciwwskazania
4. Polfergan - dawkowanie
5. Polfergan - interakcje z innymi lekami
6. Polfergan - ciąża
7. Polfergan - skutki uboczne
8. Polfergan - środki ostrożności
9. Polfergan - producent

Działanie

Polfergan - Pochodna fenotiazyny, antagonista receptorów H₁. Działa przeciwhistaminowo, nasennie, przeciwwymiotnie i przeciwcholinergicznie. W dawkach leczniczych nie wpływa na układ krążenia, nie działa neuroleptycznie ani antypsychotycznie. Prometazyna dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Początek działania występuje po 20 min. od podania doustnego i utrzymuje się przez 4-6 h, a u niektórych pacjentów nawet do 12 h. Jest metabolizowana w wątrobie, a jej metabolity są wydalane z moczem.

Wskazania

Polfergan - Leczenie objawowe w ostrych odczynach alergicznych skóry z dużym świądem; w reakcjach poprzetoczeniowych; nudności, wymioty i zawroty głowy; w przebiegu choroby lokomocyjnej. Ponadto w krótkotrwałym leczeniu bezsenności i niepokoju, po zabiegach chirurgicznych.

Przeciwwskazania

Polfergan - Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne fenotiazyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego. Śpiączka. Stosowanie z inhibitorami MAO i przez 14 dni po ich odstawieniu. Dzieci w wieku do 2 lat. III trymestr ciąży. Okres karmienia piersią.

Dawkowanie

Polfergan - Doustnie. Dorośli. W reakcjach alergicznych: jednorazowo 25 ml przed snem, maksymalnie 50 ml/dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych, w razie konieczności. Przeciwwymiotnie: 12- 25 ml co 6 do 8 h, w razie konieczności. Uspokajająco: 25 ml wieczorem, przed snem. Dzieci >2 lat. W reakcjach alergicznych: 0,125 mg/kg mc. co 6-8 h lub 0,5 mg/kg mc. przed snem, w razie konieczności. Przeciwwymiotnie: 0,25-0,5 mg/kg mc. co 6-8 h, w razie konieczności. Nudności i zawroty głowy: 0,5 mg/kg mc. co 12 h, w razie konieczności. Nie przekraczać dawki dla dorosłych. Pacjent nie powinien przyjmować syropu dłużej niż 7 dni bez rozmowy z lekarzem. Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku do 2 lat.

Interakcje z innymi lekami

Polfergan - Nasila działanie hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego, alkoholu, barbituranów, leków nasennych, uspokajających, innych leków przeciwhistaminowych, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Nasila działanie leków przeciwcholinergicznych i przeciwnadciśnieniowych.

Ciąża

Polfergan - Lek jest przeciwwskazany w ostatnim trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią.

Skutki uboczne

Polfergan - Mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, niepokój, ból głowy, koszmary senne, zmęczenie, dezorientacja, pokrzywka, wysypka, świąd, brak łaknienia, podrażnienie żołądka, kołatanie serca, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, objawy pozapiramidowe, skurcze mięśni i pojedyncze ruchy mimowolne głowy i twarzy, nadwrażliwość na światło. Rzadko: anafilaksja, żółtaczka, nieprawidłowy skład krwi (w tym niedokrwistość hemolityczna). Sporadycznie: przeciwcholinergiczne działania niepożądane, takie jak niewyraźne widzenie, suchość w jamie ustnej, zatrzymanie moczu (osoby starsze oraz niemowlęta są szczególnie podatne na przeciwcholinergiczne działania niepożądane prometazyny). U dzieci prometazyna może powodować paradoksalnie nadpobudliwość. U starszych osób prometazyna może wywoływać dezorientację. W trakcie leczenia prometazyną należy unikać silnego światła słonecznego.

Środki ostrożności

Polfergan - Stosować ostrożnie u pacjentów z: astmą, zapaleniem oskrzeli, rozszerzeniem oskrzeli (lek może powodować zagęszczenie wydzieliny płucnej); ciężką chorobą naczyń wieńcowych; jaskrą z wąskim kątem przesączenia; padaczką; niewydolnością wątroby lub nerek; zatrzymaniem moczu; rozrostem gruczołu krokowego; zwężeniem szyi pęcherza moczowego lub niedrożnością odźwiernika dwunastnicy; w podeszłym wieku (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego). Nie stosować u dzieci i młodzieży z objawami zespołu Reye'a. Prometazyna może maskować objawy ototoksyczności spowodowane przez ototoksyczne leki, np. salicylany. Może również opóźnić wczesne zdiagnozowanie niedrożności jelit lub zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego poprzez hamowanie wymiotów. W trakcie leczenia należy unikać silnego światła słonecznego. Ze względu na zawartość sacharozy, leku nie należy stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. 5 ml syropu zawiera 4,25 g sacharozy, co odpowiada 0,4 wymiennika węglowodanowego (WW) - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 ml syropu, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”. Lek zawiera 0,3 mg soli kwasu benzoesowego (benzoesan sodu E 211) w 1 ml syropu. Preparat zawiera w swoim składzie niewielkie ilości alkoholu (etanolu), będącego składnikiem substancji poprawiającej smak i zapach pomarańczowej. Ponadto lek zawiera 0,38 mg alkoholu (etanolu) w 5 ml syropu. W przypadku maksymalnej dawki dobowej, ilość alkoholu jest równoważna - dorośli: w reakcjach alergicznych 3,8 mg etanolu/50 ml, mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina, przeciwwymiotnie 5,7 mg etanolu/75 ml, mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina, uspokajająco 1,9 mg etanolu/25 ml, mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina; dzieci w wieku powyżej 2 lat: w reakcjach alergicznych 0,0095 mg etanolu/kg mc., mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina, przeciwwymiotnie 0,038 mg etanolu/kg mc., mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina, nudności i zawroty głowy 0,038 mg etanolu/kg mc., mniej niż 1 ml piwa i mniej niż 1 ml wina.

Producent

Polfarmex