Spis treści:
1. Polstigminum - działanie
2. Polstigminum - wskazania
3. Polstigminum - przeciwwskazania
4. Polstigminum - dawkowanie
5. Polstigminum - interakcje z innymi lekami
6. Polstigminum - ciąża
7. Polstigminum - skutki uboczne
8. Polstigminum - środki ostrożności
9. Polstigminum - producent

Działanie

Polstigminum - Lek parasympatykomimetyczny. Hamuje hydrolizę acetylocholiny poprzez konkurowanie z nią o miejsce wiązania w cząsteczce esterazy cholinowej. W wyniku tej blokady dochodzi do zmniejszenia rozkładu acetylocholiny i do zwiększenia jej stężenia w złączu nerwowo-mięśniowym. Zwiększone stężenie acetylocholiny nasila przewodzenie w złączu nerwowo-mięśniowym, a także w synapsach układu parasympatycznego, również w OUN. Po podaniu domięśniowym szybko się wchłania. Słabo przenika do ośrodkowego układu nerwowego. C_max obserwuje się po ok. 30 min od podania. T_0,5 wynosi 51-90 min przy podaniu domięśniowym i 47-60 min przy podaniu dożylnym. Początek działania pojawia się zwykle po 20-30 min i trwa 2,5-4 h. Z białkami osocza wiąże się w ok. 15-25%. Metabolizm odbywa się w osoczu, gdzie neostygmina hydrolizowana jest przez esterazę cholinową oraz w wątrobie z udziałem enzymów mikrosomalnych. W ok. 80 % wydalana jest z moczem w ciągu 24 h, w ok. 50% jako postać niezmieniona, a w ok. 30% w postaci metabolitów. U pacjentów z niewydolnością nerek i u dzieci T_0,5 wydłuża się, jednak nie ma to wpływu na czas działania leku na płytkę nerwowo-mięśniową.

Wskazania

Polstigminum - Leczenie objawowe nużliwości mięśni, w przypadku gdy nie można zastosować doustnej postaci leku. Zapobieganie i leczenie niedrożności pooperacyjnej przewodu pokarmowego i pooperacyjnego zatrzymania moczu, po wcześniejszym wykluczeniu przyczyn mechanicznych tych stanów. Odwracanie bloku nerwowo-mięśniowego wywołanego przez niedepolaryzujące leki zwiotczające.

Przeciwwskazania

Polstigminum - Nadwrażliwość na neostygminę lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Mechaniczna niedrożność przewodu pokarmowego, dróg moczowych. Zapalenie otrzewnej. Zakażenie dróg moczowych. Jednoczesne stosowanie depolaryzujących środków zwiotczających mięśnie tj. suksametonium (ryzyko nasilenia bloku nerwowo-mięśniowego i wydłużenia bezdechu).

Dawkowanie

Polstigminum - Preparat przeznaczony do podania domięśniowego, dożylnego i podskórnego. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 4-6 mg. Leczenie objawowe nużliwości mięśni w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej postaci leku. Dorośli: 0,5 mg 3 razy na dobę, domięśniowo lub dożylnie; kolejne dawki ustala się wg indywidualnej reakcji pacjenta, dawka terapeutyczna wynosi zwykle 1-5 mg. Dzieci: miastenia noworodków może być leczona 0,1 mg, domięśniowo, kolejne dawki ustala się wg indywidualnej reakcji pacjenta, lecz zazwyczaj 0,05-0,25 mg domięśniowo, maksymalnie 0,03 mg/kg domięśniowo co 2-4 h; z powodu samoistnego ustępowania choroby u noworodków, dobowa dawka powinna być redukowana przed całkowitym odstawieniem leku; dawka terapeutyczna u dzieci wynosi zwykle do 2,5 mg. Dzieci do 12 rż.: dawka zwykle stosowana wynosi 0,2-0,5 mg, kolejne dawki ustala się wg indywidualnej reakcji pacjenta. Zapobieganie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego i (lub) pooperacyjnemu zatrzymaniu moczu. Dorośli: zaleca się 0,25 mg, podskórnie lub domięśniowo, jak najszybciej po zabiegu operacyjnym; dawkę należy powtarzać co 4-6 h przez kolejne 2-3 dni. Leczenie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego: jednorazowo 0,5-2 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, podskórnie lub domięśniowo; ciągły wlew dożylny 0,4-0,8 mg/h na 24 h. Leczenie pooperacyjnego zatrzymania moczu: 0,5 mg podskórnie lub domięśniowo; jeżeli w ciągu godziny nie nastąpi diureza, pacjentowi należy założyć cewnik; jeśli pacjent oddał mocz lub pęcherz został opróżniony, należy kontynuować podawanie w iniekcji 0,5 mg co 3 h, przynajmniej 5-krotnie. Odwracanie bloku nerwowo-mięśniowego wywołanego przez niedepolaryzujące leki zwiotczające: 0,5-2 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym; w razie konieczności dawkę można powtórzyć, do dawki całkowitej - 5 mg. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania. W niewydolności nerek zmniejsza się dawkę, nie trzeba zmieniać dawki w terapii nerkozastępczej. W przypadku dożylnego podawania leku zaleca się, w celu przeciwdziałania niepożądanym efektom muskarynowym podanie siarczanu atropiny (10 µg/kg iv co 3-10 min - aż do zaniku objawów muskarynowych) również dożylnie, w osobnej strzykawce. W przypadku pacjentów ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego lub innymi ciężkimi chorobami, należy dokładnie ustalać wymaganą dla pacjenta dawkę leku, stosownie do wskazań stymulatora nerwów obwodowych. W przypadku bradykardii częstość akcji serca należy zwiększyć do 80/min przez wcześniejsze podanie atropiny.

