Spis treści:
1. Dutafin - działanie
2. Dutafin - wskazania
3. Dutafin - przeciwwskazania
4. Dutafin - dawkowanie
5. Dutafin - interakcje z innymi lekami
6. Dutafin - ciąża
7. Dutafin - skutki uboczne
8. Dutafin - środki ostrożności
9. Dutafin - producent

Działanie

Dutafin - Inhibitor 5α-reduktazy testosteronu. Dutasteryd zmniejsza stężenie dihydrotestosteronu (DHT) we krwi poprzez hamowanie obu typów izoenzymów (1 i 2) 5α-reduktazy, które biorą udział w konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu. Wpływ leku na zmniejszenie stężenia DHT obserwowany jest w ciągu 1-2 tyg. Średnie zmniejszenie stężenia DHT we krwi w 1. roku leczenia wynosi 94%, a w drugim - 93%. Równocześnie obserwowano 19% zwiększenie stężenia testosteronu w 1. i 2. roku leczenia. Już po upływie 1 mies. od rozpoczęcia leczenia dutasterydem obserwowano znamienne zmniejszenie objętości gruczołu krokowego, które postępowało w kolejnych 24 mies. W 12. mies. stosowania uzyskano zmniejszenie objętości gruczołu krokowego o 23,6%. Zmniejszenie wymiarów gruczołu krokowego doprowadziło do złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka ostrego zatrzymania moczu oraz konieczności leczenia zabiegowego łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Po podaniu doustnym jednorazowej dawki 0,5 mg C_max występuje w ciągu 1-3 h. Biodostępność wynosi ok. 60%; pokarm nie wpływa na biodostępność. Wiązanie z białkami osocza wynosi >99,5%. Po 3 mies. leczenia uzyskuje się 90% stężenia w stanie stacjonarnym. Lek jest intensywnie metabolizowany z udziałem CYP3A4 i CYP3A5. Wydalany jest z kałem, głównie w postaci metabolitów. Wydalanie dutasterydu jest uzależnione od dawki i przebiega równolegle poprzez dwie drogi metaboliczne. Jedna droga ulega nasyceniu w stężeniach klinicznie istotnych, druga nie ulega nasyceniu. W przypadku małych stężeń we krwi (<3 ng/ml) dutasteryd jest szybko eliminowany poprzez obie drogi metaboliczne: zależną i niezależną od stężenia. Pojedyncze dawki ≤5 mg ulegają szybkiej eliminacji z okresem półtrwania 3-9 dni. W przypadku stężeń terapeutycznych, po wielokrotnym podawaniu dawki 0,5 mg na dobę, przeważa powolna liniowa droga eliminacji z okresem półtrwania 3-5 tyg.

Wskazania

Dutafin - Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu (ang. AUR) i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Przeciwwskazania

Dutafin - Nadwrażliwość na dutasteryd lub inne inhibitory 5α-reduktazy. Nadwrażliwość na lecytynę, soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby. Kobiety, dzieci i młodzież.

Dawkowanie

Dutafin - Doustnie. Preparat można stosować w monoterapii lub razem z tamsulozyną (0,4 mg), preparatem blokującym receptory α-adrenergiczne. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 1 kaps. (0,5 mg) raz na dobę. Pierwsze działanie lecznicze może wystąpić we wczesnym okresie stosowania, jednak może upłynąć do 6 mies. od początku leczenia zanim osiągnięta zostanie skuteczność terapeutyczna. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku ani u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby; lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Lek jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Kaps. należy połykać w całości, nie należy ich rozgryzać ani otwierać, ponieważ kontakt z zawartością kapsułki może powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Kapsułki można zażywać z posiłkiem jak i niezależnie od posiłku.

Interakcje z innymi lekami

Dutafin - Głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (w tym: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol p.o.) może zwiększać stężenia dutasterydu we krwi - zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje nasilenia blokady 5α-reduktazy, należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Zahamowanie CYP3A4 powoduje wydłużenie okresu półtrwania, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 mies. Umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny (np. werapamil lub diltiazem) mogą także w niewielkim stopniu zwiększać stężenie dutasterydu we krwi (o około 1,6 do 1,8 razy). Cholestyramina w dawce 12 g przyjęta 1 h po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny, co oznacza, że nie hamuje i nie aktywuje CYP2C9 ani P-glikoproteiny. W badaniach in vitro wykazano, że dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę tamsulozyny ani terazosyny; nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych.

Ciąża

Dutafin - Lek jest przeciwwskazany u kobiet. Dutasteryd podawany kobietom w ciąży może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących preparat w dawce 0,5 mg na dobę. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko w pierwszych 16 tyg. ciąży). W celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę leczonego dutasterydem, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn - nie można wykluczyć zmniejszenia płodności u mężczyzn.

