Spis treści:
1. Ursofalk - działanie
2. Ursofalk - wskazania
3. Ursofalk - przeciwwskazania
4. Ursofalk - dawkowanie
5. Ursofalk - interakcje z innymi lekami
6. Ursofalk - ciąża
7. Ursofalk - skutki uboczne
8. Ursofalk - środki ostrożności
9. Ursofalk - producent

Działanie

Ursofalk - Kwas ursodeoksycholowy jest naturalnym kwasem żółciowym, występującym w niewielkich ilościach w ludzkiej żółci. Po doustnym podaniu kwasu ursodeoksycholowego wysycenie żółci cholesterolem zmniejsza się w następstwie zahamowania wchłaniania cholesterolu w jelicie i zmniejszenia wydzielania cholesterolu do żółci. Złogi cholesterolowe stopniowo rozpuszczają się, prawdopodobnie na skutek rozpraszania się cholesterolu i tworzenia ciekłych kryształów. Działanie kwasu ursodeoksycholowego w chorobach wątroby i dróg żółciowych polega na zastępowaniu lipofilnych, detergentopodobnych, toksycznych kwasów żółciowych przez hydrofilny i nietoksyczny kwas ursodeoksycholowy o właściwościach cytoprotekcyjnych, na poprawie czynności wydzielniczej hepatocytów oraz na regulowaniu procesów immunologicznych. Po podaniu doustnym kwas ursodeoksycholowy szybko wchłania się w jelicie cienkim, wchłonięciu ulega 60-80% dawki. Wchłonięty kwas ursodeoksycholowy jest niemal w całości sprzęgany w wątrobie z aminokwasami, glicyną i tauryną, a następnie wydzielany do żółci. Ok. 60% kwasu ursodeoksycholowego jest metabolizowane w trakcie pierwszego przejścia przez wątrobę. W zależności od dawki dobowej, zaburzeń czynności oraz kondycji wątroby obserwuje się zwiększenie gromadzenia (kumulacji) hydrofilnego kwasu ursodeoksycholowego w żółci oraz jednocześnie względne zmniejszenie ilości innych bardziej lipofilnych kwasów żółciowych. Część kwasu ursodeoksycholowego jest rozkładana przez bakterie jelitowe do kwasu 7-ketolitocholowego i kwasu litocholowego. Kwas litocholowy działa hepatotoksycznie i powoduje uszkodzenie miąższu wątroby u zwierząt wielu gatunków. U ludzi wchłaniana jest bardzo mała ilość kwasu litocholowego. Po wchłonięciu, ulega on detoksykacji poprzez siarkowanie w wątrobie, następnie jest wydzielany do żółci i ostatecznie wydalany z kałem. T_0,5 kwasu ursodeoksycholowego wynosi 3,5 - 5,8 dni.

Wskazania

Ursofalk - Rozpuszczanie kamieni cholesterolowych w pęcherzyku żółciowym u chorych, u których istnieją przeciwwskazania do leczenia operacyjnego - średnica kamieni nie może przekraczać 15 mm, złogi muszą być przepuszczalne dla promieni rtg (brak zacienienia w zdjęciu rtg - cholecystografia), czynność pęcherzyka żółciowego powinna być zachowana pomimo obecności kamieni. Leczenie pierwotnego zapalenia dróg żółciowych (PBC) pod warunkiem, że nie występuje niewyrównana marskość wątroby. Dzieci i młodzież. Zawiesina 250 mg/5 ml: zaburzenia dotyczące wątroby i dróg żółciowych w przebiegu zwłóknienia torbielowatego (mukowiscydozy) u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 18 lat. Kaps. 250 mg/Tabl. powl. 500 mg: zaburzenia dotyczące wątroby i dróg żółciowych w przebiegu zwłóknienia torbielowatego (mukowiscydozy) u dzieci w wieku od 6-18 lat.

Przeciwwskazania

Ursofalk - Nadwrażliwość na kwasy żółciowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. Niedrożność dróg żółciowych (niedrożność przewodu żółciowego wspólnego lub przewodu pęcherzykowego). Częste epizody kolki żółciowej. Zwapniałe kamienie żółciowe widoczne w rtg. Osłabiona kurczliwość pęcherzyka żółciowego. Dzieci i młodzież: nieudana portoenterostomia lub bez uzyskania dobrego przepływu żółci u dzieci z atrezją dróg żółciowych.

