Nerwica depresyjna - objawy, test, przyczyny i leczenie
Autor: Piotr Brzózka
Nerwica depresyjna to stan lękowy z wyraźnym udziałem komponentu depresyjnego.
Zobacz, jakie są objawy psychiczne i fizyczne nerwicy depresyjnej, jak ją rozpoznać i kto może pomóc w jej leczeniu.
Nerwica depresyjna: czym jest to zaburzenie psychiczne?
Nerwica depresyjna jest pojęciem na wpół potocznym, używanym na określenie zaburzeń lękowych współwystępujących ze stanami depresyjnymi.
Tego typu stany są w praktyce klinicznej odnotowywane nagminne.
Z różnych danych wynika, że objawy depresji występują nawet u 60 procent pacjentów cierpiących na zaburzenia lękowe.
W szczególności dotyczy to osób dotkniętych tzw. zespołem lęku uogólnionego, który jest zaburzeniem chronicznym.
W jego przebiegu pacjenci doświadczają stałego uczucia niepokoju o niewyjaśnionym podłożu, a towarzyszyć temu mogą objawy psychosomatyczne, psychotyczne oraz zaburzenia afektywne, w tym depresja właśnie.
Co niezwykle istotne, mówiąc o nerwicy depresyjnej, należy przeprowadzić wyraźne różnicowanie z depresją nerwicową.
Termin ten określa inne zaburzenie, dziś częściej funkcjonujące w naukowej nomenklaturze pod nazwą dystymii.
Jest to stan obniżonego nastroju, współwystępujący z innymi objawami, w tym lękiem, w niewielkim nasileniu, ale w długiej perspektywie czasowej (minimum 2 lata).
Objawy nerwicy depresyjnej: jak ją rozpoznać?
Typowe objawy nerwicy depresyjnej, to:
- uczucie niepokoju, zagrożenia, chęć ucieczki, wyzwolenia się z nieznośnej sytuacji. Doświadczenia te nie mają żadnej racjonalnej przyczyny, czego pacjent zazwyczaj ma świadomość, nie potrafiąc jednakże negatywnych emocji się wyzbyć;
- fobie, myśli obsesyjne i hipochondryczne, nadmierne skupienie na swoim stanie zdrowia i domniemanych zagrożeniach (np. lęk przed chorobą, upadkiem, wypadkiem itd.);
- rozdrażnienie, obrażanie się, zmienność nastroju z dominacją stanów depresyjnych;
- uczucie zmęczenia i znużenia, brak energii do działania;
- anhedonia – niezdolność do odczuwania przyjemności;
- spadek zainteresowania seksualnością.
Objawy fizyczne nerwicy depresyjnej
Dodatkowo należy wspomnieć o występowaniu objawów fizycznych nerwicy depresyjnej, zwanych też somatycznymi.
Należą do nich:
- wzmożone napięcie mięśniowe; drżenie kończyn,
- bóle kostno-mięśniowe, zwłaszcza w okolicach kręgosłupa,
- bóle brzucha, głowy i w obrębie klatki piersiowej,
- obniżenie popędu seksualnego, zaburzenie funkcji seksualnych.
Problemy te utożsamiane są przez pacjentów z innego typu schorzeniami – przykładowo, drobne nawet ukłucia w klatce piersiowej przywodzą na myśl zawał serca.
Zrodzony w wyniku tego lęk powoduje wyrzut adrenaliny, czyli hormonu walki, czego konsekwencją może być dalsze wzmożenie objawów somatycznych, np. bólu odczuwanego w okolicy serca.
Nakręca to spiralę lęku, a dodatkowo zwiększa nasilenie stanów depresyjnych.
Przyczyny nerwicy depresyjnej: u kogo może się rozwinąć?
Przyczyny nerwicy depresyjnej są zróżnicowane.
Tego typu stany lękowe mogą wystąpić jako powikłanie lub schorzenie współwystępujące z klasyczną depresją.
Wśród innych czynników etiologicznych wymienia się też:
- predyspozycje genetyczne – ryzyko dziedziczenia skłonności do depresji i stanów lękowych plasuje się w przedziale 30-50 procent;
- określone cechy osobowości, w tym zaniżona samoocena, nadmierny samokrytycyzm, negatywny styl poznawczy, hipochondria;
- czynniki środowiskowe, w tym traumatyczne wydarzenia i doświadczenia (śmierć bliskiej osoby, wypadek, choroba, molestowanie seksualne, przemoc fizyczna i psychiczna, upokorzenie, zawód miłosny);
- determinanty biologiczne, w tym zaburzenia pracy układu limbicznego, (zwłaszcza jądra migdałowatego), układu hormonalnego, a także wzgórza, podwzgórza i kory czołowej.
