Spis treści:
1.
Pulnozin - działanie
2.
Pulnozin - wskazania
3.
Pulnozin - przeciwwskazania
4.
Pulnozin - dawkowanie
5.
Pulnozin - interakcje z innymi lekami
6.
Pulnozin - ciąża
7.
Pulnozin - skutki uboczne
8.
Pulnozin - środki ostrożności
9.
Pulnozin - producent
Działanie
Pulnozin - Karbocysteina (S-karboksymetylo-L-cysteina) wykazuje działanie w modelach zwierzęcych z normalnym i zwiększonym wydzielaniem śluzu i wpływa na ilość i rodzaj glikoprotein śluzowych wydzielanych przez drogi oddechowe. Wiadomo, że zwiększenie stosunku glikoprotein kwaśnych do obojętnych i przekształcenie komórek surowiczych w śluzowe jest początkowym etapem odpowiedzi na podrażnienie, po którym w normalnych warunkach następuje nadmierne wydzielanie. Karbocysteina zmniejsza rozrost komórek kubkowych. Odgrywa rolę w leczeniu zaburzeń charakteryzujących się nieprawidłową lepkością śluzu. Jest szybko i dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego, a maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 2 h od podania doustnego. Biodostępność jest mała, co spowodowane jest najprawdopodobniej metabolizmem w przewodzie pokarmowym i efektem pierwszego przejścia przez wątrobę. T
0,5 wynosi około 2 h. Karbocysteina i jej metabolity wydalane są przez nerki.
Wskazania
Pulnozin - Lek o właściwościach mukolitycznych, wskazany w objawowym leczeniu chorób układu oddechowego przebiegających z nadmiernym wytwarzaniem gęstej i lepkiej wydzieliny.
Przeciwwskazania
Pulnozin - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie u pacjentów z czynną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy.
Dawkowanie
Pulnozin - Podanie na śluzówkę jamy ustnej. Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i starsza): karbocysteinę podaje się w dawce 20 - 30 mg/kg mc. na dobę, w 2 do 3 dawkach podzielonych. Początkowa dawka: 1 tabl. 3 razy na dobę (2250 mg), a po osiągnięciu zadowalającej odpowiedzi na leczenie: 1 tabl. 2 razy na dobę (1500 mg). Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 12 lat. Leku nie należy stosować bezpośrednio przed snem.
Interakcje z innymi lekami
Pulnozin - W trakcie leczenia karbocysteiną nie należy stosować leków przeciwkaszlowych ani leków zmniejszających wydzielanie śluzu oskrzelowego.
Ciąża
Pulnozin - Chociaż wyniki badań przeprowadzonych u ssaków nie wykazały działania teratogennego, nie zaleca się stosowania karbocysteiny w I trymestrze ciąży. Nie zaleca się stosowania karbocysteiny w okresie karmienia piersią, ponieważ brak jest wystarczających danych dotyczących przenikania karbocysteiny do mleka ludzkiego. Brak dostępnych danych dotyczących negatywnego wpływu karbocysteiny podawanej doustnie na płodność u ludzi.
Skutki uboczne
Pulnozin - Niezbyt często: nudności, wymioty, biegunka. Rzadko: ból głowy, zawroty głowy, nietrzymanie moczu, kołatanie serca, duszności, pokrzywka i skurcz oskrzeli, wysypka. Bardzo rzadko: krwawienia z przewodu pokarmowego. Częstość nieznana: ból brzucha, nadżerki żołądka, dyskomfort w jamie brzusznej, śluzotok oskrzelowy, skórne reakcje alergiczne, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, niedoczynność tarczycy (przejściowo), palpitacjem, obrzęki, hemoroidy, ból mięśni. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy zmniejszyć dawkę lub przerwać stosowanie leku.
Środki ostrożności
Pulnozin - W przypadku wystąpienia typowych objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie leku. Ze względu na to, iż leki mukolityczne mogą uszkadzać błonę śluzową żołądka lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy oraz u pacjentów stosujących leki mogące uszkadzać błonę śluzową żołądka. W momencie wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, należy natychmiast przerwać stosowanie leku. Stosując lek należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów stosujących jednocześnie leki o działaniu przeciwkaszlowym (np. kodeina, dekstrometorfan, butamirat itp.), u pacjentów z osłabionym odruchem kaszlu, u pacjentów z zaburzonym klirensem rzęskowym, u pacjentów z astmą, u pacjentów z różnymi stanami obturacyjnymi oskrzeli oraz u pacjentów z ostrą niewydolnością oddechową. W tych sytuacjach stosowanie leku stwarza ryzyko nagromadzenia się dużej ilości wydzieliny w drogach oddechowych i ograniczenie ich drożności. 1 tabl. do ssania zawiera 679,10 mg izomaltu - lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Preparat zawiera substancję czynną - karbocysteinę; obniża lepkość wydzieliny oskrzelowej i nasila jej usuwanie za pośrednictwem nabłonka orzęsionego (nasila klirens rzęskowy), co skutkuje występowaniem wzmożonego kaszlu oraz produkcji zwiększonej ilości śluzu. Z tego powodu leku nie należy stosować bezpośrednio przed snem. W przypadku braku skuteczności leku należy rozważyć zmianę dawkowania lub przerwanie leczenia.
Producent
Solinea