Spis treści:
1. Atropinum sulfuricum WZF - działanie
2. Atropinum sulfuricum WZF - wskazania
3. Atropinum sulfuricum WZF - przeciwwskazania
4. Atropinum sulfuricum WZF - dawkowanie
5. Atropinum sulfuricum WZF - interakcje z innymi lekami
6. Atropinum sulfuricum WZF - ciąża
7. Atropinum sulfuricum WZF - skutki uboczne
8. Atropinum sulfuricum WZF - środki ostrożności
9. Atropinum sulfuricum WZF - producent

Działanie

Atropinum sulfuricum WZF - Konkurencyjny antagonista receptorów muskarynowych w obrębie układu przywspółczulnego. Działa na receptory występujące w gruczołach zewnątrzwydzielniczych, mięśniach gładkich, mięśniu sercowym i OUN. Atropina przyspiesza rytm zatokowy oraz zwiększa szybkość przewodnictwa między przedsionkami i komorami mięśnia sercowego. Zwykle czynność serca ulega przyspieszeniu, ale początkowo może wystąpić bradykardia. Atropina powoduje tachykardię, zmniejszenie wytwarzania śliny, potu, zmniejszenie wydzielania oskrzelowego, wydzieliny z nosa, płynu łzowego i kwasu żołądkowego, zmniejszenie perystaltyki jelit i zahamowanie oddawania moczu. Po podaniu dożylnym wpływ na częstość pracy serca występuje po 2-4 min. Maksymalne stężenie po podaniu domięśniowym pojawia się w ciągu 30 min, wpływ na czynność serca, wydzielanie potu i śliny - po ok. 60 min. W przypadku podania atropiny domięśniowo i dożylnie stężenie w osoczu jest porównywalne po 60 min. Atropina ulega dystrybucji do tkanek, przenika barierę krew- mózg. W 50 % wiąże się z białkami osocza. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi 2-5 h. Jest metabolizowana w wątrobie na drodze utleniania i sprzęgania do nieaktywnych metabolitów. Wydalana jest z moczem, ok. 30-50% dawki - w postaci niezmienionej.

Wskazania

Atropinum sulfuricum WZF - Bradykardia zatokowa, arytmia. Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego (premedykacja). Zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi, zatrucie lekami cholinomimetycznymi. Zatrucie grzybami zawierającymi muskarynę. Odwracanie blokady nerwowo-mięśniowej. Pomocniczo w stanach spastycznych mięśniówki gładkiej w jamie brzusznej (kolka wątrobowa, nerkowa). W diagnostyce radiologicznej, gdy pożądane jest wywołanie rozkurczu mięśniówki gładkiej i zwolnienie pasażu jelitowego.

Przeciwwskazania

Atropinum sulfuricum WZF - Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedrożność szyi pęcherza moczowego, np. wynikająca z rozrostu gruczołu krokowego. Refluksowe zapalenie przełyku. Myasthenia gravis (z wyjątkiem sytuacji, gdy atropinę stosuje się w celu leczenia niepożądanych działań wywołanych przez środki cholinomimetyczne). Niedrożność porażenna jelit. Ciężkie wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Choroby powodujące niedrożność przewodu pokarmowego. Jaskra z wąskim kątem. Przeciwwskazania nie odnoszą się do stosowania preparatu w stanach zagrożenia życia (np. zatrzymaniu akcji serca).

Dawkowanie

Atropinum sulfuricum WZF - Dorośli i młodzież powyżej 12 lat oraz pacjenci w podeszłym wieku. Bradykardia zatokowa, arytmia: domięśniowo lub dożylnie: 0,3-0,6 mg co 4-6 h do dawki całkowitej 2 mg. W reanimacji: 0,5 mg, dawkę można powtarzać w odstępach 5 min do momentu ustabilizowania rytmu serca. W przypadku zatrzymania serca należy podać dożylnie jednorazową dawkę 3 mg; jeżeli nie można podać atropiny dożylnie podczas reanimacji, należy podać przez rurkę dotchawiczą w dawce 2-3 razy wyższej niż dawka dożylna. Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego (premedykacja): domięśniowo lub podskórnie: 0,3-0,6 mg 30-60 min przed zabiegiem lub ta sama dawka podana dożylnie bezpośrednio przed zabiegiem. Zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi, zatrucie lekami cholinomimetycznymi, zatrucie grzybami zawierającymi muskarynę: domięśniowo lub dożylnie: 1-2 mg, dawkę można powtarzać co 5 do 60 min do zaniku objawów zatrucia; nie przekraczać maksymalnej dawki 100 mg w ciągu pierwszych 24 h. Odwracanie blokady nerwowo-mięśniowej: dożylnie: 0,6-1,2 mg podawać kilka minut przed lub jednocześnie z neostygminą w dawce 0,5-2 mg (używając oddzielnych strzykawek). Pomocniczo w stanach spastycznych mięśniówki gładkiej w jamie brzusznej (kolka wątrobowa, nerkowa): domięśniowo lub dożylnie: 0,5-1 mg. W diagnostyce radiologicznej, gdy pożądane jest wywołanie rozkurczu mięśniówki gładkiej i zwolnienie pasażu jelitowego: domięśniowo 1 mg. Dzieci poniżej 12 lat. Zwykle dawka domięśniowa, dożylna lub podskórna wynosi 0,01 mg/kg mc.; nie przekraczać 0,4 mg. Jeżeli zachodzi konieczność dawki te można powtórzyć co 4-6 h. W zagrożeniu życia w przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń serca: w celu ratowania życia: dożylnie 0,02 mg/kg mc.; minimalna dawka 0,01 mg, którą można powtarzać co 5 min do maksymalnej dawki 0,1 mg. Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego (premedykacja): domięśniowo lub podskórnie: 30-60 min przed zabiegiem chirurgicznym. Dzieci o mc. do 3 kg: 0,1 mg; dzieci o mc. 7-9 kg: 0,2 mg; dzieci o mc. 12-16 kg: 0,3 mg; dzieci o mc. powyżej 20 kg: dawki jak u pacjentów dorosłych. Odwracanie blokady nerwowo-mięśniowej: dożylnie: noworodki, niemowlęta i dzieci: 0,02 mg/kg mc.; maksymalna dawka 0,6 mg. Zatrucie insektycydami fosforoorganicznymi, zatrucie lekami cholinomimetycznymi, zatrucie grzybami zawierającymi muskarynę: domięśniowo lub dożylnie: 0,05 mg/kg mc. co 10-30 min, podawać do zaniku objawów zatrucia. Sposób podania. Podanie podskórne, domięśniowe lub dożylne.

