Spis treści:
1. Ovixan - działanie
2. Ovixan - wskazania
3. Ovixan - przeciwwskazania
4. Ovixan - dawkowanie
5. Ovixan - interakcje z innymi lekami
6. Ovixan - ciąża
7. Ovixan - skutki uboczne
8. Ovixan - środki ostrożności
9. Ovixan - producent

Działanie

Ovixan - Furoinian mometazonu jest silnym glikokortykosteroidem należącym do grupy III. Wykazuje miejscowe działanie przeciwzapalne, przeciwświądowe i przeciwuczuleniowe. Wchłanianie ogólnoustrojowe jest mniejsze niż 1%. Preparat ma postać bezbarwnego lub lekko żółtawego roztworu na skórę o małej lepkości.

Wskazania

Ovixan - Leczenie objawowe zapalnych chorób skóry, odpowiadających na miejscowe leczenie glikokortykosteroidami, takich jak atopowe zapalenie skóry i łuszczyca (z wyłączeniem rozległej łuszczycy zwykłej).

Przeciwwskazania

Ovixan - Nadwrażliwość na furoinian mometazonu, na inne kortykosteroidy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z trądzikiem różowatym twarzy, trądzikiem pospolitym, zanikiem skóry, okołoustnym zapaleniem skóry, świądem okołoodbytniczym i narządów płciowych, pieluszkowym zapaleniem skóry, zakażeniami bakteryjnymi (np. liszajec), zakażeniami wirusowymi (np. opryszczka pospolita, półpasiec i ospa wietrzna) i zakażeniami grzybiczymi (np. kandydoza lub dermatofitoza), gruźlicą, kiłą lub z reakcjami poszczepiennymi. Nie stosować preparatu na rany lub owrzodzoną skórę.

Dawkowanie

Ovixan - Zewnętrznie, na skórę. Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) i dzieci w wieku >2 lat: cienką warstwę roztworu nakładać na zmienione chorobowo miejsca na skórze raz na dobę, następnie stopniowo zmniejszać częstość stosowania. W przypadku poprawy klinicznej często zaleca się stosowanie kortykosteroidu o słabszym działaniu. Roztwór jest przeznaczony do leczenia zmian skórnych na skórze głowy, ale może być również stosowany na inne części ciała. Preparatu nie należy stosować na skórę twarzy bez ścisłego nadzoru lekarza. Roztworu nie należy stosować przez długi czas (>3 tyg.) lub na duże powierzchnie skóry (>20% pc.). U dzieci można leczyć maksymalnie 10% pc. Preparat jest silnym glikokortykosteroidem (grupa III) i zwykle nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 2 lat, ponieważ brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.

Interakcje z innymi lekami

Ovixan -

Ciąża

Ovixan - Preparat może być stosowany w ciąży i w okresie kamienia piersią jedynie po wnikliwym rozważeniu stosunku korzyści z terapii do ryzyka. Kortykosteroidy przenikają przez łożysko. W okresie ciąży należy przepisywać słabiej działające kortykosteroidy do dłuższego stosowania na większych powierzchniach skóry. Nie określono, czy furoinian mometazonu przenika do mleka ludzkiego. Podczas karmienia piersią nie stosować leku na piersi lub sąsiednie obszary skóry.

Skutki uboczne

Ovixan - Bardzo rzadko: zapalenie mieszków włosowych, pieczenie, teleangiektazje, świąd. Częstość nieznana: zakażenie wtórne, czyraczność, parestezje, nieostre widzenie, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, zapalenie skóry wokół ust, odbarwienia, nadmierne owłosienie, rozstępy, maceracja skóry, potówki, reakcje trądzikowate, miejscowy zanik skóry, podrażnienie, zapalenie skóry (skóra twarzy) podobne do trądziku różowatego grudkowatego, kruchość naczyń włosowatych (krwawe wybroczyny), suchość skóry, nadwrażliwość na mometazon, pieczenie w miejscu podania, reakcje w miejscu podania. Zwiększone ryzyko niepożądanych działań ogólnoustrojowych i miejscowych towarzyszy częstemu stosowaniu leku, stosowaniu leku na duże powierzchnie skóry, długotrwałemu leczeniu, a także stosowaniu leku w fałdach skóry lub pod opatrunkiem okluzyjnym. W rzadkich przypadkach zgłaszano odbarwienia lub nadmierną pigmentację skóry w związku ze stosowaniem innych produktów zawierających kortyzon i w związku z tym takie objawy mogą również wystąpić podczas stosowania furoinianu mometazonu. Działania niepożądane, zgłaszane w związku z ogólnoustrojowym stosowaniem glikokortykosteroidów – w tym zahamowanie czynności nadnerczy – mogą również wystąpić podczas miejscowego stosowania kortykosteroidów. Leczenie rozległej łuszczycy lub nagłe przerwanie leczenia silnym kortykosteroidem może wywołać łuszczycę krostkową lub erytrodermię łuszczycową. Po nagłym przerwaniu leczenia może wystąpić nasilenie wyprysku jako efekt z odbicia. U dzieci i młodzieży, w związku z większą powierzchnią skóry w stosunku do masy ciała niż u dorosłych pacjentów, może występować większa podatność na zahamowanie osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej i zespół Cushinga wywoływane przez miejscowo stosowane glikokortykosteroidy. Długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami może prowadzić do zaburzeń wzrostu i rozwoju u dzieci. Zgłaszano nadciśnienie wewnątrzczaszkowe u dzieci leczonych miejscowymi glikokortykosteroidami. Objawy nadciśnienia wewnątrzczaszkowego obejmują uwypuklone ciemiączko, bóle głowy i obustronną tarczę zastoinową.

