Spis treści:
1.
Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
2.
Wielkość opakowania
3.
Skład. Substancje czynne i pomocnicze
4.
Jak działa lek Azithromycin Aurovitas? Właściwości
5.
Wskazania do stosowania
6.
Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
7.
Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
8.
Dawkowanie leku Azithromycin Aurovitas
9.
Jak przyjmować lek Azithromycin Aurovitas z jedzeniem i piciem?
10.
Połączenie leku Azithromycin Aurovitas z alkoholem
11.
Wpływ leku Azithromycin Aurovitas na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
12.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
13.
Działania niepożądane i możliwe powikłania
14.
Interakcje z innymi lekami
15.
Sposób przechowywania leku Azithromycin Aurovitas
16.
Nazwa producenta
Pełna nazwa produktu, dawka, postać produktu
Azithromycin Aurovitas, 250 mg, 500 mg, tabletki powlekane
Wielkość opakowania
Lek Azithromycin Aurovitas, tabletki powlekane, jest dostępny w przezroczystych blistrach PVC/Aluminium.
Wielkości opakowań
Wielkości opakowań: 2, 3, 4, 6 lub 12 tabletek powlekanych.
Skład. Substancje czynne i pomocnicze
Substancją czynną leku jest azytromycyna dwuwodna. Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg azytromycyny (w postaci azytromycyny dwuwodnej). Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg azytromycyny (w postaci azytromycyny dwuwodnej).
Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan, skrobia żelowana, kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian. Otoczka tabletki: laktoza jednowodna, hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), triacetyna.
Jak działa lek Azithromycin Aurovitas? Właściwości
Azithromycin Aurovitas należy do grupy antybiotyków zwanych makrolidami. Antybiotyki stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje, takie jak bakterie.
Azithromycin Aurovitas stosuje się w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na azytromycynę, takie jak:
- zakażenia w klatce piersiowej, zakażenia gardła i nosa [takie jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, migdałków, ból gardła (zapalenie gardła) i zapalenie zatok];
- zakażenia ucha;
- zakażenia skóry i tkanek miękkich (takie jak ropień lub czyrak), z wyjątkiem zakażonych ran oparzeniowych;
- choroby przenoszone drogą płciową wywoływane przez drobnoustroje nazywane Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoea.
Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Wskazania do stosowania
Azithromycin Aurovitas należy do grupy antybiotyków zwanych makrolidami. Antybiotyki stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje, takie jak bakterie.
Azithromycin Aurovitas stosuje się w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na azytromycynę, takie jak:
- zakażenia w klatce piersiowej, zakażenia gardła i nosa [takie jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, migdałków, ból gardła (zapalenie gardła) i zapalenie zatok];
- zakażenia ucha;
- zakażenia skóry i tkanek miękkich (takie jak ropień lub czyrak), z wyjątkiem zakażonych ran oparzeniowych;
- choroby przenoszone drogą płciową wywoływane przez drobnoustroje nazywane Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoea.
Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Przeciwwskazania. Kiedy nie stosować leku?
Jeśli pacjent ma uczulenie na azytromycynę lub jakikolwiek inny antybiotyk makrolidowy, taki jak erytromycyna lub klarytromycyna lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Reakcja alergiczna może powodować wysypkę lub świszczący oddech.
