Spis treści:
1. Paracetamol Kabi - działanie
2. Paracetamol Kabi - wskazania
3. Paracetamol Kabi - przeciwwskazania
4. Paracetamol Kabi - dawkowanie
5. Paracetamol Kabi - interakcje z innymi lekami
6. Paracetamol Kabi - ciąża
7. Paracetamol Kabi - skutki uboczne
8. Paracetamol Kabi - środki ostrożności
9. Paracetamol Kabi - producent

Działanie

Paracetamol Kabi - Lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Dokładny mechanizm działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego paracetamolu nie został dotychczas ustalony. Może on obejmować działanie ośrodkowe i obwodowe. Lek zaczyna działać przeciwbólowo w ciągu 5-10 min po rozpoczęciu podawania. Najsilniejsze działanie przeciwbólowe występuje w ciągu 1 h i trwa zazwyczaj 4-6 h. Lek obniża gorączkę w ciągu 30 min po rozpoczęciu podawania. Działanie przeciwgorączkowe utrzymuje się przez co najmniej 6 h. Paracetamol słabo wiąże się z białkami osocza. Po 20 min od zakończenia infuzji 1 g paracetamolu obserwowano istotne stężenie paracetamolu w płynie mózgowo-rdzeniowym. Paracetamol jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie następującymi dwoma głównymi szlakami metabolicznymi wątroby: sprzęganie z kwasem glukuronowym i kwasem siarkowym. Sprzęganie z kwasem siarkowym ulega szybkiemu wysyceniu po zastosowaniu dawek większych niż dawki terapeutyczne. Niewielka część (<4%) jest metabolizowana przez cytochrom P450 do reaktywnego metabolitu pośredniego, który po podaniu prawidłowej dawki, ulega szybkiej detoksykacji pod wpływem zredukowanego glutationu i po sprzężeniu z cysteiną i kwasem merkapturowym jest wydalany z moczem. Jednak w przypadku znacznego przedawkowania, stężenie tego toksycznego metabolitu się zwiększa. Metabolity paracetamolu są wydalane głównie z moczem. W ciągu 24 h 90% przyjętej dawki jest wydalane, głównie w postaci sprzężonej. Mniej niż 5% jest wydalane w postaci niezmienionej. T_0,5 w osoczu wynosi ok. 2,7 h u dorosłych, 1,5-2 h u niemowląt i dzieci, a u noworodków 3,5 h.

Wskazania

Paracetamol Kabi - Krótkotrwałe leczenie bólu o umiarkowanym nasileniu (zwłaszcza w okresie pooperacyjnym) oraz krótkotrwałe leczenie gorączki, jeżeli podanie leku drogą dożylną jest uzasadnione kliniczne nagłą koniecznością zwalczania bólu lub hipertermii i (lub) w przypadku, gdy podanie leku inną drogą nie jest możliwe.

Przeciwwskazania

Paracetamol Kabi - Nadwrażliwość na substancję czynną, chlorowodorek propacetamolu (prekursor paracetamolu) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby (wg Child-Pugh >9).

