Spis treści:
1. Clopamid VP - działanie
2. Clopamid VP - wskazania
3. Clopamid VP - przeciwwskazania
4. Clopamid VP - dawkowanie
5. Clopamid VP - interakcje z innymi lekami
6. Clopamid VP - ciąża
7. Clopamid VP - skutki uboczne
8. Clopamid VP - środki ostrożności
9. Clopamid VP - producent

Działanie

Clopamid VP - Heterocykliczny, tiazydopodobny środek moczopędny. Hamuje wchłanianie zwrotne chloru i sodu w kanalikach nerkowych, co powoduje zwiększone wydalanie wody przez nerki. Działanie moczopędne pojawia się ok. 2 h po doustnym podaniu, osiąga maksimum po kolejnych 1-4 h, zaś utrzymuje się do ok. 24 h od chwili przyjęcia. W nadciśnieniu tętniczym pełne działanie występuje po 2-4 tyg. od początku stosowania. Klopamid szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Farmakokinetyka w przedziale stosowanych dawek terapeutycznych ma charakter liniowy. Z białkami wiąże się w ok. 46%. Metabolizowany jest w wątrobie, a wydalany głównie przez nerki. T_0,5 wynosi ok. 6 h.

Wskazania

Clopamid VP - Obrzęki w przebiegu niewydolności mięśnia sercowego, nerek oraz wątroby.

Przeciwwskazania

Clopamid VP - Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne sulfonamidowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), ostre kłębuszkowe zapalenie nerek i bezmocz. Ciężka niewydolność wątroby i śpiączka wątrobowa. Oporna na leczenie hipokaliemia, hiperkalcemia, ciężka hiponatremia, hipowolemia, hiperurykemia i dna moczanowa. Choroba Addisona. Porfiria. Ciąża oraz okres karmienia piersią.

Dawkowanie

Clopamid VP - Doustnie. Dorośli. Obrzęki o różnym pochodzeniu: dawka początkowa, w zależności od nasilenia objawów, wynosi 20 - 40 mg na dobę, najlepiej rano, po posiłku. W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 60 mg. W miarę ustępowania obrzęków dawkę należy stopniowo zmniejszać. Dawka dobowa w leczeniu podtrzymującym: 10 - 20 mg codziennie lub co drugą dobę. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u osób w podeszłym wieku. Z powodu braku odpowiednich badań nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci. Leku nie wolno stosować u osób z ciężką niewydolnością nerek i wątroby.

Interakcje z innymi lekami

Clopamid VP - Klopamid nasila dzialanie hipotensyjne innych leków wywierających takie działanie (m.in. pochodnych dihydropirydyny, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, barbituranów, fenotiazyn); należy zachować ostrożność podczas leczenia skojarzonego, z powodu ryzyka wystąpienia niedociśnienia. Jednoczesne przyjmowanie klopamidu i soli litu może powodować zwiększenie stężenia litu we krwi. Klopamid zwiększa ryzyko wystąpienia działania toksycznego glikozydów naparstnicy; podczas leczenia skojarzonego należy okresowo kontrolować zapis EKG i stężenie potasu we krwi. Salicylany i NLPZ mogą zmniejszać wpływ klopamidu na ciśnienie tętnicze krwi. Klopamid może osłabiać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych i działanie hipoglikemizujące insuliny. Kardiotoksyczne działanie leków przeciwarytmicznych (tj. amiodaron, dizopiramid, chinidyna, sotalol) ulega nasileniu podczas stosowania z klopamidem. Jednoczesne stosowanie z preparatami wapnia może zwiększać ryzyko wystąpienia hiperkalcemii, natomiast z lekami przeczyszczającymi i steroidami - hipokaliemii.

Ciąża

Clopamid VP - Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i podczas karmienia piersią. Klopamid przenika przez barierę łożyska i może powodować zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej u kobiet w ciąży, które mogą niekorzystnie wpływać na płód. Stosowanie leku w drugiej połowie ciąży może powodować wystąpienie u noworodka małopłytkowości.

Skutki uboczne

Clopamid VP - Częstość nieznana: hiperglikemia i cukrzyca, ujawnienie cukrzycy utajonej, hipokaliemia, hipomagnezemia, hiponatremia, hipochloremia, hiperkalcemia, hiperurykemia, ostry napad dny moczanowej, zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów we krwi, zawroty głowy, ból głowy, senność, kołatanie serca, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, ból w nadbrzuszu, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaczerwienienie, zmęczenie. Ogólnie, w związku ze stosowaniem tiazydów mogą być zgłaszane: małopłytkowość, leukopenia, reakcje nadwrażliwości (w tym zapalenie płuc, obrzęk płuc, ciężkie reakcje skórne), niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie trzustki, cholestaza wewnątrzwątrobowa, alergiczne reakcje skórne, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, zaburzenia funkcji seksualnych, impotencja. Po zastosowaniu tiazydów i leków moczopędnych o strukturze zbliżonej do tiazydów notowano przypadki nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką z ograniczeniem pola widzenia.

