Spis treści:
1. Adadut - działanie
2. Adadut - wskazania
3. Adadut - przeciwwskazania
4. Adadut - dawkowanie
5. Adadut - interakcje z innymi lekami
6. Adadut - ciąża
7. Adadut - skutki uboczne
8. Adadut - środki ostrożności
9. Adadut - producent

Działanie

Adadut - Inhibitor 5α-reduktazy testosteronu. Dutasteryd zmniejsza stężenie dihydrotestosteronu (DHT) w surowicy poprzez hamowanie obu typów izoenzymów (1 i 2) 5α-reduktazy, które biorą udział w konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu. Wpływ leku na zmniejszenie stężenia DHT obserwowany jest w ciągu 1-2 tyg. Średnie zmniejszenie stężenia DHT w surowicy w 1. roku leczenia wynosi 94%, a w drugim - 93%. Równocześnie obserwowano 19% zwiększenie stężenia testosteronu w 1. i 2. roku leczenia. Już po upływie 1 mies. od rozpoczęcia leczenia dutasterydem obserwowano znamienne zmniejszenie objętości gruczołu krokowego, które postępowało w kolejnych 24 mies. W 12. mies. stosowania uzyskano zmniejszenie objętości gruczołu krokowego o 23,6%. Zmniejszenie wymiarów gruczołu krokowego doprowadziło do złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka ostrego zatrzymania moczu oraz konieczności leczenia zabiegowego łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Po podaniu doustnym jednorazowej dawki 0,5 mg C_max występuje w ciągu 1-3 h. Całkowita dostępność biologiczna wynosi ok. 60%. Wiązanie z białkami osocza wynosi >99,5%. Standardowe dobowe doustne dawkowanie dutasterydu umożliwia uzyskanie stężenia w surowicy stanowiącego 65% stężenia w stanie stacjonarnym po 1 mies. i 90% po 3 mies. Stężenie w stanie stacjonarnym osiągane jest po upływie 6 mies. stosowania leku w dawce 0,5 mg na dobę. Stężenie dutasterydu w nasieniu stanowi ok. 11,5% stężenia w surowicy krwi. Lek jest intensywnie metabolizowany z udziałem CYP3A4 i CYP3A5. Wydalany jest z kałem, głównie w postaci metabolitów. Wydalanie dutasterydu jest uzależnione od dawki i przebiega równolegle poprzez dwie drogi metaboliczne. Jedna droga ulega nasyceniu w stężeniach klinicznie istotnych, druga nie ulega nasyceniu. Pojedyncze dawki 4 mg lub mniejsze ulegają szybkiej eliminacji z T_0,5 3-9 dni. W przypadku stężeń terapeutycznych, po wielokrotnym podawaniu dawki 0,5 mg na dobę, przeważa powolna linijna droga eliminacji z T_0,5 3-5 tyg.

Wskazania

Adadut - Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Przeciwwskazania

Adadut - Nadwrażliwość na dutasteryd, inne inhibitory 5α-reduktazy, soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kobiety, dzieci i młodzież. Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby.

Dawkowanie

Adadut - Doustnie. Preparat można stosować w monoterapii lub razem z tamsulozyną (0,4 mg), preparatem blokującym receptory α. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 0,5 mg raz na dobę. Pierwsze działanie lecznicze może wystąpić we wczesnym okresie stosowania, jednak może upłynąć do 6 mies. od początku leczenia zanim osiągnięta zostanie skuteczność terapeutyczna. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę dutasterydu, dlatego należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby stosowanie dutasterydu jest przeciwwskazane. Sposób podania. Kaps. należy połykać w całości, nie należy ich rozgryzać ani otwierać, ponieważ kontakt z zawartością kapsułki może powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Kapsułki można zażywać z posiłkiem jak i niezależnie od posiłku.

Interakcje z innymi lekami

Adadut - Głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. W populacyjnym badaniu farmakokinetycznym stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o ok. 1,6-1,8 razy u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących równocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) w porównaniu z innymi pacjentami. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje dalszego zahamowania 5α-reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Zahamowanie enzymów może powodować dalsze wydłużenie T_0,5, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 mies. Przyjęcie 12 g cholestyraminy 1 h przed podaniem pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny - lek nie hamuje/nie aktywuje CYP2C9 ani P-glikoproteiny. W badaniach in vitro wykazano, że dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. W badaniu z udziałem małej liczby zdrowych mężczyzn (n = 24) dutasteryd stosowany przez dwa tygodnie w dawce 0,5 mg na dobę nie wywierał wpływu na farmakokinetykę tamsulozyny ani terazosyny. W badaniu tym nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych.

Ciąża

Adadut - Lek jest przeciwwskazany u kobiet. Dutasteryd podawany kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących preparat w dawce 0,5 mg na dobę. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko w pierwszych 16 tyg. ciąży). W celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest, lub może być w ciąży. Nie wiadomo czy dutasteryd przenika do mleka kobiecego. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn - nie można wykluczyć zmniejszenia płodności u mężczyzn.

