Spis treści:
1. Adatam Duo - działanie
2. Adatam Duo - wskazania
3. Adatam Duo - przeciwwskazania
4. Adatam Duo - dawkowanie
5. Adatam Duo - interakcje z innymi lekami
6. Adatam Duo - ciąża
7. Adatam Duo - skutki uboczne
8. Adatam Duo - środki ostrożności
9. Adatam Duo - producent

Działanie

Adatam Duo - Preparat złożony, połączenie dutasterydu - podwójnego inhibitora 5-α-reduktazy (5 ARI) i tamsulosyny chlorowodorku - antagonisty receptorów adrenergicznych α_1a i α_1d mięśniówki gładkiej podścieliska gruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego. Dutasteryd hamuje obydwa typy izoenzymów (1 i 2) 5-α-reduktazy, które biorą udział w konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT). Oba leki mają komplementarny mechanizm działania, który prowadzi do szybkiego łagodzenia objawów choroby, zwiększenia przepływu cewkowego i zmniejszenia ryzyka ostrego zatrzymania moczu (AUR) i konieczności zastosowania leczenia chirurgicznego łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Tamsulosyna zwiększa maksymalny przepływ cewkowy moczu. Dzięki rozkurczowi mięśniówki gładkiej gruczołu krokowego i cewki moczowej, zmniejsza zwężenie drogi odpływu moczu i tym samym zmniejsza objawy z opróżniania. Ponadto zmniejsza objawy z napełniania, w powstawaniu których istotną rolę odgrywa niestabilność pęcherza. Zmniejszenie objawów z napełniania i opróżniania utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia. Znacząco opóźnia się konieczność zastosowania leczenia chirurgicznego lub cewnikowania. Wykazano biorównoważność pomiędzy dutasterydem-tamsulosyną i jednoczesnym stosowaniem dutasterydu i tamsulosyny w osobnych kapsułkach. Po przyjęciu jednorazowej dawki dutasterydu maksymalne stężenie w surowicy uzyskiwane jest po 1-3 h. Całkowita dostępność biologiczna wynosi ok. 60%. Dutasteryd z białkami osocza wiąże się w >99,5%. Metabolizowany jest z udziałem cytochromu P-450 3A4 i 3A5. W 1-15,4% jest wydalany w niezmienionej postaci z kałem, pozostała ilość wydalana jest w postaci metabolitów. Po wielokrotnym podaniu dawki terapeutycznej T_0,5 wynosi 3-5 tyg. Po przyjęciu jednorazowej dawki tamsulosyny (po posiłku) maksymalne stężenie we krwi występuje po ok. 6 h. Stan stacjonarny, który osiągany jest po 5 dniach leczenia. Tamsulosyna wiąże się z białkami osocza w ok. 99%. Jest metabolizowana w wątrobie przez enzymy cytochromu P450 i wydalana głównie z moczem w postaci metabolitów, ok. 9% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Po podaniu pojedynczej dawki 0,4 mg tamsulosyny w stanie po posiłku oraz w stanie stacjonarnym u pacjentów mierzono T_0,5 w fazie eliminacji wynoszące odpowiednio ok. 10 h i 13 h.

Wskazania

Adatam Duo - Leczenie jest wskazane u pacjentów, którzy przyjmowali już wcześniej jednocześnie tamsulosynę i dutasteryd w tej samej dawce, w celu odpowiedniego kontrolowania umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu i konieczności przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Przeciwwskazania

Adatam Duo - Nadwrażliwość na dutasteryd, inne inhibitory 5-α-reduktazy, tamsulosynę (również w przypadku obrzęku naczynioruchowego spowodowanego tamsulosyną), soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Kobiety, dzieci i młodzież.

Dawkowanie

Adatam Duo - Doustnie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 1 kaps. raz na dobę. Lek stosowany jest jako zamiennik terapii dwulekowej (dutasteryd  i tamsulosyny chlorowodorek) w celu uproszczenia schematu leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby stosowanie jest przeciwwskazane. Nie ma właściwego wskazania do stosowania leku u dzieci. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności dutasterydu i tamsulosyny u dzieci w wieku (<18 rż.). Sposób podania. Przyjmować kaps. w całości ok. 30 min po tym samym posiłku każdego dnia. Kapsułki należy połykać w całości. Kapsułek nie należy żuć ani otwierać. Kontakt z zawartością kapsułki, dutasterydem, może skutkować podrażnieniem błony śluzowej jamy ustnej i gardła.

