Sermion

Spis treści:
1. Sermion - działanie
2. Sermion - wskazania
3. Sermion - przeciwwskazania
4. Sermion - dawkowanie
5. Sermion - interakcje z innymi lekami
6. Sermion - ciąża
7. Sermion - skutki uboczne
8. Sermion - środki ostrożności
9. Sermion - producent

Działanie

Sermion - Pochodna ergoliny, której struktura naturalnie występuje w alkaloidach sporyszu. Nicergolina poprawia warunki metaboliczno-hemodynamiczne w mózgu. Wykazuje także właściwości antyagregacyjne i korzystnie zmienia właściwości hemoreologiczne. Szybko wchłania się po podaniu doustnym. Jest wydalana w postaci metabolitów, głównie przez nerki, w minimalnych ilościach z kałem.

Wskazania

Sermion - Łagodne oraz umiarkowane otępienie.

Przeciwwskazania

Sermion - Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne ergotaminy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Świeży zawał mięśnia sercowego. Krwotok. Ciężka bradykardia. Niedociśnienie tętnicze lub niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie. Jednoczesne stosowanie leków α- lub β-mimetycznych.

Dawkowanie

Sermion - Doustnie: zazwyczaj 10-60 mg na dobę, w 2 dawkach podzielonych (podczas śniadania i obiadu). Zalecane jest długotrwałe podawanie preparatu, jednak po 6 mies. należy rozważyć konieczność dalszej terapii. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (stężenie kreatyniny ≥2) należy zmniejszyć dawkę leku. Nie ma konieczności zamiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.

Interakcje z innymi lekami

Sermion - Ostrożnie stosować z: lekami przeciwnadciśnieniowymi (nicergolina może nasilać ich działanie), lekami przeciwagregacyjnymi i przeciwzakrzepowymi (czas krwawienia może być wydłużony); lekami wpływającymi na metabolizm kwasu moczowego (nicergolina może zmieniać metabolizm i eliminację kwasu moczowego); lekami sympatykomimetycznymi α i β (dzięki właściwości blokowania receptorów adrenergicznych α, nicergolina może znosić naczynioskurczowe działanie leków sympatykomimetycznych). Ponieważ nicergolina jest metabolizowana poprzez CYP2D6, nie można wykluczyć interakcji z lekami ulegającymi temu samemu procesowi, takimi jak: leki przeciwarytmiczne, leki blokujące receptory ß-adrenergiczne czy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Nicergolina może zwiększać działanie nasercowe (hamuje czynność serca) leków blokujących receptory ß-adrenergiczne. Jednoczesne spożywanie alkoholu może nasilać działania niepożądane nicergoliny dotyczące układu nerwowego. Nicergolina może nasilić bezobjawowy wzrost stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi.

Ciąża

Sermion - W czasie ciąży nicergolinę należy stosować wyłącznie wówczas, gdy potencjalne korzyści dla pacjentki uzasadniają możliwe ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy nicergolina przenika do mleka ludzkiego - nie zaleca się stosowania nicergoliny w okresie karmienia piersią. W badaniu przeprowadzonym u szczurów nicergolina nie wpływała na płodność samców. Wykazano jednak, że podawana w dawce 50 mg/kg mc./dobę (dawka 8-krotnie większa od maksymalnej dawki zalecanej dla ludzi wynoszącej 60 mg/dobę w przeliczeniu na mg/m²) zmniejszała płodność u samic szczurów. Kliniczne następstwa przeprowadzanych badań na zwierzętach w odniesieniu do ludzi nie są znane.

Skutki uboczne

Sermion - Często: dyskomfort w obrębie jamy brzusznej. Niezbyt często: pobudzenie, stan splątania, bezsenność, senność, zawroty głowy, ból głowy, niedociśnienie tętnicze, zaczerwienienie skóry twarzy, zaparcie, biegunka, nudności, świąd, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Częstość nieznana: uczucie gorąca, wysypka, włóknienie.

Środki ostrożności

Sermion - Stosować ostrożnie u pacjentów ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego we krwi, dną moczanową w wywiadzie i u pacjentów leczonych lekami wpływającymi na metabolizm i wydalanie kwasu moczowego. Reakcje włóknienia (np. płuc, serca, zastawek serca i zaotrzewnowe) były związane ze stosowaniem alkaloidów sporyszu, wykazujących działanie agonistyczne w stosunku do receptora serotoninowego 5HT 2ß. W badaniach z zastosowaniem nicergoliny w dawce pojedynczej lub w dawkach wielokrotnych wykazano, że nicergolina może obniżać skurczowe ciśnienie tętnicze krwi, a także - w znacznie mniejszym stopniu - rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów z prawidłowym i podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Ten efekt hipotensyjny może być zmienny, ponieważ w innych badaniach nie wykazano zmian skurczowego ani rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Stosowanie nicergoliny może wiązać się z ryzykiem wystąpienia objawów jak po zatruciu alkaloidami sporyszu. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków sympatykomimetycznych będących agonistami receptorów adrenergicznych (α i β) u pacjentów otrzymujących nicergolinę. Stosowanie nicergoliny może wiązać się z ryzykiem wystąpienia objawów jak po zatruciu alkaloidami sporyszu. Tabl. drażowane zawierają sacharozę (cukier trzcinowy). Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego leku. 1 tabl. powl./tabl. drażowana zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Producent

Upjohn