Poinformuj lekarza przed zastosowaniem. Środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Azithromycin Aurovitas należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, jeśli pacjent:
- miał kiedykolwiek ciężką reakcję alergiczną powodującą obrzęk twarzy i gardła, prawdopodobnie z problemami z oddychaniem, wysypką, gorączką, obrzękiem gruczołów lub zwiększeniem liczby eozynofili (rodzaj białych krwinek);
- ma ciężką i uporczywą biegunkę w trakcie leczenia lub po nim;
- ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
- ma ciężkie zaburzenia czynności serca lub zaburzenia rytmu serca, takie jak zespół wydłużonego odstępu QT (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG);
- ma za małe stężenia potasu lub magnezu we krwi;
- ma objawy wskazujące na dodatkowe zakażenie;
- przyjmuje jakiekolwiek alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina (stosowana w leczeniu migreny), ponieważ leków tych nie należy stosować jednocześnie z azytromycyną;
- ma szczególny rodzaj osłabienia mięśni, zwany miastenią;
- ma zaburzenia czynności nerwów (zaburzenia neurologiczne) lub psychiki (zaburzenia psychiczne);
- u noworodka podczas karmienia pojawiają się wymioty i drażliwość.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli pacjent czuje bicie serca bardziej niż zwykle (kołatanie serca), lub ma nieprawidłowe bicie serca, lub cierpi na zawroty głowy, omdlenia lub osłabienie mięśni podczas stosowania azytromycyny.
Jeśli u pacjenta wystąpi biegunka lub luźne stolce w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie należy stosować żadnych leków przeciwbiegunkowych bez wcześniejszego porozumienia z lekarzem. Jeśli biegunka nie ustępuje, należy poinformować o tym lekarza.
Lek Azithromycin Aurovitas zawiera laktozę jednowodną
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Sód
Lek Azithromycin Aurovitas zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, co oznacza, że zasadniczo nie zawiera sodu.
Dawkowanie leku Azithromycin Aurovitas
Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.
W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli
Dorośli i dzieci o masie ciała 45 kg i większej
Azithromycin Aurovitas przyjmuje się przez 3 lub 5 dni:
- leczenie 3 dniowe: 500 mg (dwie tabletki 250 mg lub jedna tabletka 500 mg) raz dziennie
- leczenie 5 dniowe: 500 mg w pierwszym dniu (dwie tabletki 250 mg) 250 mg (jedna tabletka 250 mg) w drugim, trzecim, czwartym i piątym dniu.
W zakażeniach cewki moczowej i szyjki macicy wywołanych przez Chlamydia trachomatis Jedna dawka 1000 mg (cztery tabletki 250 mg lub dwie tabletki 500 mg) przyjęta jeden raz.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, należy powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ może być konieczna zmiana dawki leku.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku dawkowanie jest takie samo jak u pozostałych pacjentów dorosłych.
Dzieci
Dzieci i młodzież o masie ciała mniejszej niż 45 kg
Stosowanie tabletek nie jest zalecane. U dzieci o masie ciała mniejszej niż 45 kg należy zastosować inną postać farmaceutyczną tego leku.
Sposób podania
Tabletki należy przyjmować popijając połową szklanki wody.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Jak długo stosować lek?
Nigdy nie należy samemu przerywać stosowania leku Azithromycin Aurovitas, najpierw trzeba porozmawiać z lekarzem.
Jeśli przepisane leczenie nie jest całkowicie zakończone, zakażenie może powrócić.
Przekroczenie zalecanej dawki leku lub jej pominięcie
Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą lub udać się prosto do szpitala. Objawy przedawkowania to przemijająca utrata słuchu, nudności lub wymioty i biegunka. W razie przedawkowania może być konieczne przyjęcie do szpitala.
Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku Azithromycin Aurovitas, powinien zażyć lek, gdy tylko sobie o tym przypomni. Jeśli jednak wkrótce będzie pora zażycia następnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę i przyjąć następną dawkę o zwykłej porze.
W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Jeśli pacjent pominął dawkę, powinien nadal przyjąć wszystkie zalecone tabletki. Znaczy to, że pacjent zakończy leczenie dzień później. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak przyjmować lek Azithromycin Aurovitas z jedzeniem i piciem?
Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Połączenie leku Azithromycin Aurovitas z alkoholem
Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Azithromycin Aurovitas a spożyciem alkoholu.
