Opryszczka narządów płciowych (miejsc intymnych). Objawy i leczenie u mężczyzn i kobiet

Konsultacja z e-receptą Lek. rodzinny Specjalista

Opryszczka narządów płciowych zajmuje dziś wysoką lokatę wśród chorób przenoszonych drogą płciową. I chociaż jej popularność nie maleje, to świadomość jej istnienia i konsekwencji zakażenia nie jest na najwyższym poziomie. Zamiast więc czekać na ewentualne objawy opryszczki sprawdź, jak można się nią zarazić, a w jaki sposób uniknąć infekcji.

Dowiedz się, czy opryszczka wargowa ma coś wspólnego z opryszczką genitalną. Czym jest wirus HSV i do czego prowadzi u mężczyzn, a jak ujawnia się u kobiet. Znajdź odpowiedź na pytanie, jak leczyć opryszczkę płciową i chronić się przed nawrotami schorzenia.

Czym jest opryszczka narządów płciowych (miejsc intymnych)?

Z czym najczęściej kojarzy się wirus opryszczki? Większość osób odpowie, że z zimnem na ustach, czyli opryszczką wargową. I to jest bardzo dobra odpowiedź, ale nie jedyna.

Wirus HSV (łac. Herpes simplex virus), znany również pod nazwą wirusa opryszczki pospolitej, przyczynia się do rozwoju bolesnych i nieestetycznych wykwitów w okolicy ust, ale również do zakażenia narządów płciowych. Czy to oznacza, że opryszczkę wargową można w prosty sposób przenieść na genitalia? Można, ale dróg transmisji wirusa jest nieco więcej, a on sam dzieli się na różne odmiany.

W przypadku opryszczki narządów płciowych możemy mieć do czynienia z wirusem:

• HSV-1 (HHV-1, Human herpesvirus 1) – to wirus opryszczki pospolitej typu 1, który w głównej mierze odpowiada za opryszczkę wargową, ale również za połowę przypadków opryszczki intymnej. Co ciekawe, obserwuje się coraz większą popularność HSV-1 na narządach płciowych u młodzieży i kobiet w krajach rozwiniętych.
• HSV-2 (HHV-2, Human herpesvirus 2) – czyli wirus opryszczki pospolitej typu 2, jest z kolei głównym prowodyrem opryszczki genitalnej, a niezwykle rzadko prowadzi do zmian w obrębie ust.

Jak wynika z raportów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) datowanych na 2016 rok, zakażonych wirusem HSV-2 było na całym świecie około 500 milionów osób w wieku od 15 do 49 lat. To daje wynik ok. 13 procent globalnej populacji w tej grupie wiekowej. Wirusa HSV-1 wykryto w tym samym czasie u ok. 67 procent badanych poniżej 50. roku życia, co składa się na liczbę około 3,7 miliarda ludzi. Czy to dużo? Bardzo.

Taka skala rozprzestrzeniania się wirusa HSV sprawia, że opryszczka narządów płciowych (łac. herpes genitalis) należy do grupy najbardziej rozpowszechnionych chorób przenoszonych drogą płciową. Dodatkowo zajmuje pierwsze miejsce wśród przyczyn owrzodzeń narządów płciowych.

Ważne: Pamiętaj, że osoby zainfekowane wirusem opryszczki narządów płciowych są znacznie bardziej narażone na zarażenie się wirusem HIV.

Niestety wirus opryszczki pospolitej posiada jeszcze jedną zdolność, która nie napawa optymizmem. Jeśli raz przedostanie się do twojego organizmu to pozostaje w nim na zawsze. Jak to możliwe? Otóż po tym jak Herpes simplex virus sforsuje bariery ochronne i wtargnie do ciała gospodarza to pierwszej kolejności prowadzi do zakażenia, ale chwilę później przedostaje się do ciał komórek nerwowych, aby tam ukryć swoją obecność. Pisząc bardziej fachowo, przechodzi on wówczas w stan latencji.

