Spis treści:
1. Doxycycline Genoptim - działanie
2. Doxycycline Genoptim - wskazania
3. Doxycycline Genoptim - przeciwwskazania
4. Doxycycline Genoptim - dawkowanie
5. Doxycycline Genoptim - interakcje z innymi lekami
6. Doxycycline Genoptim - ciąża
7. Doxycycline Genoptim - skutki uboczne
8. Doxycycline Genoptim - środki ostrożności
9. Doxycycline Genoptim - producent

Działanie

Doxycycline Genoptim - Antybiotyk należący do grupy tetracyklin. Doksycyklina wykazuje szerokie spektrum działania na bakterie Gram-ujemne, Gram-dodatnie i niektóre pierwotniaki. Bakteriostatyczny mechanizm działania leku polega na zahamowaniu syntezy białka na poziomie rybosomu. Zakres działania przeciwbakteryjnego doksycykliny in vitro obejmuje: bakterie Gram-ujemne: Neisseria gonorrhoeae, Campylobacter granulomatis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Pasteurella pestis, Pasteurella tularensis, Vibrio cholerae, Bartonella bacilliformis, Yersinia pestis, Brucella spp.; zmienną wrażliwość wykazują: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter aerogenes, Shigella spp., Mima spp., Herellea spp., Bacteroides spp.; bakterie Gram-dodatnie: Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis, Streptococcus faecium, Staphylococcus aureus, alfa-hemolizujące paciorkowce zieleniące; inne drobnoustroje: Rickettsia, Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Borrelia recurrentis, Treponema pallidum, Treponema pertenue, Clostridium spp., Fusobacterium fusiforme, Actinomyces spp., Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes, Entamoeba spp., Balantidium coli, Plasmodium falciparum, Klebsiella species, Enterobacter species, Escherichia coli, Streptococcus faecalis. Oporność na doksycyklinę obserwuje się wśród wielu różnych szczepów, a zwłaszcza wśród bakterii Gram-dodatnich. Zjawisko to jest niejednorodne i często spotyka się duże różnice w oporności bakterii występujących w różnych regionach świata. Mechanizm oporności doksycykliny związany jest ze zmniejszeniem zdolności przenikania leku do wnętrza komórki bakteryjnej. Oporność ta związana jest z występowaniem w komórce przekazywalnych plazmidów R. Szczepy Streptococcus pneumoniae oporne na doksycyklinę wykazują również oporność na inne tetracykliny oraz często na penicyliny i makrolidy (oporność krzyżowa). Doksycyklina szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, proporcjonalnie do zastosowanej dawki. Proces ten może być hamowany przez treść pokarmową, zwłaszcza produkty mleczne i leki zawierające jony metali. Po doustnym podaniu 200 mg doksycykliny C_max w osoczu występuje po 2 h. Doksycyklina wiąże się z białkami krwi w ok. 80-90%. T_0,5 doksycykliny wynosi 18-22 h i wydłuża się do ok. 25 h u pacjentów z niewydolnością nerek. Dzięki długiemu T_0,5 lek można podawać raz na dobę. Łatwo przenika do tkanek i płynów ustrojowych, osiągając duże stężenia w gruczole krokowym, jajnikach, macicy, pęcherzu moczowym, żółci, wątrobie, mięśniach, zawiązkach zębów i kości, oskrzelach, płucach, węzłach chłonnych, zatokach i migdałkach podniebiennych. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek ok. 40% leku wydalane jest z moczem, w postaci niezmienionej, pozostała część leku wydalana jest z organizmu z kałem, głównie w postaci metabolitów.

Wskazania

Doxycycline Genoptim - Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych: zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc wywołane przez Haemophilus influenzae, Klebsiella spp., Streptococcus pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae. Zakażenia dróg moczowych: odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Escherichia coli, Streptococcus faecalis. Choroby przenoszone drogą płciową wywołane przez Chlamydia trachomatis, kiła (Treponema pallidum), wrzód miękki (Haemophilus ducreyi), ziarniniak pachwinowy (Calymmatobacterium granulomatis), rzeżączka (Neisseria gonorrhoeae). Zakażenia tkanek miękkich wywołane przez wrażliwe szczepy Clostridium spp. i Propionibacterium acnes. Zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez enteropatogenne szczepy Escherichia coli (biegunka podróżnych), Entamoeba histolytica, Shigella spp., Vibrio cholerae, Clostridium spp. Zakażenia okulistyczne: w wyniku zakażeń wywołanych przez szczepy gronkowców i dwoinki rzeżączki, Haemophilus influenzae, przewlekłe zapalenie spojówek wywołane przez Chlamydia trachomatis (jaglica); może być leczone samą doksycykliną lub w połączeniu z lekami działającymi miejscowo. Borelioza z Lyme. Inne zakażenia: papuzica (Chlamydia psittaci), bruceloza (Brucella spp.) - w skojarzeniu ze streptomycyną, dżuma (Yersinia pestis), tularemia (Francisella tularensis). Zapobieganie malarii. Podejmując decyzję o leczeniu doksycykliną należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Przeciwwskazania

Doxycycline Genoptim - Nadwrażliwość na doksycyklinę, którąkolwiek z tetracyklin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża (wydaje się, że ryzyko związane ze stosowaniem tetracyklin w czasie ciąży wynika głównie z wpływu na rozwój zębów i szkieletu). Okres karmienia piersią (tetracykliny przenikają do mleka ludzkiego).

