Spis treści:
1. Replagal - działanie
2. Replagal - wskazania
3. Replagal - przeciwwskazania
4. Replagal - dawkowanie
5. Replagal - interakcje z innymi lekami
6. Replagal - ciąża
7. Replagal - skutki uboczne
8. Replagal - środki ostrożności
9. Replagal - producent

Działanie

Replagal - Choroba Fabry’ego jest zaburzeniem polegającym na spichrzaniu glikosfingolipidów, spowodowanym niedoborem aktywności enzymu lizosomalnego α-galaktozydazy A, co prowadzi do kumulacji globotriaozyloceramidu (oznaczonego symbolem Gb3 lub GL-3, zwanego również triheksozydem ceramidu (CTH)), substratu glikosfingolipidowego dla α-galaktozydazy A. Agalzydaza alfa katalizuje hydrolizę Gb odszczepiając końcową resztę galaktozy od cząsteczki. Leczenie enzymem powoduje zmniejszenie gromadzenia się Gb3 w wielu typach komórek, w tym w komórkach śródbłonka i śródmiąższowych. Agalzydaza alfa jest wytwarzana w hodowli komórek ludzkich, aby zapewnić profil glikozylacji u ludzi, który wpływa na wychwyt przez receptory fosforanu-6-mannozy na powierzchni komórek docelowych. Po podaniu pojedynczej dożylnej dawki 0,2 mg/kg mc. T_0,5 wynosił u mężczyzn ok. 108 ± 17 min, podczas gdy u kobiet 89 ± 28 min. Agalzydaza alfa jest białkiem. Nie należy spodziewać się, że będzie wiązać się z innymi białkami. Należy oczekiwać, że jej metabolizm będzie przebiegać takim szlakiem jak innych białek, np. hydroliza do aminokwasów. Agalzydaza alfa prawdopodobnie nie będzie wchodzić w interakcje z innymi lekami.

Wskazania

Replagal - Długotrwała enzymatyczna terapia zastępcza u pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem choroby Fabry'ego (niedobór α-galaktozydazy A).

Przeciwwskazania

Replagal - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Replagal - Dożylnie. Dorośli i dzieci (7-18 lat) : 0,2 mg/kg mc., co 2. tydz., we wlewach dożylnych trwających ok. 40 min. Leczenie preparatem powinien prowadzić lekarz z doświadczeniem w leczeniu pacjentów z chorobą Fabry'ego lub innymi dziedzicznymi chorobami metabolicznymi. Szczególne grupy pacjentów. Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w wieku >65 lat. Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Obecność rozległego uszkodzenia nerek (eGFR <60 ml/min) może ograniczać odpowiedź nerek na enzymatyczną terapię zastępczą. U dializowanych pacjentów lub pacjentów po transplantacji nerek dostępne dane są ograniczone, nie zaleca się modyfikacji dawki. U dzieci w wieku 0-6 lat nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności preparatu. U dzieci (7-18 lat), które otrzymywały preparat w dawce 0,2 mg/kg mc., nie wystąpiły nieoczekiwane zdarzenia dotyczące bezpieczeństwa stosowania. Sposób podania. Rozcieńczyć całą objętość potrzebnego koncentratu preparatu w 100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu do infuzji. Roztwór podawać w infuzji, używając dostępu dożylnego z filtrem. Nie podawać preparatu jednocześnie z innymi lekami przez ten sam dostęp dożylny. W przypadku pacjentów, którzy dobrze tolerują infuzje, można rozważyć podawanie infuzji leku w warunkach domowych oraz podawanie przez pacjenta w obecności odpowiedzialnej osoby dorosłej lub przez opiekuna pacjenta (samodzielne podawanie). Decyzja o zmianie na podawanie infuzji w warunkach domowych i (lub) samodzielnym podawaniu powinna być podjęta przez lekarza prowadzącego po dokonaniu oceny i przekazaniu zaleceń. Przed rozpoczęciem samodzielnego podawania, lekarz prowadzący i (lub) pielęgniarka powinni zapewnić pacjentowi i (lub) opiekunowi odpowiednie szkolenie. Dawka i szybkość podawanej w warunkach domowych infuzji powinny pozostać stałe i nie należy ich zmieniać bez nadzoru pracownika opieki zdrowotnej. Samodzielne podawanie powinno być ściśle monitorowane przez lekarza prowadzącego. Każdy pacjent, u którego wystąpią działania niepożądane podczas podawania infuzji w warunkach domowych lub samodzielnego podawania, musi natychmiast przerwać infuzję i zwrócić się o pomoc do fachowego personelu medycznego. Kolejne infuzje mogą wymagać wykonania w warunkach szpitalnych.