Test na nerwicę depresyjną: czy istnieje i czy jest skuteczny?
Wiele osób na własną rękę poszukuje w Internecie narzędzia diagnostycznego, jakim jest test na nerwicę depresyjną.
Jako że pojęcie to nie funkcjonuje w nomenklaturze naukowej, nie istnieją też testy pozwalające precyzyjnie wykryć taki akurat typ zaburzenia.
Są jednak narzędzia, które można wykorzystać w celu oszacowania i wstępnego zdiagnozowania ogólnych zaburzeń o charakterze nerwicowym oraz depresyjnym.
Należą do nich:
- test DASS – skala depresji, lęku i stresu;
- skala depresji Becka;
- skala depresji Hamiltona.
Spośród powyższych najbardziej adekwatnym w ocenie zaburzeń lękowych, przy jednoczesnym występowaniu objawów depresyjnych, jest test DASS.
Pacjent, mając na uwadze doświadczenia ostatniego tygodnia, ma zadanie odnieść się twierdząco lub przecząco do 21 lub 42 sformułowań, w tym między innymi:
- trudno było mi się odprężyć,
- odczuwałem/am suchość w ustach,
- trudno było mi znaleźć w sobie siłę do działania,
- byłam/-em przestraszony/a, że mogę spanikować lub ośmieszyć się,
- czułam/-em, że nic mnie już nie czeka w życiu,
- czułam/-em się smutna/-y i przygnębiona/-y,
- czułam/-em, że jestem niewiele warta/-y,
- odczuwałem pracę serca mimo braku wysiłku fizycznego (przyspieszone bicie, zanik bicia),
- czułam/-em się przestraszona/-y bez określonego powodu.
Niezależnie od wyniku, jeśli czujesz, że dotyka Cię spadek formy psychicznej, koniecznie skontaktuj się z lekarzem psychiatrą lub psychologiem.
Leczenie nerwicy depresyjnej
Leczenie nerwicy depresyjnej uzależnione jest od:
- źródła zaburzenia,
- nasilenia objawów,
- typu osobowości,
- ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Najczęstszym oddziaływaniem jest psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym, mająca za zadanie odkrycie głęboko skrywanych źródeł lęku i depresji, a następnie wypracowanie nowych wzorców reakcji.
W przypadkach, gdy zaburzenie osiąga duże nasilenie lub gdy pacjent nie reaguje na działania psychoterapeutyczne, możliwe jest wdrożenie środków farmakologicznych na receptę przypisywanych najczęściej przez lekarza psychiatrę. Ich dobór w dużej mierze zależy od profilu zaburzenia i konkretnie występujących w jego przebiegu objawów. Ważna jest między innymi relacja między komponentami lękowymi i depresyjnymi.
Z dostępnych leków na nerwicę depresyjną wymienić można między innymi:
- benzodiazepiny – środki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, silnie uzależniające;
- buspiron – lek przeciwdepresyjny, agonista receptora serot0ninowego 5-htla;
- trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
- czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
- inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) – leki przeciwdepresyjne, działające również przeciwlękowo;
- inhibitory monoaminooksydazy – leki stosowane w terapii atypowych postaci depresji;
- leki przeciwhistaminowe (np. hydroksyzyna), obniżające napięcie nerwowe i poziom lęku;
- neuroleptyki – leki przeciwpsychotyczne.
Przychodnia online Dimedic - wybierz konsultację:
Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Bibliografia do artykułu
- Magdalena Lewicka, Artur Wdowiak, Magdalena Sulima, Małgorzata Wójcik, Marta Makara‑Studzińska, Ocena nasilenia negatywnych emocji przy użyciu Skali DASS w grupie ciężarnych hospitalizowanych w oddziale patologii ciąży, Probl Hig Epidemiol 2013, 94(3)
- Anna Nitka-Siemińska, Zaburzenia lękowe — charakterystyka i zasady leczenia, Forum Medycyny Rodzinnej 2014, vol 8, no 1
- Agnieszka Gmitrowicz, Paweł Kropiwnicki, Zaburzenia lękowe, Klinika Psychiatrii Młodzieżowej I Katedry Psychiatrii UM w Łodzi, http://a.umed.pl