Spis treści:
1. Cyrdanax - działanie
2. Cyrdanax - wskazania
3. Cyrdanax - przeciwwskazania
4. Cyrdanax - dawkowanie
5. Cyrdanax - interakcje z innymi lekami
6. Cyrdanax - ciąża
7. Cyrdanax - skutki uboczne
8. Cyrdanax - środki ostrożności
9. Cyrdanax - producent

Działanie

Cyrdanax - Lek osłaniający stosowany w chemioterapii przeciwnowotworowej. Deksrazoksan, pochodna EDTA o prawdopodobnym działaniu kardioprotekcyjnym. Lek i jego metabolity tworzą kompleksy chelatowe z jonami metali, powstającymi podczas podawania antracyklin. Zapobiega to powstawaniu toksycznych związków upośledzających aktywność oksydazy cytochromu c i powstawaniu wolnych rodników tlenowych umożliwiających reakcje oksydoredukcyjne kardiotoksycznych lipidów. Deksrazoksan nie chroni przed innymi niż kardiotoksyczność działaniami niepożądanymi wywołanymi przez antracykliny. Po podaniu dożylnym lek szybko przenika do tkanek. W nieznacznym stopniu (<2%) wiąże się z białkami osocza. T_0,5 wynosi 2,2h ± 1,2h. Około 40% leku wydala się w postaci nie zmienionej. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Wskazania

Cyrdanax - Zapobieganie przewlekłym powikłaniom kardiotoksycznym wywołanym przez doksorubicynę lub epirubicynę u dorosłych pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi i/lub z rakiem piersi z przerzutami, którzy otrzymali wcześniej skumulowaną dawkę doksorubicyny 300 mg/m² pc. lub skumulowaną dawkę epirubicyny 540 mg/m² pc., gdy konieczne jest dalsze leczenie antracyklinami.

Przeciwwskazania

Cyrdanax - Nadwrażliwość na deksrazoksan. Jednoczesne stosowanie szczepionek przeciw żółtej febrze. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat. Okres karmienia piersią.

Dawkowanie

Cyrdanax - Dożylnie, dorośli, w 15-minutowym wlewie dożylnym, ok. 30 min przed podaniem antracyklin w dawce wynoszącej 10-krotność dawki doksorubicyny lub 10-krotność dawki epirubicyny. Zalecana dawka leku wynosi 500 mg/m² pc. w powszechnie stosowanym schemacie dawkowania doksorubicyny wynoszącym 50 mg/m² pc. lub 600 mg/m² pc. w powszechnie stosowanym schemacie dawkowania epirubicyny wynoszącym 60 mg/m² pc. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <40 ml/min) dawkę należy zmniejszyć o połowę. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zmniejszyć dawkę deksrazoksanu proporcjonalnie do zmniejszenia dawki antracykliny.

Interakcje z innymi lekami

Cyrdanax - Jednoczesne stosowanie preparatu ze szczepionką przeciw żółtej febrze jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia uogólnionego odczynu poszczepiennego zagrażającego zgonem. Podobnie w przypadku stosowania innych szczepionek zawierających żywe, atenuowane drobnoustroje - zwiększa się ryzyko uogólnionej choroby zagrażającej zgonem, szczególnie u osób z upośledzoną odpornością na skutek chorób zasadniczych. Jeżeli to możliwe, należy stosować inaktywowane szczepionki (poliomyelitis). Deksrazoksan nie jest zalecany w połączeniu z fenytoiną. Produkty lecznicze o działaniu cytotoksycznym mogą zmniejszyć wchłanianie fenytoiny i prowadzić do zaostrzenia przebiegu drgawek. Należy starannie rozważyć jednoczesne stosowanie z cyklosporyną lub takrolimusem (silne działanie immunosupresyjne oraz ryzyko choroby limfoproliferacyjnej). Deksrazoksan może nasilać toksyczny wpływ na czynność szpiku spowodowany przez chemioterapię lub radioterapię, dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie parametrów hematologicznych, szczególnie podczas pierwszych dwóch cykli leczenia. Nie badano wpływu deksrazoksanu na enzymy cytochromu P450 lub nośniki leków. Leku nie mieszać z innymi preparatami podczas wlewu dożylnego.

Ciąża

Cyrdanax - Leku nie należy stosować w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne (brak danych). Badania na zwierzętach wykazały jego działania embriotoksyczne i teratogenne. Kobiety i mężczyźni w wieku rozrodczym podczas leczenia powinni stosować skuteczne metody antykoncepcji. W przypadku kobiet i mężczyzn antykoncepcję należy kontynuować jeszcze przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią, ze względu na ryzyko wystąpienia u niemowląt ciężkich działań niepożądanych.

