Problemy z erekcją po 50-tce. Co na zaburzenia potencji?

Dodano: 15-08-2019 | Aktualizacja: 29-09-2021
Autor: Piotr Brzózka
capsule Konsultacja z e-receptą internal Lek. rodzinny specialist Specjalista

Zaburzenia erekcji po 50. roku życia mogą być jednym z seksualnych objawów andropauzy. Ale nie tylko. Problemy z erekcją w tym wieku często wiążą się też z przewlekłymi chorobami, przyjmowaniem leków oraz niewłaściwą dietą i siedzącym trybem życia. Co robić w takiej sytuacji? Do jakiego lekarza iść? Jak wygląda leczenie zaburzeń erekcji?

Zaburzenia erekcji

Zaburzenia erekcji są jedną z najczęściej spotykanych dysfunkcji seksualnych – w Polsce problem ten dotyka około 3,5 miliona aktywnych seksualnie mężczyzn, w szczególności po pięćdziesiątym roku życia. Światowa Organizacja Zdrowia definiuje zaburzenia erekcji jako stałą lub okresową niemożność osiągnięcia pełnego wzwodu oraz utrzymania go w czasie stosunku seksualnego.

Problemy z potencją mają niezwykle złożoną i zróżnicowaną patogenezę – zaburzenie to może mieć podłoże emocjonalne, somatyczne lub hormonalne. W najmłodszych grupach wiekowych w grę najczęściej wchodzą czynniki psychologiczne. Później, po czterdziestym, pięćdziesiątym roku życia w coraz większym stopniu na życie seksualne negatywny wpływ mają zachodzące w organizmie zmiany hormonalne a także procesy chorobowe charakterystyczne dla wieku średniego i podeszłego.

Problemy z erekcją po 50

Problemy z erekcją po 50. roku życia mogą być jednym z seksualnych objawów tak zwanej andropauzy. To okres przejściowy, poprzedzający wejście w starość, w którym dochodzi do stopniowego ograniczania funkcji seksualnych mężczyzny. W dużej mierze związane jest to z gospodarką hormonalną – wyraźnie w tym czasie zaczyna się obniżać poziom męskich hormonów płciowych, w tym między innymi testosteronu i dehydroepiandrosteronu (DHEA).

Konsekwencją tego jest spadek libido, czyli popędu seksualnego - czynnika wyzwalającego reakcje biochemiczne wywołujące i utrzymujące erekcję. Nie bez znaczenia jest też typowy dla andropauzy wzrost nastrojów depresyjnych oraz stanów lękowych, związanych z nadchodzącą starością, narastającą obawą o swoje zdrowie oraz brakiem pewności, co do swojej kondycji i sprawności seksualnej. To jednak nie wszystko. Problemy z erekcją po 50-tce często mają bowiem poważniejsze podłoże.

Problemy z erekcją a choroby

Po pięćdziesiątym roku życia ujawnia się z całą mocą wiele przewlekłych chorób, których jednym z objawów są problemy z erekcją. Wspomnieć można w tym kontekście o takich schorzeniach, jak:

  • miażdżyca,
  • cukrzyca,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • niewydolność nerek,
  • przerost gruczołu krokowego,
  • nowotwór prostaty lub jąder,
  • zwyrodnienia kręgosłupa.

Dodatkowo należy wiedzieć, że zaburzenia erekcji mogą też być efektem długotrwałego leczenia farmakologicznego. Na obniżenie sprawności seksualnej wpływają m.in. leki obniżające ciśnienie i stosowane przy zaburzeniach krążenia (m.in. beta-blokery czy środki antyarytmiczne), leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe, leki steroidowe i hormonalne. Oprócz tego do czynników zwiększających wydatnie ryzyka problemów z erekcją po 50-tce są:

  • otyłość,
  • siedzący tryb życia,
  • długotrwała ekspozycja na stres.

Leczenie zaburzeń erekcji

Leczenie zaburzeń erekcji może mieć charakter objawowy lub przyczynowy, a także bezpośredni lub pośredni. Jeśli problemy z potencją są konsekwencją cukrzycy, miażdżycy, nadciśnienia czy depresji, w pierwszej kolejności terapia skupia się na schorzeniach pierwotnych, w oparciu o procedury lecznicze adekwatne dla każdego z nich (farmakologia, leczenie inwazyjne, dieta, aktywność fizyczna etc.).

