Spis treści:
1. Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
2. Wielkość opakowania
3. Skład. Substancje czynne i pomocnicze
4. Jak działa lek Konaten? Właściwości
5. Wskazania do stosowania
6. Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
7. Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
8. Dawkowanie leku Konaten
9. Jak przyjmować lek Konaten z jedzeniem i piciem?
10. Połączenie leku Konaten z alkoholem
11. Wpływ leku Konaten na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
12. Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
13. Działania niepożądane i możliwe powikłania
14. Interakcje z innymi lekami
15. Sposób przechowywania leku Konaten
16. Nazwa producenta

Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu

Konaten, 10 mg, kapsułki, twarde; Konaten, 18 mg, kapsułki, twarde; Konaten, 25 mg, kapsułki, twarde; Konaten, 40 mg, kapsułki, twarde

Wielkość opakowania

Konaten, 10 mg, 18 mg, 25 mg, 40 mg: 28 lub 56 kapsułek w pudełku tekturowym.

 

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Skład. Substancje czynne i pomocnicze

Substancją czynną leku jest atomoksetyna.

 

Konaten, 10 mg, kapsułki, twarde

• Każda kapsułka twarda zawiera 10 mg atomoksetyny, co odpowiada 11,43 mg atomoksetyny chlorowodorku.
• Pozostałe składniki to:
  
  • Zawartość kapsułki: skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i dimetykon 350
  • Osłonka kapsułki: żelatyna, sodu laurylosiarczan, tytanu dwutlenek (E 171)

 

Konaten, 18 mg, kapsułki, twarde

• Każda kapsułka twarda zawiera 18 mg atomoksetyny, co odpowiada 20,57 mg atomoksetyny chlorowodorku.
• Pozostałe składniki to:
  
  • Zawartość kapsułki: skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i dimetykon 350
  • Osłonka kapsułki: żelatyna, sodu laurylosiarczan, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172)

 

Konaten, 25 mg, kapsułki, twarde

• Każda kapsułka twarda zawiera 25 mg atomoksetyny, co odpowiada 28,57 mg atomoksetyny chlorowodorku.
• Pozostałe składniki to:
  
  • Zawartość kapsułki: skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i dimetykon 350
  • Osłonka kapsułki: żelatyna, sodu laurylosiarczan, tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132)

 

Konaten, 40 mg, kapsułki, twarde

• Każda kapsułka twarda zawiera 40 mg atomoksetyny, co odpowiada 45,71 mg atomoksetyny chlorowodorku.
• Pozostałe składniki to:
  
  • Zawartość kapsułki: skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i dimetykon 350
  • Osłonka kapsułki: żelatyna, sodu laurylosiarczan, tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132)
  • Tusz do nadruku (czarny) zawiera: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy

Jak działa lek Konaten? Właściwości

Lek Konaten zawiera atomoksetynę i jest stosowany w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). 

 

O ADHD

 

Dzieci i młode osoby z ADHD wykazują:

 

• trudności ze spokojnym siedzeniem w jednym miejscu i
• trudności z koncentracją.

 

Nie jest ich winą, że sobie z tym nie radzą. U wielu dzieci i młodych osób występują takie problemy. Jednak u osób z ADHD może to wpływać na codzienne życie. Dzieci i młodzi ludzie z ADHD mogą mieć trudności w nauce i wykonywaniu prac domowych. Jest im trudno zachowywać się właściwie w domu, w szkole i innych miejscach. ADHD nie wpływa na inteligencję dziecka ani młodej osoby.

 

U osób dorosłych z ADHD występują podobne trudności, jak u dzieci z ADHD; jednak u dorosłych może to powodować problemy:

 

• w pracy
• w stosunkach międzyludzkich
• związane z niską samooceną
• w nauce.

Wskazania do stosowania

Lek stosuje się:

 

• u dzieci w wieku powyżej 6 lat,
• u młodych osób,
• u osób dorosłych.