Interakcje z innymi lekami

Adatam Duo - Dutasteryd. U niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących jednocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o ok. 1,6-1,8-razy. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu we krwi. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje nasilenia blokady 5–α-reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Zahamowanie CYP3A4 powoduje wydłużenie okres półtrwania, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 miesięcy. Przyjęcie 12 g cholestyraminy 1 godzinę po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Dutasteryd w dawce 0,5 mg stosowany przez 2 tyg. nie wpływa na farmakokinetykę tamsulosyny ani terazosyny. Nie wpływa także na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny. Dutasteryd nie hamuje i nie aktywuje CYP2C9 ani P-glikoproteiny. Nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. Tamsulosyna. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny i innych antagonistów receptora α₁-adrenergicznego może powodować działanie obniżające ciśnienie krwi. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny chlorowodorku i silnych inhibitorów CYP3A4 może prowadzić do zwiększonej ekspozycji na tamsulosyny chlorowodorek. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem (znany silny inhibitor CYP3A4) powodowało wzrost AUC i Cmax tamsulosyny chlorowodorku, odpowiednio o współczynnik 2,8 i 2,2. Tamsulosyny chlorowodorku nie należy stosować w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów, którzy słabo metabolizują z udziałem CYP2D6. Tamsulosyny chlorowodorek należy stosować z zachowaniem ostrożności w skojarzeniu z silnymi i umiarkowanym inhibitorami CYP3A4. Nie stwierdzono interakcji pomiędzy tamsulosyny chlorowodorkiem podawanym jednocześnie z atenololem, enalaprylem czy teofiliną. Równocześnie stosowana cymetydyna powoduje zwiększenie stężenia tamsulosyny w osoczu, podczas gdy stężenie furosemidu spada, ale ponieważ poziomy pozostają w zakresie prawidłowego zakresu, dawkowanie nie musi być modyfikowane. W badaniach in vitro diazepam, propranolol, trichlorometiazyd, chlormadynon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna i warfaryna nie wpływają na stężenie wolnej frakcji tamsulosyny w osoczu ludzkim. Podobnie, tamsulosyna nie zmienia stężenia w osoczu wolnej frakcji diazepamu, propranololu, trichlorometiazydu i chlormadynonu. Diklofenak i warfaryna mogą zwiększać szybkość eliminacji tamsulosyny. W niewielkim badaniu (n=24) wśród zdrowych mężczyzn narodowości chińskiej, tamsulosyna (0,2 mg na dobę) nie miała wpływu na farmakokinetykę dutasterydu. Nie było znaczących zmian w AUC i Cmax dutasterydu w obecności lub nieobecności tamsulosyny.

Ciąża

Adatam Duo - Lek jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet. Nie prowadzono badań oceniających wpływ, dutasterydu w połączeniu z tamsulosyną na ciążę, laktację i płodność. Poniższe stwierdzenia odzwierciedlają informacje dostępne z badań poszczególnych substancji czynnych. Podobnie jak inne inhibitory 5-α-reduktazy, dutasteryd hamuje przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu, przez co, podawany kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących dutasteryd. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko w pierwszych 16 tygodniach ciąży). Tak jak w przypadku stosowania wszystkich inhibitorów 5-α-reduktazy, w celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Nie wiadomo czy dutasteryd lub tamsulosyna przenikają do mleka ludzkiego. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn. Nie można zatem wykluczyć zmniejszenia płodności u mężczyzn. Wpływ tamsulosyny chlorowodorku na liczebność i aktywność plemników nie był oceniany.