Interakcje z innymi lekami

Replagal - Lek nie może być stosowany z chlorochiną, amiodaronem, benzochiną lub gentamycyną, gdyż substancje te potencjalnie hamują aktywność wewnątrzkomórkowej α-galaktozydazy. Alfa-galaktozydaza A, będąc sama enzymem, najprawdopodobniej nie będzie wchodzić w interakcje poprzez układ enzymatyczny cytochromu P450. W badaniach klinicznych leków przeciw bólom neuropatycznym (takich jak karbamazepina, fenytoina, gabapentyna) podawanych jednocześnie z α-galaktozydazą A nie zaobserwowano objawów interakcji.

Ciąża

Replagal - Dostępne są bardzo ograniczone dane dotyczące stosowania leku w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub rozwój zarodka i (lub) płodu narażonego na działanie preparatu podczas organogenezy. Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka ludzkiego. Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania leku kobietom w ciąży lub karmiącym piersią. Płodność. Nie obserwowano żadnego wpływu na płodność samców podczas badań reprodukcji prowadzonych na szczurach.

Skutki uboczne

Replagal - Bardzo często: obrzęki obwodowe, ból głowy, zawroty głowy, ból neuropatyczny, drżenie, niedoczulica, parestezje, szumy uszne, kołatanie serca, duszność, kaszel, zapalenie nosogardzieli, zapalenie gardła, wymioty, nudności, bóle brzucha, biegunka, wysypka, ból stawów, bóle kończyn, bóle mięśniowe, ból pleców, bóle w klatce piersiowej, dreszcze, gorączka, ból, astenia, zmęczenie. Często: zaburzenia smaku, hipersomnia, wzmożone łzawienie, nasilony szum w uszach, tachykardia, migotanie przedsionków, nadciśnienie, niedociśnienie, zaczerwienienie twarzy, chrypka, zespół cieśni gardłowej, wyciek wodnisty z nosa, dyskomfort w jamie brzusznej, pokrzywka, rumień, świąd, trądzik, nadmierne pocenie się, uczucie dyskomfortu w obrębie mięśni i kośćca, obrzęk obwodowy, obrzęki stawów, nadwrażliwość, uczucie ucisku w klatce piersiowej, nasilenie zmęczenia, uczucie gorąca, uczucie zimna, objawy grypopodobne, dyskomfort, złe samopoczucie. Niezbyt często: omamy węchowe, pogorszony odruch rogówki, tachyarytmia, zmniejszone nasycenie tlenem, nasilona wydzielina w gardle, obrzęk naczynioruchowy, sinica marmurkowata, uczucie ciężkości, reakcja anafilaktyczna, wyprysk, wysypka w miejscu podania. Częstość nieznana: choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, dodatkowe skurcze komorowe. Działania niepożądane (związane z infuzją) mogą obejmować zdarzenia dotyczące serca: arytmie serca (migotanie przedsionków, dodatkowe komorowe skurcze serca, tachyarytmia), choroba niedokrwienna serca i niewydolność krążenia obejmującą struktury serca; najczęściej występujące działania niepożądane były łagodne i obejmowały (dreszcze, gorączkę, nagłe zaczerwienienie twarzy, ból głowy, nudności, duszności, drżenie i świąd; mogą również wystąpić (zawroty głowy, nadmierne pocenie się, niedociśnienie, kaszel, wymioty i zmęczenie); reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne. Niepożądane działania związane ze stosowaniem leku zgłaszane u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek w wywiadzie były podobne do objawów zgłaszanych u ogólnej populacji pacjentów. U dzieci i młodzieży działania niepożądane były zasadniczo podobne do działań niepożądanych obserwowanych u dorosłych, jednak częściej występowały reakcje związane z infuzją (gorączka, duszność, ból w klatce piersiowej) i nasilenie bólu.