 

Lek podaje się tylko jako element pełnego programu leczenia, który wymaga również stosowania metod niefarmakologicznych, takich jak terapia grupowa i terapia behawioralna (zachowań).

 

Leku nie należy stosować w leczeniu ADHD u dzieci w wieku poniżej sześciu lat, ponieważ nie wiadomo, czy lek jest skuteczny i bezpieczny u tych osób.

 

U osób dorosłych lek Konaten jest stosowany w leczeniu ADHD, jeśli objawy są bardzo uciążliwe i wpływają na pracę lub życie społeczne, a objawy choroby występowały u pacjenta już w okresie dzieciństwa.

Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?

• jeśli pacjent ma uczulenie na atomoksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent w ciągu ostatnich 2 tygodni przyjmował lek określany jako inhibitor monoaminooksydazy (IMAO), np. fenelzynę. IMAO stosuje się czasami w leczeniu depresji i innych chorób psychicznych; stosowanie leku Konaten jednocześnie z IMAO może powodować ciężkie lub zagrażające życiu działania niepożądane. Po przerwaniu stosowania leku Konaten należy również poczekać co najmniej 14 dni z rozpoczęciem stosowania IMAO;
• jeśli u pacjenta występuje choroba oczu - jaskra z wąskim kątem (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej);
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia serca, które mogą się nasilić w razie przyspieszenia tętna i (lub) wzrostu ciśnienia tętniczego krwi, co może być spowodowane przyjmowaniem leku Konaten;
• jeśli u pacjenta występują ciężkie choroby związane z naczyniami krwionośnymi w mózgu - takie jak udar, obrzęk i osłabienie fragmentu naczynia krwionośnego (tętniak), zwężenie lub zatkanie naczynia krwionośnego;
• jeśli u pacjenta występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy).

 

Nie wolno przyjmować leku Konaten, jeśli jakakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W razie wątpliwości, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Konaten. Lek Konaten może nasilić te choroby i działania.

Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności

Zespół serotoninowy

Zespół serotoninowy jest stanem mogącym zagrażać życiu i może wystąpić podczas przyjmowania leku Konaten razem z niektórymi innymi lekami. Obiektywne i subiektywne objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować kombinację niżej wymienionych: dezorientacja, niepokój psychoruchowy, brak koordynacji i sztywność, omamy, śpiączka, przyspieszenie akcji serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, potliwość, nagłe zaczerwienienie skóry, drżenie, przesadne odruchy, nudności, wymioty i biegunka. W razie podejrzewania wystąpienia zespołu serotoninowego należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.

 

Zarówno dorośli jak i dzieci powinni znać następujące ostrzeżenia i środki ostrożności. Przed zastosowaniem leku Konaten należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występują:

 

• myśli lub zachowania samobójcze;
• choroby serca (w tym wady serca) lub przyspieszony rytm serca. Lek Konaten może zwiększać rytm serca (tętno). U pacjentów z wadami serca zgłaszano przypadki nagłej śmierci;
• wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Lek Konaten może zwiększać ciśnienie tętnicze krwi;
• niskie ciśnienie tętnicze krwi. Lek Konaten może powodować zawroty głowy lub omdlenia u osób, u których występuje niskie ciśnienie tętnicze krwi;
• nagłe zmiany ciśnienia tętniczego krwi lub rytmu serca (tętna);
• choroby układu sercowo-naczyniowego lub przebyty udar;
• choroby wątroby. Może być konieczne zmniejszenie dawki leku;
• objawy psychotyczne, w tym halucynacje (słyszenie głosów lub widzenie rzeczy, które nie istnieją), wiara w nieprawdziwe rzeczy lub podejrzliwość;
• mania (podniecenie lub nadmierne pobudzenie, które powoduje nietypowe zachowanie) i pobudzenie;
• uczucie agresji;
• nieprzyjazne i złe (wrogie) nastawienie;
• padaczka w wywiadzie lub napady drgawek z jakiejkolwiek innej przyczyny. Lek Konaten może zwiększać częstość drgawek;
• nastrój inny niż zwykle (wahania nastroju) lub uczucie wielkiego smutku;
• trudne do opanowania, powtarzające się drgania jakiejkolwiek części ciała lub powtarzanie dźwięków lub słów.

