Rzeżączka - jak rozpoznać objawy i wybrać metody leczenia?

Choć rzadko się o niej mówi, rzeżączka jest jedną z najczęstszych chorób wenerycznych. Jak ją rozpoznać? Jak przebiega leczenie? W samych tylko Stanach Zjednoczonych pod koniec lat dziewięćdziesiątych rzeżączkę diagnozowano u ponad 600 tysięcy chorych. Od tego czasu jednak zachorowalność stale rośnie, a choroba ta szczególnym problemem jest w krajach rozwijających się.

Rzeżączkę, zwaną również tryprem, powodują bakterie Neisseria gonorrhoeae. Ich charakterystyczną cechą jest to, że zawsze występują w parach we wspólnej otoczce – zalicza się je więc do dwoinek. Poza rzeżączką, Neisseria gonorrhoeae mogą wywoływać też zapalenie stawów, spojówek oraz opon mózgowych.
Tryper jest zwykle przenoszony drogą płciową. Możesz zarazić się nim nie tylko podczas stosunku waginalnego, ale też oralnego i analnego. Pamiętaj, że bakterię wywołujące tę chorobę mogą przetrwać kilka godzin poza organizmem nosiciela. Istnieje więc możliwość zakażenia rzeżączką przez używanie tych samych ręczników, bielizny lub pościeli. Jak objawy o tym świadczą? Co powinnaś zrobić, kiedy je zauważysz? Jak wygląda leczenie rzeżączki?

Zobacz także: Zapalenie pochwy - jakie są przyczyny, skutki i metody leczenia

Objawy rzeżączki

Rzeżączka nie od razu da o sobie znać. U kobiet pierwsze objawy pojawiają się po około dwóch tygodniach. Najczęściej są to ropne upławy, których wynikiem jest wtórne zakażenie sromu. Rozpoznasz je po pieczeniu, swędzeniu lub opuchliźnie okolic intymnych. Bywa też, że rzeżączka atakuje błonę śluzową macicy, co objawia się dość silnym krwawieniem z dróg rodnych. W takich przypadkach Neisseria gonorrhoeae mogą zaatakować również cewkę moczową i spowodować ból przy oddawaniu moczu.
U Twojego partnera objawy trypra mogą pojawić się dużo szybciej – nawet po kilku dniach od zakażenia. Będą to wycieki ropnej wydzieliny z cewki moczowej. Towarzyszą im mrowienie i szczypanie w drogach moczowych, które nasilają się podczas wizyt w toalecie. Po kilku tygodniach szczypanie zmienia się w ostry ból, czasem promieniujący aż do odbytnicy.
Konsekwencje nieleczonej rzeżączki są jednak dużo poważniejsze. Po kilku tygodniach od wystąpienia pierwszych objawów chory zaczyna skarżyć się na złe samopoczucie i częstomocz. Niemal zawsze obserwuje się także gorączkę, a w niektórych przypadkach zakażenie rozszerza się na gardło lub stawy. Kobiety, które chorując na rzeżączkę zajdą w ciążę, ryzykują ponadto, że ich dziecko urodzi się z zapaleniem spojówek.

Zobacz także: Swędzenie i pieczenie sromu - jak je wyleczyć?

Rzeżączka – leczenie

Do niedawna rzeżączkę leczono wyłącznie penicyliną, ale dziś istnieją już szczepy Neisseria gonorrhoeae, które zdołały uodpornić się na jej działanie. Jeśli zaatakowały Cię właśnie takie bakterie, lekarz przypisze Ci inny antybiotyk – na przykład doksycyklinę, ceftriakson, cefoksym lub probenecydem. Rzeżączka nie jest na szczęście powodem do rozpaczy, bo dzięki użyciu wspomnianych leków, jej wyleczalność okazuje się niemal stuprocentowa.

Pamiętaj też, że jeśli lekarz zdiagnozuje u Ciebie rzeżączkę, powinnaś poinformować o tym swojego partnera. Prawdopodobnie on także jest zarażony i powinien jak najszybciej rozpocząć terapię – nawet, jeśli jeszcze nie pojawiły się u niego objawy. By uniknąć trypra, warto utrzymywać kontakty seksualne tylko z jednym partnerem. Jeżeli jednak nie chcesz rezygnować z przygodnego seksu, nie powinnaś zapominać o prezerwatywie. Ważne jest też przestrzeganie zasad higieny. Korzystaj tylko ze swoich przyborów i ręczników, a w publicznych toaletach staraj się nie siadać na deskach.

Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.