Spis treści:
1. Cavinton - działanie
2. Cavinton - wskazania
3. Cavinton - przeciwwskazania
4. Cavinton - dawkowanie
5. Cavinton - interakcje z innymi lekami
6. Cavinton - ciąża
7. Cavinton - skutki uboczne
8. Cavinton - środki ostrożności
9. Cavinton - producent

Działanie

Cavinton - Winpocetyna jest związkiem o złożonym mechanizmie działania, wpływającym korzystnie na metabolizm mózgowy i przepływ krwi w mózgu, jak również na właściwości reologiczne krwi. Pobudza metabolizm mózgowy: zwiększa transport glukozy przez barierę krew-mózg, zwiększa zużycie glukozy i tlenu przez tkankę mózgową, powoduje zwiększenie tolerancji komórek na niedotlenienie. Przyspiesza cykl metaboliczny noradrenaliny i serotoniny w mózgu. Hamuje agregację płytek krwi, zmniejsza patologicznie zwiększoną lepkość krwi, zwiększa zdolność do odkształcania erytrocytów oraz hamuje wychwyt adenozyny przez erytrocyty, ułatwia transport tlenu do tkanki mózgowej poprzez zmniejszenie powinowactwa tlenu do erytrocytów. Selektywnie zwiększa przepływ krwi przez naczynia mózgowe. Nie wywołuje efektu podkradania - powoduje perfuzję obszarów o zaburzonym ukrwieniu, nie wywołując zmian w miejscach o prawidłowym przepływie krwi. Ponadto winpocetyna działa ochronnie na tkankę nerwową: łagodzi szkodliwy wpływ reakcji cytotoksycznych wywoływanych przez aminokwasy, ma działanie przeciwutleniające. T_0,5 winpocetyny wynosi 4,83 ±1,29 h. Lek wydalany jest głównie z moczem (60%) oraz z kałem (40%).

Wskazania

Cavinton - Leczenie ostrych stanów niedokrwienia mózgu: napadowego, przemijającego niedokrwienia (TIA) i udaru niedokrwiennego oraz stanów po udarze, gdy konieczne jest leczenie parenteralne. Leczenie przewlekłych zaburzeń krążenia w naczyniówce i siatkówce oka (np. zakrzepicy, niedrożności środkowej tętnicy lub żyły siatkówki). Leczenie starczego przytępienia słuchu pochodzenia naczyniowego lub spowodowanego toksycznym wpływem leków lub innego rodzaju starczego przytępienia słuchu (samoistnego, w wyniku działania hałasu), choroby Meniere'a i szumu w uszach.

Przeciwwskazania

Cavinton - Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża i okres karmienia piersią. Stosowanie u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcyjnych. Dzieci (brak badań klinicznych w tej grupie wiekowej). Ostra faza udaru krwotocznego. Ciężka choroba niedokrwienna serca. Ciężkie zaburzenia rytmu serca.

Dawkowanie

Cavinton - Dożylnie, wyłącznie w powolnym wlewie kroplowym. Dorośli: początkowa dawka dobowa wynosi zazwyczaj 20 mg rozcieńczone w 500 ml roztworu do wlewów. Dawkę można zwiększyć do 1 mg/kg mc. na dobę, w ciągu 2-3 dni, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Szybkość wlewu nie powinna przekraczać 80 kropli/min. Czas leczenia wynosi zazwyczaj 10-14 dni, a zazwyczaj stosowana dawka dobowa dla pacjenta o mc. 70 kg wynosi 50 mg/dobę (5 amp. w 500 ml roztworu do wlewów). Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniami wątroby lub nerek.
Preparat można rozcieńczać w fizjologicznych płynach infuzyjnych zawierających chlorek sodu lub glukozę. Roztwór do wlewów należy zużyć w ciągu 3 h po przygotowaniu. Nie podawać preparatu we wstrzyknięciu domięśniowym. Nie podawać dożylnie nie rozcieńczonego preparatu.
Po zakończeniu terapii dożylnej, zaleca się kontynuowanie leczenia preparatem Cavinton w postaci doustnej, w dawce 1 tabl. Cavinton Forte (10 mg) 3 razy na dobę lub 2 tabl. Cavinton (5 mg) 3 razy na dobę.

Interakcje z innymi lekami

Cavinton - W badaniach klinicznych nie obserwowano interakcji gdy winpocetynę podawano z β-adrenolitykami (tj. kloranolol, pindolol), klopamidem, glibenklamidem, digoksyną, acenokumarolem, hydrochlorotiazydem. W pojedynczych przypadkach winpocetyna nasilała hipotensyjne działanie α-metylodopy, dlatego podczas stosowania terapii skojarzonej zaleca się regularną kontrolę ciśnienia krwi. Należy zachować ostrożność stosując winpocetynę w skojarzeniu z lekami działającymi na OUN, jak również z lekami przeciwarytmicznymi i przeciwzakrzepowymi. Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji jest chemicznie niezgodny z heparyną, dlatego nie należy mieszać tych leków w tej samej strzykawce. Można jednak stosować jednoczesne leczenie lekami przeciwzakrzepowymi. Ze względu na niezgodność preparatu z roztworami do wlewów zawierającymi aminokwasy, nie należy ich mieszać.

Ciąża

Cavinton - Stosowanie winpocetyny jest przeciwwskazane w okresie ciąży, karmienia piersią oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcyjnych. Winpocetyna przenika przez barierę łożyska, przy czym jej stężenie w łożysku i we krwi płodu jest mniejsze niż we krwi matki. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność rozrodczą, w tym wady rozwojowe u szczurów. W badaniach na zwierzętach, które otrzymywały duże dawki winpocetyny, w niektórych przypadkach zaobserwowano krwawienie z łożyska, a także poronienie, prawdopodobnie na skutek zwiększonego przepływu krwi przez łożysko. Winpocetyna przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Badania ze znakowaną winpocetyną wykazały, że radioaktywność w mleku była dziesięciokrotnie wyższa niż we krwi. W ciągu 1 h 0,25% podanej dawki winpocetyny przenika do mleka.

Skutki uboczne

Cavinton - Często: uderzenia krwi do głowy, zapalenie żył, zmiany ciśnienia krwi (głównie obniżenie ciśnienia). Niezbyt często: zaburzenia snu (bezsenność, senność), zawroty głowy, ból głowy, dodatkowy skurcz serca, częstoskurcz, nudności, zgaga, suchość w jamie ustnej, potliwość, alergiczne odczyny skórne, osłabienie, wydłużenie odcinka QT, obniżenie odcinka ST, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Rzadko: ból brzucha, leukopenia.

Środki ostrożności

Cavinton - U pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym, pacjentów przyjmujących leki przeciwarytmiczne oraz u pacjentów z niemiarowością i zespołem wydłużonego odcinka QT lek można stosować tylko po dokładnym rozważeniu korzyści względem możliwego ryzyka terapii. U pacjentów z zespołem wydłużonego odcinka QT lub przyjmujących leki powodujące wydłużenie odcinka QT zaleca się wykonywanie kontrolnych badań EKG. Ze względu na zawartość sorbitolu w roztworze (160 mg/2 ml) należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie preparatów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie mogą przyjmować tego leku, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Przed zastosowaniem preparatu u pacjentów z objawami z dziedzicznej nietolerancji fruktozy należy przeprowadzić szczegółowy wywiad. Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego (20 mg/2 ml) preparat może powodować reakcje alergiczne. Duże objętości alkoholu benzylowego z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna) należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Ze względu na zawartość pirosiarczynu sodowego (2 mg/2 ml) preparat może rzadko powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na ampułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu".

Producent

Gedeon Richter