 

Leczenie lekiem Konaten może wywołać uczucie agresji, wrogość lub przemocowe zachowanie, albo nasilać te objawy, jeśli występowały one przed leczeniem. Może również powodować nietypowe zmiany w zachowaniu lub nastroju (w tym napaść fizyczna, stosowanie gróźb i myśli o krzywdzeniu innych). Jeśli pacjent, jego rodzina i (lub) przyjaciele zauważą którąkolwiek z tych reakcji, należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

 

Jeśli jakakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy porozmawiać o tym z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem leczenia. Lek Konaten może nasilić te objawy. Lekarz będzie sprawdzał, jak lek wpływa na pacjenta.

 

Badania jakie lekarz wykona u pacjenta przed rozpoczęciem stosowania leku Konaten

 

Te badania są potrzebne, aby zdecydować, czy lek Konaten jest odpowiedni dla pacjenta.

 

Lekarz prowadzący będzie mierzyć

• ciśnienie tętnicze krwi i rytm serca (tętno) pacjenta przed rozpoczęciem stosowania leku Konaten i podczas leczenia
• wzrost i masę ciała pacjenta podczas stosowania leku Konaten, jeśli pacjent jest dzieckiem lub nastolatkiem

 

Lekarz porozmawia z pacjentem o:

• przyjmowaniu przez pacjenta jakichkolwiek innych leków
• przypadkach nagłej śmierci z niewyjaśnionej przyczyny, które mogły wystąpić w rodzinie
• występowaniu jakichkolwiek innych chorób (takich jak choroby serca) u pacjenta lub członków jego rodziny.

 

Ważne, aby pacjent przekazał lekarzowi jak najwięcej informacji. Pomoże to lekarzowi zdecydować, czy lek Konaten jest właściwy dla pacjenta. Przed zastosowaniem tego leku, lekarz może zlecić inne konieczne badania medyczne.

Dawkowanie leku Konaten

Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.

 

Dorośli

• Stosowanie leku Konaten należy rozpocząć od całkowitej dawki dobowej wynoszącej 40 mg przez co najmniej 7 dni.
• Następnie lekarz może zalecić zwiększenie dawki do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej wynoszącej od 80 mg do 100 mg na dobę.
• Maksymalna dawka dobowa, jaką może przepisać lekarz, wynosi 100 mg.
• Jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby, lekarz może przepisać niejszą dawkę leku.

 

Dzieci

Dzieci i młodzież (w wieku 6 lat lub starsze).

 

Lekarz zaleci odpowiednią dawkę leku Konaten, którą obliczy na podstawie masy ciała pacjenta. Lekarz rozpocznie leczenie od mniejszej dawki, zanim zwiększy ją do dawki obliczonej na podstawie masy ciała pacjenta.

 

• Masa ciała do 70 kg: całkowita początkowa dawka dobowa wynosi 0,5 mg na kg masy ciała przez co najmniej 7 dni. Następnie lekarz może zalecić zwiększenie dawki do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej wynoszącej około 1,2 mg na kg masy ciała na dobę.
• Masa ciała większa niż 70 kg: całkowita początkowa dawka dobowa wynosi 40 mg przez co najmniej 7 dni. Następnie lekarz może zalecić zwiększenie dawki do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej wynoszącej 80 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa, jaką może przepisać lekarz, wynosi 100 mg.

 

Dzieci nie powinny przyjmować tego leku bez nadzoru osoby dorosłej.