Dawkowanie

Ursofalk - Doustnie. Dorośli. Rozpuszczanie cholesterolowych kamieni żółciowych: ok. 10 mg/kg mc./dobę, wieczorem przed snem. Złogi żółciowe ulegają rozpuszczeniu po 6-24 mies. Jeśli średnica złogów nie zmniejszy się w ciągu 12 mies., lek należy odstawić. Skuteczność leczenia należy oceniać ultrasonograficznie lub radiologicznie co 6 mies. W trakcie kolejnych wizyt należy kontrolować, czy złogi nie uległy zwapnieniu. Obecność zwapnień jest wskazaniem do przerwania stosowania leku. Leczenie pierwotnego zapalenia dróg żółciowych (PBC): ok. 12-16 mg/kg mc./dobę. Przez pierwsze 3 mies. leczenia lek należy przyjmować w dawkach podzielonych, a gdy parametry czynnościowe wątroby ulegną poprawie, dawka dobowa może być przyjmowana raz na dobę, wieczorem. Nie ma ograniczeń czasowych w przyjmowaniu leku w pierwotnym zapaleniu dróg żółciowych (PBC). U pacjentów z pierwotnym zapaleniem dróg żółciowych (PBC), na początku leczenia może dojść do nasilenia objawów klinicznych (np. świądu) - w takim przypadku należy kontynuować leczenie stosując zmniejszoną dawkę dobową preparatu, a następnie stopniowo zwiększać dawkę preparatu (zwiększając dawkę co tydzień) aż do uzyskania zalecanej dawki. Dzieci i młodzież. Dzieci ze zwłóknieniem torbielowatym (mukowiscydozą) w wieku od 1 miesiąca do 18 lat: 20 mg/kg mc./dobę w 2-3 dawkach podzielonych, o ile to konieczne z dalszym zwiększeniem dawki do 30 mg/kg mc./dobę. Sposób podania. Lek należy przyjmować regularnie. Kaps. lub tabl. powl. należy połykać w całości, z niewielką ilością płynu. Przed zastosowaniem zawiesiny należy zawsze potrząsnąć zamkniętą butelką. Zawiesinę należy podawać bezpośrednio do ust dziecka za pomocą strzykawki lub miarki.

Interakcje z innymi lekami

Ursofalk - Nie stosować równocześnie z kolestyraminą, kolestypolem lub lekami zobojętniającymi kwas solny zawierającymi wodorotlenek glinu i (lub) inne związki glinu (tlenek glinu), ponieważ wymienione substancje wiążą kwas ursodeoksycholowy w jelicie i uniemożliwiają jego wchłanianie, co powoduje, że leczenie jest nieskuteczne - jeśli stosowanie leku zawierającego jedną z wymienionych substancji jest konieczne, kwas ursodeoksycholowy należy przyjmować 2 h przed lub po zastosowaniu tych substancji. Lek może mieć wpływ na wchłanianie cyklosporyny z jelita. U pacjentów leczonych cyklosporyną należy kontrolować jej stężenie we krwi, a w razie konieczności skorygować dawkę cyklosporyny. W pojedynczych przypadkach preparat może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny. Badania kliniczne u zdrowych ochotników dotyczące jednoczesnego stosowania kwasu ursodeoksycholowego (500 mg na dobę) i rozuwastatyny (20 mg na dobę) wykazały nieznacznie podwyższone stężenie rozuwastatyny w osoczu. Znaczenie kliniczne tej interakcji również w odniesieniu do innych statyn jest nieznane. Wykazano, że kwas ursodeoksycholowy zmniejsza C_max oraz AUC nitrendypiny (zalecane jest uważne monitorowanie wyników jednoczesnego stosowania nitrendypiny i kwasu ursodeoksycholowego (UDCA); może być konieczne zwiększenie dawki nitrendypiny), donoszono także o interakcji ze zmniejszeniem efektu terapeutycznego dapsonu - powyższe obserwacje, wraz z wynikami badań in vitro, mogłyby wskazywać że kwas ursodeoksycholowy może indukować enzymy cytochromu P-450 3A. Jednakże, nie zaobserwowano indukcji w dobrze zaprojektowanym badaniu interakcji z budezonidem, który jest znanym substratem cytochromu P450 3A. Hormony estrogenowe oraz leki obniżające stężenie cholesterolu we krwi (np. klofibrat) mogą nasilać kamicę żółciową, co jest działaniem przeciwnym do działania kwasu ursodeoksycholowego stosowanego w celu rozpuszczania kamieni żółciowych.

