Spis treści:
1.
Neiraxin B - działanie
2.
Neiraxin B - wskazania
3.
Neiraxin B - przeciwwskazania
4.
Neiraxin B - dawkowanie
5.
Neiraxin B - interakcje z innymi lekami
6.
Neiraxin B - ciąża
7.
Neiraxin B - skutki uboczne
8.
Neiraxin B - środki ostrożności
9.
Neiraxin B - producent
Działanie
Neiraxin B - Zespół witamin z grupy B z dodatkiem lidokainy. Neurotropowe witaminy z grupy B mają korzystny wpływ na stany zapalne i zwyrodnieniowe nerwów i aparatu ruchu. Witamina B
1 jest nazywana witaminą antyneurytyczną. Jej fosforylowana pochodna, pirofosforan tiaminy (TPP), jako kofaktor karboksylazy reguluje przemianę węglowodanów i jest stosowana w przypadku kwasicy metabolicznej. Witamina B
6 reguluje przemianę białek, tłuszczów i węglowodanów. Witamina B
12 jest potrzebna w metabolizmie komórkowym, podczas rozwoju erytrocytów i czynności systemu nerwowego. Witamina B
12 jest katalizatorem syntezy kwasów nukleinowych, a tym samym budowy nowych jąder komórkowych. Chlorowodorek lidokainy jest dodany w celu złagodzenia bólu po podaniu leku.
Wskazania
Neiraxin B - Leczenie hematologicznych i neurologicznych objawów, wynikających z przewlekłego niedoboru witamin B
1, B
6 i B
12 u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat.
Przeciwwskazania
Neiraxin B - Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Preparat nie powinien być stosowany w przypadku ciężkich zaburzeń przewodzenia impulsów elektrycznych w sercu i w ostrej niewyrównanej niewydolności serca. Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego, preparatu nie wolno podawać noworodkom, a szczególnie wcześniakom. Leku nie wolno stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.
Dawkowanie
Neiraxin B - Domięśniowo (głęboko). Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat. W przypadku, gdy występują ciężkie i dotkliwe objawy, zwykle podaje się jedno wstrzyknięcie (2 ml) raz na dobę, w celu uzyskania wysokiego stężenia substancji czynnych we krwi. Gdy przeminie faza ostra, a także w przypadku lżejszych objawów podaje się jedno wstrzyknięcie 2 lub 3 razy w tyg. Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u osób w podeszłym wieku. Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Interakcje z innymi lekami
Neiraxin B - Tiamina rozkłada się w roztworach zawierających siarczyny. Inne witaminy mogą być inaktywowane w obecności produktów degradacji witaminy B
1. Dawka lecznicza witaminy B
6 może zmniejszać działanie L-dopy. Wystepują także interakcje z izoniazydem (INH), D-penicylaminą i cykloseryną. Pozajelitowe podanie lidokainy może nasilać działania niepożądane ze strony serca, jeżeli jednocześnie podawana jest epinefryna i norepinefryna. Obserwowano również interakcje z sulfonamidami. W przypadku przedawkowania miejscowego środka znieczulającego, nie należy stosować jednocześnie epinefryny lub norepinefryny.
Ciąża
Neiraxin B - Preparat nie może być stosowany podczas ciąży i w okresie karmienia piersią.
Skutki uboczne
Neiraxin B - Rzadko: reakcje nadwrażliwości (np. wysypka skórna, zatrzymanie oddechu, wstrząs, obrzęk naczynioruchowy). Bardzo rzadko: tachykardia, nasilone pocenie się, trądzik, reakcje skórne ze świądem i pokrzywką. Częstość nieznana: zawroty głowy, zaburzenia świadomości, bradykardia, arytmia, wymioty, drgawki, reakcje systemowe, włączając pobudzenie i (lub) depresję ośrodkowego układu nerwowego (zaburzenia równowagi, zdenerwowanie, uczucie zagrożenia, euforia, splątanie, zawroty głowy, zaburzenia świadomości, szumy uszne, niewyraźne lub podwójne widzenie, wymioty, uczucie zimna lub gorąca, uczucie drętwienia) - mogą pojawić się w następstwie szybkiego wstrzyknięcia (przypadkowe wstrzyknięcie dożylne, wstrzyknięcie do dobrze ukrwionych tkanek) lub w wyniku przedawkowania. Alkohol benzylowy: reakcje nadwrażliwości.
Środki ostrożności
Neiraxin B - Dobowa dawka alkoholu benzylowego nie może przekroczyć 90 mg: u dzieci poniżej 3 lat może rozwinąć się zatrucie oraz reakcja anafilaktoidalna. Roztwór do wstrzykiwań powinien być podawany tylko domięśniowo (i.m.), nie dożylnie (i.v.), w celu uniknięcia działań niepożądanych ze strony układu krążenia. W sytuacji przypadkowego podania dożylnego, należy monitorować aktywność serca pacjenta (EKG) lub hospitalizować pacjenta, w zależności od ciężkości występujących objawów ze strony układu krążenia (arytmia, bradykardia). Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na dawkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od potasu”.
Producent
AS KALCEKS