Spis treści:
1. Staloral 300 - działanie
2. Staloral 300 - wskazania
3. Staloral 300 - przeciwwskazania
4. Staloral 300 - dawkowanie
5. Staloral 300 - interakcje z innymi lekami
6. Staloral 300 - ciąża
7. Staloral 300 - skutki uboczne
8. Staloral 300 - środki ostrożności
9. Staloral 300 - producent

Działanie

Staloral 300 - Preparat do immunoterapii swoistej zawierający alergeny pochodzenia roślinnego lub alergeny roztoczy kurzu domowego. Immunoterapia indukuje zmiany w odpowiedzi limfocytów T na podany alergen, podwyższa poziom swoistych przeciwciał IgG4 i (lub) IgG1, a czasem IgA oraz obniża poziom swoistych przeciwciał IgE. Wczesną i prawdopodobnie również późną odpowiedź immunologiczną stanowią zmiany aktywności limfocytów T. Ponadto, immunoterapia swoista wywołuje trwałą odpowiedź immunologiczną, poprzez mechanizm swoistej pamięci immunologicznej.

Wskazania

Staloral 300 - Schorzenia alergiczne (typ I alergii wg klasyfikacji Gella i Coombsa), objawiające się nieżytem nosa, zapaleniem spojówek, nieżytem nosa i spojówek lub astmą (łagodną do umiarkowanej) o charakterze sezonowym lub całorocznym.

Przeciwwskazania

Staloral 300 - Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby autoimmunologiczne, choroby kompleksów immunologicznych i niedobory odporności. Choroby nowotworowe. Niekontrolowana lub ciężka astma (FEV1 <70% wartości przewidywanej). Zapalenia jamy ustnej, takie jak liszaj płaski jamy ustnej, wrzody jamy ustnej lub grzybica jamy ustnej.

Dawkowanie

Staloral 300 - Podjęzykowo. Swoista immunoterapia jest tym skuteczniejsza im w młodszym wieku jest rozpoczęta. Nie zaleca się stosowania immunoterapii alergenowej u dzieci poniżej 5 lat. Wielkość dawki nie zależy od wieku, lecz od stopnia indywidualnej reaktywności pacjenta. W przypadku alergii sezonowej, zaleca się rozpocząć leczenie przed sezonem pylenia i kontynuować aż do końca sezonu pylenia. W przypadku alergii całorocznej, zaleca się kontynuować leczenie przez cały rok. Leczenie dzieli się na dwa etapy: leczenie podstawowe – ze stopniowym zwiększaniem dawki oraz leczenie podtrzymujące – za pomocą stałej dawki. Leczenie podstawowe ze zwiększaniem dawki. Codziennie zwiększać dawkę, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej wg poniższego schematu. Pierwszy tydzień (stężenie 10 IR/ml): 1. dzień – 1 naciśnięcie, 2. dzień – 2 naciśnięcia, 3. dzień – 3 naciśnięcia, 4. dzień – 4 naciśnięcia, 5. dzień – 5 naciśnięć. Drugi tydzień (stężenie 300 IR/ml): 6. dzień – 1 naciśnięcie, 7. dzień – 2 naciśnięcia, 8. dzień – 3 naciśnięcia, 9. dzień – 4 naciśnięcia. Powyższy schemat dawkowania należy uważać za wskazówkę i przykład leczenia. Leczenie można modyfikować w zależności od stanu pacjenta i jego reakcji na leczenie. Leczenie podtrzymujące - dawka stała: maksymalna, dobrze tolerowana dawka powinna być przyjmowana codziennie lub 3 razy w tyg.; zalecane dawkowanie to przynajmniej 4 naciśnięcia 3 razy w tyg. lub 2-4 naciśnięć podawanych codziennie, przy zastosowaniu roztworu o stężeniu 300 IR/ml. Na ogół codzienne przyjmowanie tego preparatu pozwala na lepsze przestrzeganie dawkowania niż przyjmowanie go 3 razy w tygodniu, z tego względu zaleca się przyjmowanie codziennie. Czas trwania leczenia. W przypadku alergii sezonowej, zaleca się rozpocząć leczenie przed sezonem pylenia i kontynuować aż do końca sezonu pylenia. W przypadku alergii całorocznej, zaleca się kontynuować leczenie przez cały rok. Zwykle leczenie odczulające stosuje się przez 3-5 lat. W przypadku alergii sezonowej, immunoterapię swoistą można prowadzić przez kilka sezonów w kolejnych latach. Schemat leczenia należy poddać ponownej ocenie w przypadkach braku istotnej poprawy po roku leczenia (alergia całoroczna) lub po pierwszym sezonie pylenia (alergia sezonowa). Czasowe przerwanie leczenia. W przypadku przerwania stosowania preparatu na krócej niż tydzień, zaleca się kontynuować leczenie, stosując ostatnią dawkę. W przypadku przerwania leczenia na dłużej niż tydzień zaleca się kontynuować leczenie, rozpoczynając od jednego naciśnięcia z ostatnio używanej fiolki, a następnie należy zwiększać dawkę zgodnie ze schematem dawkowania, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej. Sposób podawania. Roztwór podawać bezpośrednio pod język i trzymać pod językiem przez 2 min przed połknięciem. Zaleca się podawanie roztworu w ciągu dnia do pustych ust, bez jedzenia lub picia. Preparat powinien być podawany dzieciom przez dorosłych. Przed każdorazowym podaniem szczepionki należy dokładnie sprawdzić informacje na fiolce (skład, stężenie, termin ważności).

