Spis treści:
1.
Alfuzostad - działanie
2.
Alfuzostad - wskazania
3.
Alfuzostad - przeciwwskazania
4.
Alfuzostad - dawkowanie
5.
Alfuzostad - interakcje z innymi lekami
6.
Alfuzostad - ciąża
7.
Alfuzostad - skutki uboczne
8.
Alfuzostad - środki ostrożności
9.
Alfuzostad - producent
Działanie
Alfuzostad - Alfuzosyna, która jest związkiem racemicznym, jest czynną po podaniu doustnym pochodną chinazoliny, która wybiórczo blokuje postsynaptyczne receptory α
1. W badaniach
in vitro potwierdzono wybiórcze działanie tej substancji na receptory α
1 w trójkącie pęcherza moczowego, w cewce moczowej i w sterczu. Kliniczne objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego są związane nie tylko z jego wielkością, ale i z czynnością nerwów współczulnych, które na drodze postsynaptycznego stymulowania receptorów α zwiększają napięcie mięśni gładkich dolnego odcinka dróg moczowych. Leczenie alfuzosyną powoduje rozluźnienie mięśni gładkich, co poprawia przepływ w drogach moczowych. Potwierdzono klinicznie wybiórczość alfuzosyny w stosunku do dróg moczowych. Alfuzosyna posiada skuteczność kliniczną oraz dobry profil bezpieczeństwa u mężczyzn, w tym także pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Alfuzosyna może mieć umiarkowane działanie przeciwnadciśnieniowe. Poprawia u ludzi parametry oddawania moczu dzięki zmniejszaniu napięcia cewki moczowej i zmniejszaniu oporu wypływu z pęcherza, co sprzyja jego opróżnianiu. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po ok. 5 h. Alfuzosyna wiąże się z białkami osocza w 90%. Średni T
0,5 alfuzosyny wynosi ok. 8 h. Alfuzosyna ulega intensywnej przemianie w wątrobie (kilkoma szlakami), a metabolity są wydalane przez nerki, a przypuszczalnie także z żółcią. Po dawce doustnej, 75-91% jest wydalane z kałem, 35% w postaci niezmienionej, a reszta w postaci metabolitów, co wskazuje na pewien stopień wydalania z żółcią. Ok. 10% wydala się z moczem w postaci niezmienionej. Żaden z metabolitów nie jest czynny farmakologicznie.
Wskazania
Alfuzostad - Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów czynnościowych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Przeciwwskazania
Alfuzostad - Nadwrażliwość na alfuzosynę, inne chinazoliny (np. terazosynę, doksazosynę, prazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany związane z niedociśnieniem ortostatycznym. Niewydolność wątroby. Leczenie skojarzone z innymi lekami blokującymi receptory α
1.
Dawkowanie
Alfuzostad - Doustnie.
Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Pierwszą dawkę należy przyjmować przed snem.
Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): 1 tabl. raz na dobę, jeśli zalecona mniejsza dawka początkowa jest dobrze tolerowana i wymagana jest dodatkowa skuteczność leczenia; pierwszą dawkę należy przyjmować przed snem. Badania farmakokinetyczne i dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa wykazują, że nie ma potrzeby zmniejszenia dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Łagodna do umiarkowanej niewydolność nerek: jeśli mniejsza dawka nie jest wystarczająca, należy dostosować dawkę, podając 1 tabl. raz na dobę, w zależności od odpowiedzi klinicznej; pierwszą dawkę należy przyjmować przed snem. Nie należy stosować preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), ze względu na brak danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa w tej grupie pacjentów. Alfuzosyna w dawce 10 mg jest przeciwwskazana u pacjentów z niewydolnością wątroby - po uważnej ocenie medycznej, można rozważyć zastosowanie preparatu o mniejszej zawartości chlorowodorku alfuzosyny.
Sposób podania. Tabletkę należy przyjmować bezpośrednio po posiłku, zawsze o tej samej porze każdego dnia. Tabletkę należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie można kruszyć, rozproszkowywać ani żuć.