Dawkowanie

Paracetamol Kabi - Dożylnie. Fiolka o pojemności 50 ml jest przeznaczona wyłącznie do stosowania u noworodków urodzonych o czasie, niemowląt, małych dzieci i dzieci o mc. do 33 kg. Fiolka o pojemności 100 ml jest przeznaczona wyłącznie do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci o mc. >33 kg. Noworodki urodzone o czasie, niemowlęta, i dzieci o mc. ≤10 kg - podawana dawka: 7,5 mg/kg mc., objętość do podania: 0,75 ml/kg mc.; maksymalna objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu: 7,5 ml, maksymalna dawka dobowa: 30 mg/kg mc. Dzieci o mc. >10 kg do ≤33 kg - podawana dawka: 15 mg/kg mc., objętość do podania: 1,5 ml/kg mc., maksymalna objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu: 49,5 ml, maksymalna dawka dobowa: 60 mg/kg mc., nie więcej niż 2 g. Dorośli, młodzież i dzieci o mc.>33 kg do ≤50 kg - podawana dawka: 15 mg/kg mc., objętość do podania: 1,5 ml/kg mc., maksymalna objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu: 75 ml, maksymalna dawka dobowa: 60 mg/kg mc., nie więcej niż 3 g. Dorośli, młodzież i dzieci o mc. >50 kg z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby - podawana dawka: 1 g, objętość do podania: 100 ml, maksymalna objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu: 100 ml, maksymalna dawka dobowa: 3 g. Dorośli, młodzież i dzieci o mc. o mc. >50 kg bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby - podawana dawka: 1 g, objętość do podania: 100 ml, maksymalna całkowita objętość pojedynczej dawki leku, obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu: 100 ml, maksymalna dawka dobowa: 4 g. Maksymalna dawka dobowa została podana dla pacjentów, którzy nie stosują innych preparatów zawierających paracetamol, należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych preparatów. Minimalna przerwa między każdym podaniem wynosi co najmniej 4 h u pacjentów z prawidłową czynnością nerek (CCr >50 ml/min). Nie podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 h. Szczególne grupy pacjentów. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności stosowania u wcześniaków. Minimalna przerwa między każdym podaniem u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr 10-50 ml/min) wynosi co najmniej 6 h. Minimalna przerwa między każdym podaniem u pacjentów wymagających hemodializy (CCr <10 ml/min) wynosi co najmniej 8 h. Dorosłym pacjentom z przewlekłą lub wyrównaną czynną chorobą wątroby, niewydolnością wątroby, przewlekłą chorobą alkoholową, przewlekłym niedożywieniem (małe rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnieniem, zespołem Meulengrachta-Gilberta, ważącym <50 kg, nie wolno podawać maksymalnej dawki dobowej większej niż 3 g. Sposób podania. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania i podawania leku w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu, spowodowanych myleniem miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Należy upewnić się, że została przepisana i wydana właściwa dawka. Podczas wypisywania recepty należy podać zarówno całkowitą dawkę paracetamolu w mg, jak i całkowitą objętość roztworu w ml. Należy upewnić się, że dawka jest odmierzona i podana starannie. Roztwór podaje się w 15 minutowej infuzji dożylnej. Podobnie jak w przypadku wszystkich roztworów do infuzji dostępnych w fiolkach lub workach, konieczne jest ścisłe monitorowanie, szczególnie pod koniec infuzji, aby uniknąć wystąpienia zatoru powietrznego. Pacjenci o mc. ≤10 kg. Ze względu na małą objętość preparatu podawaną w tej populacji, nie należy podłączać szklanej ampułki, fiolki lub worka z preparatem bezpośrednio do zestawu do infuzji. Należy pobrać odpowiednią objętość leku z ampułki, fiolki lub worka i rozcieńczyć 0,9% roztworem NaCl lub 5% roztworem glukozy w stosunku nie większym niż 1:10 (1 objętość leku i 9 objętości rozcieńczalnika). Podawać przez ponad 15 min. Do odmierzenia dawki odpowiedniej do masy ciała dziecka, należy używać strzykawki o poj. 5 lub 10 ml. Nie należy podawać pojedynczej dawki >7,5 ml. Personel medyczny powinien zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi dawkowania zamieszczonymi w drukach informacyjnych leku.

Interakcje z innymi lekami

Paracetamol Kabi - Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu przez hamowanie jego połączeń z kwasem glukuronowym - należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu w przypadku skojarzonego stosowania z probenecydem. Salicylamid może wydłużać okres półtrwania paracetamolu. Metabolizm paracetamolu jest zaburzony u pacjentów przyjmujących leki indukujące enzymy takie jak: ryfampicyna, barbiturany, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i niektóre leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon). Pojedyncze raporty opisują niespodziewaną toksyczność dla wątroby u pacjentów spożywających alkohol lub przyjmujących leki indukujące enzymy. Równoczesne podanie paracetamolu i chloramfenikolu może przedłużać działanie chloramfenikolu. Równoczesne podanie paracetamolu i zydowudyny zwiększa tendencję do neutropenii. Równoczesne podanie paracetamolu i doustnych środków antykoncepcyjnych może zmniejszać okres półtrwania paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu (4 g na dobę przez co najmniej 4 dni) i doustnych leków zmniejszających krzepliwość krwi może prowadzić do niewielkich zmian wartości INR - w takim przypadku należy zwiększyć częstość badania wartości INR w czasie równoczesnego stosowania ww. leków, jak również przez tydzień po zakończeniu leczenia paracetamolem. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka.