Wpływ leku Azithromycin Aurovitas na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu azytromycyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak azytromycyna może powodować zawroty głowy i drgawki, dlatego przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy upewnić się, że pacjent czuje się dobrze.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Brak wystarczających dostępnych danych o stosowaniu azytromycyny podczas ciąży. Dlatego też nie należy stosować azytromycyny podczas ciąży, chyba że na wyraźne zalecenie lekarza prowadzącego.
Azytromycyna częściowo przenika do mleka ludzkiego. Nie wiadomo, czy azytromycyna może wywierać niekorzystny wpływ na dziecko karmione piersią. Dlatego należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia lekiem Azithromycin Aurovitas. Zaleca się zaprzestanie karmienia piersią podczas leczenia i do 2 dni po przerwaniu leczenia. Następnie karmienie piersią może zostać wznowione.
Działania niepożądane i możliwe powikłania
Stosowanie leku Azithromycin Aurovitas, jak każdego innego leku, może wiązać się z działaniami niepożądanymi, choć nie muszą one wystąpić u każdej osoby.
Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów ciężkiej reakcji alergicznej, lek należy odstawić i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala: Częstość tych reakcji jest nieznana (częstości nie można ustalić na podstawie dostępnych danych).
- Nagły świszczący oddech, trudności w oddychaniu, mówieniu lub połykaniu.
- Obrzęk powiek, warg, języka, twarzy i szyi.
- Silne zawroty głowy lub zapaść.
- Ciężka lub swędząca wysypka na skórze, zwłaszcza przebiegająca z pęcherzami i jeśli występuje bolesność oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych.
- Ciężkie reakcje skórne:
- Powstawanie pęcherzy na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych (zespół Stevensa-Johnsona).
- Powstawanie pęcherzy na skórze, ciężka reakcja skórna (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).
- Wysypka skórna z towarzyszącymi innymi objawami, takimi jak gorączka, powiększone węzły chłonne i zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych kwinek). Wysypka pojawia się jako małe, swędzące czerwone guzy (wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS)).
Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):
- Zwiększone lub zmniejszone oddawanie moczu lub ślady krwi w moczu.
- Osutka skórna charakteryzująca się szybkim pojawianiem się obszarów zaczerwienienia skóry usianych niewielkimi krostkami (pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem) (ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP)).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Ciężka biegunka, trwająca dłuższy czas lub biegunka z krwią, bólem brzucha i gorączką; mogą to być objawy ciężkiego zapalenia jelit, które czasami występuje po zastosowaniu antybiotyków.
- Zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka), spowodowane zaburzeniami czynności wątroby.
- Zapalenie trzustki, powodujące silny ból brzucha i pleców.
- Zwiększone lub zmniejszone oddawanie moczu lub ślady krwi w moczu.
- Wysypka skórna spowodowana przez nadwrażliwość na światło słoneczne.
- Nietypowe siniaki lub krwawienie.
- Nieregularny rytm serca.
Te wszystkie objawy niepożądane są ciężkie. Pacjent może potrzebować pilnej pomocy lekarskiej.
Inne działania niepożądane:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- Biegunka.
- Ból brzucha.
- Mdłości (nudności).
- Oddawanie gazów (wzdęcia).
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- Utrata apetytu (jadłowstręt).
- Ból głowy.
- Zawroty głowy.
- Uczucie kłucia, mrowienia lub drętwienia (parestezje).
- Zmiany w odczuwaniu smaku.
- Pogorszenie widzenia.
- Utrata słuchu.
- Nudności (wymioty), ból lub skurcze żołądka, utrata apetytu, problemy trawienne.
- Wysypka skórna i swędzenie.
- Ból stawów (artralgia).
- Zmęczenie.
- Zmiana liczby białych krinek oraz stężenia wodorowęglanów we krwi.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- Pleśniawki (kandydoza) – zakażenia grzybicze.
- Zakażenia bakteryjne.
- Zapalenie gardła.
- Duszność, ból w klatce piersiowej, świszczący oddech i kaszel (zaburzenia oddychania).
- Zapalenie błony śluzowej nosa.