Środki ostrożności

Ovixan - Jeśli w trakcie stosowania preparatu pojawi się podrażnienie lub uczulenie, należy odstawić roztwór i zastosować odpowiednie leczenie. Glikokortykosteroidy mogą zmieniać wygląd niektórych zmian chorobowych i utrudniać prawidłowe rozpoznanie, a ponadto mogą opóźniać proces gojenia. Jeśli wystąpi zakażenie, należy zastosować lek przeciwgrzybiczy lub przeciwbakteryjny. Jeśli korzystne działanie nie wystąpi w krótkim czasie, należy przerwać stosowanie kortykosteroidu do czasu wyleczenia zakażenia. Ogólnoustrojowe wchłanianie kortykosteroidów stosowanych miejscowo może powodować przemijające zahamowanie osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (HPA) z możliwością niewydolności glikokortykosteroidowej nadnerczy po odstawieniu preparatu. U niektórych pacjentów mogą wystąpić objawy zespołu Cushinga, hiperglikemia i glikozuria (w wyniku wchłonięcia glikokortykosteroidów). Pacjenci stosujący steroidy na duże powierzchnie skóry lub na skórę pod opatrunkiem okluzyjnym powinni być okresowo kontrolowani w kierunku zahamowania osi HPA. Często występują objawy toksyczności miejscowej i ogólnoustrojowej, szczególnie po długotrwałym stosowaniu lub stosowaniu na dużej powierzchni uszkodzonej skóry, w zgięciach i w miejscach zakrytych polietylenem. W przypadku stosowania na skórę twarzy, nie należy stosować okluzji. W przypadku stosowania preparatu na skórę twarzy okres leczenia należy ograniczyć do 5 dni. U wszystkich pacjentów niezależnie od wieku należy unikać długotrwałego ciągłego leczenia. Dzieci i młodzież. Ostrożnie stosować u dzieci, które bardziej niż dorośli, mogą być wrażliwe na działanie glikokortykosteroidów na oś HPA i na wystąpienie objawów zespołu Cushinga. Długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami może prowadzić do zaburzeń wzrostu i rozwoju u dzieci. Nie należy stosować preparatu pod opatrunkiem okluzyjnym u dzieci. Ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności mometazonu furoinianu u dzieci w wieku poniżej 2 lat, nie zaleca się stosowania leku w tej grupie wiekowej. Łuszczyca. Stosowanie glikokortykosteroidów miejscowo w leczeniu łuszczycy może wiązać się m.in. z ryzykiem efektu z odbicia, w następstwie wystąpienia tolerancji na preparat, ryzykiem uogólnionej łuszczycy krostkowej i wystąpienia objawów toksyczności miejscowej lub ogólnoustrojowej w związku z zaburzoną funkcją bariery skórnej – pacjenta należy obserwować. Przerwanie leczenia. Należy unikać nagłego przerywania leczenia, ze względu na ryzyko wystąpienia efektu z odbicia w postaci zapalenia skóry z silnym zaczerwienieniem, kłuciem i pieczeniem. Można temu zapobiec powoli, ograniczając leczenie np. stosując leczenie z przerwami przed odstawieniem leku. Zaburzenia widzenia. Nie należy stosować preparatu na powieki w związku z potencjalnym ryzykiem jaskry prostej lub zaćmy podtorebkowej. Postacie preparatu do stosowania miejscowego nie są przeznaczone do leczenia okulistycznego. W wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów mogą wystąpić zaburzenia widzenia. Jeżeli u pacjenta wystąpią, takie objawy jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów. Substancje pomocnicze. Lek zawiera 300 mg glikolu propylenowego (E1520) w 1 gramie roztworu na skórę, co odpowiada 279 mg glikolu propylenowego w 1 mililitrze roztworu na skórę i może powodować podrażnienie skóry. 

Producent

Reig Jofre