Ciąża

Paracetamol Kabi - Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów lub noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Po podaniu doustnym paracetamol przenika do mleka ludzkiego. Nie stwierdzono działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. W związku z tym lek może być stosowany u kobiet karmiących piersią.

Skutki uboczne

Paracetamol Kabi - Często: reakcja w miejscu podania (ból i uczucie pieczenia). Rzadko: zmniejszenie ciśnienia krwi, zwiększenie aktywności aminotransferaz, złe samopoczucie. Bardzo rzadko: małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, reakcje nadwrażliwości (w tym wstrząs anafilaktyczny, pokrzywka, wysypka), skurcz oskrzeli, kwasica metaboliczna z dużą luką anionową HAGMA (gdy paracetamol stosowano jednocześnie z flukloksacyliną, zwykle u pacjentów z czynnikami ryzyka), ciężkie reakcje skórne. Częstość nieznana: rumień, zaczerwienienie twarzy, świąd i tachykardia. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub ciężkich reakcji skórnych należy przerwać leczenie

Środki ostrożności

Paracetamol Kabi - Ryzyko błędów medycznych: należy zachować ostrożność w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu z powodu pomylenia miligramów (mg) z mililitrami (ml); błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Zaleca się stosowanie odpowiedniego doustnego leczenia przeciwbólowego, gdy tylko podanie tą drogą jest możliwe. Aby uniknąć przedawkowania leku, należy sprawdzić czy inne stosowane przez pacjenta preparaty nie zawierają paracetamolu lub chlorowodorku propacetamolu. Podanie dawek większych niż zalecane wiąże się z ryzykiem wystąpienia bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (w tym piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po 2 dniach, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 4-6 dniach po podaniu. Leczenie z zastosowaniem antidotum należy wdrożyć tak szybko, jak to możliwe. Paracetamol może powodować ciężkie reakcje skórne. Należy poinformować pacjentów o wczesnych objawach ciężkich reakcji skórnych, a stosowanie leku należy przerwać po pierwszym wystąpieniu wysypki skórnej lub jakiegokolwiek innego objawu nadwrażliwości. Należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania flukloksacyliny z paracetamolem, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA). Duże ryzyko HAGMA występuje szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, posocznicą lub niedożywionych, zwłaszcza, jeśli stosują maksymalne dobowe dawki paracetamolu. Po równoczesnym podaniu flukloksacyliny i paracetamolu zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu, w celu wykrycia zaburzeń kwasowo-zasadowych, a mianowicie HAGMA. Jeśli po odstawieniu paracetamolu kontynuuje się leczenie flukloksacyliną, zaleca się sprawdzenie czy pacjent nie ma objawów wskazujących na HAGMA, ponieważ na skutek podawania flukloksacyliny może utrzymywać się obraz kliniczny HAGMA. Paracetamol należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach: zaburzenia czynności wątroby oraz niewydolność wątroby (skala Child-Pugh ≤9); zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych; zespół Meulengrachta- Gilberta (rodzinna niehemolityczna żółtaczka); ciężka niewydolność nerek (CCr 10-50 ml/min); przewlekła choroba alkoholowa; przewlekłe niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie); stosowanie całkowitego żywienia pozajelitowego (TPN); stosowanie induktorów enzymów; stosowanie środków uszkadzających wątrobę; pacjenci z zaburzeniem genetycznym wywołującym niedobór dehydrogenazyglukozo-6-fosforanowej (G-6-PD) (fawizm) - po podaniu paracetamolu możliwe jest występowanie niedokrwistości hemolitycznej z powodu zmniejszenia alokacji glutationu; odwodnienie.

Producent

Fresenius Kabi