Spis treści:
1.
Oftidor - działanie
2.
Oftidor - wskazania
3.
Oftidor - przeciwwskazania
4.
Oftidor - dawkowanie
5.
Oftidor - interakcje z innymi lekami
6.
Oftidor - ciąża
7.
Oftidor - skutki uboczne
8.
Oftidor - środki ostrożności
9.
Oftidor - producent
Działanie
Oftidor - Preparat zawiera chlorowodorek dorzolamidu, silny inhibitor ludzkiej anhydrazy węglanowej II. Po miejscowym podaniu do oka, dorzolamid zmniejsza podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, bez względu na to czy jest ono związane z jaskrą czy nie. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe jest głównym czynnikiem ryzyka w patogenezie uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty pola widzenia. Dorzolamid nie powoduje zwężenia źrenic i obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe bez działań niepożądanych takich jak nocna ślepota, kurcz akomodacji. Dorzolamid wywiera niewielki wpływ lub pozostaje bez wpływu na częstość akcji serca i ciśnienie tętnicze. Podanie miejscowe leku umożliwia jego bezpośrednie działanie w obrębie oka po zastosowaniu znacznie mniejszych dawek, co w rezultacie zapewnia znacznie mniejszą ekspozycję układową na preparat. Zmniejszeniu IOP nie towarzyszą zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej ani zaburzenia elektrolitowe. Po podaniu miejscowym, dorzolamid przenika do krążenia ogólnego. Dorzolamid w umiarkowanym stopniu wiąże się z białkami osocza (około 33%). Wydalany jest głównie w postaci niezmienionej w moczu; metabolit również wydalany jest w moczu. Po zakończeniu przyjmowania preparatu stężenie dorzolamidu w erytrocytach zaczyna zmniejszać się w sposób nieliniowy, początkowo szybko, po czym następuje faza wolniejszej eliminacji z T
0,5 równym około 4 mies.
Wskazania
Oftidor - Leczenie wspomagające terapię lekami β-adrenolitycznymi. Monoterapia u pacjentów niereagujących na leczenie lekami β-adrenolitycznymi lub u pacjentów, u których leki β-adrenolityczne są przeciwwskazane. Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z: nadciśnieniem ocznym; jaskrą z otwartym kątem przesączania; jaskrą torebkową.
Przeciwwskazania
Oftidor - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie badano stosowania dorzolamidu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (z CCr <30 ml/min) lub u pacjentów z kwasicą hiperchloremiczną. Z uwagi na to, że dorzolamid i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki, dorzolamid jest przeciwwskazany w tej grupie pacjentów.
Dawkowanie
Oftidor - Dospojówkowo.
Dorośli. W monoterapii: 1 kropla do chorego oka (oczu) 3 razy na dobę.
W leczeniu wspomagającym, wraz z innym okulistycznym lekiem β-adrenolitycznym: 1 kropla dorzolamidu do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. Chcąc zastąpić dorzolamidem inny okulistyczny preparat przeciwjaskrowy, należy przerwać leczenie tym lekiem i rozpocząć stosowanie dorzolamidu w dniu następnym. Podczas jednoczesnego stosowania kilku okulistycznych preparatów należy zachowywać co najmniej 10 min. przerwy między zakraplaniem kolejnych leków. Dostępne dane kliniczne dotyczące stosowania dorzolamidu 3 razy na dobę u dzieci są ograniczone.
Sposób podania. Pacjentów należy pouczyć, aby umyli ręce przed zastosowaniem leku oraz unikali kontaktu końcówki kroplomierza z powierzchnią lub okolicą oka. Uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek przez 2 minuty zmniejsza wchłanianie ogólnoustrojowe. Może to powodować zmniejszenie ogólnoustrojowych działań niepożądanych oraz zwiększenie działania miejscowego.
Interakcje z innymi lekami
Oftidor - Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji z dorzolamidem. Nie stwierdzono interakcji przy jednoczesnym stosowaniu dorzolamidu z: okulistycznym roztworem tymololu, okulistycznym roztworem betaksololu i lekami stosowanymi ogólnie, w tym inhibitorami ACE, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym kwas acetylosalicylowy i hormony np. estrogen, insulina, tyroksyna). Nie oceniono w pełni związku pomiędzy dorzolamidem, lekami zwężającymi źrenicę i agonistami receptorów adrenergicznych w trakcie leczenia jaskry.