- Grypa żołądkowa (zapalenie żołądka i jelit).
- Zapalenie pochwy.
- Zapalenie płuc.
- Zmniejszenie liczby białych krinek.
- Obrzęk naczynioruchowy.
- Nadwrażliwość.
- Nerwowość.
- Zaburzenia czucia (niedoczulica).
- Uczucie senności (senność).
- Trudności z zasypianiem (bezsenność).
- Zaburzenia ucha.
- Zawroty głowy.
- Uczucie wirowania (zaburzenia równowagi).
- Kołatanie serca.
- Uderzenia gorąca.
- Skrócenie oddechu.
- Krwawienie z nosa.
- Zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka).
- Zaparcie, ból brzucha z biegunką i gorączką.
- Trudności w połykaniu.
- Obrzęk brzucha.
- Suchość w jamie ustnej.
- Odbijanie.
- Owrzodzenie jamy ustnej.
- Zwiększone wydzielanie śliny.
- Zaburzenia czynności wątroby, takie jak zapalenie wątroby.
- Alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne, czerwona, łuszcząca się i obrzęknięta skóra.
- Ciężka postać rumienia wielopostaciowego.
- Świąd.
- Zapalenie skóry.
- Sucha skóra.
- Nasilone pocenie się.
- Ból, obrzęk i zmniejszona ruchliwość stawów (zapalenie kości i stawów).
- Ból mięśni.
- Ból pleców.
- Ból szyi.
- Zwiększone stężenie mocznika we krwi.
- Bolesne lub utrudnione oddawanie moczu.
- Ból w dolnej części pleców (ból nerek).
- Plamienie.
- Ból jąder.
- Pokrzywka.
- Ból w klatce piersiowej.
- Obrzęk twarzy.
- Gorączka.
- Ból.
- Obrzęk kończyn (obrzęki obwodowe).
- Obrzęk.
- Ogólne uczucie złego samopoczucia.
- Osłabienie (astenia).
- Zmiany w aktywności enzymów wątrobowych i wartości innych parametrów mierzonych we krwi.
- Powikłania po zabiegu.
- Nadwrażliwość na światło słoneczne.
- Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (np. krwi lub wątroby).
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):
- Pobudzenie, poczucie nierealności wobec siebie i własnych uczuć.
- Zawroty głowy.
- Nieprawidłowa czynność wątroby.
- Alergiczne reakcje skórne.
- Obrzęk rąk, stóp, warg, narządów płciowych lub gardła (obrzęk naczynioruchowy).
- Problem z nerkami.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Zakażenie jelita (rzekomobłoniaste zapalenie jelit).
- Zmniejszona liczba czerwonych krinek spowodowana rozpadem (niedokrwistość hemolityczna); zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia).
- Reakcje anafilaktyczne.
- Uczucie złości, agresja.
- Niepokój.
- Dezorientacja.
- Omamy.
- Osłabienie (omdlenie).
- Drgawki (napady padaczkowe).
- Osłabiony zmysł dotyku (niedoczulica).
- Nadpobudliwość.
- Zaburzenia węchu (całkowita utrata węchu, odczuwanie dziwnych zapachów).
- Zaburzenia smaku (utrata smaku).
- Zaostrzenie lub nasilenie osłabienia mięśni (miastenia).
- Zaburzenia widzenia.
- Zaburzenia słuchu, w tym utrata słuchu lub szumy uszne.
- Szybkie (częstoskurcz komorowy) lub nieregularne bicie serca, czasami zagrażające życiu, zmiany rytmu serca stwierdzone w elektrokardiogramie (wydłużenie odstępu QT i torsade de pointes).
- Niskie ciśnienie tętnicze krwi.
- Zapalenie trzustki.
- Przebarwienie języka.
- Niewydolność wątroby.
- Alergiczne reakcje skórne.
- Zapalenie nerek.