Środki ostrożności

Clopamid VP - Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, ponieważ nawet niewielkie zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej spowodowane działaniem klopamidu mogą sprzyjać wystąpieniu śpiączki wątrobowej, zwłaszcza u pacjentów z marskością wątroby. Należy zachować ostrożność podczas podawania preparatu pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, ponieważ stosowanie klopamidu może sprzyjać wystąpieniu azotemii u tych pacjentów. Hipowolemia, wtórna do utraty wody i sodu na skutek stosowania diuretyków, powoduje, na początku leczenia, zmniejszenie przesączania kłębuszkowego. Może to doprowadzić do zwiększenia stężenia mocznika we krwi oraz kreatyniny w osoczu. Stosowanie diuretyków tiazydowych związane jest z występowaniem zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej, takich jak hipokaliemia, hipomagnezemia, hiperglikemia i hiponatremia. Z powodu zwiększonej utraty elektrolitów, należy unikać stosowania rygorystycznej diety z małą zawartością sodu. Hipokaliemia może uwrażliwiać lub  nasilać reakcję serca na toksyczne działanie glikozydów naparstnicy. Należy okresowo oznaczać stężenie elektrolitów w osoczu, szczególnie u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy. W przypadku długotrwałego stosowania, zalecane jest spożywanie pokarmów bogatych w potas (suszone owoce, rośliny strączkowe, owoce, ryby, chude sery). Objawy ostrzegawcze to: kurcze mięśni, osłabienie, senność, niedociśnienie, tachykardia, pragnienie, objawy żołądkowo-jelitowe. Lek może zwiększać stężenie kwasu moczowego we krwi. Napady dny moczanowej są jednak rzadkie w trakcie przewlekłego stosowania. Należy monitorować stężenie kwasu moczowego w osoczu. W trakcie stosowania klopamidu może wystąpić nietolerancja glukozy, objawiająca się hiperglikemią lub glikozurią. Preparat rzadko może nasilać lub wywoływać cukrzycę; jest to zazwyczaj odwracalne po zaprzestaniu leczenia. U pacjentów długotrwale leczonych tiazydami lub diuretykami tiazydopodobnymi, takimi jak klopamid, odnotowywano niewielkie i częściowo odwracalne zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego, triglicerydów lub cholesterolu LDL. Preparat nie powinien być lekiem z wyboru do długotrwałego stosowania u pacjentów z objawową cukrzycą lub u pacjentów leczonych z powodu hipercholesterolemii (dietą lub dietą i farmakoterapią). W innym wypadku, podczas stosowania leku, dieta i dawki leków przeciwcukrzycowych powinny być dostosowane. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych, u pacjentów z ciężką miażdżycą naczyń wieńcowych lub mózgowych, należy ostrożnie określać dawkowanie. Odnotowywano przypadki reakcji nadwrażliwości na światło związanej ze stosowaniem diuretyków tiazydowych lub tiazydopodobnych. Sulfonamidy i leki będące pochodnymi sulfonamidów mogą powodować reakcję idiosynkratyczną wywołującą nadmierne nagromadzenie płynu między naczyniówką a twardówką z ograniczeniem pola widzenia, przejściową krótkowzroczność i ostrą jaskrę zamkniętego kąta. Objawy obejmują nagłe zmniejszenie ostrości widzenia lub ból oka i zwykle występują w ciągu kilku godzin lub tygodni od rozpoczęcia leczenia preparatem. Nieleczona ostra jaskra zamkniętego kąta może prowadzić do trwałej utraty wzroku. Podstawowym leczeniem jest jak najszybsze odstawienie klopamidu. W przypadku, gdy ciśnienie wewnątrzgałkowe pozostaje niekontrolowane, należy rozważyć niezwłoczne podjęcie leczenia zachowawczego lub chirurgicznego. Do czynników ryzyka rozwoju ostrej jaskry zamkniętego kąta może należeć uczulenie na sulfonamidy lub penicylinę w wywiadzie. Należy zachować ostrożność u podatnych pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym, ze względu na możliwość wystąpienia lub nasilenia objawów. Z powodu większej skłonności do występowania zaburzeń elektrolitowych i odwodnienia należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci przyjmujący preparat nie powinni nadużywać alkoholu.

Producent

Bausch Health Ireland