Spis treści:
1. Rizmoic - działanie
2. Rizmoic - wskazania
3. Rizmoic - przeciwwskazania
4. Rizmoic - dawkowanie
5. Rizmoic - interakcje z innymi lekami
6. Rizmoic - ciąża
7. Rizmoic - skutki uboczne
8. Rizmoic - środki ostrożności
9. Rizmoic - producent

Działanie

Rizmoic - Antagonista receptorów opioidowych µ, δ i κ działający obwodowo. Naldemedyna jest antagonistą receptorów opioidowych µ w tkankach, takich jak żołądek i jelita, przez co zapobiega zaparciom indukowanym przez opioidy bez hamowania działania przeciwbólowego związanego z wpływem na OUN. Jej zdolność do przenikania bariery krew-mózg jest ograniczona. Osiąga C_max po ok. 0,75 h od przyjęcia na czczo. Całkowita biodostępność wynosi 20-56%. Wiąże się z białkami osocza ludzkiego w 93,2%. Jest metabolizowana głównie przez CYP3A do nor-naldemedyny, z niewielkim udziałem UGT1A3, co prowadzi do wytworzenia naldemedyny 3-G. Pozorny końcowy T_0,5 w fazie eliminacji naldemedyny wynosi ok. 11 h. Wydala się głównie w postaci metabolitów z moczem (57,3%) i kałem (34,8%). Ok. 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej.

Wskazania

Rizmoic - Leczenie zaparć indukowanych opioidami u dorosłych pacjentów uprzednio leczonych środkami przeczyszczającymi.

Przeciwwskazania

Rizmoic - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci z rozpoznaną lub podejrzewaną niedrożnością lub perforacją przewodu pokarmowego lub pacjenci, u których występuje podwyższone ryzyko wystąpienia nawrotu niedrożności, ze względu na możliwość wystąpienia perforacji przewodu pokarmowego.

Dawkowanie

Rizmoic - Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Preparat może być stosowany w skojarzeniu ze środkami przeczyszczającymi lub bez nich. Nie jest konieczna zmiana schematu podawania leków przeciwbólowych przed rozpoczęciem stosowania naldemedyny. Konieczne jest przerwanie przyjmowania naldemedyny, jeżeli przerwane zostanie podawanie leków opioidowych o działaniu przeciwbólowym. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w wieku >65 lat. Należy zachować ostrożność przy rozpoczynaniu leczenia u pacjentów w wieku ≥75 lat, ze względu na ograniczone doświadczenie z leczeniem pacjentów należących do tej grupy wiekowej. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy prowadzić obserwację kliniczną przy rozpoczynaniu leczenia naldemedyną u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, ze względu na ograniczone doświadczenie z leczeniem pacjentów należących do tej grupy. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności naldemedyny u dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat (dane nie są dostępne). Sposób podania. Tabletki powinny być przyjmowane raz na dobę, w czasie posiłku lub między posiłkami. Mogą być przyjmowane o dowolnej porze dnia, jednak zaleca się stosowanie każdego dnia o tej samej porze.

Interakcje z innymi lekami

Rizmoic - Naldemedyna jest metabolizowana głównie przez CYP3A z pewnym udziałem UGT1A3, jest substratem glikoproteiny P (P-gp). Itrakonazol, silny inhibitor CYP3A, 2,9-krotnie zwiększa ekspozycję na naldemedynę, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A, takich jak sok grejpfrutowy, itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, indynawir, sakwinawir, telitromycyna i klarytromycyna. Jeśli nie można uniknąć stosowania silnych inhibitorów CYP3A, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych. Jednoczesne stosowanie umiarkowanych inhibitorów CYP3A, takich jak flukonazol, może zwiększać stężenie naldemedyny w osoczu, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych. Nie ma ryzyka wystąpienia interakcji przy jednoczesnym stosowaniu z łagodnymi inhibitorami CYP3A. Ryfampicyna, silny induktor CYP3A, znacząco (o 83%) zmniejsza ekspozycję na naldemedynę. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania silnych induktorów CYP3A, takich jak ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), ryfampicyna, karbamazepina, fenobarbital i fenytoina. Nie określono wpływu jednoczesnego stosowania naldemedyny z umiarkowanymi induktorami CYP3A (np. efawirenz) i w związku z tym pacjentów należy monitorować. Jednoczesne stosowanie inhibitorów glikoproteiny P, takich jak cyklosporyna, może zwiększać stężenie naldemedyny w osoczu, należy obserwować pacjenta w kierunku występowania działań niepożądanych.

Ciąża

Rizmoic - Leku nie stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga podawania naldemedyny. Naldemedyna nie powinna być stosowana podczas karmienia piersią. Stosowanie naldemedyny w ciąży może prowadzić do wystąpienia zespołu odstawienia opioidów u płodu z powodu nie w pełni wykształconej bariery krew-mózg. Nie wiadomo, czy naldemedyna/metabolity przenikają do mleka ludzkiego. W dawkach terapeutycznych większość opioidów (np. morfina, meperydyna, metadon) przenika do mleka ludzkiego w minimalnych ilościach. Istnieje teoretyczna możliwość, że naldemedyna wywoła zespół odstawienia opioidów u noworodka karmionego piersią, którego matka przyjmuje agonistę receptora opioidowego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Naldemedyna nie ma klinicznie istotnego wpływu na płodność ani zdolność reprodukcyjną u samic i samców szczurów.