Interakcje z innymi lekami

Atropinum sulfuricum WZF - Leki o działaniu cholinolitycznym (np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwskurczowe, leki stosowane w chorobie Parkinsona, niektóre leki przeciwhistaminowe, pochodne fenotiazyny, dyzopiramid, chinidyna) nasilają działanie atropiny. Atropina poprzez opóźnianie opróżniania żołądka może powodować zwolnienie lub przyspieszenie wchłaniania niektórych leków przyjętych doustnie. Podczas znieczulenia z użyciem propofolu i równoczesnego stosowania atropiny, częstość akcji serca odpowiadająca na dożylne podanie atropiny może być zmniejszona (i nie można temu skutecznie przeciwdziałać podając dużą dawkę atropiny); może to być spowodowane hamującym działaniem propofolu na współczulny układ nerwowy. Należy zachować szczególną ostrożność podczas wykonywania echokardiografii obciążeniowej z użyciem dobutaminy i atropiny lub podczas równoczesnego podawania amin katecholowych z atropiną u pacjentów, którzy wydają się być pod wpływem silnego stresu lub występuje u nich stan hiperadrenergiczny (ryzyko wystąpienia zespołu Tako-tsubo).

Ciąża

Atropinum sulfuricum WZF - Preparat może być stosowany w ciąży tylko w przypadku, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Niewielkie ilości atropiny przenikają do mleka kobiecego i mogą powodować działania przeciwmuskarynowe u dziecka. Lek może zahamować laktację.

Skutki uboczne

Atropinum sulfuricum WZF - Po zastosowaniu względnie niedużych dawek atropiny mogą wystąpić następujące działania niepożądane: zmniejszenie wydzielania wydzieliny oskrzelowej (które może powodować zagęszczenie zalegającej wydzieliny i powstanie czopu oskrzelowego trudnego do usunięcia z dróg oddechowych), zmniejszenie wydzielania śliny, suchość w jamie ustnej, zmniejszenie lub brak wydzielania potu. Po zastosowaniu dużych dawek atropiny mogą wystąpić następujące działania niepożądane: anafilaksja, omamy, bóle głowy, zawroty głowy, nerwowość, senność, osłabienie, zmęczenie, bezsenność, dezorientacja i (lub) pobudzenie (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), rozszerzenie źrenic, zaburzenia akomodacji oka, podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, przyspieszenie czynności serca z możliwością wystąpienia trzepotania lub migotania przedsionków, rozkojarzenia przedsionkowo-komorowego i dodatkowych skurczów komorowych, zaczerwienienie twarzy, zaparcie, zmniejszenie wydzielania żołądkowego, utrata smaku, nudności, wymioty, wzdęcia, pokrzywka i wysypka, niekiedy ze złuszczaniem naskórka, zatrzymanie moczu, przypadki ciężkiej bradykardii wywołanej hiperkaliemią, która nie ustępowała po podaniu atropiny.

Środki ostrożności

Atropinum sulfuricum WZF - Szczególnie ostrożnie u pacjentów z neuropatią autonomicznego układu nerwowego. Ostrożnie stosować u dzieci i osób starszych, u pacjentów powyżej 40 lat (ryzyko przerostu gruczołu krokowego i zaburzeń drożności dróg moczowych), u pacjentów z chorobami dróg oddechowych, z podwyższoną temperaturą ciała, nadczynnością tarczycy, chorobami nerek lub wątroby, nadciśnieniem tętniczym, tachyarytmią, zastoinową niewydolnością serca, dławicą piersiową, z chorobą wrzodową żołądka, refluksem przełykowym lub przepukliną rozworu przełykowego związanego z zapaleniem przełyku, biegunką lub zakażeniem przewodu pokarmowego. Podanie atropiny może spowodować ostry atak jaskry u osób podatnych, przyspieszyć wystąpienie całkowitej niedrożności w przypadku zwężenia odźwiernika i zatrzymania moczu u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego. Szczególną ostrożność  należy zachować w procedurach terapeutycznych lub diagnostycznych u pacjentów po przeszczepie serca. Podczas stosowania zaleca się monitorowanie EKG, należy również zapewnić dostępność sprzętu używanego podczas resuscytacji (obserwowano wystąpienie paradoksalnego bloku przedsionkowo-komorowego lub zahamowania zatokowego po podaniu atropiny u kilku pacjentów po przeszczepie serca). Zdarzały się przypadki ciężkiej bradykardii wywołanej hiperkaliemią, która nie ustępowała po podaniu atropiny. Dawki atropiny nie większe niż 1 mg w niewielkim stopniu pobudzają OUN. Wyższe dawki mogą powodować zaburzenia psychiczne i zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego. Szczególnie wrażliwe są dzieci i osoby w podeszłym wieku.

Producent

Polpharma