Spis treści:
1. Dexadent - działanie
2. Dexadent - wskazania
3. Dexadent - przeciwwskazania
4. Dexadent - dawkowanie
5. Dexadent - interakcje z innymi lekami
6. Dexadent - ciąża
7. Dexadent - skutki uboczne
8. Dexadent - środki ostrożności
9. Dexadent - producent

Działanie

Dexadent - Preparat do stosowania miejscowego w stomatologii, zawiera substancje czynne o różnym, wzajemnie uzupełniającym się mechanizmie działania. Takie zestawienie składników maści warunkuje jej działanie przeciwzapalne, przeciwinfekcyjne i przeciwalergiczne, w efekcie ujawnia się korzystne silne działanie przeciwbólowe. Preparat wykazuje skojarzone działanie bakteriobójcze polimyksyny B (głównie na bakterie Gram-ujemne, zwłaszcza Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae) oraz framycetyny (na Staphylococcus spp., Enterobacteriaceae, Mycobacterium tuberculosis), natomiast deksametazon działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie. Polimyksyna B działa bakteriobójczo na drobnoustroje Gram-ujemne kilkadziesiąt razy silniej niż na bakterie Gram-dodatnie. Nie działa na grzyby. Mechanizm działania polimyksyny B polega na uszkodzeniu błony cytoplazmatycznej bakterii. Framycetyna (neomycyna B) należy do grupy aminoglikozydów, antybiotyków o szerokim spektrum działania. Działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-dodatnie. Wrażliwe są Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas aeruginosa, Brucella, Neisseria, Pasteurella, w słabym stopniu działa na promieniowce, krętki, pierwotniaki i niektóre grzyby. Nie działa na beztlenowce. W niższych stężeniach działa bakteriostatycznie, w wyższych bakteriobójczo. Mechanizm działania aminoglikozydów polega na hamowaniu biosyntezy białek i kwasów nukleinowych. Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o bardzo silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, 30-krotnie silniejszym od hydrokortyzonu. Glikokortykosteroidy hamują działanie hialuronidazy, enzymu zmniejszającego spoistość tkanki łącznej. Zahamowanie aktywności hialuronidazy zmniejsza przepuszczalność substancji klejodajnej tkanki łącznej i powoduje niejako zamurowanie i odizolowanie ogniska zapalnego od organizmu. Wpływa to na wchłanianie się z ogniska zapalnego toksyn bakteryjnych, stąd brak objawów ogólnych zapalenia, np. gorączki. Glikokortykosteroidy hamują także reakcje alergenu z przeciwciałem, zapobiegając w ten sposób wystąpieniu odczynu alergicznego. Siarczan polimyksyny B nie wchłania się z przewodu pokarmowego, powierzchni błon śluzowych, a także po podaniu na błony śluzowe, skórę zmienioną zapalenie i oparzoną. Jest wydalany głównie przez nerki (do 60%, po upływie 12-24 h). Framycetyna nie wchłania się po zastosowaniu zewnętrznym na skórę, może jednak ulegać wchłanianiu po zastosowaniu do jam ciała. Framycetyna ani polimyksyna B nie ulegają przemianom metabolicznym w organizmie. Deksametazon jest częściowo metabolizowany w wątrobie do 6-hydroksydeksametazonu i glukuronianu deksametazonu. Oprócz dobrego wchłaniania po podaniu doustnym, glikokortykosteroidy dobrze wchłaniają się z miejsc podania w przypadku preparatów podawanych miejscowo. Większość glikokortykosteroidów obecnych we krwi pozostaje związana z białkami osocza, głównie z globulinami, a w mniejszym stopniu także z albuminami. Glikokortykosteroidy są metabolizowane głównie w wątrobie, ale także w innych tkankach; w procesie eliminacji glikokortykosteroidów dominuje wydalanie z moczem.

Wskazania

Dexadent - Leczenie chorób miazgi zębów oraz tkanek okołowierzchołkowych. Choroby miazgi: próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi, ostre częściowe surowicze zapalenie miazgi. Choroby tkanek okołowierzchołkowych: ostre i przewlekłe zaostrzone.

Przeciwwskazania

Dexadent - Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Dzieci w wieku do 4 lat.

Dawkowanie

Dexadent - Do stosowania na zęby, do kanału zębowego. W stanach zapalnych miazgi: po oczyszczeniu ubytku próchnicowego nanieść narzędziem np. zgłębnikiem lub małym upychadłem kulkowym niewielką ilość maści na dno ubytku i przykryć suchym tamponikiem waty. Ubytek należy szczelnie zamknąć odpowiednim materiałem tymczasowym maksymalnie na 3-4 dni, do momentu ustąpienia ostrych objawów zapalenia. W leczeniu kanałowym: po dokładnym mechanicznym opracowaniu kanału korzeniowego (usunięcie mas martwiczych lub zgorzelinowych, maksymalnym poszerzeniu kanału, przepłukaniu, wysuszenie kanału) wprowadza się maść do kanału igłą Lentulo i szczelnie zamyka na 3-4 dni. Dolegliwości bólowe powinny ustąpić po jednokrotnym zastosowaniu preparatu; jeśli dolegliwości nie ustąpiły lub się nasiliły należy powtórzyć opracowanie kanału korzeniowego. Jednorazowo nie należy stosować preparatu w ilości większej niż odpowiadająca paskowi maści o długości 1 cm.

Interakcje z innymi lekami

Dexadent - Inhibitory CYP3A4 (w tym rytonawir i kobicystat) mogą zmniejszać klirens deksametazonu, co może spowodować nasilenie działania i zahamowanie czynności nadnerczy (wystąpienie zespołu Cushinga). Należy unikać takiego połączenia, chyba że korzyści z leczenia przewyższają zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów. W takim przypadku należy obserwować, czy u pacjenta nie występują ogólnoustrojowe działania niepożądane glikokortykosteroidów.

Ciąża

Dexadent - Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży, dlatego leku nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że będzie to konieczne, po wcześniejszym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Nie zostało określone bezpieczeństwo stosowania u kobiet karmiących piersią.

Skutki uboczne

Dexadent - W bardzo rzadkich przypadkach, w toku leczenia zębów z chorobami miazgi i próchnicą głęboką, bezpośrednio po nałożeniu maści mogą wystąpić bóle leczonego zęba. Mijają one zwykle po kilkunastu minutach do 2 h. W razie przedłużenia się bólu samoistnego (co w przypadku rozpoznania pulpopatii odwracalnej może świadczyć o błędnej diagnozie) pacjent powinien się zgłosić w celu zastosowania innej metody leczenia. Po zastosowaniu leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane (częstość nieznana): zespół Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy.

Środki ostrożności

Dexadent - Preparat nie powinien przebywać w ubytku i kanale dłużej niż 3-4 dni, gdyż może doprowadzić do zwyrodnienia miazgi oraz zahamować gojenie się zmian chorobowych w ozębnej. Ogólnoustrojowe wchłanianie deksametazonu w wyniku intensywnego lub długotrwałego podawania do kanału zębowego może spowodować wystąpienie zespołu Cushinga i (lub) zahamowanie czynności nadnerczy u predysponowanych pacjentów, w tym u dzieci oraz pacjentów leczonych inhibitorami CYP3A4 (w tym rytonawirem i kobicystatem). W takich przypadkach należy stopniowo zakończyć leczenie.

Producent

Chema Elektromet Spółdzielnia Pracy