Skutki uboczne

Rizmoic - Pacjenci z przewlekłym bólem nienowotworowym i zaparciami indukowanymi opioidami: często - biegunka, ból brzucha, nudności, wymioty; niezbyt często - zespół odstawienia opioidów; rzadko - nadwrażliwość; częstość nieznana: perforacja przewodu pokarmowego. Pacjenci z chorobą nowotworową i zaparciami indukowanymi opioidami: bardzo często - biegunka; często - ból brzucha; niezbyt często - zespół odstawienia opioidów (objawy obejmowały m.in.: nadmierną potliwość, dreszcze, wzmożone łzawienie, uderzenia gorąca, gorączkę, kichanie, odczuwanie zimna, ból brzucha, biegunki, nudności, wymioty, ból stawów, ból mięśni i tachykardię); częstość nieznana: perforacja przewodu pokarmowego.

Środki ostrożności

Rizmoic - U pacjentów narażonych na podwyższone ryzyko perforacji przewodu pokarmowego (np. choroba uchyłkowa i nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego lub przerzuty do otrzewnej) leczonych naldemedyną, zgłaszano przypadki perforacji przewodu pokarmowego. Nie należy stosować naldemedyny u pacjentów ze stwierdzoną lub podejrzewaną niedrożnością przewodu pokarmowego oraz u pacjentów narażonych na podwyższone ryzyko nawrotowej niedrożności. Należy zachować ostrożność u pacjentów z dowolnym schorzeniem, które może prowadzić do osłabienia integralności ścian przewodu pokarmowego (np. choroba wrzodowa, zespół Ogilviego, nowotwór złośliwy przewodu pokarmowego, choroba Leśniowskiego-Crohna). Należy całościowo rozważyć stosunek ryzyka i korzyści u każdego pacjenta. Pacjentów należy obserwować w kierunku wystąpienia ciężkiego, uporczywego lub nasilającego się bólu brzucha, a w przypadku podejrzenia niedrożności lub perforacji - odstawić lek. Pacjentom należy zalecić, aby zgłaszali lekarzowi ciężkie, uporczywe lub nasilające się objawy ze strony przewodu pokarmowego. W przypadku wystąpienia ciężkiej biegunki lub bólu brzucha pacjenta należy obserwować i poddać leczeniu poprzez nawadnianie oraz podać odpowiednie leki. Zespół odstawienia opioidów to zespół trzech lub więcej z następujących objawów przedmiotowych lub podmiotowych: nastrój dysforyczny, nudności lub wymioty, bóle mięśni, łzawienie lub katar, rozszerzenie źrenic, piloerekcja lub potliwość, biegunka, ziewanie, gorączka lub bezsenność. Zespół odstawienia opioidów zwykle rozwija się w okresie od kilku minut do kilku dni od podania antagonisty opioidów. Należy zachować ostrożność, uwzględniając możliwość wystąpienia zespołu odstawienia opioidów. Jeśli wystąpią objawy odstawienia opioidów, pacjentom należy zalecić przerwanie podawania naldemedyny i skontaktowanie się z lekarzem. W programie badań klinicznych dotyczącym naldemedyny zgłaszano możliwe przypadki wystąpienia zespołu odstawienia opioidów. U pacjentów, u których dochodzi do przerwania bariery krew-mózg (np. pierwotne nowotwory mózgu, przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) lub inne stany zapalne, czynne stwardnienie rozsiane i zaawansowana choroba Alzheimera), może występować podwyższone ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia opioidów lub osłabienia działania przeciwbólowego. Należy całościowo rozważyć korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem naldemedyny u tych pacjentów i należy ściśle ich obserwować w kierunku wystąpienia objawów odstawienia opioidów. W programie badań klinicznych naldemedyna nie była badana z udziałem pacjentów, u których w okresie do 3 miesięcy od momentu badania przesiewowego wystąpił zawał serca, udar lub przemijający napad niedokrwienny. Pacjentów należących do tej grupy należy poddać obserwacji klinicznej podczas stosowania naldemedyny. Badanie dotyczące skorygowanego odstępu QT, przeprowadzone z udziałem zdrowych ochotników, nie wykazało wydłużenia odstępu QT. Pacjenci z czynnikami ryzyka choroby sercowo-naczyniowej nie zostali wykluczeni z programu badań klinicznych dotyczących naldemedyny, przy BMI ≥30 kg/m² oraz nadciśnieniem i (lub) dyslipidemii w wywiadzie jako najczęściej zgłaszanych czynnikach ryzyka. Ze względu na ograniczone doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, rozpoczynając leczenie naldemedyną, tych pacjentów należy klinicznie monitorować. Nie zaleca się stosowania naldemedyny u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Doświadczenie w stosowaniu u pacjentów leczonych lekami opioidowymi o działaniu przeciwbólowym w dobowej dawce przekraczającej dawkę równoważną 400 mg morfiny jest ograniczone. Brak doświadczenia w leczeniu pacjentów w kierunku zaparć wywołanych stosowaniem częściowych agonistów receptora opioidowego mu (np. buprenorfiny). Należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów. Jednoczesne stosowanie naldemedyny z silnymi inhibitorami CYP3A (np. sok grejpfrutowy, itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, indynawir, sakwinawir, telitromycyna i klarytromycyna) prowadzi do zwiększenia ekspozycji na naldemedynę i może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A. Jednoczesne stosowanie naldemedyny z silnymi induktorami CYP3A (np. ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), ryfampicyną, karbamazepiną, fenobarbitalem i fenytoiną) prowadzi do zmniejszenia ekspozycji na naldemedynę i może zmniejszać jej skuteczność - jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Nie określono wpływu jednoczesnego stosowania naldemedyny z umiarkowanymi induktorami CYP3A (np. efawirenz) i w związku z tym pacjentów należy monitorować. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Shionogi