Oznacza to, że na co dzień HSV bytuje w uśpieniu, ale aktywuje się pod wpływem różnorodnych czynników. Pierwsza ekspozycja na działanie HSV to infekcja pierwotna, a każde kolejne pobudzenie wirusa, to infekcja wtórna. To sprawia, że opryszczka na narządach płciowych jest schorzeniem przewlekłym z tendencją do nawrotów i remisji. Warto zatem poznać wszelkie możliwe ścieżki krzewienia się wirusa.

Jak można się zarazić opryszczką narządów płciowych? Najpopularniejsze drogi transmisji wirusa HSV

Skoro mowa o opryszczce wenerycznej to nietrudno wywnioskować, że choroba ta przenosi się w głównej mierze poprzez kontakty seksualne. W tym przypadku są to zarówno stosunki pochwowe, jak i oralne czy analne. Niekiedy wystarczy seria pocałunków, aby wirus aktywny akurat na ustach przedostał się w inne obszary skóry i błon śluzowych, chociażby w miejsca intymne.

Jednak wirus opryszczki narządów płciowych może również transmitować w wyniku:

• dotykania zmian chorobowych i roznoszenia patogenu w inne obszary – zarówno na własne ciało, jak i inne osoby;
• z ciężarnej kobiety na jej dziecko – głównie podczas porodu naturalnego przez zetknięcie się noworodka ze zmianami na skórze i śluzówkach kanału rodnego oraz na zewnętrznych narządach rodnych matki;
• używania tych samych przedmiotów codziennego użytku co osoba zainfekowana (np. ręczników), czy korzystania z publicznych toalet – te opcje są mało prawdopodobne, ale nie niemożliwe.

Kluczem do zakażenia się opryszczką płciową jest więc dotyk, głównie bezpośredni. Najbardziej zakaźne są czynne zmiany chorobowe, ale do zakażenia może dojść zarówno podczas ujawnienia się aktywnych objawów infekcji, jak i w bezobjawowym okresie schorzenia.

Warto przy tym nadmienić, że wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy z nosicielstwa HSV, gdyż wirus bytujący w ich organizmie nigdy nie manifestował swojej obecności. Niestety to w znacznej mierze wpływa na szerokie rozprzestrzenianie się wirusa i prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji. Jak rozpoznać opryszczkę narządów płciowych u mężczyzn, a jak u kobiet? Gdzie umiejscawia się zakażenie wrodzone HSV u najmłodszych?

Jak wygląda opryszczka narządów płciowych? Czym różnią się objawy zakażenia u mężczyzn i u kobiet

Przebieg opryszczki narządów płciowych może być zróżnicowany i zależy nie tylko od płci i wieku, czy kondycji zdrowotnej zainfekowanej osoby, ale tak naprawdę jest kwestią indywidualną. Dlatego też część osób może nawet nie odczuć skutków zainfekowania HSV, podczas gdy inni mogą się skarżyć na wyjątkowo dokuczliwe symptomy, zarówno w przypadku zakażenia pierwotnego, jak i wtórnego. 

Kiedy ujawniają się pierwsze objawy opryszczki narządów płciowych? Jeśli należysz do grupy osób, których nie ominą sygnały świadczące o inwazji HSV to początkowe zmiany pojawiają się w czasie kilku lub kilkunastu dni od kontaktu z drobnoustrojem.

Zanim zdążysz zaobserwować konkretne wykwity możesz odczuwać w okolicach intymnych:

• mrowienie,
• pieczenie,
• świąd,
• ból,
• przeczulicę.

Po około 2-3 dobach od wystąpienia powyższych symptomów zwiastujących ujawniają się charakterystyczne pęcherzyki o zaczerwienionym podłożu. Są one tkliwe i wypełnione płynną treścią. Po jakimś czasie zaczynają pękać i zmieniają się w nadżerki, owrzodzenia, a na końcu w strupy. Gdzie zlokalizowane są objawy opryszczki narządów płciowych?