Dawkowanie

Doxycycline Genoptim - Doustnie. Dawka zależy od rozpoznania klinicznego i mikrobiologicznego oraz ogólnego stanu pacjenta. Jeśli stosowanie doksycykliny w postaci kapsułek jest niemożliwe, antybiotyk można podawać w postaci tabl. do sporz. zawiesiny doustnej lub parenteralnie. Dorośli i młodzież (w wieku >12 lat do <18 lat):
zazwyczaj stosowana dawka doksycykliny w leczeniu ostrych zakażeń wynosi 200 mg w pierwszej dobie (jednorazowo lub w dawkach podzielonych), następnie stosuje się dawkę 100 mg/dobę. W leczeniu cięższych zakażeń należy podawać dawkę 200 mg na dobę przez cały okres leczenia. Dzieci w wieku od 8 lat do <12 lat. Stosowanie doksycykliny w leczeniu ostrych zakażeń u dzieci z tej grupy wiekowej należy dokładnie rozważyć w sytuacjach, gdy inne leki nie są dostępne, prawdopodobnie nie będą skuteczne lub są przeciwwskazane. W takim przypadku, w leczeniu ostrych zakażeń, stosuje się następujące dawki: dzieci o mc. ≤45 kg: dawka początkowa wynosi 4,4 mg/kg mc. (jednorazowo lub w 2 dawkach podzielonych), następnie stosuje się dawkę 2,2 mg/kg mc. (jednorazowo lub w 2 dawkach podzielonych). W leczeniu cięższych zakażeń należy podawać dawkę do 4,4 mg/kg mc. przez cały okres leczenia. U dzieci o mc. >45 kg należy podawać dawkę taką, jak u dorosłych. Nie stosować doksycykliny u dzieci w wieku <8 lat z uwagi na ryzyko przebarwienia zębów. Zalecane dawkowanie w niektórych jednostkach chorobowych. Niepowikłana rzeżączka: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez co najmniej 7 dni. Wyniki leczenia zakażeń rzeżączkowych należy potwierdzić wykonując kontrolny posiew 3 do 4 dni po zakończeniu leczenia. Choroby przenoszone drogą płciową, wywołane przez Chlamydia trachomatis lub Ureaplasma urealyticum: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 7 do 10 dni. Kiła pierwotna i drugorzędowa (u pacjentów uczulonych na penicylinę): 200 mg do 300 mg na dobę w dawkach podzielonych, przez 2 tyg. Borelioza z Lyme: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 14-28 dni, we wczesnym stadium choroby od 14 do 21 dni. Zapobieganie malarii: 100 mg na dobę. Profilaktykę należy rozpocząć 1 do 2 dni przed planowaną podróżą w rejony zagrożone malarią. Doksycyklinę należy podawać przez cały okres pobytu w zagrożonym rejonie oraz jeszcze przez 4 tyg. po zakończeniu pobytu w zagrożonych malarią rejonach. Czas leczenia. W większości zakażeń doksycyklinę należy podawać jeszcze przez 24 do 48 h po ustąpieniu objawów. W leczeniu zakażeń wywołanych przez β-hemolizujące paciorkowce grupy A lek należy podawać przez co najmniej 10 dni. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku; należy jednak pamiętać, że pacjenci ci są bardziej wrażliwi na działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, dlatego powinni skrupulatnie przestrzegać zaleceń opisanych w punkcie „sposób podania". U pacjentów z niewydolnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. U pacjentów tych, zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia, stosowania dużych dawek lub przyjmujących równolegle inne leki działające hepatotoksycznie, zaleca się regularne badanie czynności wątroby. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości popijając szklanką wody. W celu zapobieżenia ewentualnym podrażnieniom gardła lub jelit pacjent powinien przyjmować kapsułki siedząc lub stojąc, co najmniej 30 min przed snem (istotne jest, by bezpośrednio po przyjęciu kapsułki pacjent nie pozostawał w pozycji leżącej). Pacjentom, u których występują uporczywe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, można zalecić przyjmowanie leku podczas posiłku. Jednoczesne przyjmowanie doksycykliny z posiłkiem zmniejsza występowanie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego i nie wpływa w zasadniczym stopniu na jej wchłanianie.

