Spis treści:
1. Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
2. Wielkość opakowania
3. Skład. Substancje czynne i pomocnicze
4. Jak działa lek Vilpin Combi? Właściwości
5. Wskazania do stosowania
6. Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
7. Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
8. Dawkowanie leku Vilpin Combi
9. Jak przyjmować lek Vilpin Combi z jedzeniem i piciem?
10. Połączenie leku Vilpin Combi z alkoholem
11. Wpływ leku Vilpin Combi na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
12. Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
13. Działania niepożądane i możliwe powikłania
14. Interakcje z innymi lekami
15. Sposób przechowywania leku Vilpin Combi
16. Nazwa producenta

Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu

Vilpin Combi, 5 mg + 5 mg, 5 mg + 10 mg, 10 mg + 5 mg, 10 mg + 10 mg, tabletki

Wielkość opakowania

Vilpin Combi, przechowywany w pojemnikach na tabletki (pojemniki propylenowe (PP) ze środkiem pochłaniającym wilgoć w wieczku) jest dostępny w opakowaniach zawierających po:

• Dla dawki 5 mg + 5 mg: 10, 30 oraz opakowania zbiorcze 90 (3 x 30) tabletek.
• Dla dawek 5 mg + 10 mg, 10 mg + 5 mg i 10 mg + 10 mg: 30 oraz opakowania zbiorcze 90 (3 x 30) tabletek.

Skład. Substancje czynne i pomocnicze

Substancje czynne: peryndoprylu tozylan i amlodypina.

 

Dostępne dawki:

• 5 mg peryndoprylu tozylanu (3,4 mg peryndoprylu) + 6,935 mg amlodypiny bezylanu (5 mg amlodypiny)

• 5 mg peryndoprylu tozylanu (3,4 mg peryndoprylu) + 13,87 mg amlodypiny bezylanu (10 mg amlodypiny)

• 10 mg peryndoprylu tozylanu (6,8 mg peryndoprylu) + 6,935 mg amlodypiny bezylanu (5 mg amlodypiny)

• 10 mg peryndoprylu tozylanu (6,8 mg peryndoprylu) + 13,87 mg amlodypiny bezylanu (10 mg amlodypiny)

 

Substancje pomocnicze: sodu wodorowęglan, powidon K30, izomalt, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian.

Jak działa lek Vilpin Combi? Właściwości

Vilpin Combi jest lekiem złożonym zawierającym dwie substancje czynne - peryndopryl oraz amlodypinę.

 

Peryndopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (inhibitorem ACE). Amlodypina jest antagonistą wapnia (należy do grupy leków zwanych dihydropirydynami).

 

Obie substancje czynne działają poprzez rozszerzenie i rozkurczenie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepływ krwi przez naczynia oraz pomaga sercu w pompowaniu krwi do całego ciała.

Wskazania do stosowania

Vilpin Combi jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) i (lub) stabilnej choroby wieńcowej (stanu, w którym dopływ krwi do serca jest zmniejszony lub zablokowany).

Pacjenci wcześniej stosujący peryndopryl i amlodypinę w postaci oddzielnych tabletek mogą zamiast nich otrzymywać jedną tabletkę Vilpin Combi, która zawiera obie substancje czynne.

Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?

Nie należy stosować leku Vilpin Combi:

• jeśli pacjent ma uczulenie na peryndopryl lub inne inhibitory ACE, lub na amlodypinę, lub na innych antagonistów wapnia czy też na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące,
• jeśli podczas wcześniejszego stosowania inhibitora ACE u pacjenta występowały objawy, takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy lub języka, intensywny świąd lub ciężkie wysypki skórne, lub jeśli takie objawy występowały u pacjenta lub któregoś z członków rodziny w jakichkolwiek innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym),
• jeśli u pacjenta występuje zwężenie zastawki aorty (stenoza aortalna),
• jeśli u pacjenta występuje wstrząs kardiogenny (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczyć organizmowi odpowiedniej ilości krwi),
• jeśli u pacjenta występuje znacznie obniżone ciśnienie tętnicze (niedociśnienie),
• jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca po zawale serca,
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren,
• jeśli pacjent przyjął lub obecnie stosuje sakubitryl z walsartanem, lek stosowany w leczeniu pewnego rodzaju długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybkiego obrzęku tkanek znajdujących się pod skórą w miejscach, takich jak gardło),
• jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą. Zależnie od stosowanego urządzenia, lek Vilpin Combi może nie być odpowiedni dla pacjenta,
• jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej).

Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Vilpin Combi należy to omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych stanów:

• kardiomiopatia przerostowa (choroba mięśnia sercowego) lub zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczynia krwionośnego dostarczającego krew do nerki),
• niewydolność serca,
• znaczne zwiększenia ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy),
• jakiekolwiek inne choroby serca,
• choroby wątroby,
• choroby nerek lub jeżeli pacjent jest poddawany dializoterapii,
• pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi (pierwotny aldosteronizm)
• kolagenoza (choroba tkanki łącznej), taka jak toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina skóry,
• cukrzyca,
• pacjent stosuje dietę z małą ilością soli lub przyjmuje zamienniki soli kuchennej zawierające potas (konieczne jest wyrównanie stężenia potasu we krwi),
• konieczne jest zwiększenie dawki u pacjenta w podeszłym wieku,
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:
  • antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,
  • aliskiren.
• pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego:
  • racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki),
  • syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków nazywanych inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka),
  • sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca,
  • linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do grupy leków zwanych gliptynami (stosowanymi w leczeniu cukrzycy),
• pacjent jest rasy czarnej - w takim przypadku może istnieć większe ryzyko obrzęku naczynioruchowego, a lek może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u innych pacjentów.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

 

Obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym lekiem Vilpin Combi, zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego (ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła oraz z trudnościami w połykaniu lub oddychaniu). Reakcja ta może wystąpić w dowolnym momencie leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy przerwać przyjmowanie leku Vilpin Combi i skontaktować się niezwłocznie z lekarzem.

Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Vilpin Combi we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenie u dziecka, jeżeli jest stosowany w tym okresie.

 

Należy również poinformować lekarza lub personel medyczny o przyjmowaniu leku Vilpin Combi, jeśli:

• pacjent ma być poddany znieczuleniu ogólnemu i (lub) poważnemu zabiegowi chirurgicznemu,
• w ostatnim czasie występowała biegunka lub wymioty,
• planowany jest zabieg aferezy LDL (usunięcie cholesterolu z krwi za pomocą specjalnego urządzenia),
• planowane jest leczenie odczulające w celu zmniejszenia reakcji uczuleniowych na użądlenia pszczół lub os.

 

Lek Vilpin Combi zawiera izomalt

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Dawkowanie leku Vilpin Combi

Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.

 W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli

Lekarz ustali dawkę odpowiednią dla pacjenta. Zwykle jest to jedna tabletka na dobę.

 

Vilpin Combi jest zwykle zalecany pacjentom, którzy już stosują peryndopryl i amlodypinę w oddzielnych tabletkach.

Dzieci

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży.

Sposób podania

Tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody, najlepiej rano, codziennie o tej samej porze, przed posiłkiem.

Jak długo stosować lek?

Leczenie lekiem Vilpin Combi zazwyczaj jest długotrwałe, dlatego przed przerwaniem stosowania leku należy skontaktować się z lekarzem.

Przekroczenie zalecanej dawki leku lub jej pominięcie

W przypadku zażycia zbyt wielu tabletek, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

 

Najczęściej występującym objawem przedawkowania jest niskie ciśnienie tętnicze, mogące być przyczyną zawrotów głowy lub omdlenia.

 

Jeśli wystąpią takie objawy, pomocne może być położenie się z uniesionym nogami. Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).

Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, ponieważ regularne stosowanie zapewnia skuteczność działania. Jeśli jednak pominie się dawkę leku Vilpin Combi, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak przyjmować lek Vilpin Combi z jedzeniem i piciem?

Lek Vilpin Combi należy przyjmować przed posiłkiem.

Nie należy spożywać grejpfrutów ani soku grejpfrutowego podczas stosowania leku Vilpin Combi ze względu na możliwość zwiększenia stężenia substancji czynnej - amlodypiny we krwi, co może spowodować nieprzewidywalne nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze leku Vilpin Combi.

Połączenie leku Vilpin Combi z alkoholem

Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Vilpin Combi a spożyciem alkoholu.

Wpływ leku Vilpin Combi na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn

Lek Vilpin Combi może zaburzyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli po przyjęciu tabletek wystąpią nudności, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie lub ból głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn i należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

 

Ciąża

Należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Zwykle lekarz zaleci przerwanie zażywania leku Vilpin Combi przed zajściem w ciążę lub gdy tylko pacjentka dowie się, że jest w ciąży oraz zaleci inny lek zamiast leku Vilpin Combi.