Opryszczka narządów płciowych u kobiet występuję najczęściej w obrębie:

• warg sromowych,
• przedsionka pochwy,
• krocza,
• pośladków,
• wewnętrznej strony ud,
• odbytu,
• pochwy,
• szyjki macicy.

Z kolei opryszczka na narządach męskich atakuje przeważnie:

• napletek,
• żołądź penisa,
• skórę prącia i moszny,
• pośladki,
• okolice okołoodbytnicze,
• obszar krocza,
• cewkę moczową.

Ponadto kontakty analne mogą prowadzić do zapalenia błony śluzowej kanału odbytnicy, co objawia się:

• silnymi dolegliwościami bólowymi tego obszaru,
• śluzową wydzieliną z odbytu,
• nadmiernym parciem na stolec.

W wyniku seksu oralnego wykwity mogą ujawnić się w obrębie jamy ustnej, czerwieni wargowej i gardła.

Zmianom miejscowym związanym z opryszczką genitalną mogą towarzyszyć bardziej ogólne objawy, w tym m.in.:

• gorączka,
• dreszcze,
• uczucie zmęczenia i osłabienia,
• bóle stawowo-mięśniowe,
• bóle głowy,
• powiększenie węzłów chłonnych okolicy pachwinowej,
• upławy u kobiet,
• problemy z oddawaniem moczu.

Zdążyliśmy już wspomnieć, że opryszczka narządów płciowych w ciąży może prowadzić do zakażenia dziecka podczas porodu siłami natury, gdyż wówczas malec ma kontakt z zakaźnymi wydzielinami pochodzącymi z dróg rodnych matki.

U noworodka można wówczas zaobserwować:

• zmiany na skórze i błonach śluzowych,
• stan zapalny w jamie ustnej,
• zapalenie spojówek, rogówki czy tęczówki oka,
• zapalenie opon mózgowych,
• zakażenie układu oddechowego,
• uszkodzenie wątroby i nadnerczy,
• zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego,
• stany zapalne w obszarze innych narządów wewnętrznych.

Zdarza się również i tak, że infekcja HSV u ciężarnej przyczynia się do zakażenia wewnątrzmacicznego, co może wywołać:

• przedwczesny poród lub poronienie,
• zaburzenia rozwoju płodu prowadzące np. do małogłowia, małoocza, jaskry, problemów rozwojowych, zaburzeń świadomości, napadów drgawkowych, wodogłowia, rozmiękania mózgu czy pobudzeni psychoruchowych.

Skutki transmisji HSV na noworodka mogą więc z jednej strony prowadzić do niegroźnych wykwitów pęcherzykowych na skórze, ale z drugiej do ciężkich zakażeń narządów, które w części przypadków mogą zakończyć się śmiercią. Warto zatem już na etapie planowania potomstwa, jak i w trakcie ciąży wykonywać odpowiednie badania w kierunku opryszczki płciowej oraz innych chorób wenerycznych. Jak długo można zmagać się z objawami opryszczki narządów płciowych?

Skazani na HSV, czyli ile trwa opryszczka narządów płciowych i jak często powraca?

Objawowe pierwotne zakażenie wirusem HSV jest zazwyczaj dość dynamiczne, bolesne i uciążliwe. Symptomy infekcji mogą się utrzymywać do około 3 tygodni. Po tym czasie wirus HSV zadamawia się w zwojach nerwowych, gdzie pozostaje w uśpieniu do momentu kolejnego aktywowania.

Nawroty opryszczki narządów płciowych zdarzają się z różną częstotliwością. Zmiany występują z reguły w tych samych miejscach, w których zostały odnotowane po pierwszym kontakcie z patogenem. Sam przebieg wtórnego zakażenia HSV potrafi być łagodniejszy i utrzymuje się nieco krócej, przeważnie ok. 7-10 dni, a w niektórych przypadkach nawet kilka godzin. Zazwyczaj nie towarzyszą mu objawy ogólnoustrojowe.