Skutki uboczne

Adatam Duo - Dutasteryd+tamsulosyna. Zaburzenia ejakulacji, impotencja, zaburzenia (zmniejszenie) libido, zaburzenia piersi (w tym tkliwość piersi i powiększenie piersi), zawroty głowy, niewydolność serca (zastoinowa niewydolność serca, niewydolność serca, niewydolność lewej komory, ostrą niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, ostrą niewydolność lewej komory, niewydolność prawej komory, ostrą niewydolność prawej komory, niewydolność komorową, niewydolność sercowo-płucną, kardiomiopatia zastoinowa). Dutasteryd + tamsulosyna: według badania CombAT – częstość tych zdarzeń niepożądanych zmniejszała się wraz z trwaniem leczenia, od 1. roku do 4. roku. Działania niepożądane dotyczące zaburzeń seksualnych są związane z leczeniem dutasterydem (w tym z monoterapią i skojarzeniem z tamsulosyną), działania te mogą utrzymywać się po przerwaniu leczenia. Rola jaką odgrywa w nich dutasteryd nie jest znana. Dutasteryd. Często: impotencja, zmniejszone libido, zaburzenia ejakulacji, tkliwość i powiększenie piersi. Niezbyt często: niewydolność serca (wspólna nazwa obejmująca działania niepożądane jw.). W badaniu klinicznym wykazano większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 w skali Gleasona u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo; nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości gruczołu krokowego, czy czynniki związane z badaniem. Po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane: niezbyt często – łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie; częstość nieznana - reakcje alergiczne (w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy), depresja, ból oraz obrzęk jąder. Zgłaszano przypadki raka gruczołu piersiowego u mężczyzn. Tamsulosyna. Często: zawroty głowy, zaburzenia ejakulacji. Niezbyt często: ból głowy, kołatania serca, niedociśnienie ortostatyczne, nieżyt nosa, zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, pokrzywka, wysypka, świąd, astenia. Rzadko: omdlenie, obrzęk naczynioruchowy. Bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, priapizm. Po wprowadzeniu do obrotu odnotowano przypadki śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (IFIS), typu zespołu małej źrenicy, występujące w czasie operacji usunięcia zaćmy, związane ze stosowaniem antagonistów receptora α₁-adrenergicznego, w tym tamsulosyny. Ponadto, jako powiązane ze stosowaniem tamsulosyny zgłaszano: migotanie przedsionków, arytmię, tachykardię, duszność. Częstość występowania tych działań ani rola tamsulosyny w ich występowaniu nie mogąbyć jednoznacznie określone.