 

Sposób podania

• Podanie doustne.
• Nie należy otwierać kapsułek, wysypywać ich zawartości ani przyjmować w inny sposób.
• Nie należy otwierać kapsułek, ponieważ zawartość kapsułki może podrażnić oczy.
• Jeśli zawartość kapsułki dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć je wodą i zasięgnąć porady lekarskiej.
• Należy również niezwłocznie umyć dłonie i inne części ciała, które miały kontakt z zawartością kapsułek.

 

Jak długo stosować lek?

Nie jest konieczne stosowanie leku Konaten do końca życia. Po roku stosowania leku Konaten lekarz oceni wyniki leczenia i ustali, czy nadal należy przyjmować lek.

 

Przekroczenie zalecanej dawki leku lub jej pominięcie

• W przypadku przekroczenia zalecanej dawki leku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala i poinformować, ile kapsułek pacjent przyjął. Najczęściej zgłaszanymi objawami po przedawkowaniu były objawy ze strony układu pokarmowego, senność, zawroty głowy, drżenie i nietypowe zachowanie. Bardzo rzadko notowano również występowanie zespołu serotoninowego, który jest stanem mogącym zagrażać życiu.

 

• W razie pominięcia dawki, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Nie należy jednak przyjmować w ciągu 24 godzin dawki większej niż całkowita zalecana dawka dobowa. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak przyjmować lek Konaten z jedzeniem i piciem?

Kapsułki należy połykać w całości, w czasie posiłków lub między posiłkami.

Połączenie leku Konaten z alkoholem

Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Konaten a spożyciem alkoholu.

Wpływ leku Konaten na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn

Po zastosowaniu leku Konaten może wystąpić uczucie zmęczenia, senność lub zawroty głowy. Pacjent powinien zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, do czasu kiedy nie pozna, jak lek Konaten na niego działa. Jeśli wystąpi uczucie zmęczenia, senność lub zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

• Nie określono, czy ten lek może wpływać na płód lub przenikać do mleka matki.
• Nie należy stosować tego leku podczas ciąży, chyba że tak zaleci lekarz.
• Należy unikać stosowania tego leku podczas karmienia piersią lub przerwać karmienie piersią.
• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Działania niepożądane i możliwe powikłania

Stosowanie leku Konaten, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.

 

Chociaż u niektórych osób występują działania niepożądane, większości osób lek Konaten pomaga. Lekarz poinformuje pacjenta o możliwych działaniach niepożądanych.

 

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie. Jeśli wystąpią jakiekolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

 

Niezbyt częste (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)

• odczuwane lub rzeczywiste przyspieszone bicie serca, zaburzenia rytmu serca.
• myśli lub skłonności samobójcze.
• uczucie agresji.
• wrogie nastawienie i złość (wrogość).
• wahania nastroju lub zmiany nastroju.
• ciężkie reakcje alergiczne, których objawami są:
  • obrzęk twarzy i gardła.
  • trudności w oddychaniu.
  • pokrzywka (niewielkie swędzące wykwity na skórze).
• napady drgawek.
• objawy psychotyczne, w tym omamy (słyszenie głosów lub widzenie rzeczy, które nie istnieją), wiara w nieprawdziwe rzeczy lub podejrzliwość.

 

U dzieci i młodych osób w wieku poniżej 18 lat występuje zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak:

 

• myśli lub skłonności samobójcze (niezbyt często - mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób).
• wahania nastroju lub zmiany nastroju (często - mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób).

 

U osób dorosłych występuje zmniejszone ryzyko działań niepożądanych (rzadko - mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób) takich jak:

 

• napady drgawek.
• objawy psychotyczne, w tym omamy (słyszenie głosów lub widzenie rzeczy, które nie istnieją), wiara w nieprawdziwe rzeczy lub podejrzliwość.

 

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób)

• uszkodzenie wątroby.

 

Należy przerwać stosowanie leku Konaten i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi jakiekolwiek z poniższych objawów:

 

• mocz o ciemnym zabarwieniu.
• żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu.
• ból w górnej prawej części brzucha pod żebrami, występująca pod wpływem nacisku (tkliwość uciskowa).
• nieuzasadnione nudności (mdłości).
• zmęczenie.
• świąd.
• objawy grypopodobne.