Nie zaleca się stosowania leku Vilpin Combi we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go zażywać po 3 miesiącu ciąży, ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenia u dziecka, w przypadku stosowania w tym okresie.

 

Karmienie piersią

Wykazano, że małe ilości amlodypiny przenikają do mleka ludzkiego. Należy powiadomić lekarza o karmieniu piersią lub o zamiarze karmienia piersią.

Nie zaleca się stosowania leku Vilpin Combi podczas karmienia piersią. Lekarz może wybrać inny lek, jeśli pacjentka zamierza karmić piersią, szczególnie w przypadku karmienia noworodka lub wcześniaka.

Działania niepożądane i możliwe powikłania

Stosowanie leku Vilpin Combi, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.

 

Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów, należy natychmiast przerwać zażywanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• silne zawroty głowy lub omdlenie z powodu niskiego ciśnienia krwi.
• nagły świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu,
• obrzęk powiek, twarzy lub warg,
• obrzęk języka i gardła, powodujący trudności w oddychaniu,
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka skórna, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, silny świąd, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne,
• osłabienie rąk lub nóg, lub zaburzenia mowy, które mogą być objawem udaru,
• nadmiernie szybka lub nieregularna czynność serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca,
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból nadbrzusza, promieniujący do pleców, któremu towarzyszy bardzo złe samopoczucie,
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), które może być objawem zapalenia wątroby.

 

Odnotowano następujące częste działania niepożądane. Jeśli którykolwiek z poniższych objawów jest uciążliwy dla pacjenta lub trwa dłużej niż jeden tydzień, należy skontaktować się z lekarzem.

 

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 osoby na 10):

• obrzęk (zatrzymanie wody).

 

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 osoby na 10):

• ból głowy,
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego,
• senność (zwłaszcza na początku leczenia),
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,
• uczucie mrowienia i drętwienia kończyn,
• zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie),
• szum uszny (wrażenie hałasu w uszach),
• kołatanie serca (świadomość czynności serca),
• nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy),
• uczucie „pustki” w głowie spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym,
• kaszel,
• duszność,
• nudności,
• wymioty,
• ból brzucha,
• zaburzenia smaku,
• niestrawność lub zaburzenia trawienia,
• zmiana rytmu wypróżnień,
• biegunka,
• zaparcie,
• reakcje alergiczne (takie jak wysypka skórna, świąd),
• kurcze mięśni,
• uczucie zmęczenia,
• osłabienie,
• opuchnięcie kostek (obrzęk).

 

Inne, odnotowane działania niepożądane zamieszczono poniżej. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

 

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 osoby na 100):

• zmiany nastroju,
• niepokój,
• depresja,
• bezsenność,
• zaburzenia snu,
• drżenie,
• utrata świadomości,
• utrata czucia bólu,
• zapalenie błony śluzowej nosa (niedrożność lub wyciek z nosa),
• zaburzenia rytmu serca,
• wypadanie włosów,
• czerwone plamy lub odbarwienia na skórze,
• ból pleców,
• mięśni lub stawów,
• ból w klatce piersiowej,
• zaburzenia w oddawaniu moczu,
• parcie na pęcherz moczowy w nocy,
• zwiększona częstość oddawania moczu,
• ból,
• złe samopoczucie,
• skurcz oskrzeli (uczucie ściskania w klatce piersiowej, świszczący oddech i duszność),
• suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• obrzęk naczynioruchowy (objawy, takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy lub języka),
• tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze,
• zaburzenia dotyczące nerek,
• impotencja,
• zwiększona potliwość,
• dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn,
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała,
• przyspieszenie pracy serca,
• gorączka,
• upadki,
• zapalenie naczyń krwionośnych,
• reakcje nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce),
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

 

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 osoby na 1000):

• dezorientacja (uczucie splątania),
• nasilenie łuszczycy,
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy.
• Ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki. Mogą to być objawy stanu zwanego SIADH (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego).
• Zmniejszone wydalanie moczu lub brak wydalania moczu, ostra niewydolność nerek.

