Zaburzenia miesiączkowania po 40-tce: przyczyny, objawy
Autor: Paulina Szczerkowska
U 40-letniej kobiety zaburzenia miesiączkowania mogą mieć wiele przyczyn. To czas, w którym możliwe jest wszystko od ciąży po menopauzę, przez zaburzenia hormonalne wywołane chorobami lub trybem życia. Sprawdź, jakie przyczyny i objawy zaburzeń miesiączkowania występują po 40-tce.
Kobieta w tym wieku jest u szczytu swoich możliwości. Z wielu badań wynika, że po 40-ce seks smakuje nam najlepiej, osiągamy pełną harmonię seksualną, a między 25. a 45. rokiem życia napięcie seksualne rośnie do maksymalnych wartości. Z brytyjskich badań opublikowanych przez dziennik „Daily Mail” wynika, że aż 70 proc. kobiet, które ukończyły 40. rok życia, jest w pełni świadoma, jakie pozycje i techniki seksualne dają im największe zadowolenie w łóżku, połowa nie czuje żadnego zahamowania w kontaktach seksualnych, a 60 proc. uważa, że cieszą się najlepszym seksem w swoim życiu.
Jeśli więc kobieta jest aktywna seksualnie i w pewnym momencie pojawiły się u niej zaburzenia miesiączkowania powinna w pierwszej kolejności zrobić domowy test ciążowy. Gdy jednak test wyjdzie negatywny trzeba skonsultować to z lekarzem. W przypadku zatrzymania miesiączki lekarz zwykle zaleca badania hormonalne: FSH, LH, TSH, prolaktyny, test progesteronowy (próba P) i inne badania.
Sprawdź: Kalkulator miesiączki - jak obliczyć cykl miesiączkowy?
Zaburzenia miesiączkowania – wahania hormonalne
Mimo doskonałego samopoczucia w organizmie 40-letniej kobiety zachodzą zmiany, które przygotowują ją do okresu przekwitania. Z uwagi na zmniejszającą się ilość estrogenu, poziom FSH w organizmie kobiety wzrasta, co ma wpływ na szybkie dojrzewanie pęcherzyków jajowych. W związku ze starzeniem się, pęcherzyki tracą zdolność osiągnięcia gotowości do owulacji, czego efektem jest zaburzony cykl miesięczny. W tym czasie miesiączka może pojawiać się co kilka miesięcy albo co 2 tygodnie. Czasem zatrzymanie miesiączki trwa 60 lub więcej dni.
Do menopauzy, która w Polsce przypada statystycznie między 48. a 52. rokiem życia jest jeszcze kilka lat. Wczesna faza przejścia menopauzalnego rozpoczyna się jednak na ok. 7-10 lat przed ostatnim krwawieniem. Ten czas nazywany jest premenopauzą. U niektórych kobiet proces ten przebiega szybciej, nie ma jednak powodów do niepokoju, bo zdaniem lekarzy menopauza po 40. roku życia to nadal prawidłowe zjawisko.
Przedwczesna menopauza pojawia się przed 40. rokiem życia i wymaga intensywnej terapii hormonalnej. Z badań wynika, że klimakterium występuje u jednej kobiety na 100 pań przed 40. rokiem życia i u jednej na tysiąc kobiet przed 30. rokiem życia. Przedwczesna menopauza ma podobny przebieg do tej klasycznej, choć objawy nie są tak silne, nie zawsze pojawiają się także symptomy zapowiadające wcześniejsze przekwitanie, takie jak uderzenia gorąca.
Czytaj także: Opóźnienie okresu - tabletki, sposoby, witamina C, lek
Zaburzenia miesiączkowania - menopauza objawy
Jeśli po 40. roku życia pojawiają się zaburzenia okresu warto przyglądać się pracy swojego organizmu, być może równolegle pojawią się pierwsze objawy menopauzy, które z czasem będą przybierać na sile. Czego się spodziewać?
Charakterystyczne dla tego okresu objawy to:
- zaburzenia somatyczne (zawroty i bóle głowy, parestezje)
- zaburzenia psychiczne (nadpobudliwość, obniżenie nastroju, labilność emocjonalna)
- obrzęki i silne bóle piersi,
- bóle w podbrzuszu i bóle pleców,
- obrzęki i bóle kończyn dolnych,
- zwiększone ciśnienie krwi,
- kołatanie serca,
- zaburzenia snu,
- zmiany zanikowe w obrębie błon śluzowych macicy i pochwy,
- zwiększone ciśnienie krwi,
- ogólny stan zmęczenia,
- przyrost tkanki tłuszczowej,
- osłabienie libido,
- suchość pochwy i skłonność do infekcji intymnych,
- dysfunkcje seksualne,
- częste zaparcia i wzdęcia,
- wzrost stężenia cholesterolu we krwi.