Interakcje z innymi lekami
Alfuzostad - Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie preparatu z lekami blokującymi receptory α
1. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z silnymi inhibitorami CYP3A4, jak ketokonazol, itrakonazol i rytonawir (zwiększenie stężenia alfuzosyny we krwi); z lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego; z azotanami. Leczenie skojarzone lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego i azotanami zwiększa ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Zastosowanie środka znieczulenia ogólnego u pacjenta leczonego alfuzosyną może powodować nasilone niedociśnienie tętnicze. Zaleca się przerwanie leczenia na 24 h przed zabiegiem chirurgicznym. W trakcie badań u zdrowych ochotników nie stwierdzono farmakodynamicznych i farmakokinetycznych interakcji pomiędzy alfuzosyną, a następującymi substancjami czynnymi: warfaryną, digoksyną i hydrochlorotiazydem.
Ciąża
Alfuzostad - Nie dotyczy - preparat przeznaczony dla mężczyzn.
Skutki uboczne
Alfuzostad - Często: zmęczenie, omdlenia/zawroty głowy, ból głowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, bóle brzucha, nudności, niestrawność, biegunka, suchość w jamie ustnej, niedociśnienie ortostatyczne (na początku, zwłaszcza po zastosowaniu zbyt dużej dawki lub po wznowieniu leczenia po krótkiej przerwie), astenia, złe samopoczucie. Niezbyt często: senność, zaburzenia widzenia, tachykardia, kołatanie serca, omdlenia (na początku po zastosowaniu zbyt dużej dawki lub po wznowieniu leczenia po krótkiej przerwie), nieżyt nosa, wymioty, wysypka (pokrzywka, osutka), świąd, nietrzymanie moczu, obrzęk, uderzenia gorąca, bóle w klatce piersiowej. Bardzo rzadko: zaostrzenie lub nawrót dusznicy bolesnej, dusznica bolesna u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą naczyń wieńcowych, hepatotoksyczność, obrzęk naczynioruchowy, pojedyncze przypadki występowania priapizmu. Częstość nieznana: neutropenia, trombocytopenia, śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS), migotanie przedsionków, uszkodzenie komórek wątrobowych, cholestatyczna choroba wątroby.
Środki ostrożności
Alfuzostad - Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów otrzymujących leki przeciwnadciśnieniowe lub azotany. Należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza na początku leczenia. U niektórych pacjentów w ciągu kilku godzin po podaniu leku może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, bezobjawowe lub objawowe (zawroty głowy, uczucie zmęczenia, osłabienie, pocenie się) - w takim przypadku pacjent powinien przyjąć pozycję leżącą, aż do całkowitego ustąpienia objawów. Należy zachować ostrożność, jeśli alfuzosyna jest stosowana u pacjentów, którzy reagowali znacznym zmniejszeniem ciśnienia tętniczego na inne leki blokujące receptory α
1. U pacjentów z nadwrażliwością na inne leki blokujące receptory α
1, leczenie należy rozpoczynać stopniowo. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ostrą niewydolnością serca. U pacjentów z chorobami serca należy kontynuować podawanie leków stosowanych w leczeniu niewydolności wieńcowej, pamiętając że leczenie skojarzone alfuzosyną i azotanami może zwiększać ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. W razie nawrotu lub nasilenia objawów dusznicy bolesnej należy przerwać stosowanie alfuzosyny. Pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, z potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie lub stosujących leki, o których wiadomo że wydłużają odcinek QT, należy ocenić przed podaniem alfuzosyny oraz obserwować podczas jej stosowania. Ze względu na ryzyko wystąpienia śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (IFIS) podczas operacji zaćmy przed zabiegiem operacyjnym okulista powinien być poinformowany, że pacjent przyjmował lub przyjmuje leki blokujące receptory α
1. 1 tabl. zawiera 8 mg laktozy jednowodnej - lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.
Producent
Stada Arzneimittel