Spis treści:
1. Memocit - działanie
2. Memocit - wskazania
3. Memocit - przeciwwskazania
4. Memocit - dawkowanie
5. Memocit - interakcje z innymi lekami
6. Memocit - ciąża
7. Memocit - skutki uboczne
8. Memocit - środki ostrożności
9. Memocit - producent

Działanie

Memocit - Cytykolina pobudza biosyntezę fosfolipidów strukturalnych wchodzących w skład błony komórkowej neuronów, co wykazano w badaniach przeprowadzonych z zastosowaniem spektroskopii rezonansu magnetycznego. Dzięki temu działaniu cytykolina poprawia funkcjonowanie błon komórkowych, w tym działanie pompy sodowo-potasowej oraz receptorów błonowych, których modulacja ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowej neurotransmisji. Ze względu na działanie stabilizujące błony komórkowe, cytykolina posiada właściwości, które sprzyjają wchłanianiu obrzęku mózgu. Badania doświadczalne wykazały, że cytykolina hamuje aktywację niektórych fosfolipaz (A1, A2, C i D), w ten sposób zmniejszając tworzenie się wolnych rodników, zapobiegając uszkodzeniu błon komórkowych oraz chroniąc antyoksydacyjny układ ochronny (np. glutation). Zapobiega zmniejszeniu rezerwy energetycznej neuronów, hamuje apoptozę oraz stymuluje syntezę acetylocholiny. Posiada właściwości neuroprotekcyjne w stanach ogniskowego niedokrwienia mózgu. Istotnie poprawia stan pacjentów po ostrym udarze niedokrwiennym mózgu, u których w badaniach neuroobrazowych stwierdzono zmniejszony wzrost zmian niedokrwiennych w mózgu. U pacjentów z urazami głowy cytykolina przyspiesza powrót do zdrowia oraz skraca czas trwania i zmniejsza nasilenie objawów szoku pourazowego. Cytykolina zwiększa poziom uwagi i świadomości oraz działa korzystnie w amnezji i zaburzeniach poznawczych związanych z niedokrwieniem mózgu. Po podaniu doustnym cytykolina ulega prawie całkowitemu wchłonięciu. Cytykolina ulega znacznej dystrybucji do struktur mózgowych, w których frakcja choliny podlega szybkiemu wbudowaniu do fosfolipidów strukturalnych, a frakcja cytydyny włączeniu do nukleotydów cytydynowych i kwasów nukleinowych. Przenika do mózgu i jest aktywnie włączana w strukturę komórkowych, cytoplazmatycznych i mitochondrialnych błon, tworząc część frakcji fosfolipidów strukturalnych. Cytykolina metabolizowana jest w ścianie jelita i wątrobie do choliny i cytydyny. Tylko niewielka ilość leku wydalana jest z moczem i kałem (mniej niż 3%). Około 12% dawki wydalane jest w postaci wydychanego dwutlenku węgla. Wyróżnia się dwa etapy wydalania leku z moczem: etap podstawowy trwający około 36 h, podczas którego szybkość wydalania gwałtownie spada oraz drugi etap, w którym szybkość wydalania zmniejsza się znacznie wolniej. Podobną zależność obserwuje się w przypadku wydychanego dwutlenku węgla, gdzie tempo eliminacji leku zmniejsza się szybko podczas pierwszych piętnastu godzin, a następnie zmniejsza się wolniej.

Wskazania

Memocit - Leczenie zaburzeń neurologicznych i poznawczych spowodowanych incydentem mózgowo-naczyniowym (np. udarem). Leczenie zaburzeń neurologicznych i poznawczych spowodowanych urazami czaszki.

Przeciwwskazania

Memocit - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Lek nie powinien być przyjmowany przez pacjentów ze zwiększonym napięciem przywspółczulnego układu nerwowego.

Dawkowanie

Memocit - Doustnie. Dorośli: zalecana dawka wynosi 1000 do 2000 mg cytykoliny na dobę w zależności od stanu pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Doświadczenie związane ze stosowaniem cytykoliny u dzieci jest ograniczone, dlatego też lek powinien być podawany jedynie w sytuacji, gdy spodziewane korzyści terapeutyczne przewyższają ryzyko stosowania. Sposób podania. Lek może być przyjmowany na czczo lub z posiłkiem. Roztwór doustny może być przyjmowany bezpośrednio z saszetki lub po rozcieńczeniu w połowie szklanki wody (około 120 ml).

Interakcje z innymi lekami

Memocit - Cytykolina nasila działanie L-dopy (lewodopy). Cytykolina nie powinna być podawana jednocześnie z meklofenoksatem.

Ciąża

Memocit - Brak wystarczających danych dotyczących stosowania cytykoliny u kobiet w ciąży. Lek może być stosowany w okresie ciąży tylko w razie zdecydowanej konieczności, tzn. gdy spodziewane korzyści terapeutyczne dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Skutki uboczne

Memocit - Bardzo rzadko: omamy, ból głowy, zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, duszność, nudności, wymioty, sporadycznie biegunka, zaczerwienienie, pokrzywka, wysypka, plamica, dreszcze, obrzęk.

Środki ostrożności

Memocit - Lek może wywoływać napady astmy, w szczególności u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy. Substancje pomocnicze. Preparat zawiera parahydroksybenzoesan metylu (E 218), parahydroksybenzoesan propylu (E 216) i czerwień koszenilową (E 124), dlatego może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Lek zawiera 2000 mg sorbitolu ciekłego, niekrystalizującego (E 420) w każdej saszetce. Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem preparatu lub podaniem go dziecku. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w preparacie może wpływać na biodostępność innych leków, podawanych równocześnie drogą doustną. Preparat zawiera 77 mg sodu na saszetkę co odpowiada 3,85% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Producent

Polpharma