Interakcje z innymi lekami

Doxycycline Genoptim - Preparaty zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wielowartościowe jony glinu, wapnia (również mleko, przetwory mleczne i soki owocowe zawierające wapń), magnezu, a także preparaty zawierające jony żelaza, cynku lub bizmutu zmniejszają wchłanianie doksycykliny. Tego typu leki i pokarmy należy przyjmować w odstępie co najmniej 2 h od przyjęcia doksycykliny. Doksycyklina zmniejsza przeciwbakteryjne działanie penicylin i innych antybiotyków o działaniu bakteriobójczym. Doksycyklina nasila działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny oraz pochodnych sulfonylomocznika (doustnych leków przeciwcukrzycowych). Podczas jednoczesnego stosowania tych leków z doksycykliną należy kontrolować stężenie glukozy w surowicy oraz parametry określające czynność układu krzepnięcia – może być konieczne zmniejszenie dawek tych leków. Doksycyklina zwiększa nefrotoksyczność metoksyfluranu, dlatego u pacjentów podczas leczenia doksycykliną nie należy stosować znieczulenia ogólnego z podaniem metoksyfluranu. Doksycyklina nasila toksyczność cyklosporyny. Jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie obu tych leków, zaleca się monitorowanie stężenia cyklosporyny w surowicy. Lek zmniejsza skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Pacjentki w wieku rozrodczym należy informować o konieczności stosowania dodatkowych, niehormonalnych metod antykoncepcji podczas leczenia doksycykliną. Leki indukujące enzymy mikrosomalne, jak barbiturany (np. fenobarbital), karbamazepina, difenylohydantoina, fenytoina, prymidon, ryfampicyna, przyspieszają metabolizm doksycykliny, w wyniku czego może skrócić się jej T_0,5 i zmniejszyć działanie terapeutyczne. U pacjentów przyjmujących powyższe leki należy rozważyć ewentualne zwiększenie dobowej dawki doksycykliny. Alkohol również skraca T_0,5 doksycykliny. Jednoczesne podawanie doksycykliny i teofiliny może zwiększać częstotliwość występowania działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego. Stosowanie doksycykliny może zakłócać wyniki testów wykrywających katecholaminy w moczu.

Ciąża

Doxycycline Genoptim - Doksycykliny nie należy stosować w czasie ciąży. Tetracykliny przenikają przez barierę łożyska i odkładają się w tkankach płodu (badania na zwierzętach). Stwierdzono również, że doksycyklina, w porównaniu z innymi tetracyklinami, wykazuje mniejsze powinowactwo do tkanek młodych, szybko rosnących, ale nie wyklucza się jej toksycznego wpływu na rozwijający się płód. Ponadto doksycyklina przyjmowana w okresie rozwoju zębów (III trymestr ciąży, okres okołoporodowy, wczesne dzieciństwo) może spowodować przebarwienie i uszkodzenie zębów. Doksycyklina przenika do mleka ludzkiego. Podczas leczenia doksycykliną należy przerwać karmienie piersią ze względu na możliwość wywoływania u niemowląt trwałych reakcji nadwrażliwości na światło lub zakażeń drożdżakami oraz z działań niepożądanych związanych z rozwojem kości i zębów.

Skutki uboczne

Doxycycline Genoptim - Często: nadwrażliwość (w tym wstrząs anafilaktyczny, reakcja anafilaktyczna, reakcja anafilaktoidalna, obrzęk naczynioruchowy, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, zapalenie osierdzia, choroba posurowicza, plamica Henocha-Schonleina, niedociśnienie, duszność, tachykardia, obrzęk obwodowy i pokrzywka), ból głowy, nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło, wysypka (w tym wysypka plamkowo-grudkowa i rumieniowa). Niezbyt często: zapalenie pochwy, niestrawność (zgaga/ zapalenie żołądka). Rzadko: zakażenia drożdżakami z rodzaju Candida, niedokrwistość hemolityczna, neutropenia trombocytopenia, eozynofilia, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS), reakcja Jarischa-Herxheimera, brązowo-czarne przebarwienia tarczycy, porfiria, jadłowstręt, lęk, łagodne nadciśnienie śródczaszkowe (pseudotumor cerebri; objawy obejmowały rozmycie wzroku, scotomata i podwójne widzenie; zgłoszono trwałą utratę wzroku), wypukłe ciemiączko, szumy uszne pochodzenia błędnikowego, uderzenia krwi/ wypieki, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, zapalenie jelita grubego Clostridioides difficile, owrzodzenie przełyku, zapalenie przełyku, zapalenie jelit, zmiany zapalne (z monilialnym przerostem) w okolicy odbytu, dysfagia, ból brzucha, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, hepatotoksyczność, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby, toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, fotoonycholiza, przebarwienia skóry, bóle stawów, bóle mięśni, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Częstość nieznana: przebarwienie zębów stałych (odwracalne i powierzchowne). Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych - zaburzeń układu immunologicznego lub zaburzeń skóry i tkanki podskórnej, należy natychmiast odstawić lek.