 

Inne zgłaszane działania niepożądane. Jeśli objawy się nasilą, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

 

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób)
DZIECI i OSOBY MŁODE w wieku powyżej 6 lat	DOROŚLI
ból głowy. ból żołądka (brzucha). zmniejszenie łaknienia (brak uczucia głodu). nudności lub wymioty. senność. zwiększenie ciśnienia tętniczego. przyspieszony rytm serca (tętno). U większości pacjentów objawy te mogą ustąpić po pewnym czasie.	nudności. suchość w jamie ustnej. ból głowy. zmniejszenie łaknienia (brak uczucia głodu). problemy z zasypianiem, kontynuacją snu i wczesne budzenie się. zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi. przyspieszony rytm serca (tętno).

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)
DZIECI i OSOBY MŁODE w wieku powyżej 6 lat	DOROŚLI
rozdrażnienie lub pobudzenie. zaburzenia snu, w tym wczesne budzenie się. depresja. uczucie smutku lub braku nadziei. lęk. tiki. rozszerzone źrenice (ciemny środek oka). zawroty głowy. zaparcia. brak apetytu. zaburzenia żołądkowe, niestrawność. obrzęk, zaczerwienienie lub świąd skóry. wysypka. letarg. ból w klatce piersiowej. zmęczenie. zmniejszenie masy ciała.	pobudzenie. zmniejszony popęd seksualny. zaburzenia snu. depresja. uczucie smutku lub braku nadziei. lęk. zawroty głowy. zaburzenia smaku lub zmiana smaku, która się utrzymuje. drżenie. mrowienie albo drętwienie dłoni lub stóp. senność, ospałość, uczucie zmęczenia. zaparcia. ból brzucha. niestrawność. wzdęcie z oddawaniem gazów. wymioty. uderzenia gorąca lub nagłe zaczerwienienie. odczuwane lub rzeczywiste przyspieszone bicie serca. obrzęk, zaczerwienienie lub świąd skóry. zwiększona potliwość. wysypka. zaburzenia oddawania moczu, takie jak niemożność oddania moczu, częste oddawanie moczu lub trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, ból podczas oddawania moczu. zapalenie gruczołu krokowego. ból w pachwinie u mężczyzn. zaburzenia uzyskania wzwodu. opóźniony orgazm. trudności w utrzymaniu wzwodu. skurcze menstruacyjne. brak siły lub energii. zmęczenie. letarg. dreszcze. rozdrażnienie, roztrzęsienie. uczucie pragnienia. zmniejszenie masy ciała.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)
DZIECI i OSOBY MŁODE w wieku powyżej 6 lat	DOROŚLI
omdlenia. drżenie. migrena. niewyraźne widzenie. nieprawidłowe odczucia skórne, takie jak pieczenie, kłucie, świąd lub mrowienie. mrowienie albo drętwienie dłoni lub stóp. napady drgawek. odczuwane lub rzeczywiste przyspieszone bicie serca (wydłużenie odcinka QT). duszność. zwiększone pocenie się. świąd skóry. brak siły lub energii.	niepokój ruchowy. tiki. omdlenia. migrena. niewyraźne widzenie. zaburzenia rytmu serca (wydłużenie odcinka QT). uczucie zimna w palcach dłoni i stóp. ból w klatce piersiowej. duszność. czerwone swędzące wykwity na skórze (pokrzywka). skurcze mięśni. nagła potrzeba oddania moczu. nieprawidłowy orgazm lub jego brak. nieregularne miesiączkowanie. zaburzenia wytrysku.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób)
DZIECI i OSOBY MŁODE w wieku powyżej 6 lat	DOROŚLI
słabe krążenie krwi, które powoduje drętwienie i bladość palców dłoni i stóp (choroba Raynauda). zaburzenia oddawania moczu, takie jak częste oddawanie moczu lub trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, ból podczas oddawania moczu. przedłużający się i bolesny wzwód. ból w pachwinie u dzieci i młodzieży płci męskiej.	słabe krążenie krwi, które powoduje drętwienie i bladość palców dłoni i stóp (choroba Raynauda). przedłużający się i bolesny wzwód.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

tylko dzieci i młodzież

Mimowolne zgrzytanie zębami (bruksizm).