 

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 osoby na 10 000):

• zaburzenia sercowo-naczyniowe (dławica piersiowa i udar),
• eozynofilowe zapalenie płuc (rzadka postać zapalenia płuc),
• obrzęk powiek, twarzy lub warg,
• obrzęk języka i gardła, co powoduje znaczne trudności w oddychaniu,
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka skórna, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona),
• wysypka skórna, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy),
• zmiany parametrów krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi,
• zaburzenia dotyczące krwi,
• zapalenie trzustki, co może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie,
• zaburzenia czynności wątroby,
• zapalenie wątroby,
• zażółcenie skóry (żółtaczka),
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, co może mieć wpływ na niektóre wyniki badań,
• wzdęcie brzucha (nieżyt żołądka),
• zaburzenia nerwów, co może powodować osłabienie, mrowienie lub drętwienie,
• zwiększenie napięcia mięśni,
• opuchlizna dziąseł,
• zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemia).

 

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• drżenie,
• usztywnienie postawy,
• maskowatość twarzy,
• spowolnienie ruchów i powłóczenie nogami, chwiejny chód,
• zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda),
• bardzo ciężka reakcja skórna (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).

 

Jeśli wystąpią takie objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Interakcje z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

 

Należy unikać stosowania leku Vilpin Combi z:

• litem (stosowanym w leczeniu manii lub depresji),
• estramustyną (stosowaną w leczeniu nowotworów),
• suplementami potasu (w tym substytutami soli), lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (triamteren, amiloryd) i innymi lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i ko-trimoksazol, znany także jako lek złożony zawierający trimetoprym i sulfametoksazol, stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie),
• z lekami oszczędzającymi potas, stosowanymi w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawce 12,5 mg do 50 mg na dobę.

 

Stosowanie innych leków może mieć wpływ na leczenie lekiem Vilpin Combi. Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków, ponieważ może to wymagać zastosowania szczególnej ostrożności:

• leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR, takrolimus i wildagliptyna), ponieważ mogą one zwiększać ryzyko poważnej reakcji alergicznej,
• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagoniści receptora angiotensyny II (znane także jako sartany, na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), aliskiren lub leki moczopędne (leki zwiększające objętość moczu wytwarzanego przez nerki),
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), podawane w celu łagodzenia bólu lub duże dawki aspiryny (kwasu acetylosalicylowego), substancji zawartej w wielu lekach, stosowanej przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, a także w zapobieganiu tworzeniu się zakrzepów krwi,
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina i gliptyny, np. linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna),
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, stany lękowe, schizofrenia itp. (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne typu imipraminy, neuroleptyki),
• leki immunosupresyjne (osłabiające układ odpornościowy), stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna i takrolimus),
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej),
• trimetoprym i ko-trimoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń),
• prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca),
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany,
• efedryna, noradrenalina lub adrenalina (leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy),
• baklofen lub dantrolen (we wlewie) stosowane w leczeniu sztywności mięśni, pojawiającej się w takich chorobach, jak stwardnienie rozsiane; dantrolen jest również stosowany w leczeniu hipertermii złośliwej w czasie znieczulenia (objawy to bardzo wysoka gorączka i sztywność mięśni),
• niektóre antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takie jak ryfampicyna, erytromycyna i klarytromycyna,
• leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon,
• itrakonazol, ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych),
• leki alfa-adrenolityczne, stosowane w leczeniu powiększenia prostaty, takie jak prazosyna, alfuzosyna, doksazosyna, tamsulozyna, terazosyna,
• amifostyna (stosowana w celu zapobiegania lub zmniejszania działań niepożądanych wywołanych przez inne leki lub radioterapię, stosowane w leczeniu nowotworów),
• kortykosteroidy (stosowane w leczeniu różnych chorób, w tym ciężkiej astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów),
• sole złota, szczególnie podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów),
• rytonawir, indynawir, nelfinawir (tak zwane inhibitory proteazy, stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV),
• symwastatyna (stosowana w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu),
• sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca,
• Hypericum perforatum (ziele dziurawca zwyczajnego, lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji).

Sposób przechowywania leku Vilpin Combi

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu i etykiecie butelki po oznaczeniu „Termin ważności (EXP):” lub „EXP:”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Informacji o zamiennikach może udzielić lekarz lub farmaceuta. Dokumentację leku (ulotkę i ChPL) znajdziesz na www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public

Przed użyciem leku przeczytaj ulotkę dołączoną do opakowania. Niniejszy opis może nie obejmować pełnej informacji zawartej w ulotce.

Nazwa producenta

Teva B.V.