Spis treści:
1. Dymista - działanie
2. Dymista - wskazania
3. Dymista - przeciwwskazania
4. Dymista - dawkowanie
5. Dymista - interakcje z innymi lekami
6. Dymista - ciąża
7. Dymista - skutki uboczne
8. Dymista - środki ostrożności
9. Dymista - producent

Działanie

Dymista - Preparat zawiera chlorowodorek azelastyny i propionian flutykazonu - substancje o różnych mechanizmach działania, wykazujące działanie synergistyczne w odniesieniu do łagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz zapalenia błony śluzowej nosa z zapaleniem spojówek. Propionian flutykazonu jest syntetycznym kortykosteroidem trójfluorowanym o silnym działaniu przeciwzapalnym. Azelastyna jest selektywnym antagonistą receptora H_1, ma działanie stabilizujące mastocyty i przeciwzapalne; hamuje syntezę lub uwalnianie mediatorów związanych z wczesną i późną fazą reakcji alergicznych. Zmniejszenie nosowych objawów alergii obserwuje się w ciągu 15 min po podaniu. Mediana czasu upływającego do momentu osiągnięcia maksymalnego stężenia (T_max) po podaniu pojedynczej dawki wyniosła 0,5 h w przypadku azelastyny i 1,0 h w przypadku propionianu flutykazonu. Po podaniu preparatu ekspozycja ustrojowa na propionianu flutykazonu była o ok. 50% większa niż po zastosowaniu dostępnego w obrocie preparatu flutykazonu w aerozolu do nosa. Poziom ekspozycji ustrojowej na azelastynę był porównywalny po podaniu preparatu i dostępnego w obrocie preparatu azelastyny w aerozolu do nosa. Propionian flutykazonu wiąże się w 91% z białkami osocza, azelastyna - w 80-90%. Ponadto obydwa związki cechują się szerokim indeksem terapeutycznym, dlatego mało prawdopodobne jest zjawisko wypierania jednego leku przez drugi. Propionian flutykazonu jest szybko usuwany z krążenia ustrojowego, głównie w wyniku zachodzących w wątrobie przemian metabolicznych do nieczynnego metabolitu kwasu karboksylowego przy udziale CYP3A4. Azelastyna jest metabolizowana do N-desmetyloazelastyny przy udziale różnych izoenzymów CYP głównie CYP3A4, CYP2D6 i CYP2C19. Główną drogą eliminacji flutykazonu propionianu jest wydalanie leku i jego metabolitów z żółcią. T_0,5 w fazie eliminacji azelastyny po podaniu w pojedynczej dawce wynosi ok. 20-25 h dla azelastyny i ok. 45 h dla czynnego terapeutycznie metabolitu N-desmetyloazelastyny. Związek wydalany jest głównie z kałem.

Wskazania

Dymista - Łagodzenie objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, jeśli stosowanie innych podawanych donosowo preparatów zawierających tylko lek przeciwhistaminowy lub glikokortykosteroid uważa się za niewystarczające.

Przeciwwskazania

Dymista - Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Dymista - Donosowo. Dorośli i młodzież ≥12 lat: 1 dawka rozpylona w każdym otworze nosowym 2 razy na dobę (rano i wieczorem). Preparat nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku <12 lat, ponieważ nie określono jego bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności w tej grupie wiekowej. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Aby leczenie przyniosło największe korzyści, preparat musi być stosowany regularnie. Preparat może być stosowany długotrwale. Czas trwania leczenia powinien odpowiadać okresowi narażenia na kontakt z alergenami.

Interakcje z innymi lekami

Dymista - Propionian flutykazonu. W zwykłych warunkach po donosowym podaniu propionianu flutykazonu jego stężenie w osoczu jest małe z powodu znacznego stopnia metabolizmu pierwszego przejścia oraz wysokiego wskaźnika klirensu ustrojowego, w którym pośredniczy cytochrom P450 3A4 obecny w jelitach i wątrobie. Z tego powodu mało prawdopodobne jest wystąpienie znaczących klinicznie interakcji propionianu flutykazonu z innymi lekami. W przeprowadzonym z udziałem zdrowych uczestników badaniu dotyczącym interakcji z innymi lekami wykazano, że rytonawir (bardzo silny inhibitor cytochromu P4503A4) może spowodować znaczne zwiększenie stężenia propionianu flutykazonu w osoczu i w rezultacie zdecydowane zmniejszenie stężenia kortyzolu w surowicy krwi. W okresie po wprowadzeniu leku do obrotu u pacjentów przyjmujących drogą wziewną lub donosowo propionianu flutykazonu i rytonawir zgłaszano przypadki występowania znaczących klinicznie interakcji z innymi lekami, w wyniku których ujawniły się ogólnoustrojowe działania kortykosteroidów. Spodziewane jest również zwiększenie ryzyka ogólnoustrojowych działań niepożądanych przy jednoczesnym leczeniu innymi inhibitorami CYP3A, w tym preparatami zawierającymi kobicystat. Należy unikać takich połączeń, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko związane z ogólnoustrojowymi działaniami niepożądanymi kortykosteroidów, w takim przypadku należy pacjentów obserwować w zakresie ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów. W badaniach wykazano, że inne inhibitory cytochromu P450 3A4 powodują nieistotne (erytromycyna) i niewielkie (ketokonazol) zwiększenie ekspozycji ustrojowej na flutykazonu propionianu, bez wyraźnego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy krwi. Niemniej jednak zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów cytochromu P450 3A4 (np. ketokonazolu) ze względu na możliwość zwiększenia ekspozycji ustrojowej na flutykazonu propionian. Chlorowodorek azelastyny. Nie przeprowadzono specyficznych badań interakcji chlorowodorku azelastyny w postaci aerozolu do nosa. Przeprowadzono natomiast badania interakcji po podaniu leku doustnie w dużych dawkach. Jednak ich wyniki nie mają żadnego znaczenia w przypadku azelastyny w postaci aerozolu do nosa, ponieważ po podaniu leku donosowo w zalecanych dawkach ekspozycja ustrojowa jest znacznie mniejsza. Niemniej jednak zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku podawania chlorowodorku azelastyny pacjentom przyjmującym jednocześnie leki uspokajające lub działające na OUN ze względu na możliwość nasilenia działania uspokajającego. Alkohol również może nasilać to działanie.