Środki ostrożności

Doxycycline Genoptim - Dzieci i młodzież. Stosowanie leków z grupy tetracyklin podczas rozwoju zębów (II połowa ciąży; okres niemowlęcy i dzieciństwo do 8 lat) może powodować nieodwracalne przebarwienie zębów (żółto-szaro-brązowe). To działanie niepożądane występuje częściej w trakcie długotrwałego stosowania leków, ale obserwowano je po powtarzających się, krótkotrwałych cyklach leczenia. Zgłaszano także przypadki hipoplazji szkliwa. U dzieci w wieku <8 lat doksycyklinę należy stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższą ryzyko stosowania w ciężkich lub zagrażających życiu stanach (np. wąglik, gorączka plamista Gór Skalistych), tylko wtedy, gdy brak jest innych odpowiednich metod leczenia. Pomimo, że ryzyko trwałego zabarwienia zębów u dzieci (8 lat do <12 lat) jest rzadkie, to stosowanie doksycykliny powinno być dokładnie uzasadnione w sytuacjach, gdzie inne leki nie są dostępne, nie będą skuteczne lub są przeciwwskazane. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby lub otrzymujących inne leki hepatotoksyczne. Doksycyklina w mniejszym stopniu niż inne tetracykliny tworzy stałe związki kompleksowe z wapniem we wszystkich tkankach kościotwórczych. Jednak stosowanie jej w okresie rozwoju zębów (III trymestr ciąży, okres okołoporodowy, wczesne dzieciństwo) może spowodować przebarwienie i uszkodzenie zębów. Tetracykliny, w tym doksycyklina, mogą wywoływać nadwrażliwość na światło. Podczas kuracji należy unikać nasłoneczniania lub sztucznego promieniowania UV (np. solarium) ze względu na możliwość wystąpienia fotodermatoz. Pacjentów należy ostrzec przed możliwością wystąpienia takich reakcji, a jeśli pojawią się pierwsze objawy rumienia skóry, lek należy natychmiast odstawić. Podczas stosowania doksycykliny może nastąpić nadmierny rozwój niewrażliwych drobnoustrojów, np. Candida. Jeśli wystąpi zakażenie niewrażliwymi drobnoustrojami, doksycyklinę należy odstawić i rozpocząć właściwe leczenie. Antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np. cefalosporyny, penicyliny półsyntetyczne, tetracykliny, makrolidy) mogą niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach umożliwia namnożenie pałeczki Clostridioides difficile, której toksyny wywołują objawy kliniczne rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Dlatego pacjenci, u których biegunka wystąpiła podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego odstawieniu, nie powinni sami jej leczyć, lecz zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania antybiotyku i zastosowanie odpowiedniego leczenia. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku, w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <10 ml/min) wydalanie doksycykliny przez nerki może się zmniejszyć do 1-5%/72 h, z wartości 40%/72 h u osób z prawidłową czynnością nerek. U pacjentów z chorobami wenerycznymi i z podejrzeniem równoczesnego zakażenia kiłą przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia, a badania serologiczne krwi (WR) należy wykonywać co miesiąc, przez co najmniej 4 mies. U niektórych pacjentów zakażonych krętkami może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera wkrótce po rozpoczęciu leczenia doksycykliną. Należy uspokoić pacjenta informując, że jest to na ogół samoograniczający się skutek leczenia zakażeń krętkami za pomocą antybiotyku. Doksycyklina u pacjentów z miastenią, ogólnoustrojowym toczeniem rumieniowatym lub porfirią może nasilać objawy choroby. Ze względu na możliwą słabą blokadę nerwowo-mięśniową, należy zachować ostrożność podczas stosowania tetracyklin u pacjentów z miastenią. Po podaniu dawek terapeutycznych notowano przypadki wypukłego ciemiączka u niemowląt oraz łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego u dzieci i dorosłych. Objawy te ustępowały po zaprzestaniu leczenia. U pacjentów przyjmujących antybiotyki z grupy tetracyklin (w tym doksycyklinę) w postaci tabl. lub kaps. notowano zapalenie i owrzodzenie przełyku. W większości przypadków pacjenci przyjmowali lek bezpośrednio przed położeniem się do łóżka lub popijali lek za małą ilością płynu. Substancje pomocnicze. Lek zawiera żółcień pomarańczową (E 110), która może powodować reakcje alergiczne. 1 kaps. twarda zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Producent

Synoptis Pharma