W przypadku zaburzeń na tle emocjonalnym skutecznym rozwiązaniem może być psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym, mająca na celu ustalenie źródeł lęków i napięć oraz modyfikację reakcji w określonych sytuacjach. Jest to leczenie przyczynowe lub przyczynowo objawowe, które może przynieść satysfakcjonujące efekty, ale w długiej perspektywie czasowej. Natomiast rezultaty natychmiastowe – choć jedynie doraźne – przynosi typowe leczenie objawowe. Wykorzystywane do tego celu są środki farmakologiczne, stosowane doustnie lub miejscowo, o zróżnicowanych mechanizmach oddziaływania, pozwalające osiągnąć silną i trwałą erekcję w niedługim czasie po aplikacji.

Leki na zaburzenia erekcji

Leki na zaburzenia erekcji podzielić można na kilka grup. Do najczęściej stosowanych i wykazujących się najwyższą skutecznością należą:

  • inhibitory fosfodiesterazy 5 – podawane doustnie leki ingerujące w fizjologiczny mechanizm wzwodu. Wywołują one zwiększenie stężenia enzymu cGMP w ciałach jamistych prącia. Efektem tego jest rozkurcz mięśni gładkich i napływ krwi do tkanki prącia, a w konsekwencji - silna i trwała erekcja. Najczęściej wykorzystywanym inhibitorem fosfodiesterazy 5 jest substancja o nazwie sildenafil (substancja aktywna leków takich jak: Sildenafil Apotex 100 mg, Sildenafil Medana 100 mg, Sildenafil Ranbaxy 100 mgVizarsin 50 mg, czy wreszcie sławna Viagra 100 mg), awanafil (substancja aktywna leku Spedra 50 mg), tadalafil (substancja aktywna leku Cialis 20 mg) ivardenafil (substancja aktywna leku Levitra 20 mg);
  • leki na zaburzenia erekcji stosowane miejscowo, aplikowane w zastrzyku do ciał jamistych prącia, lub też w żelu albo kremie, powodujące relaksację mięśni gładkich i w konsekwencji powodujące wzwód. Należą do nich między innymi: papaweryna, nitrogliceryna, verapamil, alprostadil (prostaglandyna E1 - pGE1);
  • leki blokujące receptory A (a-adrenolityczne), zwiększające napływ krwi do prącia, takie jak fentolamina, fenoxybenzamina, czy yohimbina;
  • leki i suplementy diety bazujące na naturalnych mieszankach roślinnych. W tym kontekście wymienić należy przede wszystkim korzeń żeń-szeń, który zwiększa syntezę tlenku azotu – związku biorącego aktywny udział w mechanizmie powstawania wzwodu.

Problemy  erekcją – do jakiego lekarza iść?

Co robić, gdy zaczynają się problemy z erekcją? Do jakiego lekarza należy wówczas zwrócić się z prośbą o pomoc? Wiele zależy w tej materii od tego, jakie jest podłoże zaburzeń. W najprostszych przypadkach pomocna może być konsultacja z internistą, najlepiej jednak problem skonsultować jest z seksuologiem – zwłaszcza jeśli chcemy otrzymać receptę na leki.

Osoby, które odczuwają lęk lub wstyd związany z wizytą w gabinecie lekarskim, mogą skorzystać z dobrodziejstw telemedycyny i odbyć wirtualną wizytę z pomocą narzędzi teleinformatycznych. Uwaga – jeśli przyczyny zaburzeń erekcji mają bardziej złożoną etiologię, możliwe jest, że w dalszych etapach leczenia niezbędne będzie skorzystanie z wiedzy specjalistów innych dziedzin: psychologii, psychiatrii, neurologii, kardiologii czy endokrynologii.

Czytaj też:



Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
 

Bibliografia do artykułu

  • Zygmunt Zdrojewicz, Piotr Biega, Jan Rychter, Zaburzenia erekcji a choroby układu krążenia, Seksuologia Polska 2013; 11 (1)
  • Katarzyna Walaszek, Barbara Tomala, Iwona Kowalska, Anna Rej-Kietla, Andropauza i proces starzenia się a jakość życia mężczyzn po 50. roku życia, Forum Medycyny Rodzinnej 2017, tom 11, nr 5
Zobacz więcej
Skontaktuj się z lekarzem online i uzyskaj pomoc! Masz problemy z potencją?
Rozpocznij konsultację