Skutki uboczne

Cyrdanax - Lek jest stosowany w skojarzeniu z chemioterapią opartą o antracykliny, dlatego względny udział antracyklin i leku w występowaniu działań niepożądanych może być niejasny. Działanie mielosupresyjne leku może występować dodatkowo z działaniami wywołanymi przez chemioterapię. Odnotowano również występowanie zwiększonego ryzyka rozwoju wtórnych nowotworów, a w szczególności ostrej białaczki szpikowej (AML). Bardzo często: niedokrwistość, leukopenia; nudności, wymioty, zapalenie jamy ustnej; wypadanie włosów; osłabienie. Często: neutropenia, małopłytkowość, neutropenia z gorączką, granulocytopenia, aplazja szpiku kostnego, zmniejszenie liczby białych krwinek; brak apetytu; parestezje, zawroty głowy, ból głowy, neuropatia obwodowa; zapalenie spojówek; zmniejszenie frakcji wyrzutowej serca, tachykardia; zapalenie żył; duszności, kaszel, zapalenie gardła; biegunka, zaparcie, ból brzucha, niestrawność; zwiększenie aktywności aminotransferaz; zaburzenia paznokci, rumień; zapalenie błony śluzowej, gorączka, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (w tym ból, obrzęk, uczucie pieczenia, zaczerwienienie, świąd, zakrzepica). Niezbyt często: zakażenie, posocznica; ostra białaczka szpikowa; zwiększenie liczby eozynofilów, zwiększenie liczby neutrofilów, zwiększenie liczby płytek krwi, zwiększenie liczby białych krwinek, limfopenia, zmniejszenie liczby monocytów; omdlenie; zawroty głowy, zakażenie ucha; zakrzepica żył, obrzęk limfatyczny; zakażenia układu oddechowego; zapalenie dziąseł, kandydoza jamy ustnej; obrzęk, pragnienie. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość; zator; zatorowość płucna. U dzieci i młodzieży z chłoniakiem Hodgkina i ostrą białaczką limfoblastyczną przyjmujących deksrazoksan w skojarzeniu z chemioterapią, obserwowano przypadki wtórnej ostrej białaczki szpikowej i (lub) zespołu mielodysplastycznego. Po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano niezbyt często występowanie AML u dorosłych pacjentów z rakiem piersi. Po podaniu leku w dawkach zbliżonych do maksymalnej tolerowanej dawki (MTD) obserwowano: neutropenię, małopłytkowość, nudności, wymioty, przekroczenie normy prób czynnościowych wątroby. Innymi działaniami toksycznymi było złe samopoczucie, niewielka gorączka, zwiększony klirens wydzielania żelaza i cynku z moczem, niedokrwistość, zaburzenia krzepnięcia, przemijające zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy i zwiększenie aktywności amylazy w surowicy oraz przemijające zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy.

Środki ostrożności

Cyrdanax - Istnieją doniesienia o mielosupresyjnym działaniu leku, które może nasilać podobne działanie wywołane przez chemioterapię. Wartość nadiru liczby komórek krwi może być mniejsza u pacjentów leczonych deksrazoksanem - z tego względu konieczne jest monitorowanie parametrów hematologicznych. Jednak po większych dawkach chemioterapii antracyklinami, gdy dawka leku przekracza 1 000 mg/m² pc., zahamowanie czynności szpiku może się znacznie nasilić. Ze względu na cytotoksyczne działanie deksrazoksanu polegające na zahamowaniu aktywności topoizomerazy II, jednoczesne przyjmowanie deksrazoksanu i chemioterapii może powodować zwiększenie ryzyka wystąpienia wtórnych nowotworów. W niektórych badaniach zaobserwowano wyższy współczynnik śmiertelności w grupach terapii skojarzonej deksrazoksanu z chemioterapią, w porównaniu do grup leczonych samą chemioterapią; nie można wykluczyć możliwości wpływu deksrazoksanu na zaobserwowane różnice. Zaobserwowano znaczne zmniejszenie wskaźnika odpowiedzi guza na leczenie w jednym badaniu z udziałem pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi, którym podawano doksorubicynę i deksrazoksan, w porównaniu do pacjentów, którym podawano doksorubicynę i placebo. W związku z tym, że deksrazoksan i doksorubicyna są inhibitorami topoizomerazy, istnieje prawdopodobieństwo, że deksrazoksan może wpływać na skuteczność leczenia przeciwnowotworowego doksorubicyny. Dlatego nie zaleca się stosowania deksrazoksanu w skojarzeniu z terapią adjuwantową raka piersi lub chemioterapią podawaną z zamiarem wyleczenia. U pacjentów ze zmniejszonym klirensem kreatyniny może ulec zmniejszeniu klirens deksrazoksanu i jego aktywnych metabolitów. Zaleca się rutynowe wykonywanie badań czynności wątroby przed oraz podczas podawania deksrazoksanu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Podczas leczenia deksrazoksanem należy kontynuować standardowe monitorowanie czynności serca związane ze stosowaniem doksorubicyny lub epirubicyny. Brak danych potwierdzających zasadność stosowania deksrazoksanu u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego przebytym w ciągu ostatnich 12 miesięcy, z istniejącą wcześniej niewydolnością serca (w tym kliniczną niewydolnością serca wtórną do, lub w następstwie, leczenia antracyklinami), nieustabilizowaną dusznicą bolesną lub objawową zastawkową wadą serca. Stosowanie deksrazoksanu w skojarzeniu z chemioterapią może zwiększać ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej. Należy jednak zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku, ze względu na częstsze stosowanie przez nich innych produktów leczniczych, częstsze występowanie współistniejących chorób oraz możliwe osłabienie czynności wątroby, nerek lub serca.

Producent

Pharmaselect International Beteiligungs