Środki ostrożności

Replagal - Istnieje ryzyko wystąpienia reakcji idiosynkratycznych związanych z podaniem infuzji. Reakcje te mogą wiązać się ze stresem hemodynamicznym uruchamiającym zdarzenia sercowe u pacjentów z istniejącymi wcześniej sercowymi objawami choroby Fabry'ego. Początek występowania objawów związanych z podaniem infuzji miał miejsce najczęściej 2-4 mies. po rozpoczęciu leczenia preparatem, jednak sporadycznie zgłaszano również późniejszy początek występowania objawów (po roku). Objawy zmniejszały się wraz z upływem czasu. Jeśli wystąpią łagodne lub umiarkowane odczyny w trakcie podawania infuzji, należy natychmiast podąć odpowiednie postępowanie. Infuzję można chwilowo przerwać (5-10 min) aż do ustąpienia objawów, po czym można ją wznowić. Łagodne i przemijające objawy mogą nie wymagać leczenia lub przerwania wlewu. Ponadto podanie doustnie lub dożylnie przed rozpoczęciem podawania preparatu leków przeciwhistaminowych i (lub) kortykosteroidów na 1-24 h przed infuzją może zapobiec wystąpieniu objawów w przypadkach, w których konieczne było leczenie objawowe. Jeśli wystąpią ciężkie reakcje nadwrażliwości lub anafilaktyczne, należy natychmiast przerwać podawanie preparatu i podjąć odpowiednie leczenie. U ok. 24% mężczyzn leczonych preparatem wystąpiło niskie miano powstających przeciwciał IgG, w populacji dzieci i młodzieży ten odsetek był mniejszy (7%). Przeciwciała IgG powstały po ok. 3-12 mies. leczenia. Po 12-54 mies. terapii preparatem u 17% pacjentów nadal wykrywano przeciwciała. Natomiast u 7 % pacjentów, u których wykryto przeciwciała wykazano wytworzenie się tolerancji immunologicznej, na podstawie zniknięcia mian przeciwciał IgG w czasie leczenia. U pozostałych 76 % pacjentów nie wykrywano przeciwciał przez cały okres leczenia. U pacjentów pediatrycznych w wieku > 7 lat u 1 na 16 pacjentów płci męskiej w trakcie trwania badania stwierdzono obecność przeciwciał klasy IgG przeciwko agalzydazie alfa. W przypadku tego pacjenta nie wykryto nasilenia działań niepożądanych. U dzieci w wieku < 7 lat nie stwierdzono obecności przeciwciał klasy IgG przeciwko agalzydazie alfa (7 pacjentów). U bardzo ograniczonej liczby pacjentów zgłaszano graniczne wyniki dodatnie dotyczące obecności przeciwciał IgE, niezwiązanej z reakcją anafilaktyczną. W przypadku ciężkiego uszkodzenia nerek odpowiedź nerek na enzymatyczną terapię zastępczą może być ograniczona, prawdopodobnie w wyniku nieodwracalnych zmian patologicznych w nerkach. W takich wypadkach upośledzenie funkcji nerek utrzymuje się w przewidywanych granicach naturalnej progresji choroby. Lek zawiera 14,2 mg sodu na fiolkę co odpowiada 0,7% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g  dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Producent

Takeda Pharmaceuticals International