Spis treści:
1. Proaxon - działanie
2. Proaxon - wskazania
3. Proaxon - przeciwwskazania
4. Proaxon - dawkowanie
5. Proaxon - interakcje z innymi lekami
6. Proaxon - ciąża
7. Proaxon - skutki uboczne
8. Proaxon - środki ostrożności
9. Proaxon - producent

Działanie

Proaxon - Lek nootropowy. Cytykolina pobudza biosyntezę fosfolipidów strukturalnych wchodzących w skład błony komórkowej, dzięki czemu poprawia funkcjonowanie błon komórkowych, w tym działanie pompy sodowo-potasowej oraz receptorów błonowych, których modulacja ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowej neurotransmisji. Ze względu na działanie stabilizujące błony komórkowe, cytykolina posiada właściwości, które sprzyjają wchłanianiu obrzęku mózgu. Cytykolina hamuje aktywację niektórych fosfolipaz (A1, A2, C i D), w ten sposób zmniejszając tworzenie się wolnych rodników, zapobiegając uszkodzeniu błon komórkowych oraz chroniąc antyoksydacyjny układ ochronny (np. glutation). Zapobiega zmniejszeniu rezerwy energetycznej neuronów, hamuje apoptozę oraz stymuluje syntezę acetylocholiny. Posiada właściwości neuroprotekcyjne w stanach ogniskowego niedokrwienia mózgu. Cytykolina istotnie poprawia stan pacjentów po ostrym udarze niedokrwiennym mózgu, u których w badaniach neuroobrazowych stwierdzono zmniejszony wzrost zmian niedokrwiennych w mózgu. U pacjentów z urazami głowy przyspiesza powrót do zdrowia oraz skraca czas trwania i zmniejsza nasilenie objawów szoku pourazowego. Cytykolina zwiększa poziom uwagi i świadomości oraz działa korzystnie w amnezji i zaburzeniach poznawczych związanych z niedokrwieniem mózgu. Po podaniu doustnym cytykolina ulega prawie całkowitemu wchłonięciu, a jej biodostępność w przybliżeniu jest taka sama jak po podaniu dożylnym. Jest metabolizowana w ścianie jelita i wątrobie do choliny i cytydyny. Cytykolina ulega znacznej dystrybucji do struktur mózgowych, w których frakcja choliny podlega szybkiemu wbudowaniu do fosfolipidów strukturalnych, a frakcja cytydyny włączeniu do nukleotydów cytydynowych i kwasów nukleinowych. Cytykolina przenika do mózgu i jest aktywnie włączana w strukturę komórkowych, cytoplazmatycznych i mitochondrialnych błon, tworząc część frakcji fosfolipidów strukturalnych. Tylko niewielka ilość leku wydalana jest z moczem i kałem (<3%). Około 12% dawki wydalane jest w postaci wydychanego dwutlenku węgla. Wyróżnia się 2 etapy wydalania leku z moczem: etap podstawowy trwający ok. 36 h, podczas którego szybkość wydalania gwałtownie spada oraz drugi etap, w którym szybkość wydalania zmniejsza się znacznie wolniej. Podobną zależność obserwuje się w przypadku wydychanego dwutlenku węgla, gdzie tempo eliminacji leku zmniejsza się szybko podczas pierwszych 15 h, a następnie zmniejsza się wolniej.

Wskazania

Proaxon - Leczenie zaburzeń neurologicznych i poznawczych spowodowanych incydentem mózgowo-naczyniowym (np. udarem). Leczenie zaburzeń neurologicznych i poznawczych spowodowanych urazami czaszki.

Przeciwwskazania

Proaxon - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zwiększone napięcie przywspółczulnego układu nerwowego.

Dawkowanie

Proaxon - Doustnie. Dorośli: zalecana dawka wynosi 1000-2000 mg na dobę, w zależności od stanu pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Doświadczenie związane ze stosowaniem cytykoliny u dzieci jest ograniczone, dlatego lek może być podawany jedynie w sytuacji, gdy spodziewane korzyści terapeutyczne przewyższają ryzyko stosowania. Sposób podania. Lek może być przyjmowany na czczo lub z posiłkiem. Roztwór doustny może być przyjmowany bezpośrednio z saszetki lub po rozcieńczeniu w ok. 120 ml wody (ok. pół szklanki wody).

Interakcje z innymi lekami

Proaxon - Cytykolina nasila działanie L-dopy (lewodopy). Cytykolina nie powinna być podawana jednocześnie z meklofenoksatem.

Ciąża

Proaxon - Brak wystarczających danych dotyczących stosowania cytykoliny u kobiet w ciąży. Lek może być stosowany w ciąży tylko w razie zdecydowanej konieczności, tzn. gdy spodziewane korzyści terapeutyczne dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Skutki uboczne

Proaxon - Bardzo rzadko, w tym pojedyncze przypadki: omamy, ból głowy, zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, duszność, nudności, wymioty, biegunka (sporadycznie), zaczerwienienie twarzy, pokrzywka, wysypka, plamica, dreszcze, obrzęk.

Środki ostrożności

Proaxon - Preparat może wywoływać napady astmy, w szczególności u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy. Lek zawiera parahydroksybenzoesan metylu (E218), parahydroksybenzoesan propylu (E216) i czerwień koszenilową (E124), dlatego może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Lek zawiera 2000 mg sorbitolu w każdej saszetce, co odpowiada 200 mg/ml. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie preparatów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w leku może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną preparatów. Ponadto lek zawiera 80,83 mg sodu na saszetkę co odpowiada 4,04% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Producent

Biofarm®