Trądzik na plecach - jak się go pozbyć? Przyczyny i leki
Autor: Joanna Woźniak
Trądzik na plecach występuje u większości pacjentów. Mimo, że dermatozę kojarzymy głównie z wykwitami skórnymi na twarzy, to w równym stopniu pokrywają one także plecy i klatkę piersiową. Zdarza się jednak tak, że u pacjentów cierpiących na ciężkie postaci trądziku zmiany zapalne pojawiają się przede wszystkim na plecach i ramionach.
Trądzik na plecach
Trądzik na plecach nie należy do rzadkości. Powszechnie kojarzymy trądzik z wykwitami na twarzy, jednakże u większość pacjentów występują one także na plecach i klatce piersiowej. Te trzy miejsca na ciele należą do typowych lokalizacji zmian trądzikowych, przy czym większość pojawia się na twarzy.
Najczęściej zmiany skórne przybierają postać zaskórników, krost, grudek oraz cyst – takie występują u ponad 80 proc. pacjentów z trądzikiem pospolitym. Pozostali chorzy zmagają się ze znacznie poważniejszymi odczynami zapalnymi - ropnymi torbielami, guzami, naciekami zapalnymi oraz owrzodzeniami, które mogą występować w innych miejscach na ciele.
Jeśli na skórze dominują ropne torbiele pacjent prawdopodobnie cierpi na trądzik ropowiczy. Ta odmiana dermatozy może lokalizować się głównie na plecach i ramionach. Z czasem torbiele mogą zacząć się zlewać i tworzyć głębokie nacieki zapalne, co jest charakterystyczne dla trądziku skupionego. Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, kolejnym stadium może być trądzik piorunujący – bardzo rzadka i zarazem najcięższa odmiana trądziku pospolitego.
Trądzik skupiony na plecach
Trądzik skupiony (Acne conglobata) jest rzadką odmianą trądziku pospolitego, która charakteryzuje się występowaniem guzów, ropnych torbieli i owrzodzeń, tworzących nacieki zapalne.
Tego typu zmiany trądzikowe lokalizują się na plecach oraz pośladkach. Na dermatozę chorują głównie młodzi mężczyźni, aczkolwiek zdarzały się przypadki zachorowań u kobiet cierpiących na zespół policystycznych jajników.
Trądzik skupiony na plecach i pośladkach ma tendencję po bliznowacenia. Często współwystępuje z tzw. trądzikiem bliznowcowym (Acne keloidea), charakteryzującym się tworzeniem się blizn przerosłych oraz keloidów w obrębie zmian zapalnych.
Wypryski na plecach w trądziku piorunującym
Wypryski na plecach przybierające postać guzów zapalnych z tendencją do rozpadu i krwotocznych owrzodzeń, przekształcających się martwicze strupy to typowy obraz trądziku piorunującego. Co bardzo charakterystyczne dla tej odmiany trądziku pospolitego, zmianom skórnym towarzyszą objawy ogólnoustrojowe - gorączka, uczucie osłabienia, utrata masy ciała, bóle kostno-stawowe i mięśniowe, powiększenie wątroby i śledziony.
W wynikach badań laboratoryjnych obserwuje się wysoki poziom OB i CRP, leukocytozę i niedokrwistość. Trądzik piorunujący jest najcięższą postacią trądziku pospolitego, dotyka 1 proc. chorych. Etiologia tej odmiany dermatozy nie jest do końca znana. Przypuszcza się, że objawy są reakcją ze strony układu immunologicznego na antygeny Propionibacterium acnes.
Jak pozbyć się trądziku na plecach?
Jak się pozbyć wyprysków na plecach? Wszystko zależy od rodzaju wykwitów skórnych i stopnia ich nasilenia. Łagodne zmiany skórne, typowe dla trądziku zaskórnikowego czy grudkowo-krostkowego, leczy się preparatami miejscowymi.
Do najczęściej stosowanych leków miejscowych należą: nadtlenek benzoilu, kwas azelainowy, antybiotyki (głównie makrolidy) oraz pochodne witaminy A (tretinoina, adapalen i tazaroten). W poważniejszych stanach – trądziku ropowiczym czy skupionym, konieczne jest leczenie ogólne w połączeniu z miejscowym.
Leki na trądzik na plecach
Leki na trądzik ropowiczy oraz skupiony to m.in. doustne antybiotyki (dostępne na receptę, przypisywane najczęściej przez dermatologów), takie jak:
- tetracyklina,
- erytromycyna,
- kotrimoksazol,
- klindamycyna.
Wykazują one nie tylko działanie przeciwbakteryjne, ale także przeciwzapalnie i przeciwłojotokowe. Antybiotykoterapia powinna trwać co najmniej 6 miesięcy.
W przypadku trądziku piorunującego leczenie antybiotykami rzadko przynosi oczekiwany efekt terapeutyczny, dlatego pacjenci najczęściej przyjmują doustne glikokortykosteroidy.
Następnie, po złagodzeniu stanu zapalnego, do terapii dołącza się doustną izotretynoinę, należącą do retinoidów.
Lek podaje się pacjentom z bardzo ciężkimi postaciami trądziku i zwykle nie wymaga stosowania dodatkowo leków miejscowych. Należy jednak pamiętać, że w przypadku trądziku piorunującego izotretynoina może spowodować zaostrzenie choroby, aczkolwiek zdarza się to wyjątkowo rzadko.
Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Bibliografia do artykułu
- Dorota Kozłowska, Anna Baran, Iwona Flisiak, Trudności w leczeniu trądziku piorunującego – opis przypadku, Przegląd Dermatologiczny 2015, 102, 237–243.
- Janda K., Chwiłkowska M., Trądzik pospolity – Etiologia, klasyfikacja, leczenie, Annales Academiae Medicae Stetinensis Roczniki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie 2014, 60, 2, 13–18.
Podobne artykuły