 

Wpływ na wzrost

 

U niektórych dzieci po zastosowaniu leku Konaten następuje zahamowanie rozwoju (masy ciała i wzrostu). Jednak podczas długotrwałego leczenia dzieci uzyskują prawidłową dla ich grupy wiekowej masę ciała i wzrost. Lekarz będzie kontrolować wzrost i masę ciała dziecka. Jeśli dziecko nie będzie rosło lub przybierało na wadze zgodnie z oczekiwaniami, lekarz może zdecydować o zmianie dawki lub czasowym przerwaniu stosowania leku Konaten.

Interakcje z innymi lekami

Lek Konaten może wpływać na działanie innych leków lub inne leki mogą mieć wpływ na jego działanie. Należą do nich:

 

• niektóre leki przeciwdepresyjne, opioidy takie, jak tramadol, i leki stosowane w leczeniu migreny zwane tryptanami. Leki te mogą oddziaływać z lekiem Konaten co może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, który jest stanem mogącym zagrażać życiu.

 

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty. Lekarz zdecyduje, czy pacjent może stosować lek Konaten jednocześnie z innymi lekami. W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki lub wolniejszym jej zwiększaniu.

 

Nie wolno stosować leku Konaten z lekami określanymi jako inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) stosowanymi w depresji.

 

Jeśli pacjent stosuje inne leki, lek Konaten może wpływać na ich działanie lub może powodować działania niepożądane. Jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek z poniższych leków, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Konaten:

 

• leki, które zwiększają ciśnienie tętnicze krwi lub są stosowane w kontroli ciśnienia tętniczego krwi;
• leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina, wenlafaksyna, mirtazapina, fluoksetyna i paroksetyna;
• niektóre leki na kaszel lub przeziębienie, które zawierają substancje wpływające na ciśnienie tętnicze krwi. Ważne, aby sprawdzić to z farmaceutą podczas zakupu któregokolwiek z tych leków;
• niektóre leki stosowne w leczeniu chorób psychicznych;
• leki, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko napadów drgawkowych;
• niektóre leki, które mogą wydłużać czas usuwania leku Konaten z organizmu (takie jak chinidyna lub terbinafina);
• salbutamol (lek stosowany w leczeniu astmy) przyjmowany drogą doustną lub we wstrzyknięciach, może wywołać uczucie przyspieszonego bicia serca, lecz nie spowoduje nasilenia objawów astmy.

 

Poniższe leki mogą zwiększać ryzyko nieprawidłowego rytmu serca, jeśli są przyjmowane jednocześnie z lekiem Konaten:

 

• leki stosowane w kontroli rytmu serca (tętna),
• leki, które zwiększają stężenie elektrolitów we krwi,
• leki stosowane w zapobieganiu i leczeniu malarii,
• niektóre antybiotyki (takie jak erytromycyna i moksyfloksacyna).

 

W razie wątpliwości, czy stosowane przez pacjenta leki są wymienione na powyższej liście, należy zapytać o to lekarza lub farmaceutę przed zastosowaniem leku Konaten.

Sposób przechowywania leku Konaten

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym po: EXP lub na etykiecie po skrócie: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Informacji o zamiennikach może udzielić lekarz lub farmaceuta. Dokumentację leku (ulotkę i ChPL) znajdziesz na www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public

Przed użyciem leku przeczytaj ulotkę dołączoną do opakowania. Niniejszy opis może nie obejmować pełnej informacji zawartej w ulotce.

Nazwa producenta

neuraxpharm Arzneimittel GmbH