Ciąża

Dymista - Lek może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią tylko w przypadku, gdy potencjalne korzyści uzasadniają potencjalne ryzyko dla płodu lub noworodka/niemowlęcia.

Skutki uboczne

Dymista - Bardzo często: krwawienie z nosa. Często: ból głowy, zaburzenia smaku (nieprzyjemny smak), nieprzyjemny zapach. Niezbyt często: uczucie dyskomfortu w jamie nosowej (w tym podrażnienie, pieczenie, swędzenie), kichanie, suchość jamy nosowej, kaszel, suchość w gardle, podrażnienie gardła. Rzadko: suchość w ustach. Bardzo rzadko: nadwrażliwość, w tym reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy lub języka i wysypka), skurcz oskrzeli, zawroty głowy, senność (nadmierna senność, ospałość), jaskra, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, zaćma, perforacja przegrody nosowej, nadżerka błony śluzowej, nudności, wysypka, świąd, pokrzywka, uczucie zmęczenia (znużenie, wyczerpanie), osłabienie. Częstość nieznana: nieostre widzenie, owrzodzenie błony śluzowej nosa. Możliwe jest wystąpienie ogólnoustrojowych działań niektórych kortykosteroidów podawanych donosowo, zwłaszcza gdy stosowane są w dużych dawkach przez dłuższy okres; możliwe działania ogólnoustrojowe to: zespół Cushinga, objawy cushingoidalne, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zaćma, jaskra oraz rzadziej zaburzenia psychiczne i zachowania, w tym nadpobudliwość psychomotoryczna, zaburzenia snu, niepokój, depresja lub agresja (szczególnie u dzieci). Istnieją doniesienia dotyczące zahamowania wzrostu u dzieci przyjmujących kortykosteroidy podawane donosowo; u młodzieży również możliwe jest zahamowanie wzrostu. W rzadkich przypadkach obserwowano wystąpienie osteoporozy, gdy glikokortykosteroidy podawane były donosowo przez długi czas.

Środki ostrożności

Dymista - Ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów należy unikać stosowania propionianu flutykazonu jednocześnie z rytonawirem, chyba że potencjalne korzyści dla pacjenta przeważają nad ryzykiem. Możliwe jest wystąpienie ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów podawanych donosowo, zwłaszcza gdy stosowane są w dużych dawkach przez dłuższy okres (prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest znacznie mniejsze niż w przypadku leczenia kortykosteroidami doustnymi). U pacjentów z ciężką chorobą wątroby istnieje prawdopodobieństwo zwiększenia ekspozycji ustrojowej po donosowym podaniu flutykazonu propionianu i ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych - zachować ostrożność. Leczenie kortykosteroidami podawanymi donosowo w dawkach większych niż zalecane może doprowadzić do istotnego klinicznie zahamowania czynności nadnerczy. Jeśli cokolwiek wskazuje na to, że lek stosowano w dawkach większych niż zalecane, należy rozważyć włączenie dodatkowych kortykosteroidów podawanych ogólnie w okresie stresu czy w czasie planowego zabiegu chirurgicznego. Istnieją doniesienia dotyczące zahamowania wzrostu u dzieci przyjmujących kortykosteroidy podawane donosowo w zarejestrowanych dawkach. Zaleca się regularną kontrolę wzrostu również u osób w wieku młodzieńczym, długotrwale stosujących kortykosteroidy podawane donosowo. W przypadku stwierdzenia zahamowania tempa wzrostu należy zrewidować leczenie pod kątem możliwości zmniejszenia dawki kortykosteroidu podawanego donosowo do dawki najmniejszej umożliwiającej utrzymanie skutecznej kontroli objawów. W wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów może wystąpić zaburzenie widzenia. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów. Ścisła kontrola jest uzasadniona u pacjentów, u których odnotowano zmianę widzenia albo w przeszłości rozpoznano podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, jaskrę i (lub) zaćmę. Jeśli istnieją jakiekolwiek powody skłaniające do przypuszczenia, że u pacjenta występują zaburzenia czynności nadnerczy, należy zachować ostrożność, zmieniając leczenie steroidami podawanymi ogólnie na terapię tym preparatem. U pacjentów chorych na gruźlicę, z nieleczonym zakażeniem dowolnego rodzaju albo po niedawno przeprowadzonej operacji lub po niedawnym urazie nosa albo jamy ustnej należy określić możliwe ryzyko w stosunku do potencjalnych korzyści wynikających z leczenia preparatem. Zakażenia przewodów nosowych należy leczyć, podając leki przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze; nie stanowią one jednak specjalnego przeciwwskazania do leczenia preparatem. Lek zawiera chlorek benzalkoniowy (pojedyncze naciśnięcie dozownika 0,14 g uwalnia 0,014 mg chlorku benzalkoniowego) - długotrwałe stosowanie może powodować obrzęk błony śluzowej nosa. Należy unikać kontaktu preparatu z oczami.

Producent

Viatris Healthcare