Spis treści:
1. Telfexo - działanie
2. Telfexo - wskazania
3. Telfexo - przeciwwskazania
4. Telfexo - dawkowanie
5. Telfexo - interakcje z innymi lekami
6. Telfexo - ciąża
7. Telfexo - skutki uboczne
8. Telfexo - środki ostrożności
9. Telfexo - producent

Działanie

Telfexo - Lek przeciwhistaminowy, blokujący receptory H₁, nie wywołujący uspokojenia. Feksofenadyna jest czynnym farmakologicznie metabolitem terfenadyny. Chlorowodorek feksofenadyny jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym, T_max osiągane jest po około 1–3 h po podaniu. Średnia wartość C_max wynosiła około 427 ng/ml po podaniu dawki 120 mg raz na dobę/około 494 ng/ml po podaniu dawki 180 mg raz na dobę. Feksofenadyna w 60% do 70% wiąże się z białkami osocza. Feksofenadyna jest metabolizowana tylko w nieznacznym stopniu (w wątrobie lub poza wątrobą) i jest jedynym związkiem wykrywanym w moczu i kale u zwierząt i ludzi. Stężenie feksofenadyny w osoczu zmniejsza się w sposób dwuwykładniczy, z okresem półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynoszącym od 11 do 15 h po podaniu wielokrotnym. Główną drogą eliminacji produktu z organizmu jest wydalanie z żółcią, podczas gdy do 10% podanej dawki leku wydala się w postaci niezmienionej z moczem.

Wskazania

Telfexo - Tabletki 120 mg: łagodzenie objawów sezonowego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych. Tabletki 180 mg: łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych.

Przeciwwskazania

Telfexo - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Telfexo - Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i powyżej - w sezonowym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa: 120 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem; w przewlekłej pokrzywce idiopatycznej: 180 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem. Szczególne grupy pacjentów. Nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania chlorowodorku feksofenadyny u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dostępne dane dotyczące stosowania leku w szczególnych grupach pacjentów zwiększonego ryzyka (u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) wykazały, że dostosowanie dawki chlorowodorku feksofenadyny u tych pacjentów nie jest konieczne. Sposób podania. Linia podziału na tabletce 180 mg tylko ułatwia rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podzielenia na równe dawki.

Interakcje z innymi lekami

Telfexo - Feksofenadyna nie jest metabolizowana w wątrobie i z tego powodu nie występują interakcje z lekami metabolizowanymi w wątrobie. Feksofenadyna jest substratem glikoproteiny P (P-gp) oraz polipeptydu transportującego aniony organiczne (OATP). Jednoczesne podawanie feksofenadyny i inhibitorów lub induktorów P-gp może wpływać na ogólny wpływ feksofenadyny na organizm. Stwierdzono, że równoczesne podawanie chlorowodorku feksofenadyny z inhibitorami P-gp: erytromycyną lub ketokonazolem powodowało 2-3-krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszył żaden wpływ na odstęp QT i nie było to związane ze zwiększeniem występowania działań niepożądanych w porównaniu z tymi lekami podawanymi w monoterapii. W badaniu klinicznym interakcji wykazano, że jednoczesne podanie apalutamidu (słabego induktora Pgp) i pojedynczej dawki doustnej 30 mg feksofenadyny powodowało zmniejszenie AUC feksofenadyny o 30%. Nie zaobserwowano interakcji pomiędzy feksofenadyną i omeprazolem. Jednakże podawanie leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu 15 minut przed przyjęciem chlorowodorku feksofenadyny powodowało zmniejszenie biodostępności, najprawdopodobniej z powodu jej wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się odczekać 2 h między przyjęciem chlorowodorku feksofenadyny a leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.

Ciąża

Telfexo - Chlorowodorek feksofenadyny nie może być stosowany u kobiet w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią. Brak danych dotyczących wpływu chlorowodorku feksofenadyny na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na myszach nie wykazały szkodliwego wpływu  chlorowodorku feksofenadyny na reprodukcję.

Skutki uboczne

Telfexo - Często: ból i zawroty głowy, senność, nudności. Niezbyt często: zmęczenie. Następujące działania niepożądane były zgłaszane u osób dorosłych w ramach nadzoru po wprowadzeniu chlorowodorku feksofenadyny do obrotu (częstość nieznana): reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszność, nagłe zaczerwienienie skóry, uogólnione reakcje anafilaksji), bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu, koszmary senne/nieprawidłowe sny, tachykardia, kołatanie serca, biegunka, wysypka, pokrzywka, świąd, nieostre widzenie.

Środki ostrożności

Telfexo - Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami układu krążenia w wywiadzie, w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Producent

Polpharma