Ciąża

Ursofalk - Nie stosować w ciąży bez wyraźnej konieczności (badania na zwierzętach wykazały ryzyko uszkodzenia płodu w trakcie stosowania leku we wczesnej fazie ciąży). Kobiety w wieku rozrodczym podczas leczenia powinny stosować skuteczną antykoncepcję - zaleca się stosowanie metod niehormonalnych lub doustnych środków antykoncepcyjnych o niskiej zawartości estrogenu. U pacjentek przyjmujących lek w celu rozpuszczenia kamieni żółciowych należy stosować metody niehormonalne, ponieważ doustne hormonalne środki antykoncepcyjne mogą nasilać kamicę żółciową. Przed rozpoczęciem terapii należy wykluczyć ciążę. Wykazano w kilku udokumentowanych przypadkach, że w mleku kobiet karmiących piersią stężenie kwasu ursodeoksycholowego (UDCA) jest bardzo niskie, w związku z tym nie należy się spodziewać wystąpienia ciężkich działań niepożądanych u dzieci karmionych piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego wpływu kwasu ursodeoksycholowego (UDCA) na płodność. Brak dostępnych danych dotyczących wpływu tego leku na płodność u ludzi.

Skutki uboczne

Ursofalk - Często: miękkie stolce lub biegunka. Bardzo rzadko: silny ból w prawej górnej części brzucha podczas leczenia pierwotnego zapalenia dróg żółciowych, zwapnienie kamieni żółciowych, niewyrównana marskość wątroby (obserwowana podczas terapii zaawansowanych stadiów PBC; częściowo ustąpiła po przerwaniu leczenia), pokrzywka. Częstość nieznana: nudności, wymioty, świąd.

Środki ostrożności

Ursofalk - Lek należy stosować pod nadzorem lekarza. Należy kontrolować parametry czynnościowe wątroby – AspAT (GOT), AlAT (GPT) i γ-GT co 4 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące leczenia, a następnie co 3 miesiące. Poza identyfikacją pacjentów odpowiadających i nieodpowiadających na leczenie wśród pacjentów leczonych z powodu pierwotnego zapalenia dróg żółciowych (PBC) to monitorowanie umożliwia również wczesne wykrywanie potencjalnego uszkodzenia wątroby, szczególnie u pacjentów z zaawansowanym pierwotnym zapaleniem dróg żółciowych (PBC). Z myślą o ocenie skuteczności leczenia i wczesnym wykryciu zwapnień w obrębie złogów żółciowych, należy wykonać badanie radiologiczne pęcherzyka żółciowego (cholecystografię doustną) po 6-10 mies. od rozpoczęcia leczenia, w zależności od średnicy złogów. Zdjęcia (przeglądowe i po podaniu kontrastu) należy wykonać zarówno w pozycji stojącej, jak i leżącej (monitorowanie ultrasonograficzne). Leku nie należy stosować, jeśli pęcherzyk żółciowy jest niewidoczny na zdjęciu rtg, występują zwapnienia w obrębie złogów, czynność skurczowa pęcherzyka żółciowego jest zaburzona lub często występuje kolka żółciowa. Bardzo rzadko obserwowano dekompensację marskości wątroby, która ulegała częściowej regresji po przerwaniu leczenia. W przypadku zastosowania preparatu w leczeniu pierwotnego zapalenia dróg żółciowych (PBC), w rzadkich przypadkach objawy takie jak np. świąd, mogą ulec nasileniu na początku leczenia. W takiej sytuacji dawka leku powinna być zmniejszona do jednej miarki 250 mg UDCA lub 1 kaps. lub 1/2 tabl., a następnie sukcesywnie zwiększana. W razie wystąpienia biegunki dawkę należy zmniejszyć, a w przypadku uporczywej biegunki leczenie należy przerwać. Substancje pomocnicze. Zawiesina doustna zawiera 7,5 mg kwasu benzoesowego w każdych 5 ml. Kwas benzoesowy może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków. 5 ml zawiesiny zawiera 50 mg glikolu propylenowego. Jednoczesne podawanie z innymi substratami dehydrogenazy alkoholowej, takimi jak etanol, może powodować ciężkie działania niepożądane u noworodków. Ponadto 5 ml zawiesiny zawiera 11 mg sodu, co odpowiada 0,6 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Zawiesina doustna może zawierać śladowe ilości etanolu. Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków. Zawiesina doustna może zawierać śladowe ilości siarczynów, co rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli.

Producent

Dr. Falk Pharma