Skutki uboczne

Adadut - Monoterapia: impotencja (w pierwszym roku leczenia 6%, w drugim - 1,7%), zmiana (zmniejszenie) libido (w pierwszym roku leczenia 3,7%, w drugim - 0,6%), zaburzenia wytrysku nasienia (obejmuje zmniejszoną objętość nasienia; w pierwszym roku leczenia 1,8%, w drugim - 0,5%), zaburzenia piersi w tym tkliwość i (lub) powiększenie piersi (w pierwszym roku leczenia 1,3%, w drugim - 1,3%). Po wprowadzeniu leku do obrotu - niezbyt często: łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie; częstość nieznana: depresja, ból i obrzęk jąder, reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. W skojarzeniu z lekiem blokującym receptory α, tamsulozyną. Działania niepożądane, które wystąpiły z częstością większą lub równą 1% podczas 1. roku leczenia: zawroty głowy, niewydolność serca, impotencja, zaburzone (zmniejszone) libido, zaburzenia wytrysku nasienia (obejmuje zmniejszoną objętość nasienia), zaburzenia piersi w tym tkliwość i powiększenie piersi.

Środki ostrożności

Adadut - Terapię skojarzoną należy zalecać wyłącznie po starannej analizie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwość zwiększenia ryzyka działań niepożądanych (w tym niewydolności serca), oraz po rozważeniu wszystkich opcji terapeutycznych, w tym również monoterapii. W dwóch, trwających 4 lata badaniach klinicznych, częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa określająca zgłoszone zdarzenia, głównie niewydolność serca i zastoinową niewydolność serca) była większa wśród pacjentów przyjmujących w skojarzeniu dutasteryd i preparat blokujący receptory α adrenolityczne, głównie tamsulozynę, niż wśród pacjentów, u których nie stosowano leczenia skojarzonego. Jednak częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich grupach aktywnie leczonych w porównaniu z grupą placebo, a inne dostępne dane dotyczące dutasterydu lub alfa-adrenolityków nie potwierdzają wniosku o zwiększonym ryzyku sercowo - naczyniowym. Przed rozpoczęciem leczenia dutasterydem, a następnie okresowo, u pacjentów stosujących dutaseryd należy przeprowadzić badanie palpacyjne odbytnicy, a także inne badania w kierunku raka gruczołu krokowego. Badania te należy powtarzać okresowo w trakcie leczenia. Oznaczenie stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA) w surowicy jest ważnym elementem diagnostyki raka gruczołu krokowego. Po 6 mies. przyjmowania dutasterydu dochodzi do zmniejszenia średniego stężenia PSA w surowicy o ok. 50% - należy wówczas wyznaczyć nowe stężenie wyjściowe PSA. Zaleca się monitorowanie stężenia PSA regularnie w trakcie późniejszego leczenia. Każde potwierdzone zwiększenie stężenia PSA, w odniesieniu do stężenia najniższego, w trakcie stosowania dutasterydu może sygnalizować obecność raka gruczołu krokowego (szczególnie o dużym stopniu złośliwości) lub nieprzestrzeganie przez pacjenta zaleceń dotyczących leczenia. Powoduje to konieczność dokładnej oceny, nawet jeżeli wartości te wciąż znajdują się w zakresie normy dla mężczyzn nieprzyjmujących inhibitorów 5α-reduktazy. W ocenie wartości stężenia PSA u pacjentów przyjmujących dutasteryd, należy wziąć pod uwagę wcześniejsze wartości stężenia PSA. Stosowanie dutasterydu nie wpływa na wykorzystanie stężenia PSA jako narzędzia pomocniczego w rozpoznaniu raka gruczołu krokowego po wyznaczeniu nowego stężenia wyjściowego. Po upływie 6 mies. od przerwania leczenia całkowite stężenie PSA w surowicy powraca do wartości wyjściowych. Stosunek stężeń wolnego do całkowitego PSA nie zmienia się pod wpływem dutasterydu. Zastosowanie oznaczenia zawartości procentowej wolnego PSA w diagnostyce raka gruczołu krokowego u pacjentów leczonych za pomocą dutasterydu nie powoduje konieczności korygowania otrzymanych wartości. U mężczyzn ze zwiększonym ryzykiem raka gruczołu krokowego obserwowno większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona. Związek między dutasterydem a rakiem prostaty 8-10 w skali Gleasona nie jest jasny. Dlatego mężczyźni przyjmujący dutasteryd powinni być regularnie badani pod kątem raka gruczołu krokowego. Dutasteryd wchłaniany jest przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami (w przypadku kontaktu, powierzchnię należy natychmiast przemyć wodą z mydłem). Należy zachować ostrożność podczas stosowania dutasterydu u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. W badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu rzadko zgłaszano przypadki raka piersi u mężczyzn przyjmujących dutasteryd. Jednak badania epidemiologiczne nie wykazały zwiększenia ryzyka wystąpienia raka piersi u mężczyzn podczas stosowania inhibitorów 5-alfa reduktazy. Lekarze powinni poinstruować swoich pacjentów, aby niezwłocznie zgłaszali wszelkie zmiany w tkankach piersi, takie jak guzki lub wydzielina z sutków. Preparat zawiera 299,46 mg monokaprylanu glikolu propylenowego w każdej kaps. Ponadto lek zawiera lecytynę (może zawierać olej sojowy) - nie stosować w razie stwierdzonej nadwrażliwości na orzeszki ziemne albo soję.

Producent

Adamed Pharma