Zatem na pytanie, jak długo trwa opryszczka narządów płciowych, można udzielić zróżnicowanych odpowiedzi. Wszystko zależy od tego, z jaką formą zakażenia mamy do czynienia, czy jak na infekcję reaguje konkretny organizm. Sam wirus pozostanie z tobą jednak do końca życia. Przynajmniej w świetle obecnej wiedzy medycznej. Co sprawia, że opryszczka narządów płciowych powraca?

Wśród czynników pobudzających wirusa HSV wymienia się przede wszystkim:

• obniżenie odporności,
• gwałtowny lub permanentny stres,
• miesiączkę u kobiet,
• nadmierną ekspozycję na promieniowanie UV, zarówno podczas opalania pod gołym niebem, jak i w solarium,
• infekcje bakteryjne i wirusowe,
• zakażenia dróg moczowych,
• zmęczenie lub wyczerpanie organizmu,
• wychłodzenie ciała,
• miejscowe urazy skóry,
• zabiegi chirurgiczne,
• zmiany na tle alergicznym,
• dietę ubogą w składniki odżywcze,
• przyjmowanie niektórych leków, np. glikokortykosteroidów.

Dobra informacja jest taka, że wraz z upływem czasu lub w wyniku długotrwałej terapii nawroty opryszczki wenerycznej mogą być coraz rzadsze i mniej dokuczliwe. Skąd możesz wiedzieć, że twoje miejsca intymne zaatakował akurat wirus HSV? Tę kwestię mogą rozstrzygnąć wyłącznie specjaliści.

Czy to opryszczka narządów płciowych? Jak wyglądają badania i testy

Teoretycznie diagnostyka opryszczki narządów płciowych nie powinna sprawiać lekarzom większej trudności, ale w wielu przypadkach choroba pozostaje nierozpoznana lub diagnozowana jest nieprawidłowo. Dlaczego tak się dzieje? Powody mogą być różne.

Dotyczą one najczęściej:

• bezobjawowego lub skąpoobjawowego przebiegu schorzenia,
• ujawniania się zmian w nietypowych miejscach, np. na dłoniach,
• szybkiego znikania wykwitów, niekiedy nawet po kilku godzinach,
• lokalizacji objawów niedostępnych podczas rutynowego badania,
• niejednoznacznych symptomów, które mogą wskazywać na inną chorobę.

To sprawia, że niezwykle istotna podczas rozpoznania opryszczki narządów płciowych jest diagnostyka laboratoryjna.

Pozwala ona:

• potwierdzić lub wykluczyć zakażenie HSV,
• rozróżnić zakażenie pierwotne od nawrotowego,
• zdefiniować typ wirusa HSV,
• różnicować opryszczkę płciową od innych schorzeń,
• zidentyfikować bezobjawowych nosicieli.

Wśród metod laboratoryjnych wykrywających zakażenie opryszczką narządów płciowych można wymienić m.in.:

• izolację HSV w hodowli komórkowej na podstawie pobranej próbki wymazowej,
• test Tzanka - badanie mikroskopowe rozmazów materiału komórkowego pobranego z pęcherzyków,
• wykrywanie antygenów wirusa, np. metodą ELISA,
• wyodrębnianie DNA wirusa, np. metodą PCR.

Od lat tzw. złotym standardem w diagnozowaniu zakażeń HSV jest pierwszy z wymienionych testów, czyli izolacja wirusa w hodowli komórkowej.

Kiedy warto wykonać badania na opryszczkę narządów płciowych?

Zawsze, gdy:

• zauważysz niepokojące objawy,
• podejrzewasz, że mogło dojść do zakażenia,
• planujesz powiększenie rodziny,
• często zmieniasz partnerów seksualnych,
• rezygnujesz z partnerem lub partnerką z antykoncepcji mechanicznej na rzecz antykoncepcji hormonalnej (np. pigułek antykoncepcyjnych).