Choć w trakcie menopauzy aż 85 procent kobiet odczuwa uderzenia gorąca, czyli tzw. wary i nocne zlewne poty, to na bardzo wstępnym etapie okresu przekwitania nie są one tak powszechne i uciążliwe. Dopiero z czasem dochodzi do silniejszego rozregulowania układu sterującego temperaturą ciała.
Zaburzenia cyklu miesiączkowego - ciąża
Zaburzenia miesiączkowania po 40. roku życia mogą wynikać z ciąży, zwłaszcza jeśli aktywna seksualnie kobieta nie stosuje sprawdzonych środków antykoncepcyjnych. Bardzo często dzieje się tak, że przy wcześniejszych zaburzeniach miesiączkowania panie uznają, że długie przerwy między krwawieniami oznaczają, że ich płodność ustała. To bardzo częsta przyczyna przypadkowych ciąż po 40. roku życia. Tymczasem w tym czasie, nawet jeśli miesiączki są nieregularne tylko 40 procent cykli jest bezowulacyjnych.
Jeśli więc przez pewien czas nie pojawiła się miesiączka powinno się rozważyć możliwość zajścia w ciążę. Test ciążowy powinno się zrobić, jeżeli oprócz braku miesiączki kobieta odczuwa także inne objawy, które mogą świadczyć o ciąży, czyli: wahania nastroju, bóle głowy, bolesność piersi, notoryczne zmęczenia i rozkojarzenie.
Kobieta po 40. roku życia, która chce mieć pewność, że jej cykle są bezowulacyjne powinna zrobić sobie badanie poziomu hormonów. Przede wszystkim chodzi o poziom hormonu FSH z krwi, jeśli jego wartość powyżej 30 mIU/ml oznacza, że do owulacji już nie dochodzi. W jajnikach nie ma dojrzewających pęcherzyków, czyli nie ma ryzyka niechcianej ciąży.
Zobacz artykuł:
Tabletki na wywołanie okresu - bez recepty, a ciąża
Zaburzenia miesiączkowania - przyczyny inne niż ciąża
Zaburzenia miesiączkowania po 40. roku życia mogą wynikać także z innych przyczyn zdrowotnych. Nieregularne miesiączki lub zanik krwawienia mogą być wynikiem różnych schorzeń, w tym między innymi:
- endometriozy,
- zespołu policystycznych jajników,
- mięśniaków macicy,
- polipów,
- torbieli jajnika,
- nadżerek,
- nowotworów złośliwych jajników,
- nowotworów szyjki macicy,
- nowotworów macicy,
- cukrzyca,
- choroby nerek.
Zaburzenia miesiączkowania a tarczyca
Zaburzenia cyklu miesiączkowego powinny być sygnałem, że konieczna jest wizyta u lekarza ginekologa, który wykona szereg badań, w tym między innymi:
- USG jajników
- badanie nadnerczy
- badanie poziomu hormonów: estradiolu, testosteronu, LH, FSH i prolaktyny
- badanie poziomu tarczycy
Bardzo często zaburzenia okresu wynikają z nieprawidłowej pracy tarczycy, bo hormony tarczycy współdziałają z estrogenami i progesteronem w utrzymaniu prawidłowej czynności macicy. U kobiet z nadczynnością tarczycy obserwuje się zwiększenie stężenia estradiolu, czemu towarzyszą zaburzenia miesiączkowania. Zaburzenia okresu pojawiają się również przy niedoczynności tarczycy i spadku stężenia estradiolu.
Zobacz również: Cykl owulacyjny - kalendarzyk, wykres, kiedy dni płodne?
Zaburzenia miesiączkowania - przyczyny inne
Brak miesiączki po 40. roku życia może być spowodowany także silnym lub przewlekłym stresem. Pod wpływem stresu uruchamia się działanie kortyzolu, który nazywany jest hormonem stresu. Nadmiar kortyzolu hamuje działanie progesteronu, zaburza funkcjonowanie osi podwzgórze-przysadka-jajnik. Poza tym u kobiet, które przez dłuższy czas żyją w napięciu nerwowym dochodzi do nadprodukcji prolaktyny, która także zaburza regularne miesiączkowanie.
Przyczyn zaburzeń menstruacji warto szukać również w gwałtownym spadku masy ciała, zwłaszcza jeśli kobieta choruje na anoreksję lub bulimię. Za zaburzenia hormonalne może w ten sposób wpływać także leczenie lekami hormonalnymi, sterydami czy chemioterapeutykami. Czasami u kobiet występują zaburzenia miesiączkowania po tabletkach antykoncepcyjnych, może się zdarzyć, że krwawienie wystąpi dopiero w ciągu 2-3 miesięcy po odstawieniu antykoncepcji hormonalnej.
Zobacz: Przyspieszenie okresu - sposoby, tabletki, luteina, zioła
Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Podobne artykuły