Poniższe objawy niepożądane obserwowano podczas stosowania w zapobieganiu zakażeniom kompleksem Mycobacterium avium (MAC).
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- Biegunka.
- Ból brzucha.
- Nudności.
- Oddawanie gazów (wzdęcie).
- Dyskomfort w jamie brzusznej.
- Luźne stolce.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- Utrata apetytu (jadłowstręt).
- Uczucie zawrotów głowy.
- Ból głowy.
- Uczucie kłucia i mrowienia lub drętwienia (parestezje).
- Zaburzenia smaku.
- Zaburzenia widzenia.
- Głuchota.
- Wymioty, ból lub kurcze żołądka, utrata apetytu, problemy z trawieniem pokarmu.
- Wysypka skórna i swędzenie.
- Ból stawów (zapalenie stawów).
- Zmęczenie.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- Osłabienie w odczuwaniu dotyku (niedoczulica).
- Utrata słuchu lub szumy uszne.
- Kołatanie serca.
- Zaburzenia czynności wątroby, takie jak zapalenie wątroby.
- Ciężka postać rumienia wielopostaciowego.
- Alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne, czerwona, łuszcząca się i obrzęknięta skóra.
- Ogólne złe samopoczucie.
- Osłabienie (astenia).
Interakcje z innymi lekami
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków:
- leki zobojętniające – stosowane w leczeniu zgi lub niestrawności; lek Azithromycin Aurovitas należy przyjmować, co najmniej 1 godzinę przed zażyciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zażyciu;
- ergotamina - dihydroergotamina (stosowana w migrenie); nie należy jej przyjmować w tym samym czasie, ponieważ mogą się rozwinąć ciężkie działania niepożądane (ergotyzm - tj. swędzenie kończyn, kurcze mięśni i zgorzel rąk i stóp z powodu złego krążenia krwi);
- leki zmniejszające stężenie cholesterolu (statyny);
- warfaryna lub inne podobne leki – stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi; jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzyko krwawienia;
- hydroksychlorochina (stosowana w leczeniu chorób reumatycznych lub malarii): mogą wystąpić problemy z sercem;
- cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka) lub terfenadyna (stosowana w katarze siennym) – nie należy stosować jednocześnie, ponieważ może spowodować ciężkie zaburzenia serca (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG);
- zydowudyna lub nelfinawir – stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez HIV; jednoczesne stosowanie nelfinawiru z lekiem Azithromycin Aurovitas może spowodować nasilenie działań niepożądanych;
- ryfabutyna - stosowana w leczeniu gruźlicy;
- chinidyna - stosowana w zaburzeniach rytmu serca, zwana lekiem przeciwarytmiczym;
- cyklosporyna - stosowana do tłumienia układu odpornościowego w celu zapobiegania i leczenia odrzucenia przeszczepu narządu lub szpiku kostnego; lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie cyklosporyny we krwi i może zmienić dawkę.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków. Jednoczesne stosowanie leku Azithromycin Aurovitas może nasilać ich działanie. Lekarz może zalecić zmianę dawki:
- alfentanyl - środek przeciwbólowy stosowany np. podczas operacji;
- teofiliny - stosowanej w zaburzeniach oddychania, takich jak astma lub przewlekła obturacyjna choroba płuc;
- digoksyny - stosowanej w zaburzeniach serca;
- kolchicyna (stosowana w przypadku dny moczanowej i rodzinnej gorączki śródziemnomorskiej);
- astemizol - stosowany w leczeniu kataru siennego;
- pimozydu - stosowanego w zaburzeniach psychicznych.
Sposób przechowywania leku Azithromycin Aurovitas
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Informacji o zamiennikach może udzielić lekarz lub farmaceuta. Dokumentację leku (ulotkę i ChPL) znajdziesz na www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public
Przed użyciem leku przeczytaj ulotkę dołączoną do opakowania. Niniejszy opis może nie obejmować pełnej informacji zawartej w ulotce.
Nazwa producenta
Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.