Interakcje z innymi lekami

Staloral 300 - Nie przeprowadzono badań interakcji z innymi lekami. Badania kliniczne nie wykazały interakcji z innymi lekami. Przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę konieczność użycia epinefryny w przypadku wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych. U pacjentów przyjmujących trójcykliczne leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w wyniku stosowania epinefryny, nawet ze skutkiem śmiertelnym. Nie ma doświadczenia klinicznego odnośnie równoczesnego szczepienia w trakcie leczenia preparatem. Szczepienie profilaktyczne można wykonać bez przerywania leczenia po ocenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Ciąża

Staloral 300 - Nie zaleca się rozpoczynać leczenia preparatem w trakcie ciąży. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, terapia może być kontynuowana pod ścisłą kontrolą. Nie wiadomo czy preparat jest wydzielany do mleka matki. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub odstawieniu preparatu, po rozważeniu korzyści karmienia piersią dla dziecka i korzyści leczenia dla kobiety. Nie przeprowadzono badań płodności na zwierzętach z zastosowaniem preparatu, natomiast ocena histopatologiczna męskich i żeńskich organów rozrodczych w wybranych badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnym wyciągów pyłków roślin i roztoczy kurzu domowego zawartych w preparacie nie wykazały niekorzystnego wpływu.

Skutki uboczne

Staloral 300 - Często: świąd oka, świąd ucha, podrażnienie gardła, obrzęk gardła, pęcherze jamy ustno-gardłowej, nieżyt nosa, kaszel, obrzęk warg, obrzęk języka, świąd jamy ustnej, obrzęk jamy ustnej, parestezje jamy ustnej, dyskomfort w jamie ustno-gardłowej, zapalenie jamy ustnej, zaburzenia gruczołów ślinowych, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka, świąd, rumień. Niezbyt często: nadwrażliwość, parestezje, zapalenie spojówek, astma, duszność, dysfonia, zapalenie części nosowej gardła, ból jamy ustnej, zapalenie żołądka, skurcz przełyku, pokrzywka. Rzadko: powiększenie węzłów chłonnych, objawy podobne do objawów choroby posurowiczej, ból głowy, egzema, ból stawów, ból mięśni, osłabienie, gorączka. Dodatkowo po wprowadzeniu preparatu do obrotu, zgłaszano następujące działania niepożądane: suchość w jamie ustnej, zaburzenia smaku, obrzęk jamy ustno-gardłowej, obrzęk krtani, obrzęk naczynioruchowy, zawroty głowy, wstrząs anafilaktyczny, eozynofilowe zapalenie przełyku. Tak jak w przypadku każdej immunoterapii mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, w tym ciężkie zaburzenia krtaniowo-gardłowe lub układowe reakcje alergiczne (tj. ostry początek choroby skóry, błon śluzowych lub obu, choroba układu oddechowego, przewlekle objawy żołądkowo-jelitowe lub obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz (lub) objawy powiązane). Należy poinformować pacjentów o powiązanych objawach oraz o konieczności natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza w razie ich wystąpienia oraz przerwania leczenia. Tolerancja danej dawki przez pacjentów może się z czasem zmienić, w zależności od stanu zdrowia i otoczenia pacjenta. Leczenie należy kontynuować wyłącznie na wyraźne zalecenie lekarza. Leczenie poprzedzone stosowaniem leków przeciwalergicznych (np. leków przeciwhistaminowych) może zmniejszyć częstość występowania oraz nasilenie działań niepożądanych.

Środki ostrożności

Staloral 300 - Pacjenci powinni poinformować lekarza o współistniejących chorobach występujących w ostatnim czasie lub nasileniu się alergii. Przed rozpoczęciem leczenia, należy ustabilizować objawy alergii, stosując odpowiednie leczenie objawowe, jeśli istnieje taka konieczność. Jeżeli w momencie rozpoczęcia leczenia występują ciężkie objawy kliniczne choroby alergicznej, należy odroczyć leczenie. Jeśli podczas stosowania preparatu, wystąpią ciężkie lub uporczywe objawy żołądkowo-przełykowe, w tym dysfagia lub ból w klatce piersiowej, leczenie powinno zostać przerwane, a stan zdrowia pacjenta powinien zostać oceniony, ponieważ zgłaszano występowanie eozynofilowego zapalenia przełyku w powiązaniu z immunoterapią podjęzykową. Leczenie może być wznowione tylko na zalecenie lekarza. W razie wystąpienia objawów na tle alergicznym, konieczne może być stosowanie leków, takich jak kortykosteroidy, leki przeciwhistaminowe H₁ i leki β₂-adrenergiczne. Należy uważnie rozważyć leczenie odczulające u pacjentów przyjmujących trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i inhibitory MAO. W przypadku grzybicy, aft, zmian w błonie śluzowej, braków w uzębieniu lub chirurgicznych zabiegów jamy ustnej, w tym zabiegów usunięcia zębów, należy odstawić preparat, do czasu całkowitego wygojenia. Należy uważnie rozważyć rozpoczęcie leczenia odczulającego preparatem u pacjentów przyjmujących β-adrenolityki, ponieważ antagonizują one działanie epinefryny. W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych u pacjentów stosujących β-adrenolityki, działanie epinefryny może być mniej skuteczne. W przypadku pacjentów będących na ścisłej diecie niskosodowej, zwłaszcza pacjentów pediatrycznych, należy uwzględnić obecność chlorku sodu w preparacie.

Producent

Stallergenes