Skutki uboczne

Dutafin - Monoterapia: impotencja (w pierwszym roku leczenia 6%, w drugim - 1,7%), zmiana (zmniejszenie) libido (w pierwszym roku leczenia 3,7%, w drugim - 0,6%), zaburzenia wytrysku nasienia włącznie ze zmniejszoną ilością nasienia (w pierwszym roku leczenia 1,8%, w drugim - 0,5%), zaburzenia piersi w tym tkliwość i (lub) powiększenie piersi (w pierwszym roku leczenia 1,3%, w drugim - 1,3%). Po wprowadzeniu leku do obrotu - niezbyt często: łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie; częstość nieznana: depresja, ból i obrzęk jąder, reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. Wykazano większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo; nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości gruczołu krokowego, czy czynniki związane z badaniem. Zgłaszano rak gruczołów sutkowych u mężczyzn leczonych dutasterydem. W skojarzeniu z lekiem blokującym receptory α, tamsulozyną. Działania niepożądane, które wystąpiły z częstością większą lub równą 1% podczas 1. roku leczenia: zawroty głowy, niewydolność serca, impotencja, zaburzone (zmniejszone) libido, zaburzenia wytrysku nasienia, zaburzenia piersi, w tym tkliwość i powiększenie piersi.

Środki ostrożności

Dutafin - Należy zachować ostrożność podczas stosowania dutasterydu u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Terapię skojarzoną z lekiem α-adrenolitycznym (głównie tamsulosyną) należy zalecać wyłącznie po starannej analizie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu wszystkich opcji terapeutycznych, w tym również monoterapii. Mężczyźni przyjmujący dutasteryd powinni być regularnie monitorowani pod względem możliwości wystąpienia raka gruczołu krokowego (u mężczyzn leczonych dutasterydem, ze zwiększonym ryzykiem raka gruczołu krokowego, obserwowano większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona; związek pomiędzy terapią dutasterydem a nowotworem o wysokim stopniu złośliwości nie jest jasny). Oceniając wyniki oznaczeń laboratoryjnych PSA we krwi należy uwzględnić fakt, że u pacjentów leczonych dutasterydem stężenia PSA są zmniejszone (o około 50% po 6 mies. leczenia). Pacjenci przyjmujący dutasteryd powinni mieć ponownie oznaczone nowe wyjściowe stężenie PSA po 6 mies. terapii, stężenie to powinno być również regularnie monitorowane. Jakikolwiek potwierdzony wzrost stężenia antygenu w trakcie terapii dutasterydem w stosunku do najniższego jego poziomu, może świadczyć o wystąpieniu raka gruczołu krokowego lub o niestosowaniu się pacjenta do zaleceń dotyczących leczenia. Taka sytuacja powinna być dokładnie oceniona, nawet jeśli zmienione wartości zawierają się w zakresie wyników badań uzyskiwanych standardowo u mężczyzn nieprzyjmujących inhibitora 5α-reduktazy. W trakcie wykonywania porównania stężenia PSA u pacjenta przyjmującego dutasteryd należy również wziąć pod uwagę jego wcześniejsze wyniki PSA. Po ustaleniu nowego wyjściowego stężenia PSA, leczenie dutasterydem nie będzie miało wpływu na możliwość stosowania PSA jako wskaźnika w diagnozowaniu wystąpienia raka gruczołu krokowego. Całkowite stężenie PSA wraca do wartości wyjściowej w ciągu 6 mies. od zakończenia terapii. Nawet pod wpływem dutasterydu, stosunek wolnego PSA do całkowitego PSA pozostaje stały. Jeśli lekarz zdecyduje się używać wartości wolnego PSA wyrażonej w procentach w diagnostyce raka gruczołu krokowego u mężczyzn stosujących dutasteryd, nie jest wymagane skorygowanie otrzymanej wartości. Badanie per rectum, jak również inne badania mające na celu diagnostykę raka gruczołu krokowego oraz innych schorzeń mogących dawać te same objawy co BPH, powinny być wykonane u pacjentów przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu terapii dutasterydem, a następnie powinny być regularnie powtarzane. Zgłaszano przypadki raka gruczołów sutkowych u mężczyzn przyjmujących dutasteryd podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu. Należy zalecić pacjentom niezwłoczne zgłaszanie każdej zmiany w tkance sutka, takiej jak guzki czy wydzielina z brodawki sutkowej. Obecnie nie jest jasne, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy występowaniem raka gruczołu piersiowego u mężczyzn, a długotrwałym stosowaniem dutasterydu. Dutasteryd wchłaniany jest przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami (w przypadku kontaktu, powierzchnię należy natychmiast przemyć wodą z mydłem). Lek zawiera lecytynę pochodzącą z oleju sojowego. Nie stosować w razie stwierdzonej nadwrażliwości na orzeszki ziemne albo soję. Lek zawiera 299,46 mg glikolu propylenowego monokaprylanu, typu II w każdej kapsułce.

Producent

+pharma arzneimittel