Ciąża
Oftidor - Preparatu nie należy stosować w czasie ciąży. Brak lub ograniczona ilość danych dotyczących stosowania dorzolamidu u kobiet w ciąży. U królików otrzymujących dawki toksyczne dla matek dorzolamid wywołał efekt teratogenny. Nie wiadomo, czy dorzolamid lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Dostępne dane farmakodynamiczne lub toksykologiczne u zwierząt wykazały przenikanie dorzolamidu do mleka. Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków i niemowląt. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać lub wstrzymać podawanie dorazolamidu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z terapii dla kobiety. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu leczenia dorzolamidem na płodność samców i samic. Brakuje danych dotyczących ludzi.
Skutki uboczne
Oftidor - Bardzo często: pieczenie i kłucie. Często: ból głowy, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, świąd oczu, podrażnienie powiek, niewyraźne widzenie, nudności, gorzki smak w ustach, astenia/zmęczenie. Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Rzadko: nadwrażliwość - podmiotowe i przedmiotowe objawy reakcji miejscowych (reakcje ze strony powiek) i uogólnione reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka i świąd, wysypka, duszność, rzadko skurcz oskrzeli, zawroty głowy, parestezje, podrażnienie w tym zaczerwienienie, ból, tworzenie się strupów na powiekach, przejściowa krótkowzroczność (ustępująca po przerwaniu leczenia), obrzęk rogówki, hipotonia wewnątrzgałkowa, odwarstwienie się naczyniówki po zabiegach filtracyjnych, krwawienie z nosa, podrażnienie gardła, suchość w ustach, kontaktowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka, kamica moczowa. Częstość nieznana: uczucie ciała obcego w oku, palpitacje, częstoskurcz, duszność, nadciśnienie tętnicze. Dorzolamid nie wywoływał klinicznie istotnych zaburzeń elektrolitowych. Dzieci: większość działań niepożądanych miała charakter miejscowy; niezbyt poważne działania w obrębie oczu, takie jak piekący i kłujący ból oczu, ból w miejscu wkroplenia obserwowano u 26% (20% w grupie przyjmującej dorzolamid w monoterapii) u dzieci. U niewielkiego odsetka pacjentów < 4%, obserwowano obrzęk lub przymglenie rogówki. Po wprowadzeniu leku do obrotu obserwowano występowanie kwasicy metabolicznej u bardzo młodych pacjentów, szczególnie z niedorozwojem/zaburzeniami czynności nerek.
Środki ostrożności
Oftidor - Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby. Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniem leków zmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innych interwencji terapeutycznych. Nie badano stosowania dorzolamidu u pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem. Dorzolamid zawiera grupę sulfonamidową, mimo stosowania miejscowego ulega wchłonięciu do krążenia ogólnego. W razie wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie preparatu. Dorzolamid jest miejscowym inhibitorem anhydrazy węglanowej wchłanianym do ustroju, pacjenci z kamicą nerkową w wywiadzie mogą być narażeni na zwiększone ryzyko kamicy moczowej w trakcie leczenia preparatem. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych (np. zapalenie spojówek i reakcje ze strony powiek) należy rozważyć przerwanie stosowania preparatu. Istnieje możliwość nakładania się znanych ogólnoustrojowych skutków zahamowania anhydrazy węglanowej u pacjentów otrzymujących doustne inhibitory anhydrazy węglanowej i dorzolamid. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z wcześniejszymi przewlekłymi ubytkami rogówki i (lub) po zabiegu operacyjnym na gałce ocznej. Podczas stosowania preparatów hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej po zabiegach filtracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia się naczyniówki ze zmniejszeniem ciśnienia wewnątrzgałkowego. Dorzolamidu nie przebadano u pacjentów w wieku <36 tyg. wieku płodowego i <1 tyg. życia. U pacjentów ze znaczną niedojrzałością cewek nerkowych, dorzolamid może zostać podany tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, z uwagi na potencjalne ryzyko kwasicy metabolicznej. Lek zawiera chlorek benzalkoniowy (0,075 mg/ml) jako środek konserwujący i może powodować podrażnienie oczu. Unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Przed zastosowaniem leku należy usunąć soczewki kontaktowe i założyć ponownie nie wcześniej niż po 15 minutach. Wiadomo, iż chlorek benzalkoniowy odbarwia miękkie soczewki kontaktowe.
Producent
Bausch+Lomb Ireland