Masz potwierdzoną opryszczkę genitalną i nie wiesz co dalej? Czas na leczenie, dbanie o siebie i zachowanie ostrożności.

Jak leczyć opryszczkę narządów płciowych? Czy naprawdę nie można wyeliminować wirusa HSV?

Leczenie opryszczki narządów płciowych uzależnione jest od postaci zakażenia, nasilenia objawów, czy częstotliwości występowania choroby. Brak objawów, czy okres latencji wirusa najczęściej nie wymagają wdrażania terapii, chyba że istnieją ku temu konkretne wskazania. Może się tak zdarzyć w przypadku bardzo częstych nawrotów schorzenia.

Zacznijmy od tego, czym leczyć opryszczkę narządów płciowych. O tym rzecz jasna decyduje lekarz, który dobiera odpowiednią formę i czas kuracji. W leczeniu zakażeń wirusem HSV wykorzystuje się leki przeciwwirusowe, takie jak acyklowir, famcyklowir i walacyklowir.

Część farmaceutyków przyjmuje się w formie tabletek, ale istnieją również preparaty do miejscowego stosowania, w tym maści, kremy, czy żele. Leki na opryszczkę narządów płciowych dostępne są zarówno bez recepty, jak i na receptę. Zanim jednak udasz się do apteki po jakiekolwiek specyfiki dostępne od ręki, w pierwszej kolejności skonsultuj się z lekarzem.

Pamiętaj, że wszelkie maści czy tabletki na opryszczkę narządów płciowych zalecane przez lekarza są dobierane do twoich potrzeb, a co za tym idzie, bardziej efektywne. Aby terapia odniosła skutek powinna być wdrożona jak najszybciej, najlepiej do 5 dni od pojawienia się pierwszych objawów lub podczas tworzenia się wykwitów.

Ważne: Pamiętaj, że nie ma możliwości całkowitego wyleczenia infekcji HSV. Wszystkie wymienione leki wpływają na złagodzenie i skrócenie objawów. Nie eliminują wirusa z organizmu, ale hamują jego namnażanie.

Ile trwa leczenie opryszczki narządów płciowych?

Może zająć kilka dni, ale równie dobrze kilka tygodni. Czas terapii także zależy od formy zakażenia, czy natężenia symptomów. U osób z częstą liczbą epizodów choroby (co najmniej 6 w ciągu roku) lekarz może zalecić ciągłą kurację zapobiegającą nawrotom, która trwa zazwyczaj 12 miesięcy. Czy istnieje leczenie domowe opryszczki narządów płciowych?

Jak żyć z opryszczką narządów płciowych? Dbaj o siebie i chroń innych

Świadomość, że w twoim organizmie bytuje wirus HSV nie należy z pewnością do przyjemnych, ale jest bezsprzecznie ważna i potrzebna. I chociaż opryszczki genitalnej nie można się całkowicie pozbyć, to na szczęście nie oznacza ona wyroku śmierci, a objawy choroby można skutecznie łagodzić. Czy również domowymi sposobami? Tak! Ale wszelkie naturalne metody radzenia sobie z zakażeniem HSV to przede wszystkim działania profilaktyczne, pielęgnacyjne oraz wspomagające właściwe leczenie.

O ile specjalista nie będzie widział żadnych przeciwwskazań, poza wskazaną kuracją możesz sięgnąć po:

• leki łagodzące ból i gorączkę dostępne bez recepty,
• żele i maści niwelujące świąd i pieczenie,
• preparaty ziołowe czy witaminowe wspierające odporność organizmu,
• środki o działaniu antyseptycznym wykorzystywane podczas nasiadówek,
• okłady chłodzące na miejsca intymne.

Poza tym pamiętaj o:

• właściwej higienie osobistej,
• dokładnym osuszaniu okolic intymnych,
• używaniu do mycia produktów hipoalergicznych, które nie podrażniają skóry,
• noszeniu przewiewnej bielizny wykonanej z naturalnych materiałów,
• częstej zmianie ręczników, pościeli i praniu ich w wysokiej temperaturze,
• właściwej diecie bogatej w witaminy i mikroelementy,
• nawadnianiu organizmu.