Interakcje z innymi lekami

Polstigminum - Neostygmina działa antagonistycznie w stosunku do środków wywołujących niedepolaryzacyjny blok płytki motorycznej tj.: wekuronium, pankuronium, rokuronium, atracurium, mivacurium, cisatracurium, doksakurium, pipekuronium, rapakuronium, tubokuraryna. Lek nie przeciwdziała, a może nasilić efekt zwiotczenia mięśni prążkowanych wywołany przez środki zwiotczające z grupy leków depolaryzujących, tj. sukcynylocholina. Antybiotyki z grupy aminoglikozydów (neomycyna, streptomycyna, kanamycyna) wykazują łagodną, ale wyraźną aktywność blokowania złącza nerwowo-mięśniowego i nasilają działanie zwiotczające mięśnie prążkowane. Leki te powinny być stosowane u pacjentów z nużliwością mięśni tylko w wyjątkowych wypadkach, w dokładnie określonych wskazaniach, a jednoczesne dawkowanie leków blokujących cholinoesterazę (m.in. neostygmina) powinno być wyjątkowo dokładne i ostrożne. Leki miejscowo znieczulające i niektóre leki znieczulające ogólnie (np. halotan, cyklopropan, enfluran, izofluran, desfluran, sewofluran), leki przeciwarytmiczne (np. prokainamid, chinidyna) oraz inne leki które wpływają na przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe (np. leki blokujące zwoje nerwowe - heksametonium, trimetafan) mogą wywierać jako działanie niepożądane - blokowanie płytki nerwowo-mięśniowej - stąd u pacjentów z nużliwością mięśni można je stosować tylko w wyjątkowych przypadkach, a dawkę stosowanej jednocześnie neostygminy należy odpowiednio zwiększyć. Jednoczesne stosowanie innych inhibitorów cholinesterazy u pacjentów leczonych neostygminą nie jest zalecane (ze względu na nasilenie efektów farmakologicznych i wzrost toksyczności). Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów może osłabiać działanie neostygminy.

Ciąża

Polstigminum - Lek można stosować w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Podawane dożylnie w III trymestrze ciąży leki blokujące cholinoesterazę mogą zwiększać pobudliwość macicy i sprowokować przedwczesny poród. Obecność neostygminy w mleku karmiących matek może być przyczyną ciężkich działań niepożądanych u dziecka, stąd należy zdecydować albo o przerwaniu karmienia piersią albo o odstawieniu leku w okresie laktacji.

Skutki uboczne

Polstigminum - Częstość nieznana: zaburzenia rytmu serca (bradykardia zatokowa, tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy, rytm węzłowy), niespecyficzne zmiany w zapisie EKG, zatrzymanie akcji serca, omdlenia i spadki ciśnienia krwi; zawroty głowy, ataksja, drgawki, utrata przytomności, senność, bóle głowy, zaburzenia wymowy; łzawienie, zwężenie źrenicy, zaburzenia widzenia; zwiększone wytwarzanie wydzieliny w drogach oddechowych, duszność, skurcz oskrzeli, zaburzenia oddychania, zatrzymanie oddechu; nudności, wymioty, wzdęcia, ślinotok, nasilenie perystaltyki, biegunka; zwiększenie częstości oddawania moczu, kurcze i drżenia mięśniowe, bóle stawów; zwiększone pocenie się, zaczerwienienie skóry, osłabienie; reakcje alergiczne (np. wysypka, pokrzywka) i anafilaktyczne; pobudzenie, uczucie strachu.

Środki ostrożności

Polstigminum - Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową. Należy zachować ostrożność u pacjentów z padaczką, chorobą Parkinsona, niedawno przebytym zamknięciem tętnicy wieńcowej, bradykardią lub innymi zaburzeniami rytmu serca, hipotonią, wagotonią, nadczynnością tarczycy, czynną chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, niewydolnością nerek. W przypadkach stosowania dużych dawek neostygminy, zaleca się wcześniejszą lub jednoczesną iniekcję siarczanu atropiny (obu preparatów nie podawać w jednej strzykawce). W przypadku przełomu miastenicznego należy zastosować intensywne leczenie inhibitorami acetylocholinoesterazy w tym neostygminą. W przypadku wystąpienia przełomu cholinergicznego należy natychmiast odstawić inhibitory acetylocholinoesterazy i podać atropinę. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w ampułce, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Teva Pharmaceuticals Polska