Środki ostrożności

Adatam Duo - Leczenie skojarzone powinno być zlecone po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka z uwagi na potencjalne zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu alternatywnych opcji leczenia, również monoterapii. Wyniki badania klinicznego z udziałem mężczyzn z podwyższonym ryzykiem raka gruczołu krokowego wykazały większą częstość występowania raka gruczołu krokowego w skali Gleasona 8-10 u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo - związek pomiędzy dutasterydem, a rakiem gruczołu krokowego nie jest jasny. Mężczyźni przyjmujący dutasteryd, powinni być regularnie monitorowani pod względem możliwości wystąpienia raka gruczołu krokowego. Dutasteryd powoduje zmniejszenie średniego stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA) w surowicy o ok. 50% po 6 mies. leczenia. Pacjenci przyjmujący preparat złożony powinni mieć ponownie oznaczone nowe wyjściowe stężenie PSA po 6 mies. terapii, stężenie to powinno być regularnie monitorowane. Każdy potwierdzony wzrost stężenia antygenu w trakcie terapii preparatem złożonym  w stosunku do najniższego jego poziomu, może świadczyć o wystąpieniu raka stercza lub o nieprzestrzeganiu przez pacjenta zaleceń dotyczących leczenia. Wymaga to dokładnej oceny, nawet jeżeli wartości te wciąż znajdują się w zakresie normy dla pacjentów nieprzyjmujących inhibitorów 5-alfa reduktazy. W ocenie wartości stężenia PSA u pacjentów przyjmujących dutasteryd, należy wziąć pod uwagę wcześniejsze wartości stężenia PSA. Leczenie preparatem nie wpływa na możliwość wykorzystywania stężenia PSA w celu rozpoznania raka gruczołu krokowego po wyznaczeniu nowego stężenia wyjściowego. Po upływie 6 mies. od przerwania leczenia całkowite stężenie PSA powraca do wartości wyjściowych. Stosunek stężeń wolnego do całkowitego PSA nie zmienia się nawet pod wpływem leczenia dutasterydem z tamsulosyną. Zastosowanie oznaczenia zawartości procentowej wolnego PSA w diagnostyce raka gruczołu krokowego u pacjentów leczonych dutasterydem z tamsulosyną, nie wymaga korygowania otrzymanych wartości. Przed rozpoczęciem leczenia dutasterydem z tamsulosyną, należy wykonać badanie per rectum oraz inne badania w kierunku raka gruczołu krokowego lub innych, które dają takie objawy jak BPH. Badania te należy powtarzać okresowo w trakcie leczenia. W dwóch czteroletnich badaniach klinicznych częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa określająca zgłoszone zdarzenia, głównie niewydolność serca i zastoinową niewydolność serca) była nieznacznie większa wśród pacjentów przyjmujących w skojarzeniu dutasteryd i antagonistę receptora α₁-adrenergicznego, głównie tamsulosynę, niż wśród pacjentów, u których nie stosowano leczenia skojarzonego. Jednakże częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich aktywnie leczonych grupach w porównaniu z grupą stosującą placebo, a inne dostępne dane dotyczące stosowania dutasterydu lub antagonistów receptora α₁-adrenergicznego nie potwierdzają twierdzenia o zwiększonym ryzyku dla układu sercowo-naczyniowego. W trakcie badań klinicznych oraz w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu zanotowano rzadkie przypadki zgłoszeń wystąpienia nowotworów piersiu mężczyzn stosujących dutasteryd. Jednak badania epidemiologiczne nie wykazały wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwór piersiu mężczyzn przyjmujących inhibitory 5-α-reduktazy. Lekarz powinien poinstruować pacjenta, że należy niezwłocznie zgłosić wszelkie zmiany zauważone w tkance sutka, takie jak pojawienie się guzków czy też wydzielina z brodawki sutkowej. Dutasteryd wchłaniany jest przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami. W przypadku kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami, powierzchnię kontaktu należy natychmiast przemyć wodą z mydłem. Nie przeprowadzono badań nad lekiem u pacjentów z chorobą wątroby, należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr poniżej 10 ml/min), ponieważ nie prowadzono badań w tej grupie pacjentów. Tak jak w przypadku innych antagonistów receptora α₁-adrenergicznego, w pojedynczych przypadkach, podczas stosowania tamsulosyny mogą wystąpić spadki ciśnienia krwi, w wyniku których rzadko mogą wystąpić omdlenia. U niektórych pacjentów przyjmujących w przeszłości lub aktualnie tamsulosynę, podczas zabiegu usunięcia zaćmy, obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. IFIS -typ zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań podczas i po zabiegu, z tego powodu u pacjentów, u których planowany jest zabieg usunięcia zaćmy, nie jest zalecane rozpoczynanie stosowania tamsulosyny. Podczas kwalifikacji do zabiegu chirurgicznego chirurdzy operujący zaćmę i okuliści powinni zebrać wywiad czy pacjenci z zaplanowanymi zabiegami usunięcia zaćmy przyjmują lub przyjmowali tamsulosynę, aby zabezpieczyć odpowiednie środki na wypadek wystąpienia IFIS. Istnieją pojedyncze doniesienia o celowości zaprzestania stosowania tamsulosyny na 1 do 2 tyg. przed zabiegiem usunięcia zaćmy, ale ani korzyści wynikające z takiego postępowania, ani czas zaprzestania leczenia nie zostały określone. Tamsulosyny chlorowodorku nie należy stosować w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów, którzy słabo metabolizują CYP2D6. Tamsulosyny chlorowodorek należy stosować z zachowaniem ostrożności w skojarzeniu z silnym i umiarkowanym inhibitorem CYP3A. Lek zawiera 299,46 mg glikolu propylenowego w każdej kapsułce twardej, co odpowiada 4,27 mg/kg mc. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Producent

Adamed Pharma