Ważne: Zachowaj abstynencję seksualną, aż do całkowitego wyleczenia aktywnych zmian. Nie tylko uchronisz siebie przed dodatkowym bólem, ale również partnera lub partnerkę przed zakażeniem.

Powikłania opryszczki narządów płciowych

Powikłania opryszczki narządów płciowych rozpatruje się dziś na różnych płaszczyznach. Znaczenie mają nie tylko medyczne konsekwencje zakażenia wirusem HSV. Równie ważne są kwestie psychospołeczne.

Osoba, która dowiaduje się o infekcji często odczuwa:

• dyskomfort, a nawet frustrację związaną z nosicielstwem wirusa do końca życia,
• obawę przed zarażeniem innych osób, która przybiera na sile w przypadku zajścia w ciążę,
• wstyd i obniżenie samooceny,
• smutek, który potrafi prowadzić do stanów depresyjnych.

Wśród powikłań medycznych wymienia się przede wszystkim:

• zapalenie mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych, wątroby, płuc, przełyku, nerwów obwodowych, odbytnicy;
• dodatkowe nadkażenia bakteryjne lub grzybicze opryszczkowych zmian, po których mogą pozostawać blizny;
• zakażenie rozsiane, w którym śmiertelność sięga nawet 50 procent.

Opryszczka narządów płciowych wiąże się także z większym niebezpieczeństwem zakażenia wirusem HIV oraz z możliwością zainfekowania płodu i/lub noworodka. Uważa się, że u kobiet zwiększa ryzyko rozwoju raka szyjki macicy. U nowonarodzonego dziecka zakażenie może ograniczyć się do skóry, oczu i jamy ustnej lub rozprzestrzenić na ośrodkowy układ nerwowy, inne narządy czy doprowadzić do infekcji rozsianej, a najgorszym wypadku do zgonu. W jaki sposób zabezpieczyć się przed zarażeniem?

Wirus opryszczki w stanie uśpienia

Niestety – bardzo dużo osób jest nosicielami wirusa HSV-2, nawet wtedy, kiedy nie ma żadnych objawów nosicielstwa. Jeśli raz zostało się zarażonym, to jest się nosicielem całe życie a niestety musisz wiedzieć, że wirus lubi nawracać (i atakuje szczególnie wtedy, kiedy jest się na niego najmniej gotowym, np. podczas silnego stresu).

Przechorowanie i wyleczenie opryszczki narządów płciowych sprawia jedynie, że wirus przechodzi w tzw. stan uśpienia (latencji) i może zaatakować Twój organizm ponownie, wtedy kiedy:

• Twój organizm jest osłabiony;
• przeżywasz silny stres;
• przechodzisz zmiany hormonalne;
• jesteś w ciąży;
• występuje u Ciebie gorączka;
• masz ogólny spadek odporności.

Pamiętaj także, że poza opryszczką na narządach płciowych i czerwieni wargowej może wystąpić także:

• Opryszczka skóry: wykwity poza twarzą i narządami płciowymi występują rzadko. Do pierwotnego zakażenia skóry może dojść przez wtarcie skażonego materiału.
• Zanokcica opryszczkowa (np. u personelu medycznego nieużywającego rękawiczek) – nagły początek, obrzęk, rumień, ból i zmiany pęcherzykowo-krostkowe na opuszkach palca lub palców.
• „Opryszczka zapaśników” – u sportowców uprawiających dyscypliny kontaktowe, zwykle na skórze klatki piersiowej, uszu, twarzy i rąk.
• Wyprysk opryszczkowy – szczególna postać zakażenia u chorych na atopowe zapalenie skóry; uogólniona osutka pęcherzykowa, znaczne nasilenie zmian (może stanowić zagrożenie życia).
• Opryszczkowe zapalenie mózgu: występuje głównie po udarze mózgu lub uszkodzeniu bariery krew–mózg. Do czynników ryzyka należy też leczenie natalizumabem. Przebiega z zaburzeniami świadomości, afazją, drgawkami, często prowadzi do zmian osobowości i zaburzeń funkcji poznawczych; śmiertelność do 30%.
• Nawracające zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych powodowane przez HSV-2.

Profilaktyka opryszczki miejsc intymnych. W oczekiwaniu na szczepionkę przeciw HSV

Wirus opryszczki jest tak rozpowszechniony, że wiele osób może się zastanawiać, czy w ogóle istnieje jakiś sposób na uniknięcie zakażenia. Nie zawsze jest to łatwe, ale z pewnością wykonalne. Profilaktyka opryszczki intymnej z jednej strony dotyczy osób, które nigdy nie miały styczności z HSV, a z drugiej świadomych lub nieświadomych (ale podejrzewających) nosicieli wirusa. Aby uchronić się przed infekcją HSV można unikać seksu, jak ognia, ale po to rozwiązanie sięgnie niewielki odsetek populacji.

Cała reszta ludzkości powinna:

• odpowiednio się zabezpieczać podczas kontaktów seksualnych – chociaż prezerwatywa nie gwarantuje stuprocentowej ochrony, to jednak zdecydowanie minimalizuje ryzyko zarażenia;
• wykonywać badania w kierunku obecności HSV, nawet profilaktycznie – możesz mieć pewność co do swoich praktyk seksualnych, ale nie znasz przeszłości partnerki lub partnera;
• wystrzegać się ciągłej zmiany partnerów seksualnych, czy przypadkowego seksu z nieznajomymi – a jeśli nie jesteś w stanie przestawić się na stały monogamiczny związek to stosuj się do wyżej wymienionych punktów;
• testować się tuż przed planowanym powiększeniem rodziny i w trakcie ciąży – wbrew pozorom dotyczy to obojga partnerów;
• zgłaszać się do lekarza natychmiast po zauważeniu jakichkolwiek niepokojących objawów – nigdy nie czekaj na rozwój choroby;
• przestrzegać zasad higieny intymnej, używać jedynie swoich ręczników i rozsądnie korzystać z obiektów użyteczności publicznej, takich jak infrastruktura hotelowa, czy basenowa.

Jeśli masz świadomość obecności wirusa HSV w organizmie to:

• powtrzymaj się przed stosunkami seksualnymi do czasu wyleczenia zmian, a po zakończonej terapii zawsze pamiętaj o zabezpieczeniu,
• poinformuj o tym lekarza prowadzącego ciążę, który wprowadzi odpowiednie procedury, aby móc uniknąć transmisji HSV na dziecko,
• zadbaj o zdrowy tryb życia, w tym o odpowiednią dietę, aktywność fizyczną i relaks, aby wspomagać naturalną odporność organizmu, która zmniejsza ryzyko nawrotów czynnego zakażenia HSV,
• w razie nasilenia infekcji korzystaj z profesjonalnej pomocy lekarskiej i stosuj się do wszelkich fachowych zaleceń.

Problem ciągłego przenoszenia się opryszczki genitalnej mogłaby w dużej mierze rozwiązać skuteczna szczepionka przeciw wirusowi HSV, jednak pomimo wieloletnich badań nad jej stworzeniem, nadal nie została opracowana.

Póki co WHO kładzie nacisk na:

• zwiększenie edukacji w temacie HSV i innych chorób przenoszonych drogą płciową,
• lepszy dostęp do leków przeciwwirusowych,
• wzmożenie działań zapobiegających zakażeniom HIV wśród osób cierpiących na opryszczkę narządów płciowych.

Przychodnia online Dimedic - wybierz konsultację:

Lekarz rodzinny

Lekarz internista

E-recepta online

Udostępnij

Do znajomych

Tweetnij

Wyślij link